နတ္ပြဲဆိုယင္ က်ေနာ္တို႕ဗမာေတြရဲ႕ အာရံုမွာ ပူေနာင္ခ်ပ္ၿခိမ္း ေနာင္ဗိန္ဘိန္ ကနၷားစီးနဲ႕ နတ္၀င္သည္ကို တန္းပီး ျမင္ေယာင္တတ္ပါတယ္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး ဗလိနတ္စာပူေဇာ္ပြဲကိုက်င္းပေၾကာင္း ဖတ္ရႈရလွ်င္ ထံုးစံအတိုင္းပင္ နတ္စင္ နတ္ပြဲ နတ္ကေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆိုင္းသံၿခိမ့္သဲ နတ္ပြဲကို ျမင္ေယာင္ၾကလွ်င္ကား မွားပါလိမၼည္။ ထိုအမွားသည္ ဦးႏုအား အယူသီးသူ နတ္ကိုးသူဟုျမင္္ေစသည္။
ဗလိနတ္စာပူေဇာ္ပြဲဆိုသည္မွာ ဘုရားကိုးဆူကပ္သည့္နည္းတူ ကုသိုလ္ျပဳအခန္းအနားတခုဟု အလြယ္အားျဖင့္ မွတ္ႏိုင္မည္ ထင္သည္။(ဗလိနတ္စာ) ပြဲေတာ္တြင္ နတ္မ်ားကိုပင့္ဖိတ္ျခင္း ျပဳေသာ္လည္း နတ္ပင့္ေသာအခါ နတ္ဝင္ျခင္း၊ နတ္ပူးျခင္း၊ နတ္ကျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါ။
မဟာဓမိၼကေဒဝတာဗလိ(ဗလိနတ္စာ)
ပူေဇာ္ပြဲကို တေကာင္းေခတ္မွ စ၍ အဂၤလိပ္ေခတ္ တိုင္ေအာင္ မင္းႏွင့္တကြ ႏိုင္ငံသူ
ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ဘိုးဘြားမိဘမ်ားမွ ဆင္းသက္၍ ကိုးကြယ္လာခဲ့ေသာ မိ႐ိုးဖလာနတ္မ်ား၊
အရပ္ေဒသအလိုုက္ ကိုးကြယ္ လာခဲ့ေသာ ေဒသႏၲရနတ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာနတ္မ်ားႏွင့္
နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို မဟာဓမိၼကေဒဝတာဗလိ ပူေဇာ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ
ပူေဇာ္လာခဲ့ၾကသည့္ အစဥ္အလာမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခ်ိန္တိုင္ အခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ျမဲရွိရာ ၂၀၁၁ ဇန္နဝါရီ ၁၂- က (၆၉)ႀကိမ္ေျမာက္ မဟာဓမၼိကေဒဝတာဗလိ(ဗလိနတ္စာ) ပူေဇာ္ပြဲကို ျပာသိုလဆန္း ၁၂ ရက္မွ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔အထိ ၅ ညတိုင္တိုင္ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ပိုင္းရပ္၊ ပထမလမ္း မဟာဓမိၼကေဒဝတာဗလိ ပူေဇာ္ပြဲမ႑ပ္၌ ေရွးမူမပ်က္က်င္းပခဲ့သည္။ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ (ဗလိနတ္စာ) ပြဲေတာ္တြင္ ေနာက္ဆံုးပူေဇာ္ပြဲၿပီးေသာအခါ နံနက္အ႐ုဏ္တြင္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိ သံဃာေတာ္မ်ားအား ႏွမ္းမနဲေလာင္းလွဴ၍ ဒါနျပဳျခင္းျဖင့္ မဟာဓမိၼကေဒဝတာဗလိ ပူေဇာ္ပြဲ၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ပုဂံေခတ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျဖစ္ေသာ ေညာင္ဦးၿမိဳ႕ ေရွးေဟာင္း အေနာ္ရထာ ႏွင့္က်န္စစ္မင္း ႏွစ္ပါး တုိ႔၏ သမုိင္းဝင္ ေရႊစည္း ခံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ဗုဒၶ ပူဇနိယ ပဲြေတာ္တြင္လည္း ဘုရားပဲြေတာ္ အတြင္း ေစတီေတာ္ အတြင္းရိွ ၃၇ မင္းနတ္နန္း ေရွ႕တြင္ ဗလိနတ္စာ ေကြၽးပဲြ က်င္းပျခင္း၊ ညစဥ္ အၿငိမ့္ပဲြ၊ ဇာတ္ပဲြမ်ား၊ ရပ္ကြက္ အလိုက္ နရည္းခံု အတီး အမႈတ္မ်ား၊ တရားပဲြမ်ား က်င္းပ သြားမည္ ျဖစ္ၿပီး လျပည့္ေန႔တြင္ သံဃာအပါး ၂ဝဝဝ ေက်ာ္အား ဆြမ္း သပိတ္လံုးႏွင့္ လွဴဖြယ္မ်ား ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းသည့္အစဥ္အလာ ႏွစ္စဥ္ရွိခဲ့သည္။
ဗုဒၶ ဘုရား႐ွင္သည္ သုတ္မဟာ၀ါ ပါဠိေတာ္ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္တြင္ အပရိဟာနိယ တရား ခုႏွစ္ပါးကို ေဟာထားေတာ္ မူခဲ့သည္၊ အပရိဟာနိယတရား ခုႏွစ္ပါး အနက္ ေျခာက္ခုေျမာက္ တရားျဖင့္ နတ္တို႔အား ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ခြင့္ ေပးခဲ႔ရာ ယင္း အမွတ္ (၆) ျဖစ္ေသာ ခြင့္ျပဳခ်က္ တရားမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သည္။
ယာ၀ ကိ၀ဥၥ အာနႏၵ ၀ဇၨီ ယာနိ တာနိ ၀ဇၨီနံ ၀ဇၨီ-ေစတိယာနိ အဗၻန ၱရာနိ ေစ၀ ဗာဟိရာနိ စ, တာနိ သကၠရိႆႏိ ၱဂ႐ုံ ကရိႆႏိ ၱ မာေနႆႏိိ ၱ ပူေဇႆႏိ ၱ၊ ေတသဥၥ ဒိႏၷပုဗၺံ ကဘပုဗၺံ ဓမၼိကံ ဗလိ ံေနာ ပရိဟာေပႏိ ၱ၊ ၀ုဒၶိေယ၀ အာနႏၵ ၀ဇၨီနံ ပါဋိကခၤ ါ၊ ေနာ ပရိဟာနိ။
အာနႏၵာ - ေ၀သာလီျပည္ ၀ဇၨီမင္းတို႔သည္ ျမိဳ႕တြင္းျမိဳ႕ျပင္႐ွိ ၀ဇၨီမင္း အဆက္ဆက္တို႔၏ ပူေဇာ္ရာ ျဖစ္ေသာ နတ္စင္ နတ္ကြန္း နတ္နန္း နတ္ေနရာ သစ္ပင္ တည္းဟူေသာ ေစတီတုိ႔ကို အ႐ုိအေသ ျပဳျမဲ ျပဳၾကကုန္လတၱံ၊ အျမတ္တႏိုး ျပဳျမဲ ျပဳၾကကုန္လတၱံ၊ ထုိနတ္ေစတီတို႔အားလည္း ေ႐ွးက တင္ေျမွာက္ျမဲ-ပသျမဲ -ျပဳလုပ္ျမဲ ႐ုိးရာ အစဥ္အလာ ျဖစ္ေသာ သတ္မႈ ျဖတ္မႈ ဒုစ႐ုိက္မွ လြတ္ကင္း၍ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ ပူေဇာ္မႈ (ဗလိနတ္စာ) ကို ျပဳၾကကုန္လတၱံ၊ (ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး) ၀ဇၨီမင္း အဆက္ဆက္တု႔ိသည္ ၾကီးပြားရန္ ႐ွိေပကုန္၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ မ႐ွိေပ။ ဟုေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ေလ၏။
No comments:
Post a Comment