8/20/2009

စတိတ္မင့္ ကာျခာ

ဒလက္ေတာရြာကို အလည္ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္း သတိထားမိတာ တစ္ခုက ရြာသူရြာသားေတြ ဘယ္သြားသြား ေဘာပင္ ဒါမွမဟုတ္ ခဲတံနဲ႔ စာရြက္ ေလး၊ ငါးရြက္ကို အိတ္ထဲ ထည့္ထားၾကတာပဲ။
သြားေလရာမွာလည္း စာရြက္ေပၚမွာ တစံုတခုကို ခပ္ျမန္ျမန္ ေရးေနၾကတာကို ေတြ႔ရတတ္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြကေတာ့ ႏွစ္လံုး သံုးလံုးမ်ား ထိုးၾကသလား ထင္ၾကမယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ပံုက ဒီလို။

ဒလက္ေတာရြာဆိုတာက ျပည္ခရိုင္၊ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕ကေန ႏြားလွည္းနဲ႔သြားရင္ ေလးနာရီေလာက္ႏွင္မွ ေရာက္တဲ့ ရြာငယ္ေလးတစ္ခုပါပဲ။ ေခတ္ေတြ ဘယ္လို ေျပာင္းေျပာင္း ဘာမွ မေျပာင္းလဲတဲ့ ရြာေလးတစ္ခုေပါ့။ ရြာဦးမွာ ထံုးေစတီရိွတယ္။ ဆရာေတာ္ ရိွတယ္။ စာက်က္စာအံ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းသားေတြ ရိွတယ္။ တစ္ရြာလံုး သံုးတဲ့ ေရတြင္းႀကီးရိွတယ္။ စပါးခင္း၊ ေငြတိုးေခ်းတဲ့လူ၊ အရက္ပုန္းဆိုင္၊ ဘဲျခံ၊ ဖုန္ထူတဲ့လမ္း စတဲ့ ရြာသေကၤတေတြ၊ ကာလသားေခါင္း၊ ကြမ္းေတာင္ကိုင္၊ သူႀကီးလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ ရြာလူႀကီးတို႔လည္း ရိွတယ္။

ဒီရြာသားေတြ ဂုဏ္ယူတာ တစ္ခုက အဂၤလိပ္၊ ဂ်ပန္ေတြကို တိုက္တုန္းက နာမည္ႀကီးတဲ့ ေရႊေတာင္တိုက္ပြဲမွာ သူတို႔ရြာက အရြယ္ေရာက္တဲ့ ေယာက်္ားေတြ အကုန္ဝင္ တိုက္ဖူးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ အာဇာနည္မ်ဳိးရိုး၊ အာဇာနည္ရြာလို႔ ထင္ၾကတယ္။ အဲဒါက ၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ၿပီ။

ျမန္မာျပည္ေတာင္ ကၽြန္ဘဝကလြတ္လို႔၊ မဆလေခတ္၊ နဝတေခတ္၊ နအဖေခတ္၊ ဒီမိုကေရစီေခတ္ဦး၊ ဒါေတြျဖတ္လို႔ ဒီမိုကေရစီ အဖြံ႕ျဖိဳးဆံုး အာရွႏိုင္ငံရယ္ လို႔ေတာင္ ေခၚေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ မရိွသေလာက္ နည္းတဲ့ ဒလက္ေတာရြာကေတာ့ ဒါေတြ မသိလွဘူး။ တခါတခါ ၿမိဳ႕က ဆရာေတာ့္ တပည့္ ေက်ာင္းဆရာေလး ေပါက္လာမွ နည္းနည္းပါးပါးသိရတာ။

ဇာတ္လမ္း အစကလည္း အဲဒီ ေက်ာင္းဆရာေလး ကိုထြန္းဝါပါပဲ။ တရက္ ကိုထြန္းဝါ ဆရာေတာ္ကို လာဖူးေတာ့ လက္ထဲမွာ အဘိဓာန္တစ္အုပ္ေလာက္ နီးနီးထူတဲ့ စာအုပ္ႀကီး တစ္အုပ္ပါလာတယ္။ ဆရာေတာ္က ဘာတုန္းဟဲ့ ဆိုေတာ့ “နအဖ လက္ထက္ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၏ ေၾကညာခ်က္မ်ား” ဆိုတဲ့စာအုပ္ႀကီး။ အဲဒီေခတ္တုန္းက ေၾကညာခ်က္ သိပ္ထုတ္ၾကေတာ့ စုထားတဲ့လူက စာအုပ္ေတာင္ ျပန္ရိုက္လို႔ရတယ္။

အာဇာနည္စိတ္ရိွၿပီး စစ္အစိုးရကိုမုန္းတဲ့ ဆရာေတာ္က ငါဖတ္ရေအာင္ တစ္ပတ္ေလာက္ထားခဲ့စမ္းဆိုေတာ့ ကိုထြန္းဝါလည္း တင္ပါ့ ေပါ့။ ထားခဲ့တယ္။ ဆရာေတာ္က မနက္လည္း ဒါဖတ္၊ ညလည္း ဒါဖတ္၊ ဆြမ္းစားၿပီး လည္း ဖတ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘာေတြးမိလဲဆိုေတာ့ ေကာင္းတယ္၊ ေၾကညာခ်က္ေတြဟာ ထိေရာက္တယ္လို႔ ျမင္လာတယ္။ ငါလည္း ေၾကညာခ်က္ထုတ္မယ္ဆိုၿပီး အနားက ေဘာပင္နဲ႔ စာရြက္တစ္ရြက္ထဲ ခ်ေရး လိုက္တယ္။

ဒလက္ေတာရြာဦးေက်ာင္း။ ေၾကညာခ်က္အမွတ္ ၁/၂၀၄၃

ငါ မနက္ျဖန္ ၾကည္ေတာရြာ တရားပြဲသြားရန္ ႏြားလွည္းအလွဴခံလိုသည္။
ကပၸိယႀကီးမွ ရြာလူၾကီး စိန္ေမာင္ႏွင့္ စီစဥ္ရန္ အထူးတိုက္တြန္းလိုက္သည္။
လွည္းမရ၍ ေျခလ်င္ၾကြရမွာကိုလည္း ငါစိုးရိမ္ေၾကာင္း အသိေပးတယ္။
ေျခလ်င္ၾကြ၍ မက်န္းမာလ်င္ သင္တို႔ တာဝန္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္သည္။

ဒလက္ေတာရြာလံုးဆိုင္ရာ ဆရာေတာ္

ၿပီးေတာ့ ကပၸိယႀကီး ဦးေတာက္ထြန္းကို ေခၚေပးလိုက္တယ္။ ေက်ာင္းဝ လူျမင္တဲ့ေနရာမွာ ကပ္၊ မင္းလည္း ဖတ္တဲ့။ ဦးေတာက္ထြန္းလည္း ဖတ္ၿပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ စကားေျပာသလိုလို၊ စာေရးသလိုလုိ အေရးအသားနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုမွန္းလည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိ။ သူ႔နာမည္လည္းပါတယ္။ ဦးစိန္ေမာင္ နာမည္ လည္း ပါတယ္။ သူနားလည္တာက မနက္ျဖန္ ဟိုဘက္ ၂ ရြာေက်ာ္ေလာက္က တရားပြဲတစ္ခုကိုသြားဖို႔ ႏြားလွည္း အလွဴခံခိုင္းတာ။ ဦးစိန္ေမာင္ကို စီစဥ္ခိုင္း။ ဒါပဲ။ အရင္ကလည္း သူ စီစဥ္ေပးေနၾကပါ။ အရင္ကေတာ့ ေတာက္ထြန္း လွည္းရွာကြာ ဆိုတာေလာက္ပဲ။ ခုကာမွ ဘာေတြ ေရးထားမွန္းမသိ။ တိုက္တြန္းလိုက္သည္၊ စိုးရိမ္ေၾကာင္း၊ ေၾကညာခ်က္။ အဆိုးဆံုးက ေအာက္ဆံုးမွာ ခပ္ႀကီးႀကီးေရးထားတဲ့ ဒလက္ေတာရြာလံုးဆိုင္ရာ ဆရာေတာ္ ဆိုတာပဲ။

ဒလက္ေတာ တရြာလံုးမွ ဒီေက်ာင္းနဲ႔ သံဃာ ၆ ပါးရိွတာ။ ဒလက္ေတာနဲ႔ မဆိုင္လို႔ ဘယ္သူနဲ႔ဆိုင္မွာတုန္း။ ဒါနဲ႔ ဆရာေတာ္ကို ဝင္ဖူးၿပီး ေလွ်ာက္တယ္။

“အရွင္ဘုရား - အရင္လုိပဲ လွည္းလိုလို႔ ဦးစိန္ေမာင္ကို ေျပာခိုင္းတာမဟုတ္လားဘုရား။ ဘာလို႔ စာတတန္၊ ေပတတန္ဖြဲ႔ရတာလဲ ဘုရား။ အေၾကာင္းထူးမ်ားရိွလို႔လားဘုရား”

ဆရာေတာ္က အ တတ္ရန္ေကာဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး

“ဒါ စာတတန္၊ ေပတတန္မဟုတ္ဘူးကြ။ ေၾကညာခ်က္လို႔ ေခၚတယ္။ တခ်ိန္က စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္စဥ္က ဒီလိုပဲ ေၾကညာခ်က္ေတြ လႈိင္လႈိင္ထုတ္ခဲ့ရတယ္ဟ”

“အရွင္ဘုရားက ဦးစိန္ေမာင္ကို ေတာ္လွန္ေနလို႔လားဘုရား”

“နင့္အေမလင္ကို ငါေတာ္လွန္စရာလား။ ေၾကညာခ်က္ဆိုတာ အဖြဲ႔အႏြဲ႔မပါဘူး။ လိုရင္းကို ထိေရာက္ေအာင္ ေျပာတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္၊ အသိေပးခ်က္ကြ။ အခ်ီအခ် ေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူးေလကြာ။ မင္းတို႔လည္း ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ၾကဟ။ စကားနည္းရန္စဲေပါ့ကြာ … ကဲ ကဲ … ခိုင္းထားတာလုပ္ခ်ည္။ ငါ မနက္ျဖန္အတြက္ ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ ထပ္ထုတ္ဖို႔ လုပ္လိုက္ဦးမယ္”

ကပၸိယႀကီးလည္း ဝတ္ျဖည့္ၿပီး ဆင္းလာတယ္။ ဆရာေတာ့္ ေၾကညာခ်က္ကို ေက်ာင္းအဝင္ဝအနားက ျခံစည္းရိုးအစပ္မွာ ကပ္ၿပီး ဦးစိန္ေမာင္အိမ္ဘက္ ထြက္လာခဲ့တယ္။

“ဗ်ဳိ႕ ဦးစိန္ေမာင္။ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းဘက္လာဦးဗ်”

“ဘာလို႔လဲကြ။ ဆရာေတာ္ေခၚလို႔လား”

ကပၸိယႀကီးလည္း ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ သူႀကီးထင္ေနတဲ့ ဦးစိန္ေမာင္လည္း ေၾကညာခ်က္ဆိုတာကို သိပ္သေဘာက်သြားတယ္။ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းကို ႏွစ္ေယာက္သား ဒုန္းဆင္းခ်သြား တာ ညေန ေနအေတာ္ေစာင္းမွ ျပန္လာတယ္။

မၾကာပါဘူး။ ေက်ာင္းဝက ဆရာေတာ့္ ေၾကညာခ်က္ေအာက္မွာ ေၾကညာခ်က္ အသစ္ႏွစ္ခု ထပ္ေတြ႔ရေတာ့ပါပဲ။ တစ္ခုက ဦးစိန္ေမာင္၊ တစ္ခုက ကပၸိယႀကီး။

စိန္ေမာင္ရဲ႕ေၾကညာခ်က္
၁။ ဆရာေတာ္သည္ တရြာလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္ဆိုတာကို ျခြင္းခ်က္မရိွ ေထာက္ခံတယ္။
၂။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္ကို ႏြားလွည္းကူညီျခင္းျဖင့္ ဝိုင္းရံၾက။
၃။ ရြာသားေတြလည္း ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းကို ကူညီေစလိုတယ္။
ပံု - စိန္ေမာင္၊ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္း ပင္မႏြားလွည္းအလွဴရွင္မ်ား အဖြဲ႔ဝင္။

သူ႔ေၾကညာခ်က္ေအာက္မွာက ကပၸိယႀကီး ဦးေတာက္ထြန္းရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ကို ဗလာစာရြက္ပိုင္းေလးေပၚမွာ ခဲတံတုံးတုံးႀကီးနဲ႔ ေရးထားတာေတြ႔ရတယ္။

ကပၸိယႀကီးက ေၾကညာသည္။

ဆရာေတာ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ခ်က္ခ်င္းလိုက္ေလ်ာေသာ ဦးစိန္ေမာင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို ရြာသားမ်ားနဲ႔အတူ လံုးဝၾကိဳဆို တယ္။ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္း စည္ပင္သာယာေရးအတြက္ အေထာက္အကူေကာင္းလို႔ ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္၏။ ဆရာေတာ့္ ေက်ာင္းအတြက္ ရြာတြင္းရြာပ အတူပူးေပါင္းၾကေလာ့။

ေတာက္ထြန္း၊ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ၾကီး (ကပၸိယ)။

ဒီရြာကေလးမွာ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တဲ့ အေလ့အထက အဲဒီက စသြားတယ္။ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာကို သိပ္သေဘာက်ေနတဲ့ ဆရာေတာ္နဲ႔ ရြာလူၾကီး ဦးစိန္ေမာင္တို႔က တိုက္တြန္းတာနဲ႔ တစ္ရြာလံုး စာေရး တတ္သူတိုင္း ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ၾကေတာ့တယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေျပာခ်င္တာေရးျပီး ဆရာေတာ့္ေက်ာင္း ျခံစည္းရိုးမွာ သြားကပ္ၾကတာပဲ။

ဖတ္မိတဲ့လူက သက္ဆိုင္တဲ့လူကို အေၾကာင္းၾကား၊ သက္ဆိုင္တဲ့လူက သြားဖတ္၊ ေၾကညာခ်က္ျပန္ထုတ္နဲ႔ ေပါ့ေလ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ၾကသလဲဆို ေအာက္က ဥပမာေတြသာၾကည့္ေတာ့။

ဦးစိုးေမာင္၊ ေၾကညာခ်က္အမွတ္ ၂.၂၃/၂၀၄၃
ရြာေနာက္ဘက္က ငျမဲ င့ါသမီးကို ရည္းစား စကားလိုက္ေျပာတာကို အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္တယ္။ သူ႔မွာ လူၾကီးခ်င္း သေဘာတ ူျပီးသားရိွတယ္ေဟ့။ သူကလည္း ယူမယ္ေျပာျပီးသား။ ေနာက္ေနာင္ ငျမဲ ထပ္မံျပဳလုပ္ပါက က်ဳပ္အျပစ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ၾကိဳေျပာထားမည္။
စိုးေမာင္၊ သမီးအေဖ။
………………………………………….
အရီးျမကေလး၏ ေၾကညာခ်က္
ရြာထဲမွာ ကၽြန္မ အတိုး ေပးစားေနသည္ဟု အတင္းမ်ား ထြက္ေနၾကသည္။ ေပးသူ၊ ယူသူၾကည္ျဖဴတဲ့ အလုပ္ျဖစ္လို႔ ဘာမွ ဝင္ေျပာစရာ မလိုဘူးဟု ေျပာခ်င္သည္။ ဆရာ့ေတာ့္ကို ေလွ်ာက္ၿပီးသား။ ဒါပဲ။ ေစ်းသြားရင္း ဝင္ကပ္သည္။
အရီး။
………………………………………….
မူလလက္ေဟာင္း “ေဟာဒီကပဲျပဳတ္” မွ အသိေပးျခင္း
တစ္ရြာလံုးက အားေပး ဝယ္ယူူၾကေသာ ကၽြန္မ၏ ပဲျပဳတ္ ေရာင္းဝယ္ျခင္းကို မနက္ျဖန္ တစ္ရက္ နားမည္။ ဘုရားၾကီး သြားဖူးမလို႔။ မနက္ျဖန္အတြက္ ယေန႔ ၾကိဳေရာင္းမည္။ လာဝယ္ၾကေနာ္။ ေဟာဒီက ပဲျပဳတ္။ ဟဲဟဲ။
မိမိုး (ဥာဏ္ၾကီးေရးေပးသည္)

အက်ဳိးဆက္က ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အခ်င္းခ်င္း စကား သိပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ပဲ ထုတ္လိုက္ ၾကေတာ့တယ္။ အေၾကြးမရတာ၊ လင္မယား ရန္ျဖစ္တာ၊ သူ႔ေခြးကို ခဲနဲ႔ထုလို႔ မေက်နပ္တာ အစံုပဲ။ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ရင္လည္း ဟိုေၾကညာခ်က္ သိျပီးျပီလား၊ ငါကေတာ့ ဒီလိုျပန္ေၾကညာမယ္နဲ႔ပဲ ႏႈတ္ဆက္ၾက ေတာ့တယ္။

ေၾကညာခ်က္ေတြကိုလည္း ဆရာေတာ့္ ေက်ာင္းဝမွာတင္ ကပ္လို႔ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ ရြာအလယ္က ေရခ်မ္းစဥ္မွာလည္း ခြဲကပ္ၾကရတယ္။ တေန႔ တေန႔ ရြာသားေတြလည္း ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းနဲ႔ ေရခ်မ္းစင္ ေျပးေနၾကတာပဲ။ အဲဒီမွာ ဘာေတြေပၚလာလဲဆိုေတာ့ ေၾကညာခ်က္ကို လိုက္ဖတ္ျပီး အေၾကာင္းၾကားေပးတဲ့ မိဝိုင္းတို႔လို ကေလးေတြရယ္၊ အဆင့္မီ ေၾကညာခ်က္ ေရးေပးသည္ ဆိုတဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းတို႔လို မေတာက္တေခါက္ စာေလး၊ ကဗ်ာေလး ေရးတတ္တဲ့လူေတြ ေပၚလာတယ္။

စာမေရးတတ္၊ မဖတ္တတ္တဲ့လူေတြလည္း သူတို႔အားကိုးနဲ႔ ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္လာေတာ့တယ္။ စံခ်ိန္တင္ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ၾကတဲ့ေန႔ကေတာ့ အတိုးေပးတဲ့ အရီးျမကေလးနဲ႔ ၾကက္သားသည္ ေဒၚဆင့္တို႔ ရန္ျဖစ္ၾကတဲ့ေန႔ပဲ။ ႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္တာ စကားသံတစ္လံုးမွ မထြက္ဘူး။ အရီးျမကေလးက အေၾကြးေတာင္းတဲ့ ေၾကညာခ်က္ေရးျပီး ေရခ်မ္းစဥ္မွာ ကပ္တယ္။ ေဒၚဆင့္ ေတြ႔ေတာ့ ေစာေတာင္းရပါ့မလား ဆိုျပီး ကန္႔ကြက္တဲ႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္တယ္။

အဲဒါ အဘြားၾကီးႏွစ္ေယာက္ ေရခ်မ္းစဥ္ေရွ႕မွာ ဗလာအုပ္ထဲက စာရြက္ေတြ တဗ်င္းဗ်င္း ဆြဲျဖဲျပီး ေၾကညာခ်က္ အျပန္အလွန္ ထုတ္ၾကတာ။ စကားေတာ့ တစ္လံုးမွ မေျပာဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ့္ဆီက “အခုရပ္” ဆိုေတာ့ ေၾကညာခ်က္ကို ကပၸိယၾကီး လာကပ္သြားမွ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္သြားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကို ေၾကညာခ်က္ ၄၀ ထုတ္ျပီး သြားျပီတဲ့ေလ။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေၾကညာခ်က္ေတြ ေဖာင္းပြလာေတာ့ ဆရာေတာ္က ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္လိုက္တယ္။

ဒလက္ေတာရြာဦးေက်ာင္း။ ေၾကညာခ်က္အမွတ္ ၈၅၂/၂၀၄၃

ငါနဲ႔ စိန္ေမာင္ကလြဲျပီးက်န္တဲ့လူေတြ တစ္ေယာက္ခ်င္း ေၾကညာခ်က္မထုတ္နဲ႔လို႔ တားျမစ္လိုက္သည္။ သေဘာတူရာ တူရာ အခ်င္းခ်င္းစုျပီး အဖြဲ႔လိုက္ထုတ္ၾကေတာ့။

မလိုက္နာသူကို ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ပိုင္ခြင့္ ရုတ္သိမ္းမယ္။ နားလည္တယ္ေနာ္။
ေၾကညာခ်က္မ်ား ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႔ နာယက၊ ဒလက္ေတာရြာလံုးဆိုင္ရာ ဆရာေတာ္။

ဆရာေတာ့္စကားဆိုေတာ့ မျငင္းရဲၾကဘူး။ ေၾကညာခ်က္ေတြေတာ့ နည္းသြားတယ္။ အဖြဲ႔ေတြကေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ေပၚလာတယ္။ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ရတာကို သေဘာေတြ႔ေနတဲ့လူေတြဆိုေတာ့ တစ္ဖြဲ႔က တစ္ခုထုတ္ျပန္လိုက္ရင္ ေထာက္ခံလိုက္ၾက၊ အျမင္မတူရင္ ကန္႔ကြက္လိုက္ၾက၊ စကားမ်ားလာရင္ သတိေပးလိုက္ၾကနဲ႔။ ဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။

“ေျခတံရွည္အိမ္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔” ၊ “ဝက္ေမြးသူမ်ားအဖြဲ႔” ၊ “ေက်ာင္းတက္ဖူးသူမ်ားအဖြဲ႔” ၊ “ရြာလမ္းမၾကီး ေဘးဝဲယာေနသူမ်ားအဖြဲ႔” ၊ “ခဏခဏ ဖ်ားသူမ်ားအဖြဲ႔” ၊ “အသံခ်ဲ႕စက္ငွားသူႏွင့္ ႏြားလွည္းပိုင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔” ၊ “လူပ်ဳိသိုးၾကီးမ်ားအဖြဲ႔” ၊ “ရြာဦးေက်ာင္း အေပၚထပ္ေန သံဃာ သံုးပါးအဖြဲ႔” စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ေရးျပရင္ေတာ့ မကုန္ႏိုင္ဘူး။ “ထုပ္ဆီးထိုးသူမ်ားအဖြဲ႔” ဆိုတာေတာင္ ပါေသးတာေလ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အဖြဲ႔ေတြ အခ်င္းခ်င္း ရန္ေစာင္ လာၾကတယ္။ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔က ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ရင္ ေထာက္ခံတဲ့လူက မိတ္ေဆြ၊ သေဘာထားမတူလို႔ ျငိမ္ေနရင္၊ ေဝဖန္ရင္ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔နဲ႔ ကမာၻရန္ပဲ။ အခ်င္းခ်င္း ေၾကညာခ်က္ေတြနဲ႔ တိုက္ၾက၊ ေတာင္းပန္ၾက၊ ခြဲလိုက္ၾက၊ ေပါင္းလိုက္ၾက၊ ဆရာေတာ္က ဝင္ေျဖရွင္း ရနဲ႔ ရပ္ထဲရြာထဲလည္း အလုပ္မလုပ္ ၾကေတာ့ဘူး။ အလွဴဖိတ္ရင္ေတာင္မွာ အဖြဲ႔လိုက္ပဲ ဖိတ္ေတာ့တာ။ ၾကာလာေတာ့ ဆရာေတာ္လည္း စိုးရိမ္လာတယ္။ ဆရာေတာ့္ ေက်ာင္းေတာင္ လာဘ္ သိပ္မရႊင္ေတာ့ဘူးေလ။

ဒီလိုနဲ႔ မလာတာ ၾကာသြားတဲ့ စာအုပ္ပိုင္ရွင္ ေက်ာင္းဆရာေလး ကိုထြန္းဝါ တစ္ေယာက္ ဆရာေတာ့္ကို လာဖူးရင္း၊ စာအုပ္လည္း ျပန္ယူရင္း ေရာက္ခ်လာတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ကိုထြန္းဝါကို ေတြ႔တယ္ဆိုရင္ပဲ ဝတ္ျဖည့္တာေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘူး။

“မင္းႏွယ့္ကြာ … ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ။ ငါ့မွာ မင္းကိုေစာင့္ေနတာ”

“တင္ပါ့ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ျပည္ကိုေရာက္ေနလို႔ ဘုရား။ ဘာမ်ား အကူအညီလိုပါသလဲဘုရား”

“ေအး… အျဖစ္ကေတာ့ ဒီလိုကြ” လို႔ အစခ်ီျပီး ဒလက္ေတာရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ ရာဇဝင္ကို ရွင္းျပလိုက္ေတာ့တယ္။ (ရွင္းျပရင္းေတာင္ ေၾကညာခ်က္ ႏွစ္ေစာင္ေရးျပီး ကပၸိယၾကီးကို သြားကပ္ ခိုင္းေသးတာ) ကိုထြန္းဝါလည္း ဇာတ္လမ္းကို နားေထာင္ျပီး ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။

“အရွင္ဘုရားက ေၾကညာခ်က္ စာအုပ္ပဲ ေတြ႔တာကိုးဘုရား။ တပည့္ေတာ္မွာ ေနာက္တစ္အုပ္ ရိွပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ေၾကညာခ်က္ေတြ အဲလို လႈိင္လႈိင္ထုတ္ျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြ ေရးထားတယ္ဘုရား”

“ေဟ… ဘာတဲ့လဲကြ”

“အဖြဲ႔ခြဲေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ၾကေတာ့ အားရိွတန္သေလာက္ မရိွဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ဘုရား။ အခုပဲ ရြာကို ထိခိုက္ေနျပီမဟုတ္လားဘုရား”

“ေအး.. ဒါဆိုေလွ်ာက္စမ္းပါဦး။ ငါလုပ္ရမတုန္း”

“အရွင္ဘုရား ေၾကညာခ်က္ထုတ္ရမယ္ဘုရား”


“မင္းပဲ ေၾကညာခ်က္က ထုတ္တိုင္းမေကာင္းဘူးဆိုကြ”

“ဒီတခါ ထုတ္ရမွာကို ဒီလိုပါဘုရား” ဆိုျပီး ကိုထြန္းဝါက ဆရာေတာ္ကို ဆက္ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး။ ဆရာေတာ့္ဆီက ဒီေၾကညာခ်က္ ထြက္လာျပီး ဒလက္ေတာမွာ ေၾကညာခ်က္ေတြ ရပ္သြားေတာ့တယ္။

တရြာလံုးကို အသိေပးလိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ ငါ တခုခု မေျပာမခ်င္း ဘာေၾကညာခ်က္မွ မထုတ္ရဘူး။ အဖြဲ႔ေတြ အကုန္လံုးကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းၾကပါ။ အရင္လို ျပန္ေနၾက။ မဟုတ္ရင္ ငါ့ၾကိမ္က ေက်ာမေရြးဘူး။
ဆရာေတာ္


ကမၻာစိုးမင္း

8/15/2009

၀က္ၿမီးဆြဲဗ်ဴဟာ














အာဆီယံအသင္းဝင္ ႏုိင္ငံ ၅ ႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို ေရာက္ရွိေနသည့္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ မစၥတာ ဂ်င္မ္ဝက္ဘ္သည္ စစ္အစိုးရမွ အလုပ္ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၈ လ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ယေန႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ဆီးနိတ္အမတ္သည္ ယေန႔ အေစာပိုင္းက စစ္အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ေနျပည္ေတာ္တြင္အန္အယ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ ၃ ဦး အပါအဝင္ ပါတီေပါင္း ၁၀ ပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ေနျပည္ေတာ္တြင္ ၎၏ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မစၥတာဝက္ဘ္သည္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေၾကာင္း ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း အေသးစိတ္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳဟုသတင္းမ်ားကဆိုသည္။
မစၥတာဝက္ဘ္၏ ခရီးစဥ္မစမီက VOA သို႕ေျပာဆိုရာတြင္ NLD ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္းက “အဖိတ္ခံရ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ခဏ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ခြင့္ ရပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ခြင့္ ရတဲ့အထဲမွာ ဒီကိစၥ ဟတ္မဟုတ္ဆုိတာ နံပါတ္တစ္ မေသခ်ာဘူး၊ နံပါတ္ႏွစ္က ဒီကိစၥဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ဳိးသား ဒီမုိက ေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဂ်င္မ္ ၀က္ဘ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္ကို လုံး၀ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပည္သူလူထုအတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ သေဘာထားမွန္တာ တခုမွ မေတြ႕ဘူး။ သူက Sanction ကို ကန္႔ကြက္တဲ့လူ၊ သူ႕ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ခရီးစဥ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးအရ လုံး၀ ေဖာ္ျပတာ မရွိဘူး။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြအရ က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိဘူး။”ဟုေျပာၾကားခဲ့သည္္။
ျမန္မာျပည္၏ ႏိုင္ငံေရး ေ၀ဖန္သံုးသတ္ခ်က္ ေဆာင္ပါးမ်ားေရးေလ့ရွိသူ လယ္ရီ ေယဂင္ (Larry Jagan)က “အေမရိကန္ ဆီးနိတ္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ မစၥတာဝက္ဘ္၏ ခရီးစဥ္မွ အၾကီးအက်ယ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္းသည္ အေျမာ္အျမင္မဲ့ရာ ေရာက္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ခြင့္ရသည္ဆုိလွ်င္ပင္ သူ႔ခရီးစဥ္မွာ သူ႔အတြက္ အလြန္ထူးျခားလွပါသည္။ ကုလအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးသံတမန္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂမ္ဘာရီဆိုလွ်င္ အေစာပိုင္းက ေတြ႔ဆံုခြင့္ ရခဲ့ေသးေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ မရေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္မည္လဲဆိုသည့္ ကိစၥတြင္ အဓိကက်ေသာ အခ်က္မွာ မစၥတာဝက္ဘ္ကိုယ္တုိင္က စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္တဦး ျဖစ္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ မရိန္းတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေဟာင္းတဦး ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္က အရပ္သားမ်ားကို ရြံရွာမုန္းတီးေလ့ရွိသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳႏိုင္ဖြယ္ ရွိပါသည္။”ဟုသံုးသတ္ထားသည္။
မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ မစၥတာဝက္ဘ္သည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ တခုေက်ာ္အတြင္း ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည့္ အေမရိကန္ အဆင့္အျမင့္ဆံုး အရာရွိတဦးျဖစ္ၿပီး၊ ယခု ခရီးစဥ္သည္ အေမရိကန္ သမၼတ မစၥတာအိုဘားမား အစုိးရ၏ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ဧကစာက်င့္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ရန္ ျပန္လည္သံုးသပ္ေရးအတြက္ အသံုးဝင္လိမ့္မည္ဟု ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသံုးသပ္သူမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္ဟုလည္းအဆိုရွိေနစဥ္အတြင္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္အတြင္းသို႔ တိတ္တဆိတ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔က ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူ မစၥတာ ဂြ်န္ယက္ေတာအား လူသားခ်င္း စာနာသည့္ အေနျဖင့္ မနက္ျဖန္တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ က်န္းမာေရး အေျခအေနအရ ျမန္မာ ႏုိင္ငံတြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ က်ခံရမည့္အစား အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ လဲႊေျပာင္းေပးရန္ အာဏာ ပုိင္မ်ားက အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွီၿပီး သူ႔ကို ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ဆီနိတ္တာအမတ္ မစၥတာဝက္ဘ္ႏွင့္ ျပန္လည္ လဲႊေျပာင္းေပးမည္ ျဖစ္သည္။ မစၥတာဝက္ဘ္၏ ခရီးစဥ္ မတုိင္ခင္ကတည္းက အာဏာပိုင္မ်ား အေနျဖင့္ လဲႊေျပာင္းေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း မစၥတာဝက္ဘ္ႏွင့္ ျမန္မာအာဏာပုိင္မ်ား ေတြ႔ဆံုမႈအတြင္း ထိုကဲ့သို႔ သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ယက္ေတာ (အသက္ ၅၃ ႏွစ္) သည္ မနက္ဖန္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ ေပးခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး စစ္ေလယာဥ္တစီးျဖင့္ ဘန္ေကာက္သုိ႔ ပို႕ရန္အစီအစဥ္ရွိသည္ဟုသိရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ႏွင့္ ယေန႔ ေတြ႔ဆုံရာတြင္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ မစၥတာ ဂ်င္မ္ဝက္ဘ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ ေျမာက္ေရးအတြက္လည္း ေတာင္းဆုိခ့ဲသည္ ဟုလည္းသူ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေရး ထားသည္။






Senator wins release of US prisoner in Myanmar

AP - Saturday, August 15, 2009 2:17:37 PM
U.S. Sen. Jim Webb won the release Saturday of an American prisoner convicted in Myanmar and sentenced to seven years in prison for swimming secretly to the residence of detained democracy leader Aung San Suu Kyi, the senator's office said.
Yettaw, 53, is to be officially deported Sunday, when he will fly with Webb on a military plane to Bangkok, according to a statement from Webb's office.
Before his conviction on Tuesday, Yettaw had spent a week in a prison hospital for epileptic seizures. He is also said to suffer from asthma and diabetes.
During Webb's visit to Myanmar -- the first by a member of the U.S. Congress in more than a decade -- the senator also secured a rare visit with Suu Kyi, who was convicted along with Yettaw and sentenced to 18 more months under house arrest. She has been detained for 14 of the last 20 years.
The junta may have approved the meeting with Suu Kyi to mitigate the torrent of international criticism against Myanmar following the trial and Tuesday's verdict. In July, authorities barred U.N. Secretary-General Ban Ki-moon from meeting with Suu Kyi during a two-day visit.
Webb, the statement said, requested that Suu Kyi be released during a meeting with junta leader Senior Gen. Than Shwe on Saturday. It was the first time the reclusive general had met with a senior U.S. official.
"It is my hope that we can take advantage of these gestures as a way to begin laying the foundations of goodwill and confidence building in the future," Webb was quoted as saying.
On Saturday, the 64-year-old Nobel Peace laureate was driven from her residence to a nearby government guest house for a 40-minute meeting with Webb, then reporters saw her taken home by car.
Webb, who is chairman of the Senate Foreign Relations Committee's East Asia and Pacific Affairs Subcommittee, described the meeting as "an opportunity ... to convey my deep respect to Aung San Suu Kyi for the sacrifices she has made on behalf of democracy around the world."
The senator, who arrived in Myanmar's capital of Naypyitaw on Friday, was scheduled to address reporters in Yangon on Sunday.
The visit -- particularly the meetings with senior officials and Suu Kyi -- was unusual because of the poor state of relations between Myanmar, also known as Burma, and the U.S. Many critics said it was bad timing for outreach -- only days after the junta flouted international appeals that Suu Kyi be cleared of the latest charges. It also drew criticism from activists who say it confers legitimacy on a brutal regime.
While Washington has traditionally been Myanmar's strongest critic, applying political and economic sanctions against the junta, President Barack Obama's new ambassador for East Asia, Kurt Campbell, recently said the administration is interested in easing its policy of isolation. Webb has said that "affirmative engagement" could bring the most change to Myanmar, concerning those who think a hard line is the best approach.
Britain's ambassador to the United Nations suggested Webb's visit could help persuade the junta to free Suu Kyi.
"If the Americans can get the generals to see that their country's interest is reflected in taking interest in reconciliation, releasing Aung San Suu Kyi and holding free and fair elections, that would be very helpful." John Sawyers told BBC Radio 4 on Saturday.
But in a letter to Webb, dissident groups warned the junta would use the senator's trip for its own ends.
"We are concerned that the military regime will manipulate and exploit your visit and propagandize that you endorse their treatment on Daw Aung San Suu Kyi and over 2,100 political prisoners, their human rights abuses on the people of Burma, and their systematic, widespread and ongoing attack against the ethnic minorities," the letter said. Daw is a term of respect for older women in Myanmar.
Possibly reflecting a similar wariness, a spokesman for Suu Kyi's National League for Democracy said the party "has no interest in Jim Webb because he is not known to have any interest in Myanmar affairs." He did not elaborate.
Official media, however, appeared to herald Webb's arrival. The nightly broadcast led with the visit, reporting that the senator met with Prime Minister Gen. Thein Sein on Friday, and returned to the subject several times during the night.
Myanmar has been under military rule since 1962. The junta called elections in 1990 but refused to honor the results when Suu Kyi's party won overwhelmingly.
------
Associated Press writers Foster Klug and Greg Katz in London contributed to this report from Washington

8/14/2009

ႏွလံုးသားက စကားေျပာလာတဲ့အခါ

၁။ ရင္ဘတ္ေအာင့္တာမေပ်ာက္ရင္ ခါတိုင္းေအာင့္ေနၾကပံုစံမဟုတ္ဘဲရင္ဘတ္ေအာင့္ေနၿပီး စကၠန္႔အနည္း ငယ္ အတြင္း သက္သာသြားခဲ့ရင္ ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ရင္ဘတ္ေအာင့္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါဟာ အစာအိမ္မွ အက္ဆစ္ေတြအစာမ်ိဳျပြန္ကိိုဆန္တက္တာေၾကာင့္ရင္ပူတာပါ။ ရင္ဘတ္ေအာင့္တာ တျဖည္း ျဖည္း ပိုဆိုးလာၿပီး အနည္းဆံုးမိနစ္အနည္းငယ္ခန္႔ထိ မေပ်ာက္မွသာႏွလံုးေရာဂါအတြက္ စိုးရိမ္ရမွာပါ။
၂။ အသက္႐ႈမဝရင္ လူအမ်ားစုမွာ အသက္ရွဴမဝတာဟာ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတာေၾကာင့္ ျဖစ္တာပါ။ အသက္ရွဴလို႔မရတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးဟာ Hyperventilation ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ေသြးထဲမွာ ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုဒ္ေတြနည္းသြားပါတယ္။ Treadmill စက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္အၿပီး အေျခအေန ပိုမဆိုးရင္ မစိုးရိမ္ရပါဘူး။
လူနာဟာဒီေန႔မွာေနေကာင္းေနၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေလွကားတက္ရင္ေလွကားထစ္ေတြမွာနားၿပီး အသက္ဝေအာင္ရွဴၿပီးမွ ေလွကားထစ္ေတြ တက္လို႔ရတယ္ဆိုရင္ စိုးရိမ္စရာအေျခအေနပါ။
၃။ တစ္ခါမွမခံစားရဖူးေသာခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းနာက်င္ရင္ ေရွးဦးစြာေမး႐ိုးမွာနာတာ၊ တံေတာင္ဆစ္မွာနာတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ သြားနာတာေတြအေနနဲ႔ လကၡဏာ ျပတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာႏွလံုးေသြးေၾကာပိတ္တာေၾကာင့္ နာက်င္တာျဖစ္ၿပီး အာ႐ံုေၾကာမွ တစ္ဆင့္ ဘယ္ဘက္ လက္ ဒါမွမဟုတ္ ေမး႐ိုးကိုနာက်င္တာေတြ ေရာက္သြားတာပါ။ ဒီလို တစ္ခါမွ မခံစားရဖူးတဲ့ နာက်င္မႈ အသစ္ ေတြ ခံစားရရင္လ်စ္လ်ဳ႐ႈမထားပါနဲ႔။တစ္ခါတစ္ရံ ႏွလံုးတိုက္ခိုက္ခံရတာဟာ ရင္ဘတ္ေအာင့္တဲ့လကၡဏာမျပတတ္ပါဘူး။
ခြဲျခားႏိုင္ေသာနည္းလမ္းႏွစ္ခု
ေအာက္ပါတို႔မွာ သင္ခံစားေနရတဲ့ ေဝဒနာကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈသင့္သလား ဒါမွမဟုတ္ ဆရာဝန္ကို ပင့္ရမလားဆိုတာကို ခြဲျခားႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းႏွစ္ခုပါ။
၁။ ေလ့က်င့္ခန္းမွန္မွန္လုပ္ပါ။
ႏွလံုးသန္မာဖို႔ ေလ့က်င့္ခန္းမွန္မွန္လုပ္ေနရင္ ေကာင္းတဲ့နာက်င္တာနဲ႔မေကာင္းတဲ့နာက်င္တာေတြကို သင္ခြဲျခား သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္ေနရင္းနဲ႔ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာ ပိုဆိုးလာရင္ဆရာ၀န္ ပင့္ သင့္ပါတယ္။
၂။ သင့္မွာရွိေသာျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားကိုေလ့လာပါ။ သင့္မိဘေတြဟာ အသက္၉၀ အရြယ္ထိ အသက္ရွင္ေနၿပီး သင့္ရဲ႕ေသြးတြင္း ကိုလက္စထေရာအဆင့္ဟာ ပံုမွန္ျဖစ္ေနရင္ တံေတာင္ဆစ္မွာ နာေနတာဟာ တင္းနစ္ကစား တာေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ သင္ခံစားရတဲ့ေဝဒနာဟာ ႏွလံုးေရာဂါမွန္း မေသခ်ာရင္ ဆရာဝန္နဲ႔ျပဖို႔အၿမဲသတိရပါ။
(၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၉ရက္ေန႔ထုတ္ Good Health ဂ်ာနယ္)
About Heart Attacks

There are other symptoms of an heart attack besides the pain on the left arm.
One must also be aware of an intense pain on the chin, as well as nausea and lots of sweating, however these symptoms may also occur less frequently.
Note: There may be no pain in the chest during a heart attack.
The majority of people (about 60%) who had an heart attack during their sleep, did not wake up. However, if it occurs, the chest pain may wake you up from your deep sleep.

If that happens, immediately dissolve two aspirins in your mouth and swallow them with a bit of water.


Afterwards, phone a neighbor or a family member who lives very close by
- say "heart attack!"
- say that you have taken 2 aspirins.
- take a seat on a chair or sofa near the front door, and wait for their arrival and...
~ do NOT lie down ~
A Cardiologist has stated that, if each person, after receiving this e-mail, sends it to 10 people, probably one life can be saved!

I=20 have already shared the information-- What about you?
Do forward this message; it may save lives!

Heart Attacks And Drinking Warm Water
(ေရေႏြးၾကမ္း နွင့္ ႏွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တန့္ျခင္း)

This is a very good article. Not only about the warm water after your meal, but about Heart Attacks . The Chinese and Japanese drink hot tea with their meals, not cold water, maybe it is time we adopt their drinking habit while eating.


တရုတ္လူမ်ဳိး နဲ ့ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး ေတြ ဟာ ထမင္းစားေနစဥ္ မွာ ေရေႏြး ေသာက္သုံးတဲ ့ အေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ေရေအး ( ေရခဲ ေရ ေသာက္သုံးေလ့ ) မရွိၾကပါဘူး။ ခုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႕လဲသူတို ့ဆီကလိုထမင္းစားစဥ္ ေရ ေႏြး ေသာက္သုံး တဲ ့ အေလ့ အထ ကို ေျပာင္းလဲ က်င့္သုံးသင့္ပါတယ္။ (ဒီေဆာင္းပါးေလးဟာ အလြန္ ေကာင္း မြန္တဲ့ က်န္းမာေရး နဲ ့ပက္သက္တဲ ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။) ထမင္းစားျပီးတိုင္း ေရေႏြးေသာက္ဖို ့ သတိေပးတာ တခုတည္း မဟုတ္ပဲ နွလုံးခုန္ ရုတ္တရက္ ရပ္တန့္ ေစတဲ ့ ေရာဂါကိုလဲ သတိေပးရာ ေရာက္ ပါတယ္။

For those who like to drink cold water, this article is applicable to you. It is nice to have a cup of cold drink after a meal. However, the cold water will solidify the oily stuff that you have just consumed. It will slow down the digestion. Once this 'sludge' reacts with the acid, it will break down and be absorbed by the intestine faster than the solid food. It will line the intestine.. Very soon, this will turn into fats and lead to cancer. It is best to drink hot soup or warm water after a meal.


ထမင္းစား ျပီး ေတာ့ ေရခဲေရ ေသာက္သုံးသူေတြ အတြက္ သက္ေရာက္မႈ
တကယ္ေတာ့ ထမင္းစားျပီးေတာ့ ေရခဲ ေရ ဒါမွမဟုတ္ အေအး တခုခု ေသာက္သုံးလိုက္ျခင္း ဟာ အေတာ္ ေလး အရသာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေရခဲေရ က ေနျပီးေတာ့ မၾကာခင္က မွ စားသုံးထားတဲ ့ အစာေတြ ကို ဆီခဲ ေတြ လို အစိုင္အခဲ အျဖစ္ ကို ေရာက္ေစပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဖတ္ေတြကလဲ အက္စစ္ အျဖစ္ တုန့္ျပန္ျပီးေတာ့ အဲတာေတြ ကို ျဖိဳခြဲ ျပီးေတာ့ အူနံရံ ေတြ က ေနျပီး အခဲ အစာေတြထက္ ပိုမို လွ်င္ျမန္စြာ စုပ္ယူပါလိမ့္မယ္။ အဲတာ ေတြ ဟာ အူထဲ မွာ သြားျပီးေတာ့ စီတန္းေနပါျပီ။ မၾကာခင္ပဲ အဲတာ ေတြ ဟာ အဆီခဲ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သြားျပီးေတာ့ ကင္ဆာ ေရာဂါ ကို ျဖစ္ေစ ဖို ့ ဦးတည္နိုင္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံး ကေတာ့ အစာ စားျပီးတိုင္းမွာ စြပ္ျပဳပ္ ပူပူေလး ျဖစ္ျဖစ္ ေရေႏြးၾကမ္းျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္သုံးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Common Symptoms Of Heart Attack... A serious note about heart attacks - You should know that not every heart attack symptom is going to be the left arm hurting . Be aware of intense pain in the jaw line .
(အေရးၾကီးတဲ ့ နွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တာမ်ဳိး- သင္သိသင့္တာ ကေတာ့ နွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တန့္ တဲ ့ လကၡာေတြ အားလုံးမွာ ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္းကိုက္ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။ ေမးရုိးတေလွ်ာက္ နာက်င္လာျခင္းဟာ လဲ သတိထားသင့္ပါတယ္။)

You may never have the first chest pain during the course of a heart attack.Nausea and intense sweating are also common symptoms. 60% of people who have a heart attack while they are asleep do not wake up. Pain in the jaw can wake you from a sound sleep. Let's be careful and be aware. The more we know, the better chance we could survive.


နွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တန့္ စဥ္အတြင္းမွာ ေတာ့ သင္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ပထမရင္ဘတ္နာျခင္းကို ခံစားရမယ္မဟုတ္ပါ။ဖ်ားနာျခင္းနဲ႕ ေခြ်းထြက္လြန္ျခင္း ေတြဟာလည္း အမ်ားဆုံးလကၡဏာေတြ ပါပဲ။
၆၀ ရာနွဳန္းေသာ နွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တန့္ ၾကတဲ ့ သူေတြ ဟာ အိပ္ေပ်ာ္ေနယင္းကေန ျပီး ျပန္လည္ နိုးထ လာျခင္း မရွိေတာ့ ပါဘူး။ ေမးရုိးနာက်င္မွဳ ့ က သင့္ ကို နိုးထေအာင္လုပ္နိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တို႕ တစ္ေတြ ဂရုျပဳျပီး ေတာ့ သတိထားရမွာပါ။ အဲတာ က ကြ်န္ေတာ္ တို ့ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ဖို႕ အခြင့္အေရးေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။

မူလဘာသာျပန္ဆုိသူTshwe04
(ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္ကို အထားအသို အနည္းငယ္တည္းျဖတ္ ျပင္ဆင္ထားပါသည္။)

8/09/2009

သက္ေသခံဓါတ္ပံုမ်ားကျပေသာ ပုလိပ္ လူသတ္မႈ


အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္စပ္ျခင္း ထိစပ္သည့္အာသံ မဏိပူရ္ ျပည္နယ္ အင္ဖါၿမိဳ႕တြင္ ရဲက မစၥတာစံဂ်စ္(Chongkham Sanjit )
အား စတင္ဖမ္းဆီးစဥ္။

ေဆးရံုလုပ္သား မစၥတာစံဂ်စ္သည္ အိႏၵိယ ခြဲထြက္ေရးလႈပ္ရွားမႈ အဖြဲ႕၀င္ေဟာင္းတဦးျဖစ္သည္။
သူသည္ သူ႕အဖြဲ႕အစည္း ႏွင့္ပါတ္သက္ျခင္းမရွိေတာ့ပါ ဟုု သူ႕မိသားစုကေျပာသည္။


သူ႕အား လက္နက္ကိုင္ ရဲအထူးတိုက္ခိုက္ေရးတပ္မ်ားျဖင့္
လာေရာက္ဖမ္းဆီးခံရခ်ိန္တြင္မစၥတာစံဂ်စ္တြင္မည္သည့္
လက္နက္မွ်ကိုင္ေဆာင္မထားဘဲ ေအးေဆးစြာရွင္းျပရင္း
ရဲအရာရွိေခၚရာသို႕လိုက္ပါသြားေၾကာင္း ဓါတ္ပံုဆရာ
Tehelka ၏ပံုစာတြင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။














သို႕ရာတြင္ ရုတ္ခ်ည္း အေျခအေနေျပာင္းလဲသြားၿပီး
လက္နက္ကိုင္ ရဲမ်ားက သူ႕အားခ်ဳပ္ေနာင္ကာ ဆိုင္လြတ္ တခုအတြင္းတြန္းထိုးေခၚေဆာင္သြားသည္။






အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ Tehelka က ရဲမ်ား
မစၥတာစံဂ်စ္ကို ေဆးဆိုင္တဆိုင္အတြင္းသို႕ တြဲသြင္းသြားသည့္ပံုကိုရိုက္ယူခဲ့သည္။


ေနာက္မိနစ္အနည္းငယ္တြင္ မစၥတာစံဂ်စ္၏ အေလာင္းကို ေဆးဆိုင္အတြင္းမွ ရဲက ဒရြတ္တိုက္ဆြဲထုတ္လာသည့္ပံုကို၄င္း
မစၥတာစံဂ်စ္၏အေလာင္းကိုထရပ္ကားတစီးေပၚသို႕
ရဲကပစ္တင္ထားသည့္ပံုကို၄င္း ရိုက္ကူးခဲ့သည္။



မွတ္ခ်က္**
အထက္ေဖၚျပပါအခ်ိဳ႕ေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားကို
ေဒသတြင္းသတင္းစာမ်ားက မေဖၚျပရဲပါ။

“ကမၻာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေၾက” ၂

၁၉၈၈ ၈လပိုင္း၈ရက္ေန႕မွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားအေရးအခင္းျဖစ္တယ္။
၂၆ႏွစ္ၾကာ ဖိႏွင္းထားတဲ႕ စစ္ဖိနပ္ေအာက္က ရုန္းထေတာ္လွန္မႈဟာ
လူမဆန္တဲ့အာဏာရွင္တို႕ရဲ႕အျပင္းအထန္ဖိႏွိပ္မႈၾကားက ျပည္သူ
တရပ္လံုး တခဲနက္အံုၾကြလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအေရးအခင္းရဲ႕သူရဲေကာင္းအေပါင္းတို႕အား “ကမၻာေၾကေသာ္လည္း
ဥဒါန္းမေၾက” ၂ အမည္ျဖင့္ အဲဒီကာလက ဖူးတက္စ လူငယ္ေက်ာင္းသူ
တဦးအျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ႕တဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္ ရဲေမသူရဲေကာင္းတဦးရဲ႕
ရင္တြင္းျဖစ္ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႕ ထုတ္ႏႈတ္လို႕အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ ဦးညႊတ္
အပ္ပါသည္။

“ကမၻာမေၾကဘူးေဟ့”

8/08/2009

မင္းေမာ္ကြန္း သံဃာေတာ္ေတြကို ေတာင္းပန္ျပီ

အခုရက္ပိုင္း အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြ အီးေမးေတြထဲမွာ နာမည္ႀကီးသရုပ္ေဆာင္မင္းေမာ္ကြန္းနဲ႔အဖြဲ႔က ကိုယ္လံုးေတြေပၚ လက္ေမာင္းေတြေပၚမွာ ထိုးထားတဲ့ ေဆးမင္ေႀကာင္အရုပ္ေတြကို ေဖၚျပတဲ့အေနနဲ႔ သကၤန္းေတြ ခ်ြတ္ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြ တဦးနဲ႔တဦးပို႔ျပီး ေဝဖန္တာေတြျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ဆရာေတာ္တပါးကဆိုရင္ ဒီလုပ္ရပ္က သကၤန္းအေရျခံဳျပီး သာသနာကိုေစာ္ကားတယ္ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေရးလာတာေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာနိဳင္ငံလံုးဆိုင္ရာ သံဃကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က အတြင္းေရးမွဳးဆရာေတာ္ ဦးထာဝရက စစ္အစိုးရကိုယ္တိုင္ စက္တင္ဘာ လွဳပ္ရွားမွုမွာပါတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ရဟန္းအတုအေယာင္လို႔စြပ္စြဲလို႔ မျပီးခင္မွာ ဒီလိုနာမည္ႀကီးသရုပ္ေဆာင္တေယာက္ရဲ႔ အျပဳအမွဳေပၚလာတဲ့အတြက္ ဒီလို မလုပ္သင့္ပါဘူးလို႔ ေဝဖန္လိုက္ပါတယ္။"ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္က အဂၤုတၱရ ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားခဲ့တာက ဘာေဟာလည္းဆိုေတာ့ ဒါ သံဃာဆိုတာ သေဂၤါေဟာတိ ဒုတ္သိေလာနာမဆိုတာ သံဃာတို႔ျမင္ရင္ ဒုတ္သီလ ပုဂိဳလ္ရယ္လို႔ မရွိဘူးေပါ့။ အစိုးရေစာ္ကားသလို ရုပ္ရွင္အႏုပညာသည္တေယာက္အေနနဲ႔ေပါ့ေလ ဒီလိုသံဃာေတြကို အစိုးရအလိုက် ေစာ္ကားတာကေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ ရဟန္းသံဃာေတြအေနနဲ႔ လံုးဝ သည္းခံႏိုင္တဲ့တရားကေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ ဘာသာတရားအရကေတာ့ ဘာသာနည္းနဲ႔ပဲ ျပန္ျပီးေတာ့ဆံုးမရမွာပါပဲ၊ အဓိကကေတာ့ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ေပါ့ေလ တကယ္လို႔ ဒီလို အနုပညာမ်ိဳးေတြ အစိုးရကို ဖားတဲ့ အႏုပညာရွင္မ်ိဳးေတြရွိရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ကားေတြ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ဥစၥာေတြကို လံုးဝ မၾကည့္ၾကပါနဲ႔လို႔ ဦးဇင္းတို႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ ျပည္သူလူထုကို။ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေျခအေနကလည္း အရမ္း အဆိုးဆံုးအေျခအေနမွာ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ အႏုပညာရွင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႔ ေရွ႔ေဆာင္လမ္းျပ ပံုစံမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ သူတို႔ေတြကလည္း တာဝန္သိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ တေယာက္အေနနဲ႔ေပါ့ေနာ္ ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥကို လံုးဝ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ျမင္တာပဲ" လို႔ မိန္႔ပါတယ္။အခုလိုေတြသံဃအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအသိုင္းႀကားမွာျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သရုပ္ေဆာင္ အကယ္ဒမီမင္းေမာ္ကြန္းကို ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒီပံုရုိက္ျဖစ္ခဲ့တာလဲလို႔ ေမးႀကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့"သာသနာဆိုတာလည္း ေစာ္ကားစရာ မရွိပါဘူး၊ သံဃာဆိုတာလည္း ေစာ္ကားစရာ မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ရင္ထဲမွာ အျမဲတမ္း ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ရမယ့္အရာပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ေတြမွာ တက္တူးထိုးတယ္ဘာညာဆိုတာက ဒါက လူငယ္သဘာဝပါ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ထိုးထားတာပါ။ ေနာက္ အဲဒီႏွစ္က က်ေနာ့္သားကို ရွင္ျပဳတဲ့ႏွစ္ပါ၊ က်ေနာ္က အဲဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အားလံုးစုျပီးေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း ရဟန္းဒကာေပါ့ေနာ္၊ သားလည္းရွင္ျပဳ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဝတ္ဆိုေတာ့ အဲလို ဝတ္တာပါ၊ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾကရင္းနဲ႔ အမွတ္တရ ရိုက္ထားခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေလးပါ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းကပါ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ေျပာတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေနာက္ကို ဆင္ျခင္ဖို႔ပဲရွိပါတယ္ခင္မ်ာ့။ တျခားရည္ရြယ္ခ်က္ ဘာမွ မရွိပါဘူးခင္မ်ာ့။ က်ေနာ္တို႔တကယ္ လူငယ္သဘာဝ အမွတ္တရေလး လုပ္မိတဲ့သေဘာပါ၊ အဲဒီအတြက္ကိုလည္း က်ေနာ္က ဒီသံဃာေတာ္ေတြကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။မင္းေမာ္ကြန္းက သူတမင္ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ပဲ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ ရိုက္ခဲ့တဲ့အတြက္ မေတာ္ဘူးဆိုရင္ ေနာက္ဆင္ျခင္ပါ့မယ္" လို႔ ေတာင္းပန္စကား ေျပာသြားပါတယ္။တမင္ရည္ရြယ္လို႔ပဲျဖစ္ေစ အေပ်ာ္သေဘာပဲျဖစ္ေစ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီလုပ္ရပ္အေပၚ သံဃဝိနည္းရူေထာင့္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုအက်ိဳးအျပစ္မ်ား ရွိနိဳင္သလဲလို႔ ျမင္းျခံ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔မွာ ဝိနည္းကိစၥေတြေျဖရွင္းေပးေနတဲ့ တိုက္ကုန္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိပါလကို ေလွ်ာက္ထားႀကည့္ခဲ့ပါတယ္။"ရဟန္းေတာ္ေတြ ေတာင္းပန္လို႔တင္ေႀကသြားမဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သာသနာေတာ္ကို အေယာင္ေဆာင္ျပီးေတာ့ သူတို႔လုပ္ပါတယ္ဆိုရင္ ဒီအျပစ္က သူ႔ေတာ့ အက်ိဳးေပးတတ္တယ္ဗ် အကယ္၍ သူက အေပ်ာ္သက္သက္လုပ္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အျပစ္ကနည္းနည္းေတာ့ အက်ိဳးေပးတဲ့ေနရာေတာ့ သိပ္မႀကီးေလာက္ဘူးထင္တာပဲ သိကၡာပုဒ္လြန္က်ဴးလာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဆို ဥပမာတခု ဘုရားေဟာ ထားတဲ့ အာနာပါတိေမာက္ပုဒ္လြတ္က်ဴးထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္တဦးဟာ အကယ္၍မ်ား တရားအားထုတ္လို႔ရွိရင္ ဒီဘဝမွာ သူက ဝီစိကိစၥ နိပ္စက္တတ္ေတာ့ သမာဓိမရနိဳင္ဘူးေပါ့ တရားထူးရနိဳင္ဖို႔ခဲယဥ္းသြားတာေပါ့ သာသနာေတာ့ နည္းနည္းအရွိန္အဝါေတာ့ အထင္ျမင္ေသးစရာေတာ့ျဖစ္လာတာေပါ့" လို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ပါတယ္။သရုပ္ေဆာင္မင္းေမာ္ကြန္းကေတာ့ ဒီပံုဟာ စက္တင္ဘာသံဃလွဳပ္ရွားမွဳမတိုင္ခင္ကတည္းက ရိုက္ခဲ့တာပါလို႔ေျပာပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြႀကားက မေက်နပ္မွဳအတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ ေနာက္ေနာင္ ဒီလို ကိစၥေတြကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာဆိုသြားတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ပရိတ္သတ္ေတြ ေက်နပ္ၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ေနာ့္။

အာအက္ဖ္ေအမွ နားေထာင္ျပီး ျပန္လည္တင္ျပပါတယ္၊၊

အညာေႏြတမာေျမ

ဘုန္းဘုန္းေျပာတာမွန္တယ္

ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္ မင္းေမာ္ကြန္း ဘာေၾကာင့္မ်ား သာသနာေတာ္ကုိ ေစာ္ကားလုိက္တာလဲ

*ေရးသူ-အရွင္စေႏၵာဘာသာစာရ*


ငမိုက္သားတစုကဗုဒၶသာသနာကိုညိွးႏြမ္းေအာင္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ဓါတ္ပုံမ်ားကိုေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ငမိုက္သားေတြထဲကအခိ်ဳ႕ကေတာ့ ျပည့္စုံ၊ ဖ်ာႀကီး (ခ)ျမင့္သိန္း၊ မိုးေက်ာ္ေက်ာ္၊ ၀ဏၰခြာနီး၊ မင္းေမာ္ကြန္း၊ ဗန္ဒိန္း၊ တရုတ္ႀကီး ၊ သူရ လုိ႕သိရပါတယ္။





ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္ကုိ ယေန႕ထိတုိင္ တည္တန္႕ေနသည္မွာ ၀ိနည္းက်င့္၀တ္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘုရားရွင္က ေရွ႕ေရးကုိေမွ်ာ္ေတြးၿပီး စည္းကမ္းရွိရွိနဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ဘယ္လုိေနရ မယ္၊ဘယ္ကုိဆြမ္းဘုဥ္းေပးရမယ္၊ ဒကာ ဒကာမေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရင္ ဘယ္လုိမ်ဳိး ဆက္ဆံရမယ္၊ သကၤန္း၀တ္ ရာမွာ ၿမိဳ႕တြင္း ရြာတြင္းသြားရင္ သကၤန္းရုံသြားရမယ္၊ ေနာက္ဆုံး အိမ္သာတက္တာကစ ဘယ္လုိ တက္ ရမယ္ဆုိတာမ်ဳိးအထိ ၀ိနည္းစည္းကမ္းခ်က္ေတြ ဘုရားရွင္က ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္၊ ကုိရင္ငယ္ေတြ လုိက္နာရမည့္ စည္းကမ္းနွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား လုိက္နာရမည့္ ၀ိနည္းဆုိၿပီး အေသခ်ာကုိ အထူးပညတ္ခ်က္ ဥပေဒမ်ား ထားခဲ့ပါတယ္၊၊
အဲဒီ ၀ိနည္းတရားေတာ္ႏွင့္ အညီ လုိက္နာက်င့္သုံးၿပီး သီလေကာင္းေအာင္ ေနရသလုိ၊ စာသင္ျခင္း ( ပရိယတၱိ)ႏွင့္ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ားျခင္းဆုိတဲ့ (ပဋိပတၱိ) အက်င့္ေကာင္းေတြကုိလည္း အားထုတ္ရတယ္၊ သမာဓိႏွင့္ ပညာ အရာမွာ တုိးတက္လာေအာင္ ရဟန္းတရားကုိ အားထုတ္ၿပီးမွ ရဟန္း၀တ္ရက်ဳိး၊ ေခတၱ ဒုလႅဘ၀တ္ရက်ဳိး ႏွပ္မွာပါ၊၊
ျမတ္စြာဘုရားက သာသနာေတာ္ရဲ့ အသက္သည္ ၀ိနည္းပဲလုိ႕ ေဟာခဲ့ပါတယ္၊ စည္းကမ္းမလုိက္နာပဲ ၀ိနည္းစည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မလုိက္နာရင္ လက္ရွိဘ၀မွာ ဒဏ္ေပးရမယ္၊ ဒီဘ၀ေသလုိ႕ရိွရင္လည္း ငရဲေရာက္မည္ဟုဘုရားရွင္က ေဟာခဲ့သည္မုိ႕ အခုလုိ သာသနာ့ေဘာင္မွာ မင္းေမာ္ကြန္းႏွင့္ အႏုပညာသမားမ်ား အုပ္စုရဲ႕ သကၤန္း၀တ္ၿပီး ေဆးမင္ေခ်ာင္ အရုပ္ေတြထုိးျခင္း အေပၚပုိင္း ဧကသီ အေပၚရုံမပါဘဲ သရုပ္ပ်က္စရုိက္ဆုိးကုိ ဘာသာတရားကုိ ျမတ္ႏုိးသူတုိင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္၊ သကၤန္း ေအာက္ပုိင္းအ၀တ္ကုိ ဒူးႏွင့္ ေအာက္ကုိ လက္ေလးသစ္၊ကြာေအာင္၀တ္ရမယ္၊ အေပၚရုံက လက္ရွစ္သစ္ အကြာေ၀းရုံရမယ္၊ သကၤန္းကုိ ရုိေသစြာ ၀တ္ရုံရမည္ဟု စည္းကမ္းခ်က္ရွိပါတယ္၊ အခုဟာက လုံး၀ကုိ သကၤန္းမပါသည့္ျပင္ အရုပ္ေတြက တကုိယ္လုံးထုိး စတုိင္မ်ဳိးစုံႏွင့္ ရုိက္တာကုိ အားလုံးျမင္ႏုိင္ပါတယ္၊၊
ရဟန္းသံဃာဆုိတာ မၾကည္ညဳိေသးေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ားကုိ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိလာေအာင္ ေနရမယ္၊ၾကည္ညဳိၿပီးသား ဒကာ ဒကာမမ်ားကုိလည္း ပုိမုိၾကည္ညဳိလာေအာင္ ေနထုိင္ရတာပါ၊ အက်င့္ေကာင္းေတြႏွင့္ ကုိယ္မူအရာ၊ ႏုတ္အမႈအရာ ေတြက ျမင္ရသူတုိင္း ကုသုိလ္ရေအာင္ ေနထုိင္ေျပာဆုိတတ္မွသာ သကၤန္းေခတၱ၀တ္တဲ့သူႏွင့္ စီစဥ္ေပးတဲ့ ကုိယ့္မိဘဆရာသမားလည္း အက်ဳိးမ်ားမွာပါ၊၊
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မတရားအာဏာကုိယူလာတဲ့ စစ္အစုိးရကလည္း ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ အထင္ေသး အျမင္ေသးျဖစ္ေအာင္ နည္းေပါင္းစုံႏွင့္ ဖန္တီးေနတာပါ၊ သံဃာထုထဲ၀င္ၿပီး စနစ္တက်၀င္ေရာက္ဖ်က္ဆီးေနျခင္းမ်ားႏွင့္ အႏုပညာသမားမ်ားကုိ အသုံးခ်ၿပီး ဒီထဲမွာ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိခ်င္ဟန္ေဆာင္ကာ ေပၚလစီကားေတြရုိက္ ရုပ္ရွင္ထဲမွာေတာ့ ဦးခ်ေနေသာ္လည္း တကယ္ဘ၀မွာေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြက ေထာင္ထဲမွာ ၀ါဆုိေနရတာပါ၊၊
လူထုက သံဃာကုိ မၾကည္ညဳိႏုိင္ေအာင္ စစ္အစုိးရက ဖန္တီး၊ေနာက္ေတာ့ သံဃာေတြပ်က္ဆီးတာေတြ လူေတြကုိျပ၊ သံဃာေတြ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ရင္ၿပီးေရာ ကားပြဲစား၊ေက်ာက္ပြဲစား၊ခ်ဲဒုိင္မ်ဳိး စတဲ့ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ စစ္အစုိးရက ဖန္တီးေပးထားတယ္၊ ေလာဘႀကီးတဲ့ ဘုန္းႀကီးဆုိရင္လည္း ကားေတြ ေပး၊ေက်ာင္းေဆာက္ေပးေတာ့ သေဘာေတြက်ေနေရာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရုန္းရုန္းနဲ႕ ေနရတာကုိ ၀ါသနာပါရင္ ေနေပေစဆုိၿပီး စစ္အစုိးရက လြတ္ေပးထားတယ္၊ တခ်ဳိ႕ ဒီမုိကေရစီ နာမည္ရွိတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ဆုိရင္ မပ်က္ ပ်က္ေအာင္ ေငြေတြ မာတုဂါမေတြႏွင့္ ဖ်က္ဆီးေရးမ်ားလုပ္တယ္၊အရမ္းယုတ္မာတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ စစ္အစုိးရက လုပ္ေနတာပါ၊ ဒါေတြကုိ အရမ္းရုိးသားတဲ့ လူထုက စစ္အစုိးရက ဒီလုိျဖစ္လာေအာင္ ေနာက္ကြယ္က လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ သိမယ္မဟုတ္ပါဘူး၊
သာသနာေတာ္ သန္႕ရွင္းခ်င္ရင္ မသန္႕ရွင္းတဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱယားကုိ အဆုံးသတ္မွ ျဖစ္မွာပါ၊ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့ ကုိယ္အာဏာျမဲေရးအတြက္ သာသနာကုိ အသုံးခ်ေနလုိ႕ပါပဲ၊ ဒါေတြကုိ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ရွည္ေနမယ္၊ ဘုန္းဘုန္းေျပာခ်င္တာက အႏုပညာသမားေတြပါ၊ အႏုပညာသမားရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တန္ဘုိးဆုိတာ ရွိပါတယ္၊၊
ဒါရုိက္တာ ဦးသုခရုိက္တဲ့ တပါးသီလ ဇတ္လမ္းမ်ဳိးဟာ ျမန္မာျပည္ႏွင့္တကြ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ တကမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ ျမန္မာမ်ားအားလုံးရဲ႕ စိတ္မွာ တပါးသီလ ေဆာက္တည္ရုံႏွင့္ ဒီေလာက္ ဘ၀မွာေအးခ်မ္းရင္ ငါးပါးစလုံးသာ ေဆာက္တည္ရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဘ၀ေတြမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမလဲဆုိတဲ့ အသိဥာဏ္မ်ား ရၿပီး ဇတ္ကားၾကည့္တဲ့ အက်ဳိးက အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သြားတယ္၊၊
အႏုပညာသမားဆုိတာ လူထုကုိ ေလးစားရတယ္၊ မွန္ကန္တဲ့ အသိေတြေပးရတယ္ တၿပိဳင္တည္းမွာပင္ မွားတဲ့ အရာေတြကုိ ေရွာင္ရတယ္၊ မင္းေမာ္ကြန္းႏွင့္ အေပါင္းပါေတြက အခုလုိ ၾကည္ညဳိဖြယ္ မျဖစ္တဲ့ သရုပ္ပ်က္ စရုိက္မ်ဳိးကုိ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ သူရဲ့ တန္ဘုိးဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး၊ သူရဲ႕အေဖ ဇင္၀ုိင္းမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္ သားသမီးမေကာင္းေတာ့ မိဘေခါင္းဆုိသလုိ၊ သူတုိ႕အုပ္စုကုိ သကၤန္း၀တ္ေပးတဲ့ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ ေက်ာင္းတုိက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်ဘဲ ညံ႕ဖ်င္းတယ္၊ ၀တ္ေပးတဲ့ ဘုန္းႀကီးက ဒါေတြအခုလုိ သရုပ္ပ်က္ ျဖစ္ခဲ့တာကုိ သိခ်င္မွ သိမယ္၊ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သာသနာေတာ္မွာ ဘယ္လုိမွ လက္မခံႏုိင္တဲ့ ကိစၥဆုိတာ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူတုိင္း နားလည္သေဘာေပါက္မွာပါ၊ လူထုကုိ အသိဥာဏ္ေပး ဇာတ္ကားရုိက္ေနတဲ့ မင္းေမာ္ကြန္းဟာ ဘယ္လုိ လူမ်ဳိးလည္းဆုိတာ သူရဲ႕ လုပ္ရပ္က သက္ေသျပေနပါတယ္၊
စေလ ဦးပုည ေျပာသလုိ ယခုခါမႈ၊ လူလည္းျဖစ္လာ၊ သာသနာလည္းထြန္းခုိက္၊ အၿမိဳက္တရား၊ ေဟာၾကားမည့္သူ၊လူလည္းမရွား၊ သုိ႕ပါလ်က္သားႏွင့္မႈ အမုိက္တကာဗုိလ္မင္း၊ အဖ်င္းတကာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ အပါယ္ေလးဆီ၊ ျမစ္နဒီတြင္၊ ပလုံျမဳပ္လုိ႕၊ လူယုတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္ ဆုိသလုိ လူဘ၀ေခတၱေရာက္ေနခ်ိန္မွာ လူယုတ္ႀကီးေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ေနရမယ္၊ မိမိသူတပါး ႏွစ္ဦးသားစလုံး အကုသုိလ္ေတြမျဖစ္ေစပဲ ကုသုိလ္ေတြသာ ျဖစ္ရန္ ေနထုိင္က်င့္သုံးရန္ အထူးလုိပါတယ္၊၊
အႏုပညာသမားတုိင္းဟာ ကုိယ့္ေကာင္းသလုိ ကုိယ့္လုိ ဘ၀တူသမား အႏုပညာသမားမ်ားကုိယ္လည္း ထိန္းသိမ္းေပးရမယ္၊ အႏုပညာသမား အမွားတခုဟာ သာမာန္မဟုတ္ မွတ္တမ္းဗီဒီယုိရုိက္ထားသည္မုိ႕ သက္ေသတခုျဖစ္ေနပါတယ္၊ အဲဒီအမွားေတြကုိ ျပည္သူေတြက အျပစ္ေပးလုိ႕ ရလာသည့္ အခ်ိန္ဆုိတာ ရွိလာမွာပါ၊ ဒါဟာ အမွန္တရားပါ၊ ဘုန္းဘုန္းတုိ႕ အမွတ္တမဲ့ မေနပါဘူး သာသနာေတာ္ကုိ ဘယ္သူေတြ ေဆးဆုိးပန္းရုိက္လုပ္၊ေစာ္ကားေနတယ္ဆုိတာ မွတ္တမ္းတင္ေနပါတယ္၊၊
မင္းေမာ္ကြန္းအေနနဲ႕ အခုလုိမ်ဳိး အမွားေတြကုိ ဆက္လက္မလုပ္မိရန္ သတိထားေစခ်င္တယ္၊ အႏုပညာ သမားသုိင္းအ၀ုိင္းကလည္း ကုိယ့္လူထဲက မသင့္ေတာ္တဲ့ အျပဳအမႈေတြကုိ လက္ပုိက္ၾကည့္မေနဘဲ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေစခ်င္တယ္၊ မဟုတ္တာေတြလုပ္ၿပီး ဖုံးကြယ္တယ္ဆုိတာ ေရရွည္မရပါဘူး အင္တာနက္ေပၚမွာ ေပၚထြက္လာမွာပါ၊ တတုိင္းျပည္လုံးက အေလးျမတ္ျပဳေနသည့္ သာသနာေတာ္ကုိ ေစာ္ကားရင္ ေဆာ္ကားသူကုိ သံဃာထုအေနျဖင့္ အေရးယူရမွာပါ၊ မင္းေမာ္ကြန္းဇတ္ကားတုိင္းကုိ တုိင္းႏွင့္ျပည္နယ္ (၁၄)ခုစလုံး လက္မခံပဲ သံဃာထုႏွင့္ လူထုက သပိတ္ေမွာက္မႈေတြ လုပ္သြားရပါလိမ့္မယ္၊
အမွားတခုကုိ က်ဴးလြန္ၿပီးရင္ ေတာင္းပန္၀န္ခ်ရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မင္းေမာ္ကြန္းႏွင့္ အေပါင္းအေဖာ္အားလုံးက ျပည္တြင္း ျပည္ပဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ သာသနာကုိ ျမတ္ႏုိးၾကေသာ ျပည္သူလူထုကုိ ေက်ႏွပ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးရပါမယ္၊ မလုပ္ရင္ေတာ့ ဒီလုိ သာသနာေတာ္ကုိ ေစာ္ကားတဲ့ မွတ္တမ္းဟာ ဆက္လက္တည္ရွိေနမွာပါ၊၊
*အရွင္စေႏၵာဘာသာစာရ*
ashincandobhasacara@gmail.com
ဖုံး ( 502) 749- 8066

8/01/2009

ကိုရာဇြန္အကီႏို(ရ၆ႏွစ္)

အၾကမ္းမဖက္ေသာလူထုဆႏၵတိုက္ပြဲကို ဦးေဆာင္၍ ဖိလစ္ပိုင္အာဏာရွင္မားကို႕စ္၏ အႏွစ္၂၀အာဏာရွင္ဘ၀ကို အဆံုးသတ္ေစရံုမက အေရွ႕ဥေရာပ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစခဲ႕ သူ လူထုဒီမိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ဖိလစ္ပိုင္သမတေဟာင္း ကိုရာဇြန္အကီႏို သည္ ယေန႕ စေနေန႕ (၂၀၀၉ခု ၾသဂုတ္လ ၁ရက္)နံနက္ပိုင္းတြင္ ကင္ဆာ ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားပါေၾကာင္း ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ပရိတ္ သတ္သိေစရန္ က်န္ရစ္သူမိသားစုကိုယ္စား က်ေနာ္ကမၻာမေၾကမွ သတင္း ပါးအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။
Former President Corazon Aquino

တီးမယ္

PALI ZI. CHAU’ CHE’ PALI OU: GYI PALI ZI. NJAN: HSIN

PALI ZI. CHAU’ CHE’  PALI OU: GYI  PALI ZI. NJAN: HSIN
[Stuff and nonsense – lies] [Wheeler, one who deceives in an endearing way] [Using deceits as scaffolding]

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.



OUR COUNTRY -----

Burmese society is unique. With extended family system Burmese are laid back, or rather happy go lucky.
Sayar-Dagar relationship, or, the bond between the Sanghas and laymen is deep rooted and has been part of the culture from the time immemorial.

Elderly people spend time at pagodas or the monasteries sharing merits or family gossip, or whatever, and, that is how, unlike the Western society, members of the Burmese society do not need much of psychiatrists’ assistance.

Quiet time, alone, communicating with the Lord Buddha is part and parcel of our heritage we all enjoy tremendously. Visiting pagodas had never needed permission from the authorities.

see all

http://uk.geocities.com/kabarmakyay/Our_Country.pdf

Are these happening in Burma!

As long as one enriches him/her-self in the decadences the sky is the limit, as the junta would not bother them, that’s the saying goes in present context of Burma.
Thinzar Win, a Model, could do pretty well on Catwalk and other walks such as Burmanization of Bikini, for example. Just kicked off the blouse and the jeans and leave only bra and the underwear, that becomes Bikini, as simple as that. Look!



Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

These girls really have come out of Burmese cocoon – hi ri. u’ ta’ pa. [Shame and fear of sinning] for sure.

Mind you dear reader – the decaying culture of the people is unfathomable, especially the urbanites, the sponsors of such decadences, and, contemplate what reforms would be needed for our beloved country. Mind you, the tiger would never change into vegetarian out of pity for animals!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!


bX-31gb9w