အမွန္ကဗန္ေကာက္ကိုၿပီးခဲ့တဲ့ၾသဂုတ္လ ၂၀ေက်ာ္ရက္မ်ားတြင္လာဖို ့စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုရက္ပိုင္းမ်ားတြင္မွ“ထိုင္း”ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနရႈပ္ေတြးလာၿပီး အတိုက္အခံမ်ားက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုး
အပါအ၀င္ အစိုးရဌာနအခ်ိဳ ့ကိုစီးနင္း၀င္ေရာက္၍သပိတ္စခန္းဖြင့္ထားျခင္း ေလဆိပ္အခ်ိဳ ့ႏွင့္
လမ္းမႀကီးအခ်ိဳ ့ကိုပိတ္ဆို ့ထားျခင္းမီးရထား၀န္ထမ္းမ်ားသပိတ္ေမွာက္အဖြဲ ့တြင္ပူးေပါင္းပါ၀င္
လာၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားဌာနႏွင့္ေရေပးေ၀ေရးဌာနတို ့ပါ၀င္လာေတာ့မည္ဟုသတင္းျဖစ္ေနျခင္း
အစိုးရဖက္မွအေရးေပၚအေျခအေနေၾကျငာျခင္းတို ့ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အေျခအေနကို
ေစာင့္ၾကည့္ဆိုင္းငံ့ရင္းျဖင့္စက္တင္ဘာလ ပဌမပါတ္ကုန္မွေရာက္ျဖစ္သည္။
ေရာက္ပီးေနာက္ပိုင္းထိုရက္ပိုင္းကသတင္းစာေဟာင္းမ်ားကိုရွာေဖြဖတ္ရင္း ၾသဂုတ္လ၂၉ရက္ထြက္
ဗန္ေကာက္ပို ့သတင္းစာမွာဗန္ေကာက္္ဖြင့္ ဗမာစားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္အေၾကာင္းေရးထား
သည္ကိုဖတ္မိသည္။
ယေန ့ကမၻာအႏွ ့ံဗမာေတြျပန္ ့ႏွံ ့ေရာက္ရွိေန၍ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာဗမာစားေသာက္ဆိုင္ေတြ
ေပၚေပါက္ေနသည္မွာဆန္းေသာကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါ။ဗမာျပည္ႏွင့္ကပ္လ်က္ထိုင္းႏိုင္ငံဗန္ေကာက္
မွာေတာ့ေအာင္ျမင္ေသာဗမာစားေသာက္ဆိုင္ျဖစ္ဖို ့အလြန္ခဲယင္းပါသည္။ေခတ္အဆက္ဆက္ကပင္
ဆိုင္ေပါင္းမ်ားစြာဖြင့္ခဲ့ဖူးၾကပါသည္ မေအာင္ျမင္ၾကပါ။ဗမာဆိုင္း၀ိုင္းႀကီးအျပည့္အစံုႏွင့္တခန္းတနား
ဖြင့္ေသာဆိုင္ႀကီးမ်ားပင္ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။
ထိုင္းအစားအစာႏွင့္ဗမာအစားအစာမွာခ်က္ျပဳတ္ပံုနည္းစနစ္မ်ားစြာျခားနားေသာ္လဲပါ၀င္ေသာ
အေထာက္အကူအေမႊးအႀကိဳင္ ပင္မဟင္းလ်ာတို ့မွာအတူတူပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဗန္ေကာက္ေန
ဗမာတို ့မွာအမ်ားအားျဖင့္ကိုယ့္ဖါသာဘဲခ်က္စားၾကသည္။ခ်က္ရန္အေျခအေနမရွိသူတို ့ကလည္း
ဗမာစားေသာက္ဆိုင္တကူတကသြားမေနေတာ့ နီးရာထိုင္းဆိုင္မ်ားႏွင့္ပင္ၿပီးလိုက္သည္။
ထိုင္းသို ့လာေသာႏိုင္ငံျခားသားခရီသည္ကလည္းထိုင္းအစာအစာကိုသာစိတ္၀င္စားမည္ျဖစ္သည္။
သို ့အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ဗမာသံရံုးအနိးတ၀ိုက္ရွိဗမာထမင္းဆိုင္တဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္သာလွ်င္ေရရွည္
ရပ္တည္ႏိုင္သည္ကိုေတြ ့ရသည္။ယခုကဲ့သို ့သတင္းစာမွာတခုတ္တရေရးသားထားသည္ကိုေတြ ့ရ
သည့္အတြက္ အတိုင္းအတာတခုေတာ့ေအာင္ျမင္မႈရသည္ဟုဆိုရမည္ပင္။
ဟင္းမယ္မ်ားအေၾကာင္းဆိုင္တည္ရာတို ့ကိုလည္းအေသအျခာေျမပံုညႊန္းႏွင့္တကြေရးသားေဖၚျပေပး
ထားသည္။ထိုဆိုင္ကိုက်ေနာ္လည္းတေခါက္ေရာက္ဖူးပါသည္။လြန္ခဲ့သည့္၆လေလာက္ကျဖစ္မည္
က်ေနာ့ဆရာကဗမာခ်က္ဒန္ေပါက္ေၾကြးမည္ဟုေခၚသြားဖူးသည္။သူ ့ကားႏွင့္ေခၚသြားသျဖင့္ေနာက္
ထပ္သြားမည္စိတ္ကူးေသာ္လည္းမသြားတတ္၍မေရာက္ျဖစ္။
ေအဗက္တကၠသိုလ္၀န္းက်င္တြင္ ရွိသည္ဟုသာမွတ္မိသည္။
ဆိုင္ကႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့မဟုတ္ တိုက္ခန္တြဲေတာင္းေဟာက္စ္၏ေရွ ့မ်က္ႏွာစာ
(ကားသိမ္းသည့္ေနရာ)ကိုအမိုးအဖီထုတ္၍ဆိုင္ဖြဲ ့ထားသည့္စားေသာက္သူ၂၀ခန္ ့သာ
၀င္ဆန္ ့သည့္အရြယ္ျဖစ္သည္။အလွဴ မဂၤလာပြဲ ေတြ ့ဆံုပြဲ အစည္းအေ၀း အခန္းအနားတို ့
အတြက္ေအာ္ဒါမွာ၍ရသည္ဆိုသည္။ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွာက်ေနာ့ဆရာသမားႏွင့္မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္သည္
ဟုသိရေသာ္လည္းဆိုင္တြင္မရွိ၍မေတြ ့ခဲ့ရ ဧည့္သည္မ်ားထိုင္းတြင္ဘုရားဖူးအလည္အပါတ္ ဟိုၿမိဳ ့
ဒီၿမိဳ ့သြားလိုလွ်င္သူ ့ကားျဖင့္အငွါးပို ့သည့္အလုပ္လည္းလုပ္ေၾကာင္းသိရ၍ကားငွါးရန္ဆက္သြယ္ႏိုင္
ေသာဖုန္းနံပါတ္ပါသည့္ကဒ္ေတာင္းခဲ့ေသးသည္။လူျခင္းမေတြ ့မသိေသာ္လည္းက်ေနာ့္ဆရာသမား၏
မိတ္ေဆြျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္က်ေနာ့္မိတ္ေဆြဟုပင္သတ္မွတ္ပါသည္။သူ ့ဆိုင္ေလးေအာင္ျမင္မႈလမ္းစေပၚ
ေနသည္ကိုေတြ ့ရသျဖင့္ၾကည္ႏႈး၀မ္းသာပါသည္။ဆက္လက္၍တိုးတက္ေအာင္ျမင္ဖို ့ဆုေတာင္း
ေမတၱာပို ့ပါသည္။
ေသာအခါ “ပန္လမ္း”ကသက္သတ္လြတ္ဆိုင္မွာထမင္းလိုက္ေၾကြးျပန္ပါသည္။
က်ေနာ္မွာေသာ ဗမာျပည္မွာေတာ့ ခ်စ္တီး ထမင္းဟုေခၚသည့္ ဒိုဖယ္ ။
ထမင္းျဖဴ ခ်ာပါတီ ပဲဟင္းရည္ ပဲလံုးေၾကာ္ သီးစံုေၾကာ္တို ့ပါသည္။
ပံုမ်ာေပၚတြင္Click ၿပီးပံုႀကီးၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment