kabarmakyay: -

1/27/2010

-

ေစတမန္အတြက္ ဆံုုးမစာ (ညြန္႕ေရႊ)

(ကို)ညြန္႕ေရြ၏စာနွင့္ပါတ္သက္ၿပီးမိတ္ဆက္စကားအနည္းငယ္လိုပါမည္။

ရက္အနည္းငယ္အတြင္းက http://messengerfor buddhist. blogspot.. com/ ႏွင့္ထိုဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ “ေစတမန္”ဆိုသူ၏ ဘာသာေရးဆိုင္ရာထိုးနွက္မႈမ်ားကို တံု႕ျပန္စာမ်ား ေမးလ္မွာေတြ႕ေနရပါသည္။

အဓိကစာမွာပါတာက-

ျမန္မာလူမ်ိဳးႏွင့္ဗုဒၶဘာသာကို ေစာ္ကားေနေသာဝက္ဆိုက္အားဝိုင္းဝန္းအေရးယူသင့္

http://messengerfor buddhist. blogspot.. com/ တြင္ျမန္မာလူမ်ိဳး တို႕ကိုသာမက ျမန္မာတို႕၏ အထြတ္အျမတ္ ဗုဒၶဘာသာကိုပါ အလြန္တရာ ယုတ္မာ ႐ိုင္းစိုင္းစြာ ျဖင့္ ဆဲေရးပုတ္ခတ္ ေရးသားေန သည္မွာ
မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိပါ ။
အင္တာနက္ ေခက္ ျဖစ္၍ လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားပိုင္ခြင့္ ရွိေသာ္လဲ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို တစ္ဖက္သတ္ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကား ၍မရပါ ။
အဆိုပါဆိုက္ သည္ Google (Blogger.com) မွခ်မွတ္ထား ေသာ " Terms & Conditons " မ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ ေနသည္မွာ ထင္ရွားလွပါသည္ ။
Blogger.com ၏စည္းကမ္း မ်ားအရ ဤ ကဲ့သို႕ေသာဆိုက္မ်ား အားခြင့္မျပဳပါ ။ သို႕ျဖစ္ပါ၍ ဘာသာဝင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးေကာင္းသား ၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ားအေနျဖင့္ အဆိုပါ http://messengerfor buddhist. blogspot. com/ အား တိုင္ၾကားျခင္းျဖင့္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ကို ဝိုင္းဝန္း ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္ၾကေစရန္ ဤ ေနရာမွ အသိေပးႏိႈးေဆာ္ လိုက္ရပါသည္ ။

( Blogger's policy )
Is hateful material permitted on Blogger?
- Blogger strongly believes in freedom of speech.
While Blogger values and safeguards political and social commentary,
material that promotes hatred toward groups based on
race or ethnic origin, religion, disability, gender, age, veteran
status, or sexual orientation/ gender identity is not allowed on
Blogger.

If you believe you've discovered a violation of Blogger's policy on
hate speech, please submit the blog's URL below.
Please submit each blog only once. We will review every submission as
soon as possible and take action as necessary.
address - http://www.google. com/support/ blogger/bin/ request.py? contact_type= hate_speech&blog_URL=&blog_ID=

တိုင္ၾကားရမည့္ေနရာ -
http://www.google. com/support/ blogger/bin/ request.py? contact_type= hate_speech&blog_URL=&blog_ID=
တိုင္ၾကားရမည့္လိပ္စာ - http://messengerfor buddhist. blogspot. com/

ဒီေန႕ေတာ့ အေတာ္ေလးမခံျခင္ျဖစ္ေနဟန္ရွိေသာ္လည္း သေဘာထားႀကီႀကီး ထားကာ ျပန္လည္ ေျဖရွင္းေခ်ပ ရွင္းျပထားတဲ့စာတေစာင္ထပ္ေရာက္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြမ်ားခင္္ဗ်ား၊

က်ေနာ္အခ်ိန္မေပးနိုုင္တာရယ္၊ မကၽြမ္းက်င္တာရယ္ေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ခ်က္ျခင္းမလုုပ္နိုုင္တဲ့အတြက္ ေစတမန္အတြက္ ဆံုုးမစာကိုု သံုုးခ်င္တဲ့ ဘေလာ့ဂါမ်ား ယူသံုုးၾကပါ၊ အဲဒီ လူမိုုက္ လူရမ္းကားဆီကိုုလဲ ေရာက္ေအာင္ပိုု႔ေပးၾကပါလိုု႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ တကယ္လိုု႔ သူကသာ ေတာင္းပန္မယ္၊ သတိတရားရၿပီး ၿငိမ္သြားမယ္ဆိုုရင္ အားလံုုးက ခြင့္လႊတ္လိုုက္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔အားလံုုး ဘ၀မွာ တခ်ိန္ခ်ိန္တုုန္းက တနည္းနည္းနဲ႔ မိုုက္မဲခဲ့ဘူးသူေတြ မ်ားပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟာ သူရဲေကာင္းမ်ားရဲ႕လက္နက္လိုု႔လဲ သံုုးၾကတာ ဖတ္မွတ္ရဘးူပါတယ္။ ခုုထိေတာ့ သူဟာ လူမိုုက္၊ လူရမ္းကားပဲ၊ ဒါေပမဲ့ လူလိမၼာျဖစ္နိုုင္တဲ့အခြင့္အလန္းလဲ သူ႔မွာ ရွိပါတယ္။

ေမတၱာျဖင့္

ညြန္႕ေရႊ

(ကို)ညြန္႕ေရြ၏စာက က်ေနာ္တေယာက္ထည္းကိုေပးတာမဟုတ္။ အျခားစာရသူ ဘေလာ့ဂါမ်ားလည္း တင္ေကာင္းတင္ပါမည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆက္ တင္ေပးလိုက္ပါသည္။

(ကို)ညြန္႕ေရြ၏စာသည္ သေဘာတရားအေျခအျမစ္ အယူအဆေရးရာ ရွင္းျပခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

ေစတမန္ဆိုသူအေနနွင့္ “သိကၡာႏွင့္အညီ ” အယူအဆပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာတရား တံု႕ျပန္ေဆြးေႏြး လာမည္ ဆိုပါကလည္း ျပန္လည္တင္ျပေပးပါမည္။

************************

ေစတမန္အတြက္ ဆံုုးမစာ
လူမိုက္၊ ငတံုး၊ ဒီလိုအာလုပ္သံနဲ႔ဆံုုးမလိုုက္တာ စိတ္မရွိနဲ႔၊ မင္းက ဘာသာမဲ့လုပ္ၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသတဲ့သူဆိုကတည္းက သည္လိုစိတ္မ်ိဳးမေပါက္ခင္က မိ႐ိုုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္လို႔ယူဆတယ္။ ဘာမွလဲ ၾကားဖူးနား၀မရွိပါလား။ ခုုလိုု မိုုက္ကန္းတာဟာ အဲဒီဗဟုုသုုတေခါင္းပါးမႈနဲ႔ သဒၵါတရားနည္းပါးမႈေတြအေပၚမွာ အေျခခံတာပဲ။ ငါလဲ ငယ္တုုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြကိုု အထင္ႀကီးၿပီး ဘာသာမဲ့လုုပ္ဖူးတယ္။ အထက္တန္းကေန တကၠသိုုလ္ၿပီးတဲ့အထိေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ငါက ဘုုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ကြ၊ ၿပီးေတာ့ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဖြဲ႕ထဲက ဇာတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုုလည္း ၁၃ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက စြဲစြဲလန္းလန္းဖတ္ခဲ့တာ၊ ခုုႀကီးလာေတာ့ ပိဋကတ္ျမန္မာျပန္နဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ ပိဋကတ္ေတြ ဖတ္တယ္၊ ဇင္တရားေတြဖတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဓမၼပဒကိုု အေခါက္ေခါက္ဖတ္တယ္။ ခရစ္ယန္က်မ္းလဲဖတ္တယ္၊ ကိုုရမ္လဲဖတ္တယ္၊ ဘဂ၀ါဂီတ (ဟိႏၵဴက်မ္း)ကိုုလည္း ဖတ္တယ္။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ဗုုဒၶဟာ ဘာေၾကာင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ရသလဲဆိုုတာကိုု ေရးေရး သေဘာေပါက္လာတယ္။ အထူးျခားဆံုုးက လူသားကျဖစ္တဲ့ အပူမွန္သမ ွ်က ကင္းလြတ္ေအာင္ ေနတတ္တဲ့၊ ေနေနတဲ့ သူ ျဖစ္တာပဲ၊ တထာဂတ လိုု႔ ေခၚသကြဲ႕။
မင္းေမးထားတာေတြအားလံုုးကိုု ေအာက္မွာ ေျဖထားတယ္၊ အေသအခ်ာဖတ္၊ ၿပီးရင္ စိတ္လိုုက္မာန္ပါ ထ ဆဲမေနနဲ႔။ ငါ့ကိုု ဆဲရင္ မင့္ဟာမင္း မွန္ထဲၾကည့္ဆဲသလိုုပဲျဖစ္မယ္။ ငါက အဆဲနဲ႔ မတုုန္႔ျပန္ဘူး။ မင့္အဆဲကိုု မယူဘူး။

(၁)အဘယ္ကဲ႔သုိ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ျပဳျပီး နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလဲ?????

ေကာင္းမႈျပဳ႐ံုု(ဒါန)နဲ႔ ဘယ္နိဗၺာန္ကိုမ ွ် မေရာက္ပါ။ သီလဆိုတဲ့ အက်င့္၊ ဘာအက်င့္ေတြလဲဆိုေတာ့ မဂ္ဂင္ရွစ္ပါးအက်င့္တဲ့၊ အက်င့္ရပ္္မသြားေအာင္ အေထာက္အပံ့ေတြမ်ားလာေအာင္ ဘာ၀နာပြားတဲ့။ ဒါနျပဳတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရတယ္၊ တဖက္သားမွာလဲ အက်ိဳးရွိသြားတယ္။ အခုေကာင္းရင္ ေနာင္ေကာင္းဖုိ႔ ပူစရာမလိုဘူး။ သိပ္ေလာဘ မထားနဲ႔။ သူမ်ားကို ကူညီမိရင္ ေတြးမိတိုင္း သတိရစရာေပၚလာတိုင္း ႏွစ္သိမ့္မႈပီတိျဖစ္ရတယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊ ေတာ္ၿပီေပါ့။
မဂ္ဂင္ရွစ္ပါးကေတာ့၊
မွန္ကန္တဲ့ အယူ
မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအႀကံ
မွန္ကန္တဲ့ အေျပာ
မွန္ကန္တဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈ
မွန္တဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း
မွန္ကန္တဲ့ အားထုတ္မႈ
မွန္ကန္တဲ့ ေအာက္ေမ့နိုးၾကားမႈ
မွန္ကန္တဲ့ တည္ၾကည္မႈ စူးစိုက္မႈ တဲ့။
ကဲ ၾကည့္၊ မဂ္ဂင္ရွစ္ပါးမွာ ဒါနဆိုတာ သီးျခားမပါဘူး။ မွန္ကန္တဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈထဲမွာ ထည့္လိုက္ေပါ့။ လိုအပ္တဲ့သူကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပဲ။

(၂)နိဗၺာန္ကို ဘယ္သူဖန္တီးထားတာလဲ (သို႔) ဘယ္သူဖန္ဆင္းထားတာလဲ...(က်ိန္းေသတာေတာ့ နိဗၺာန္ကို ေဂါတာမကိုယ္တုိင္ ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းမဟုတ္ တဦးတေယာက္ဆုိလွ်င္လဲ သူ၏အမည္ကို ေဖာ္ျပေပးပါ)

ငတံုုး၊ နိဗၺာန္ဆိုုတာ ကစားကြင္းမဟုုတ္ဘူး၊ ဒစၥေနလန္းဒ္ မဟုုတ္ဘူး။ သူ႔အလိုုလိုု သဘာ၀အတိုုင္းတိုုင္း ရွိေနတာ၊ အလိုုလိုု ၿငိမ္းခ်မ္းေနတာ၊ အဲဒါကိုု နိဗၺာန္လိုု႔ ေခၚတာ၊ နိဗၺာန္လိုု႔ စကားအရာ အမည္တပ္ေပးထားတာ၊ ပရမတ္မွာက ဘယ္ဟာမွ ဘာမွမဟုုတ္ဘူး။ ဗုုဒၶက အဲဒီရွိၿပီးသားႀကီးကိုု သိၿပီးသားႀကီးျဖစ္ေအာင္ ဒီလက္ရွိကမၻာသက္တမ္းမွာ ဘယ္ဆရာရဲ႕ အကူမွမပါပဲ က်င့္ႀကံေပါက္ေျမာက္သြားတာ။
အဲဒီေနာက္ အိုုႀကီးအိုုမ ေသခါနီးအထိ တပည့္ေတြ သတၲ၀ါေတြကိုု က်င့္မွရတယ္ဆိုုတာကိုု ဆံုုးမ လမ္းညႊန္သြားတာ၊ ဘယ္သူ႕ကိုုမွ ပုုခံုုးနဲ႔ထမ္းၿပီး ပိုု႔ေပးတာမဟုုတ္ဘူး။ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု အားကိုုးၾက၊ တျခား အားကိုုးစရာမရွိဘူးလိုု႔ အရင္းခံအထိ ေျပာသြားတာ။
မင္းက ဘယ္ႏွစ္ဦးေလာက္မ်ား ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔ ကူဘူးသလဲ၊ ျပန္စဥ္းစား။ မင္းလိုု ေခြးေလွးေလာက္ သတၱ၀ါက ဗုုဒၶကိုု ညစ္က်ယ္က်ယ္ ေလ ွ်ာက္ေျပာတာ မင္း ေသတဲ့အထိ ေသၿပီး ဟိုုဖက္ေရာက္ေအာင္ ဆက္ခံရမွာစိုုးလိုု႔ ငါ သတိေပးလုုိက္တာ။ ကိုုယ္နားမလည္ေသးရင္ နားလည္ေအာင္ အားထုုတ္၊ သိသူကိုု ေမးျမန္းမွတ္သား။ ေမတၱာစိတ္ အၾကင္နာစိတ္ သူတပါးကိုု မေစာ္ကားလိုုစိတ္ ေမြး။ ေနာက္ဆံုုး ကိုုယ္မယံုုလဲ ဒီအတုုိင္းေန၊ အာမေခ်ာင္နဲ႔။

(၃)လူသတ္သမား နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလား???

လူသတ္သမား အျမင္မွန္ရၿပီး အက်င့္မွန္က်င့္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္နိုုင္တယ္။ အဂၤဳလိမာလသုုတ္ကိုုဖတ္၊ အဲဒါကိုု ဆင္ျခင္စဥ္းစား။ မင့္အတြက္လဲ လမ္းမဆံုုးေသးဘူး။

(၄)မိန္းမငါးေယာက္ယူထားတဲ့သူ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိူင္မလား????(ဥပမာ ေဂါတမလို႔လူမ်ိဳးေပါ့)

မင္း ဗမာလူမ်ိဳးဟုုတ္ရဲ႕လား။ ငါတိုု႔တေတြ (တိုုင္းရင္းသားအားလံုုး)မွာ ဂါရ၀တရားဆိုုတာ နားလည္ၾကတယ္။ မင္းကေတာ့ မင္းမိဘရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုု ေခ်းနဲ႔သုုတ္တဲ့ အေကာင္မ်ိဳးပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင့္ကိုု သနားေသာအားျဖင့္ ေျဖလိုုက္တယ္။ ဆက္ဖတ္။
မိန္းမ ငါးေယာက္မကလိုု႔ တစ္ရာပဲယူယူ အျမင္မွန္ရ၊ အက်င့္မွန္က်င့္ရင္ ေနာက္ဆံုုးမဂ္မေရာက္ခင္ အနာဂါမိမဂ္မွာ ကာမတဏွာကိုု အၿပီးပယ္သတ္တယ္။ နိဗၺာန္ဆိုုတာ ေရာက္ဖိုု႔ ဆိုုက္ဖိုု႔ အခက္ဆံုုးျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေလာက္ အဖိုုးထုိက္တဲ့အရာကိုု စတိေလာက္က်င့္႐ံုုနဲ႔မရဘူး။ လနဲ႔ခ်ီၿပီးလဲ ၾကာနိုုင္သလိုု ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးလဲ ၾကာနိုုင္တယ္၊ အယူအက်င့္မမွန္ရင္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာနိုုင္တယ္။ တကယ္က်င့္တဲ့သူဟာ ရမွ အက်င့္ကေနထတယ္၊ ဒီၾကားမွာ မရခင္ ေသသာသြားခ်င္သြားမယ္၊ အက်င့္ကေန မထဘူး။ နာမည္ႀကီးခ်င္သူတခ်ိဳ႕သာ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေတာရေဆာက္တယ္၊ ဘာညာနဲ႔ ၿပီးေတာ့ တရားလည္ေဟာ၊ စာအုုပ္ေတြထုုတ္နဲ႔။ ဒါ ဗုုဒၶအဆံုုးအမနဲ႔ မညီဘူးဆိုုတာ သူတိုု႔ သိတန္သေလာက္ သိတယ္။ ဗုုဒၶက ရဟန္းကိစၥမၿပီးပဲ မဂ္မဆိုုက္ပဲ တရားမေဟာရဘူးလိုု႔ ပညတ္ထားတယ္၊ ေဟာရင္ အဲဒါ ယုုတ္မာေသာ ေလာဘလိုု႔ ပိဋကတ္ျမန္မာျပန္မွာ အတိအလင္းပါတယ္။ ဘုုန္းႀကီးတခ်ိဳ႕လုုပ္တာၾကည့္ၿပီး ဗုုဒၶကိုု ေစာ္ကားရင္ မင္း အမွန္ပဲ ကံႀကီးထိုုက္မယ္။ မင့္မိခင္ ဖခင္လဲ မင္းလိုု သားမ်ိဳးေမြးမိတဲ့အတြက္ ႀကီးစြာေသာ အရွက္ ရလိမ့္မယ္။ မင္း အေသအခ်ာ စဥ္းစားၿပီး၊ ဇာတ္ျမႈပ္ေန၊ ဆက္ မေစာ္ကားနဲ႔၊ ေစာ္ကားမိတာကိုု ေတာင္းပန္ရဲရင္ေတာ့ မင္းလဲပဲ အာဂလူထဲ အပါအ၀င္ျဖစ္မယ္။

(၅) အရက္သမား နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလား???? (ဘာလို႔လဲဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ အရက္သမားတကယ္မ်ားတာ သူတို႔အတြက္ စာနာေထာက္ထားျပီး ေမးခြန္းေမးေပးတာပါ)

အထက္ေမးခြန္းမွာ ေျဖခဲ့သလိုုပဲ၊ အရက္သမားလဲ တေန႔မွာ ကၽြတ္တန္း၀င္နိုုင္တာပဲ။ အသိမွန္ အက်င့္မွန္ၿပီး ဇြဲရွိရင္၊ ၀ိရိယရွိရင္ ေသခ်ာေပါက္ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္လိုု႔ တထစ္ခ်မွတ္။

(၆)ေရာက္ႏူိင္မယ္ဆုိရင္လဲ လူသတ္သမား/မိန္းမအမ်ားၾကီးယူေသာ္သူ/အရက္သမား က မည္ကဲ႔သို႔ ခံယူခ်က္ကို ေမြးျပီး အက်င့္သိီလကိုေစာင့္ထိန္းျပီး နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလဲ????

ဘယ္လိုုက်င့္ရမလဲဆိုုတဲ့အေမးေရာက္လာရင္ အေတာ္ ေအာင္ျမင္ၿပီ။ က်င့္ခ်င္ရင္ က်င့္နည္းကိုု နာခံရတယ္။ သာမာန္ဘုုန္းႀကီးကိုု မၾကည့္နဲ႔၊ မကပ္နဲ႔။ ၀ိပႆနာစခန္းေတြရွိတယ္။ မဟာစည္၊ စြန္းလြန္း၊ ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာ၊ ေက်ာက္သေဘၤာ၊ ဆရာႀကီး ဦးဘခင္တည္ေထာင္တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုုင္ရာ ၀ိပႆနာ စခန္း၊ သူ႔တပည့္ ဦးဂိုုအင္ကာေထာင္တဲ့ ၀ိပႆနာစခန္း (သူ႔စခန္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက နိုုင္ငံေပါင္း ၄၀ေက်ာ္မွာ ဖြင့္ထားတယ္။ အဓိကက နည္းလမ္း (တရားထိုုင္နည္း)ကိုု က်က်နန ေလ့လာ၊ ထိုုင္ရင္ အလြယ္လိုုက္ၿပီး တ၀က္တျပက္ပဒုုမၼာၾကာ ထိုုင္နည္းမထိုုင္နဲ႔၊ ဗမာထိုုင္နည္းလိုု႔လဲ တခ်ိဳ႕အဂၤလိပ္တရားထိုုင္စာအုုပ္ေတြမွာ ညႊန္းၾကတယ္။ ဗမာေတြ ၿပီးစလြယ္လိုုက္ခဲ့လိုု႔။ တခါတည္း အပင္ပန္းခံၿပီး ပဒုုမၼာၾကာ အျပည့္ပံုု၊ ဗုုဒၶဆင္းတုုေတာ္ကိုုၾကည့္၊ အဲဒီအတိုုင္းထိုုင္။ အဓိက အာနာပါနကိုု ေလ့က်င့္။ ပထမပိုုင္းမွာ စိတ္ကိုု ခ်ည္တိုုင္မွာ ခ်ည္ဖိုု႔ အလြန္ခက္ခဲေၾကာင္း ေတြ႕လိမ့္မယ္။ မေလ ွ်ာ့နဲ႔။ ဆက္ၿပီးက်င့္၊ မ်ားမ်ား အခ်ိန္မေပးနိုုင္ရင္ ၁၅ မိနစ္ဆိုုလဲ ၁၅မိနစ္ပဲ။ စိတ္အင္အားေတြ တက္လာလိမ့္မယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုုရင္ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳသိလာလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုု ထိန္းခ်ဳပ္ဖိုု႔ အခ်ိန္တိုုးတိုုးရလာမယ္။ နဂိုုက ထစ္ကနဲရွိ စိတ္က ေထာင္းကနဲ ထရာကေန၊ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္လာလိမ့္မယ္။ ေလ့က်င့္မွ သိတယ္။ ဒါ ဗုုဒၶရဲ႕ေက်းဇူးပဲ။ ငါအခုု အက်င့္ျပတ္ေနလိုု႔ မင့္စာဖတ္ၿပီး နည္းနည္းစိတ္တိုုခ်င္တယ္။
မင္းေျပာတဲ့ ဘုုန္းႀကီးေတြ အဆဲသန္တာ ကိုုယ္ေတြ႕ဆိုုရင္ မင္းလဲ ဆင္ျခင္၊ မင္း ဗုုဒၶအေပၚ ဘာမသိညာမသိနဲ႔ ေစာ္ကားတာ ဗုုဒၶက ဘာမွမလုုပ္ဘူး၊ မတုုန္႔ျပန္ဘူး၊ ပတ္၀န္းက်င္ကသာ သိသြားရင္ အ႐ိုုးတျခား အသားတျခား ျဖစ္သြားနိုုင္တယ္။ (အသားလြတ္ ၿခိမ္းေျခာက္တာလိုု႔ထင္ရင္ ေၾကျငာသာၾကည့္လိုုက္ေမာင္၊ မင့္ကိုု အခြံႏႊာခ်င္တဲ့လူေတြ တပံုုပဲ)။ ဘာသာေရးဟာ အလြန္ဆြေပးလိုု႔ ေကာင္းတယ္ဆိုုတာ မင္းလဲ ရိပ္မိမွာပါ။ ဒီေတာ့ အခုုအခ်ိန္ကေန ပညာရွိမျဖစ္ခင္ အတုုခိုုးတဲ့အေနနဲ႔ မင္းပါးစပ္ကိုု နိုုင္သေလာက္ ပိတ္ထား။ စိတ္ေကာင္းေမြး၊ အက်င့္သီလ ေဆာက္တည္၊ မသတ္ဘူး၊ မခိုုးဘူး၊ သူမ်ား သားမယား၊ မွားယြင္းတဲ့ကာမ မဆက္ဆံဘူး၊ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မပစ္မွားဘူး၊ လိမ္ညာမေျပာဆိုုဘူး၊ မူးရင္မွားတတ္တဲ့ ေသရည္ေသရက္ကိုု မေသာက္ဘူး၊ ဆိုုတဲ့ အေျခခံသီလ လံုုရင္ကိုု ကိုုယ္ေရာင္ကိုုယ္၀ါထြက္ၿပီ၊ ငါ ဒီသီလေတြ လံုုပါကလားလိုု႔ ေတြးၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈရၿပီ။

(၇)နိဗၺာန္မွာ ဘာရိွလဲ????

နိဗၺာန္မွာ ၿငိမ္းေအးမႈကလြဲလိုု႔ ဘာမွမရွိဘူး။ ေလာကဓံအတိုုက္ခံရပါမ်ားမွ ၿငိမ္းေအးမႈတန္ဖိုုးကိုု သိတာ။ ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုုင္ၿပီး အေတြးစေတြျဖတ္ၾကည့္၊ နည္းနည္းျဖတ္နိုုင္ရင္ နည္းနည္း ပိုုေအးတာ ေတြ႕လိမ့္မယ္။ နိဗၺာန္ မင့္စိတ္ထဲမွာရွိတယ္။ ေလာကီနဲ႔တြဲၿပီး ရွိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတူတူမဟုုတ္ဘူး။ တခုုက ဆင္းရဲတယ္။ တခုုက ခ်မ္းသာတယ္၊ ေအးတယ္ ၿငိမ္းတယ္။ လူတိုုင္းရဲ႕ ပင္ကိုုယ္သဘာ၀မွာ နိဗၺာန္လဲပါတယ္၊ ငရဲလဲပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မိုု႔ ရွိၿပီးသားကိုု သိၿပီးသားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ရတာ။ ပါရမီရွိသူ ရင့္သူမ်ားဟာ ဗုုဒၶလက္ထက္ေတာ္တုုန္းက တမဟုုတ္ျခင္းေတာင္ နိဗၺာန္ကိုု ဆိုုက္တာ ရွိတယ္။ မင့္မွာလဲ ပါရမီမပါဘူးလိုု႔ ေျပာလိုု႔မရဘူး၊ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ အဂၤုုလိမာလဟာ ဘုုရားနဲ႔မေတြ႕ခင္ လူတစ္ေထာင္နီးပါး (၉ ၉ ၉ )ကိုု သတ္၊ လက္ညိႈးျဖတ္တဲ့ လူဆိုုး၊ သူကေတာ့ ကံေကာင္းလိုု႔ ဗုုဒၶနဲ႔ ေတြ႕တယ္။ ငါကေတာ့ ဗုုဒၶရဲ႕ေျခဖ၀ါးက ျမဴမံႈေလာက္သာ အသိရွိတယ္။ သိုု႔ေပမဲ့ အခုုငါေျပာတဲ့ အစကိုုနင္းၿပီး မင္းရဲရဲေလ ်ာက္သြားပါ။ အေျဖကိုု မင္းကိုုယ္တိုုင္ သိလာလိမ့္မယ္။ မိဖေက်းဇူးကိုု ဆပ္ရာ အေရာက္ဆံုုးလဲ ျဖစ္မယ္။ ေအး ကြန္ျမဴနစ္ကိုုေတာ့ သြားၿပီးမေယာင္နဲ႔၊ ဒိုု႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဒိုု႕ဘာသာအခံနဲ႔ ဘယ္လုုိမွ မအပ္စပ္ဘူး။ စနစ္က ေကာင္းခ်င္ေကာင္းလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားၿပီး ခ်ေရးထားတာ။ တကယ္လုုပ္တဲ့စခန္းမွာၾကေတာ့ လူဟာ လူပဲဆိုုတာ ထည့္ရလိမ့္မယ္။ မရဘူး။

(၈)နိဗၺာန္ႏွင့္ နတ္ျပည္၏ ကြာျခားခ်က္ကို ေဖာ္ ျပေပးပါ. နတ္ျပည္ကိုေရာက္လွ်င္ နတ္သမီးဘယ္ညာ အပါးငါးရာေယာက္ျဖင့္ ေနရမည္ဆိုတာ တကယ္လား ေလရႊီးထားတာလား????
(နတ္သမီးဘယ္ညာ အပါးငါးရာဆုိလွ်င္ စာေရးသူ စိတ္၀င္းစားမိ္တယ္ အပါးငါးရာ မလုိပါဘူး ဟုိဘက္ငါးေယာက္ဒီဘက္ငါးေယာက္ဆိုရင္ ေတာ္ပါျပီ ဟီဟီ)

မေဖာက္နဲ႔ ေကာင္ကေလး၊ အဲဒါကိုု ရွင္းဖိုု႔ဆိုုရင္ ကာဠာမသုုတ္ကိုု ဖတ္။ ဗုုဒၶက သူေျပာတာ သူေဟာတာမိုု႔လိုု႔လဲ အလြယ္မယံုုနဲ႔ဆိုုတာ ထည့္ေျပာထားတယ္။ ကိုုယ္နဲ႔တိုုက္ၾကည့္၊ က်င့္သံုုးၾကည့္။ က်င့္ၾကည့္လိုု အဲဒီတရားဟာ ၿငိမ္းေအးမႈကိုု ေဆာင္ခ်ဥ္းေပးတယ္၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကိုု ပယ္ေဖ်ာက္ေပးတယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုု ေပးတယ္၊ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကရတာေတြ ကင္းေ၀းတယ္ စသျဖင့္ ကိုုယ္တိုုင္ ခံစား သိရွိလာရင္ ေကာင္းတဲ့တရားကိုု က်င့္သံုုး၊ မေကာင္းတာကိုု လႊင့္ပစ္၊ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မၾကည့္နဲ႔တဲ့။ ဗုုဒၶက သံသယျဖစ္ခြင့္ေပးတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပိဋကတ္ထဲပါကာမ ွ်ျဖင့္ အားလံုုးဗုုဒၶအေဟာ လုုပ္မပစ္ၾကနဲ႔။
နတ္ျပည္ရွိလား ငါ့ကိုု ေမးရင္ ငါမသိဘူး။ ငါမသိလဲ အေရးမႀကီးဘူးလိုု႔ ေျဖမယ္။ အခုုျမန္မာျပည္မွာ နားလည္ေနတဲ့နတ္မ်ိဳးရွိခဲ့ၿပီး ဘာသာတရားကိုုင္း႐ိႈင္းတဲ့ ဗမာေတြ ဘုုရားဒါယကာမင္းေတြကိုု (ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအဆိုုအရ) အယူတိမ္းမွားေနတဲ့ နယ္ခ်ဲ႕မိစၧာေတြက နုုိင္လိုုမင္းထက္ သတ္ျဖတ္ႏွိပ္စက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုု ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀ ဆြဲခ်တာကိုု မကူမကယ္ပဲ ဇိမ္ခံၿပီး ၾကည့္ေနလိမ့္မယ္လိုု႔လဲ မထင္ဘူး။ ဒီဘက္ေခတ္ (ဟိုုတေခတ္ေတာ့ထားလိုုက္၊ အလွမ္းေ၀းလိုု႔) မွာ နတ္နဲ႔ေတြ႕ဘူးသူလဲ မရွိဘူး၊ တခါမွလဲ အသံမၾကားဘူးၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒါေတြကိုု ဘုုရားေဟာလိုု႔ မွတ္ၿပီး ဗုုဒၶကိုု ကံဓေကာဇမတိုုက္နဲ႔၊ မွားမယ္။
ဗုုဒၶက အခုုကိုုယ့္မွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုုတာသာ ၾကည့္တဲ့၊ ဥပမာအေနနဲ႔ အဆိပ္လူးျမားမွန္တဲ့လူကိုု ေဆာင္ျပတယ္၊ ဘယ္သူပစ္သလဲ၊ ငျဖဴလား၊ ငနီလား။ ျမတ္တဲ့အမ်ိဳးလား၊ ယုုတ္တဲ့အမ်ိဳးလား၊ စသျဖင့္ အဲဒီေမးခြန္းေတြ ေျဖမွ ျမားအႏႈတ္ခံမယ္၊ ေဆးအလိမ္းခံမယ္လိုု႔ ကလန္ကဆန္လုုပ္ေနမယ္ဆိုုရင္ အဲဒီအေျဖမရခင္ ေသဖိုု႔သာျပင္တဲ့။ အခုု ကိုုယ့္မွာရွိေနတဲ့ အပူကိုု၊ ဒြိဟကိုု၊ စိုုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈကိုု အခုုေအးေအာင္လုုပ္ရမွာျဖစ္တယ္။ တျခားဟာ စဥ္းစားဖိုု႔မလိုုဘူး။ က်င့္လိုု႔ မဂ္ဆိုုက္တဲ့အခါမွာ နတ္ျပည္ရွိမရွိ ကိုုယ္တိုုင္ သိလာလိမ့္မယ္။ တဏွာကိုု ျဖတ္၊ မျဖတ္နိုုင္ရင္ ေလ်ာ့ေအာင္လုုပ္။

(၉)မိန္းမမယူဘဲ သကၤန္းျခံဳျပီး ဖာခ်ေနေသာ ဘုန္းၾကီးမ်ား ဖာမခ်ဘဲ ကိေလသာကို မိမိစိတ္ျဖင့္ မိမိလက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနေသာ ဘုန္းၾကီးမ်ား နိဗၺာန္ေရာက္ႏဴိင္ပါသလား????

အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးလံုုးဟာ အာပါတ္သင့္တယ္။ အျပစ္ရွိတယ္။ ရဟန္း၀တ္မခၽြတ္ေသာ္လည္း ရဟန္းမမည္ေတာ့ဘူး။ ပါရာဇိကကံထိုုက္တယ္လိုု႔ေခၚတယ္။ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲက ၀ိနယပိဋကတ္ျမန္မာျပန္ကိုု ရွာ ဖတ္ၾကည့္၊ အင္တာနက္မွာ ျမန္မာလိုု တင္ထားတာေတြလဲ ရွိတယ္။ အဲလိုု ဘုုန္းႀကီးေတြရွိတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ထိုု္က္နဲ႔သူ ခံၾကရလိမ့္မယ္။ ဗုုဒၶလက္ထက္မွာလည္း အဲဒီအမႈေတြေပၚခဲ့တယ္၊ တိရိစၧာန္နဲ႔စပ္ယွက္တဲ့ ရဟန္းလဲ ရွိတယ္။ အားလံုုးကိုု ပညတ္ထားခဲ့တယ္။ သူတိုု႔တေတြကိုုလဲ သံဃအဖြဲ႕အစည္းကေန ေမာင္းထုုတ္ခဲ့တယ္။

(၁၀)မိသားစုရဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိုသာ ဂရုစိုက္ျပီး ေတာမထြက္ အိမ္၌ပင္ တေန႔တနာရီစာမွ် ကမၼာဌာန္းရူတဲ့လူမ်ားေကာ နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလား???(သို႔) နိဗၺာန္မေရာက္ ေနာက္ဘ၀ေရာက္မယ္ဆိုရင္လဲ ဘယ္ဘ၀ကို ေရာက္ႏဴိင္မလဲ?????

ဒါေပမဲ့ သူ႕ထိုု္က္နဲ႔သူ ခံၾကရလိမ့္မယ္။ လူ၀တ္ေၾကာင္နဲ႔ က်င့္ရင္လဲ အက်င့္မွန္ အက်င့္သန္ခဲ့ရင္ ခုုဘ၀မွာပဲ မဂ္ဖိုုလ္ဆိုုက္နိုုင္တယ္၊ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ လိုုေပါ့။ ေသာတပတၱိမဂ္၊ သဂဒါဂါမိမဂ္၊ ဒီမဂ္ႏွစ္ခုုရတဲ့အခ်ိန္အထိ ကာမတဏွာမျပတ္ဘူး။ အခုုဘုုန္းႀကီးအမ်ားတကာ့အမ်ားစုုဟာ ဘာမဂ္မွ မဆိုုက္ၾကဘူး၊ ေက်ာင္းကိုု မက္တယ္၊ အလွဴ၀တၳဳကိုု မက္တယ္၊ လွတာ ေခ်ာတာကိုု ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ အစားအစာ ေကာင္းတာကိုု စားခ်င္ၾကတယ္၊ ကားစီးခ်င္ၾကတယ္၊ တီဗြီၾကည့္ခ်င္ၾက၊ ေရဒီယိုုေဆာင္္ၾက၊ တယ္လီဖုုန္း ေဆာင္ခ်င္ၾကနဲ႔ တခ်ိဳ႕မ်ား လက္ပတ္နာရီေတာင္ ပတ္ေနၾကၿပီ၊ ကင္မရာေဆာင္ေနၾကၿပီ။
ေနာက္ဘ၀ကိစၥကေတာ့ တကယ္လိုု႔ ေနာက္ဘ၀ရွိခဲ့ရင္ အခုုဘ၀ေကာင္းမြန္စြာေနထိုုင္က်င့္ၾကံသြားတဲ့ ပုုဂ္ဂိုုလ္ဟာ ေကာင္းတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘ၀ကိုု ေရာက္မယ္။ ဒီလိုုဘ၀ေတြကိုု ျမင္နိုုင္စြမ္းဟာ မဂ္ေလးတန္ ဖိုုလ္ေလးတန္ဆိုုက္႐ံုုနဲ႔ေတာင္ မရဘူးလိုု႔ ၾကားနာဘူးတယ္။ ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္းတဲ့၊ ျမန္မာစကားမွာရွိတယ္။ အခုုမေကာင္းတာ ေကာင္းတာ ျပဳ၊ ဒီကံအသစ္ဟာ ေနာက္ဘ၀မွာလည္း အက်ိဳးထင္ရွားေပၚလိမ့္မယ္တဲ့။ ျဖစ္သူအေဟာင္းကေတာ့ ဟိုုဘ၀က ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေဟာင္းေၾကာင့္ အခုုဘ၀မွာ ခုုလိုုဘ၀မ်ိဳးၾကံဳရတာလိုု႔ဆိုုတယ္။ အဲလိုု မလိုုခ်င္တဲ့ဘ၀မ်ိဳး ၾကံဳရရင္ သတိထား၊ ကံေကာင္းေအာင္ ေကာင္းတဲ့ကာယအလုုပ္၊ ၀စီအလုုပ္၊ မေနာအလုုပ္နဲ႔ ျပန္ဆယ္။ ဒါ ဗုုဒၶအလိုုက် နည္းလမ္းပဲ။ လက္စားေျခဖုိ႔မ်ား မစဥ္းစားနဲ႔။
အခုု ဂ်ပန္ကဘုုန္းႀကီးတပါးဆိုုရင္ တရားကိုု ရက္ပ္နဲ႔ သီဆိုုေနၿပီ၊ ဒီမွာေတာ့ ဘုုန္းႀကီးဆိုုတာ စီးပြားလုုပ္တယ္၊ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ရတယ္။ သားမယားယူၾကတယ္။ မင္းေျပာသလိုု ဖာခန္းနဲ႔လဲ လံုုးပံုုပါပဲ။ အရက္ကလဲ တစြပ္စြပ္ေပါ့။ ဒါေတြနဲ႔စာလိုုက္ေတာ့လဲ ဒိုု႔ဘုုန္းႀကီးေတြ ဗုုဒၶစကား အကုုန္နားမေထာင္ေပမဲ့ အမ်ားႀကီးေတာ္ေသးတယ္လိုု႔ဆုုိရလိမ့္မယ္။ အက်င့္ဖက္ကိုု မလိုုက္ေသာ္ျငားလည္း ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဒိုု႔နိုုင္ငံက ဘုုန္းႀကီးေတြဟာ ကမၻာမွာ အေတာ္ဆံုုး၊ စည္းကမ္းအရွိဆံုုးပါပဲ။ ၀ိပႆနာစခန္းက ဆရာေတာ္ေတြကေတာ့ ထိပ္ဆံုုးက ေပါ့ကြာ။

*****

---------- Forwarded message ----------

သာသနာေတာ္ကိုဆဲေရးသူတို႕ကိုသင္တို႕မည္သို႕တုန္႕ျပန္မည္နည္း?

'' ဘာသာေရးနဲပတ္သတ္လိူ အရွင္ေဆကိႏၵ ရဲ. website မွာေတြ.လို.ကူးလာၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။

အခုတေလာ ဘာသာေရးနဲ.ပတ္သတ္ၿပီ အၿငင္းပြားစရာေတြကို အတိုင္အတာတစ္ခုထိ ေၿပေပ်ာက္သြားေစခ်င္ပါတယ္။''

မုဒိတာျဖင့္ Blog ျခင္း

''(၁) လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ဂ်၀ါဟလာ ေနရူးႏွင့္ အမီတာ ဘာခ်န္တို႔ ေမြးရပ္ေျမ အလာဟဘဒ္ ၿမိဳ႕ကို ေက်ာ္ျဖတ္၍ ေကာသမၻီၿမိဳ႕ေဟာင္းဆီ အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ယခုတိုင္လည္း ေကာသမၻီ ခရိုင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေခၚေ၀ၚေနၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ေကာသမၻီ ၿမိဳ႕ေဟာင္းသည္ ၿမိဳ႕ပ်က္ၾကီး သဏၭာန္လည္း မရွိေတာ့။ ေတာင္ကုန္း မို႔မို႔ေလးမ်ားႏွင့္ ေဃာသိတာရံု ေက်ာင္းေနရာဟု ယူဆရေသာ ပရိ၀ုဏ္ အုတ္ရိုးအုတ္ေဘာင္မ်ားသာ ေတြ႔ရသည္။ေဃာသိတာရံု ေက်ာင္းဆိုသည္က ေဃာသက သူေဌးၾကီး၏ ေကာင္းမႈျဖစ္သည္။ ေဃာသက သူေဌးၾကီးႏွင့္ ဆက္ကာ သူေဌးၾကီး၏ ေမြးစားသမီးေလး သာမာ၀တီကို သတိရလိုက္သည္။ သာမာ၀တီက ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ ေကာသမၻီတိုင္း အရွင္ ဥေတနဘုရင္၏ မိဖုရားတစ္ပါး ျဖစ္လာသည္။ သာမာ၀တီတြင္ မာဂ႑ီ အမည္ရွိ ၿပိဳင္ဘက္ မိဖုရားတစ္ပါးလည္း ရွိေနျပန္သည္။သာမာ၀တီက ဗုဒၶအရွင္ကို ၾကည္ညိဳ ေလးျမတ္သမွ် မာဂ႑ီ အတြက္ေတာ့ ဗုဒၶဘုရားဆိုတာ ခါးေသာ အသီးၾကီးပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကားလည္း ခါး၊ ျမင္လည္း ခါး၊ ေတြးလည္း ခါးေနေတာ့သည္။ ဗုဒၶအရွင္ကို ၾကည္ညိဳေသာ သာမာ၀တီကို အျပတ္ ရွင္းပစ္ခ်င္သလို ဗုဒၶ အရွင္ကိုလည္း ေကာသမၻီ အ၀န္းအ၀ိုင္းမွ လြင့္ထြက္သြား ေစခ်င္သည္။ သို႔ႏွင့္ ဗုဒၶအရွင္၏ ဆြမ္ခံလမ္း တစ္ေလ်ာက္တြင္ ဆဲနည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ဆဲေရးသူမ်ား ေပၚေပါက္လာေအာင္ မာဂ႑ီက ဖန္တီးခဲ့သည္။ အကြက္က်က် ဆဲနည္း ဆယ္မ်ိဳး ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ေကာသမၻွီ ၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ေနရာမွာ ရပ္ေနရင္း ထိုျမင္ကြင္းကို လမ္းေမွ်ာ္ ေငးခဲ့ဖူးေလသည္။ ရႈေလာ့။ ဗုဒၶအရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား စီတန္းလွည့္လည္ကာ ဆြမ္းခံၾကြလာၿပီ။ လမ္းေဘး ၀ဲယာမွာေတာ့ ဆဲေရးေနသူမ်ား။ ေအာ္ဟစ္ ေျခာက္လွန္႔ ေနသူမ်ား။ လက္သီး လက္ေမာင္းတန္း ယိမ္းထိုးေနသူမ်ား။ ရီေ၀က်ိန္းစပ္ေသာ မ်က္လံုး အၾကည့္မ်ား။သာမန္ ရဟန္းတစ္ပါးထက္ အရိယာအျဖစ္ ပိုလြန္ေသာ အာနႏၵာ မေထရ္သည္ပင္ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားသြားသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ ေျခလွမ္း မွားစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။ ကိုုယ့္ကို မလိုလားသူတို႔ ၾကားတြင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရေသာ ၾကပ္တည္းမႈမ်ိဳးကို ၾကံဳဖူးေကာင္း ၾကံဳဖူးႏိုင္သည္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေနာက္ေက်ာ မလံုစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။ဗုဒၶအရွင္ ၾကံဳေတြ႔ ေနရသည္က အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ၀ိုင္းအံုဆူပူ ဆဲေရးမႈၾကီး ျဖစ္သည္။ ဆဲတတ္သူမ်ားႏွင့္ တစ္မနက္ခင္းလံုး သာမက (၇)ရက္တိုင္တိုင္ ျဖစ္သည္။ ပထမဆံုး ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ရေသာ နံနက္ခင္းဆီက ဗုဒၶအရွင္ႏွင့္ အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္တို႔၏ ဆြမ္းခံလမ္းေပၚက ဒိုင္ယာေလာ့ဂ္ကို ဤသို႔ ၾကားလိုက္ရသည္။အာနႏၵာ “ျမတ္စြာဘုရား ေကာသမၻီသား ေတြဟာ တပည္ေတာ္ တို႔ကို ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးေနၾကပါၿပီ။ အရပ္တစ္ပါးကို ထြက္သြားၾကပါစို႔”ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”ဗုဒၶ “အာနႏၵာ ဒီလို မလုပ္ေကာင္း ေပဘူး၊ အဓိကရုဏ္း ျပႆနာ ျဖစ္ပြားတဲ့ ေနရာမွာ အဓိကရုဏ္း ၿငိမ္းေအးမွ သာလွ်င္ အရပ္တစ္ပါးကို ထြက္ခြာသင့္ ေပရဲ႕။”ဗုဒၶအရွင္၏ ရဲရဲေတာက္ေသာ စကားေတာ္ ကိုလည္း ဆက္နာၾကည့္ ပါဦး။“အာနႏၵာ ငါကိုယ္ေတာ္ဟာ စစ္ေျမျပင္ ထြက္တဲ့ ဆင္ေျပာင္ၾကီးနဲ႕ ထပ္တူျဖစ္ ေပရဲ႕။ စစ္ေျမျပင္က ဆင္ေျပာင္ၾကီးဟာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာက တိုက္ခိုက္ ပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့ ျမားေတြကို ၾကံ႕ၾကံ့ခံႏိုင္ သလိုမ်ိဳး မိုက္မဲ ညံဖ်င္းသူတို႔ ဆိုဆဲတဲ့ စကားအဖ်င္းေတြကို သည္းခံရန္မွာ ငါ့၀န္သာ ျဖစ္ပေစေတာ့။”ဗုဒၶအရွင္က ဆဲေရးသူမ်ားကို မည္သုိ႔မွ် မတုန္႔ျပန္ခဲ့။ သို႔ႏွင့္ (၇)ရက္ အတြင္းမွာပင္ ဆဲေရးသူမ်ား ပ်င္းရိသြားသည္။ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္၏ တရားဓမၼကို အတြင္းသား အျပင္သား ခြဲျခားမသိေသာ မိုက္မဲစြာ ဆဲေရးသူတို႔အား ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ဖြယ္ မလိုခဲ့ပါေလ။ ကရုဏာျဖင့္ စုတ္သပ္ရံုပင္ ရွိေတာ့သည္။

(၂)ဒုတိယ သင္တန္းၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ ဂ်မူးတကၠသိုလ္တြင္ ပါရဂူ က်မ္းျပဳေနသည့္ ပညာေရး ေကာ္မတီ၀င္ အရွင္ကု႑လက ဗာရာဏသီေရာက္ခုိက္ မိတ္ေဆြ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဘေလာ့ နည္းပညာ စာအုပ္ေလးမ်ား ဓမၼဒါန ျပဳေလသည္။* အားလံုး ဘေလာ့ၾကေပေရာ။* ဆည္းပူးထားသမွ် ဓမၼအသိ ဓမၼနည္းနာေတြ ျဖန္႔ေ၀ၾက ေပေရာ။* အျခားသူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ဘာသာတရားကို မထိပါးေစဘဲ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္ရဲ႕ သတင္းစကား အစစ္အမွန္ ေတြကို ကမၻာ႔နားေတြ ၾကားေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက ေပေရာ။* ျဗဟၼစိုရ္ ႏွလံုးသားကို ဖြင့္ကာ ကမၻာေျမရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ပြင့္လင္းၾက ေစေရာ။

(၃)အေသာက မင္းတရား၏ ေက်ာက္စာေတာ္ သည္လည္း ယေန႔ အင္တာနက္ စီးဆင္းမႈကို ရုတ္ရုတ္သည္းသည္း ျငင္းခုန္ ရန္လိုမႈမ်ားျဖင့္ ျဖတ္သန္းလိုေသာ ဘာသာေရး ဘေလာ့ဂါမ်ား အတြက္ ေလးစား လိုက္နာဖြယ္ရာ ေကာင္းလွေပသည္။“မိမိ ဘာသာတရား ကိုသာ လင္းပေစၿပီး အျခားသူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ် မျပဳသင့္ၾက။ အျခားသူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရား ကိုလည္း ေလးစားထိုက္ ေပရဲ႕။ အျခားသူ တို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားကို ေလးစားျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရားကို လင္းပ ထြန္းကားေစႏိုင္ သပ။ မိမိ ဘာသာတရားကို ထြန္းပ။ အျခား ဘာသာတရားကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရားရဲ႕ သခ်ဳႋင္းကို မိမိကိုယ္တိုင္ တူးျမႇဳပ္ရာ ေရာက္သလို အျခား ဘာသာတရား ကိုလည္း နာက်င္ေစတတ္ ေပရဲ႕။”“ငါ့ ဘာသာတရား ကိုသာ ငါထြန္းပ ေစမည္” ဆိုတဲ့ အေတြး သက္သက္နဲ႕ မိမိ ဘာသာတရားကို တစ္ဖက္သတ္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးပၿပီး အျခား ဘာသာတရားကို ႏွိမ့္ခ် ပုတ္ခတ္ျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရား ကိုသာ ပိုၿပီးထိခိုက္ဖြယ္ ရွိေတာ့တယ္။ ညီညြတ္ျခင္းဟာ မြန္ျမတ္စြ။ အားလံုး နားေထာင္ၾကေစ။ အျခား ဘာသာတရားတို႔ရဲ႕ သြန္သင္ခ်က္ ကိုလည္း နားေထာင္တတ္ရန္ ဆႏၵရွိၾကေစ။”

(ေက်ာက္စာေတာ္ အမွတ္ ၁၂)

(၄)ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း

မင္းကိုသူမဲ၊ လူပံုထဲ၌ဆိုဆဲရိုင္းပ်၊ သူရန္စလည္းမင္းက မျဖဳံ၊ မင္း မမႈန္ခဲ့မတုန္မလႈပ္၊ မင္းျပံဳးရုပ္သည္ဟုတ္လွေပစြ၊ ဟုတ္ေပစြ။

အခါတပါး၊ ျမတ္ဘုရားကိုပုဏၰားဒြါဇ၊ အမ်က္ရွ၍ငဆ နင္ပဲ၊ မ်ိဳးစံုဆဲ၏ဆိုဆဲအားရ၊ ထိုခဏ၌ဗုဒၶဘုရား၊ ထိုပုဏၰားႏွင့္စကားခ်ီခ်၊ ဆိုခဲ့ၾက။

-ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ-အိမ္၀ေရာက္လာ၊ သင့္ေဆြညာအားရသာခ်ိဳေအး၊ ခဲဖြယ္ေပး၍မေကၽြးသေလာ၊ ေကၽြးသေလာ ။

-ငါ့ေဆြငါ့မ်ိဳး၊ ငါျမတ္ႏိုး၍မုန္႔မ်ိဳးစံုစြာ၊ သံုးေဆာင္ပါ-ဟုငါေကၽြးေမြး၏၊ ငါေပး၏။

-ဘာရဒြါဇ၊ ျဗာဟၼဏသူကျငင္းဆန္၊ လက္မခံေသာ္ၾကံ ပ်ား ဆီဥ၊ ခဲဖြယ္စုသည္မည္သူ႔လက္မွာ၊ ရွိသနည္း။

-သူမယူဘိ၊ ေနသည္ရွိေသာ္ငါ၏လက္မွာ၊ ရွိသည္သာ ။

-ဘာရဒြါဇ၊ ျဗာဟၼဏ ငါ့အားသင္ေပး၊ မယဥ္ေက်းသည့္ဆဲေရးတိုင္းထြာ၊ ဆဲ တစ္ရာကိုငါ လက္မခံ၊ မိန္႔လိုက္ဟန္သည္သုတၱန္ထင္ရွား၊ အရွိသား။

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း

မင္းသိ မသိ၊ ငါမသိခဲ့ငါသိသည္မွာ၊ သိရံုသာတည္းမင့္မွာတမူ၊ ယူမတူတို႔ျငဴစူမႈိင္းမႈန္၊ အဆဲစံု၌မတုန္မလႈပ္၊ မင့္ျပံဳးရုပ္သည္ဟုတ္လွေပစြ၊ ဟုတ္ေပစြ။

(ေဇာ္ဂ်ီ)

ကဲ ငါ့ရွင္တို႔ သတိၾကီးစြာ မုဒိတာျဖင့္သာ ဘေလာ့ၾက ေပေရာ။ ဆဲေသာသူမ်ား အသံကား ၾကားရန္မလိုၿပီ။ ေဆြးေႏြး ေ၀ဘန္မႈမ်ား ကိုကား ဓမၼနည္းလမ္းက်စြာ ေျဖရွင္းၾကရ ေပလိမ့္မည္။

---***---

ဓမၼဂဂၤါ http://dhammaganga.blogspot.com/ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပ ဓမၼဒါန မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ…။ --

မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔ခင္ဗ်ား အလြန္ေကာင္းမြန္ တန္ဖုိးရွိတဲ့ ဒီ.. ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာင္းပါးေလးကုိ အားလုံးဖတ္သင့္ၾကပါတယ္လုိ႔ျမင္လုိ႔ တဆင့္မွ်ေဝလုိက္ရပါတယ္။လိုက္နာႏိုင္ဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။

ေလးစားလွ်က္

ဝင္းေမာင္--- wmaung4@yahoo.com

On Wed, 1/27/10,

No comments:

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30^th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30^th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5^th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.

Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!