kabarmakyay: ဧ၀ံေမသုတံ-၂-

3/04/2010

ဧ၀ံေမသုတံ-၂-

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီႏွင့္ စိန္ေခၚမႈ

ေက်ာ္လင္းဦး ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၀၃ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၁၁ မိနစ္

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပဖို႔ သိပ္မလိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဦးသုေဝ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ UDP ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဟာ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ သားသမီးေတြနဲ႔ တပည့္တပမ္းေတြက ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းထားတာလို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဒီအုပ္စုဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းအၿပီး ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္ဝန္းမွာ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ရာမွာ အားလံုးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ စုစည္းထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ပါတီ ဥကၠၠ႒က ဦးသုေဝ၊ ဒုဥကၠၠ႒ေတြက ဦးရဲထြန္းနဲ႔ ဦးဘတင့္ေဆြ၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးကေတာ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုရဲ႕ သမီး ေဒၚသန္းသန္းႏုနဲ႔ တြဲဘက္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးက ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးဗေဆြရဲ႕ သမီး ေဒၚေနရည္ဗေဆြပါ။ ဟိုတခ်ိန္က ဆိုရွယ္လစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ သမီး ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းလည္း အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ပါတယ္။ဒီေန႔ UDP ပါတီမွာ ပါဝင္သူေတြကို တဦးခ်င္း ေကာက္ေၾကာင္းဆြဲၾကည့္မွ UDP အေၾကာင္းကို ပိုမိုသိရိွႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီကို စတင္တည္ေထာင္သူေတြဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ သူ႔ေဒါင့္ကေနသူ ပါဝင္ခဲ့သူေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ၿပီး ေခတ္တုန္းက အာဏာရ ဖဆပလ အသိုင္းအဝိုင္းက လာသူေတြခ်ည္းျဖစ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပိုင္းျဖတ္မႈေတြဟာ ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းေအာက္မွာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ကို တည္ေဆာက္ရာမွာ အသံုးဝင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီကို စတင္တည္ေထာင္သူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရပ္ပံုလႊာကို ဦးစြာ ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။
ဦးသုေဝ UDP ဥကၠၠ႒
ဦးသုေဝဟာ ဟိုတခ်ိန္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ လူယံုတဦးပါ။ ေက်ာင္းသားဘဝက DSO လို႔ေခၚတဲ့ ဖဆပလ အစိုးရဘက္ေတာ္သား ေက်ာင္းသားအုပ္စုမွာ လႈပ္ရွားခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ကိုယ္ေရးအတြင္းဝန္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ဦးႏုဟာ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ အိႏိၵယကို ဘုရားဖူးထြက္မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ တိုင္းျပည္ျပင္ပကို ထြက္လာၿပီး ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီပါတီကို တည္ေထာင္ကာ ဗိုလ္ေနဝင္းအစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးသုေဝလည္း ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဖဆပလ အကြဲအၿပဲမွာ တဖက္စီ ရိွခဲ့တဲ့ ဦးႏုတို႔ အုပ္စုနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး တိုက္ပြဲမွာေတာ့ ျပန္လည္ပူးေပါင္းၿပီးပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးႏုရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး လည္း အကြဲအၿပဲေတြနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈ဝ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔အတူ ဦးေနဝင္းက ျပန္ေခၚတဲ့အခါ ဦးသုေဝလည္း ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ဦးသုေဝဟာ လက္ေဟာင္း ႏိုင္ငံေရးသမား တဦးအေနနဲ႔ ေရွ႕တန္းကို ျပန္ထြက္လာပါတယ္။ လက္ရိွ စစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းၿပီး ပါတီေတြ ေထာင္ခြင့္ေပးတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီပါတီကို တည္ေထာင္ၿပီး အရင္ဦးဆံုး ပါတီမွတ္ပံုတင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသုေဝဟာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို ယံုၾကည္သူျဖစ္ၿပီး ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ တည္ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီနည္းအရသာ သြားရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္တဦးလို႔ သတ္မွတ္ထားသူပါ။ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ေတြဟာ ဥေရာပက ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမွာေတာ့ လက္ဝဲဆန္သူေတြျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္ ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို တည္ေဆာက္လိုသူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၾကိဳဆိုရမွာပါ။ ပါတီမွတ္ပံုတင္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ မထြက္ေသးတဲ့အတြက္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ႕ မူဝါဒနဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို တရားဝင္ သိခြင့္မရေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဦးသုေဝက လက္ရိွ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းဟာ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးကေန စနစ္တက်ဆုတ္ဖို႔ စီစဥ္ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က ဒီလို စနစ္တက် ေနာက္ဆုတ္တာကို အားေပးဖို႔အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ အမ်ားက စစ္တပ္ရဲ႕ ႐ိုးသားမႈကို သံသယရိွေနခ်ိန္မွာ ဦးသုေဝကေတာ့ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္က ဖဆပလ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္ေတြကို စုစည္းၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီအေနနဲ႔ ေရွ႕တန္းကို ထြက္လာခဲ့တာပါ။
ဦးရဲထြန္း
ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ႕ ဒုတိယ ဥကၠ႒ တဦးကေတာ့ ဦရဲထြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္က တရားေရးဝန္ၾကီး ဦးခ်န္ထြန္းရဲ႕သား ျဖစ္ၿပီး ေဒါက္တာဗေမာ္ရဲ႕ သမက္လည္း ေတာ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးရဲထြန္းကို လက္ယာသမားအျဖစ္ လူသိမ်ားၿပီး အေမရိကန္ လိုလားသူလို႔ ဆိုပါတယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ရဲ႕ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲေတြမွာ ဦးရဲထြန္းကို အေမရိကန္နဲ႔ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္ဖ်က္ဆီးသူအျဖစ္ စြပ္စြဲခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၈၈ အေရးအခင္းကိုလည္း လက္ဝဲ-လက္ယာေပါင္းၿပီး အာဏာကို ျဖတ္လမ္းနည္းက ရယူဖို႔ ၾကိဳးစားတာလို႔ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔က စြပ္စြဲခဲ့ပါတယ္။ ဦးရဲထြန္းက ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးအျဖစ္နဲ႔ ေရွ႕တန္းထြက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ဖို႔ထက္စာရင္ ေနာက္ကေနၿပီး ၾကိဳးကိုင္ခ်င္သူလို႔ သူ႔ရဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြက ဆိုပါတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းတုန္းကလည္း မကသ လို႔ေခၚတဲ့ မင္းေဇယ်ာ ဦးေဆာင္တဲ့ ေက်ာင္းသားအုပ္စုနဲ႔ နီးစပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမႈနဲ႔ပဲ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ ဖမ္းဆီးတာကို ခံလိုက္ရတာပါ။ လက္ယာသမား ဦးရဲထြန္းတေယာက္ ဦးသုေဝနဲ႔တြဲၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီမွာ ပါလာတာကို တခ်ဳိ႕က သေဘာမက်ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္ယာအုပ္စု အားနည္းလွတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးရဲထြန္းကလည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီတရပ္ကို ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းတဲ့ထဲမွာ ပါဝင္လာတဲ့အတြက္ အနာဂတ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေသြးအေရာင္ စံုလင္လာမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ပုဂၢလိကလြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို ပိုမိုအားေပးၿပီး အစိုးရရဲ႕ လက္တံေတြ ေလွ်ာ့ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့တဲ့ အစိုးရပံုသ႑ာန္မ်ဳိးကို အားသန္သူေတြအတြက္ေတာ့ ဦးရဲထြန္းဟာ လက္ယာလမ္းကို စတင္ေဖာက္သူ တဦး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေထာင္ကလြတ္ၿပီးတဲ့အေနာက္ စစ္အုပ္စုနဲ႔ နီးစပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုမႈေတြေၾကာင့္လည္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ သူ႔ကို ႏိုင္ငံေရးသိကၡၡာမဲ့သူအျဖစ္ ကင္းပြန္းတပ္သူေတြလည္း မရွားပါဘူး။
ေဒၚသန္းသန္းႏု၊ ေဒၚေနရည္ဗေဆြႏွင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္း
ေဒၚသန္းသန္းႏုဟာ ျပည္ပမွာပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး သကၠရာဇ္ ၂ဝဝဝ ခန္႔မွာ ျပည္တြင္း ျပန္ဝင္ခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ဦးႏုဟာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကေန ျပန္လြြတ္ခဲ့ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ရိွေနတဲ့ ဦးႏုရဲ႕ သားသမီးေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ All India ေရဒီယိုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေဒၚသန္းသန္းႏုကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာမွ အၿပီးျပန္လာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၈၈ အေရးအခင္း အတြင္းနဲ႔ အေရးအခင္းၿပီးေနာက္ ပါတီေတြ ေထာင္တဲ့အထဲမွာ ေဒၚသန္းသန္းႏု မပါဝင္ခဲ့ပါဘူး။
ေဒၚေနရည္ဗေဆြနဲ႔ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ကေတာ့ ၈၈ ကာလအၿပီးမွာ မူလလက္ေဟာင္း ဖဆပလ ပါတီနဲ႔ ဖဆပလ လူငယ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မဲဆႏၵနယ္ တနယ္မွ မရတဲ့အတြက္ ပါတီဖ်က္သိမ္းခံရတဲ့အထဲမွာ ပါဝင္သြားပါတယ္။ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သမီးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ျပန္လည္ ပါဝင္ခဲ့ေပမယ့္ ထူးျခားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္နဲ႔ မူဝါဒေတြေတာ့ ရိွပံုမရပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ဖခင္ေတြဟာ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထိန္းညိႇၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ တြက္ကိန္းနဲ႔ စစ္အစိုးရကလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အနာဂတ္စိန္ေခၚမႈမ်ား
ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြ ဦးေဆာင္မယ့္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဟာ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သတင္းမီဒီယာ ေလာကမွာ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အရိွဆံုး ပါတီလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကသာ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ခဲ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရင္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဒီမိုကရက္တစ္ကလဲြလို႔ တျခား ေရြးစရာ မျမင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ၾကံဳရမယ့္ စိန္ေခၚခ်က္ေတြကေတာ့ ၾကီးၾကီးမားမား ရိွေနပါတယ္။ မဲဆြယ္လႈပ္ရွားရမယ့္ အခ်ိန္ မလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီကို မဲထည့္ခဲ့ရင္ေတာင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒီမိုကရက္တစ္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက အနည္းစုပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ထဲကေန ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ဦးတည္တဲ့ ဥပေဒေတြ၊ နည္းဥပေဒေတြေတာ့ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အတည္ျပဳႏိုင္ဖို႔ အလွမ္းေဝးေနပါေသးတယ္။ဒီထက္ပိုၿပီး ၾကီးၾကီးမားမား ရင္ဆိုင္ရမယ့္ စိန္ေခၚခ်က္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္တြင္းက မဟုတ္ဘဲ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပကေန ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဝင္ေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားမႈေတြအျပင္ လက္ရိွ တည္ဆဲဥပေဒေတြအရ အျပစ္ေပးအေရးယူမႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔အတြက္ လက္ရိွ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ႏိုင္မယ့္ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆိုေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနမယ္ဆိုရင္လည္း လူထု အက်ဳိးရိွရာရိွေၾကာင္းကို ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဝင္ေတြက ေရွ႕တန္းကေန ရဲရဲဝံ့ဝံ့ရပ္တည္ၿပီး ေျပာဆိုႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ UDP အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ေျပလည္ေရးအၾကား ဘယ္လိုထိန္းညိႇၿပီး ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာ္လင္းဦး
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/4940-2010-03-03-10-57-10.html

ဘေလာ့ဂ္ဂါမွတ္ခ်က္ း ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ကိုအတိုေရးရာတြင္ UDP ဟုေရးသားသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။
U မပါ DP ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ။ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ျမန္မာျပည္ DPMျဖစ္ပါသည္။

(ကို)ေက်ာ္လင္းဦး ၏ ေဆာငး္ပါးဖတ္ပီး ေခါင္းျပန္ကိုက္သြားသည္ဆိုေသာ

(ကုိ)ေဌးတင့္၏စာ

ဦးသုေဝ ဘာကိုစိန္ေခၚတာလဲ

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဟာ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ သားသမီးေတြနဲ႔ တပည့္တပမ္းေတြက ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းထားတာလို႔ ဆိုရမွာပါ။
တခ်ိန္က ဆိုရွယ္လစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ သမီး ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းလည္း အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ၿပီး ေခတ္တုန္းက အာဏာရ ဖဆပလ အသိုင္းအဝိုင္းက လာသူေတြခ်ည္းျဖစ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပိုင္းျဖတ္မႈေတြဟာ ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းေအာက္မွာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ကို တည္ေဆာက္ရာမွာ အသံုးဝင္ပါလိမ့္မယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကသာ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ခဲ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရင္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဒီမိုကရက္တစ္ကလဲြလို႔ တျခား ေရြးစရာ မျမင္ပါဘူး။
ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ UDP အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ေျပလည္ေရးအၾကား ဘယ္လိုထိန္းညိႇၿပီး ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အင္မတန္ကိုဘဲ စိတ္ဝင္စားဘြယ္ရာ အခ်ိဳ ့ကိုမီးေမာင္ထိုးျပတာပါ ။

စာဖတ္ျပီး အီလည္လည္နဲ ့အေတြးမဆံုးတာနဲ ့ ဒီစာကိုေရးျဖစ္တာပါ ။

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ေရးျပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဥိးသန္းေရြ သင္ေပးလိုက္တဲ့ ျမန္မာဆိုရွယ္လစ္ကို
ကၽြန္ေတာ္တို ့ အလြတ္က်က္ျပီး စာေမးပြဲ ေအာင္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။

ဆိုရွယ္လစ္ ။တနည္းအားျဖင့္ လူမႈဆက္ဆံေရးကိုသာ အေျခခံသူမ်ား

နယ္သာလန္မွာ သူတို ့ဘာသာစကားနဲ ့ယဥ္ေက်းမႈကို သင္ၾကားေနရင္း
အေတြ ့အၾကံဳမွတဆင့္ အသိအသစ္ကိုရလာပါတယ္ ။

နယ္သာလန္မွာ အဓိက လူမႈဆက္ဆံေရး ပံုစံ ၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္ ။

ဒုတိယ ကမာၻစစ္ျပီးေတာ့ ျပာက်သြားတဲ့ ဥေရာပကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္ ။
ဘာသာေရးစစ္ပြဲ နဲ ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီကို ျငီးေငြ ့ေနတဲ့ ဥေရာပသားေတြ
အျမန္ဆံုးျပန္လည္တိုးတက္ဖို ့ အေျခခံအက်ဆံုး တူညီတဲ့ အခ်က္ေပၚမွာ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္ ။

အဲဒါကေတာ့ လူ ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ရပိုင္ခြင့္ေတြ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ခြဲေဝၾကတာပါ ။
က်မ္းစာနဲ ့အသက္ရွင္ေသာသူမ်ားက ေယရႈ ခရစ္ေတာ္မွာၾကားခ်က္အရ လူမႈေရးကူညီလုပ္ခဲ့တာ
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၁၀ ရွိလာပါျပီ။
အတည္မျပဳရေသးတဲ့ လူဟာေမ်ာက္ကအဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလာတာဆိုတဲ့
ဒါဝင္ကို လက္ခံျပီး ဘာသာေရးလက္မခံသူမ်ားက
လူကို အဓိကထားျပီး စဥ္းစားလာတာႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိလာပါျပီ။

တူညီတဲ့ ဆံုခ်က္က လူေတြ သူ ့အဆင့္နဲ ့သူ ေကာင္းမြန္စြာစားရဖို ့ အိပ္ရဖို ့ ေနရဖို ့ ဆိုတာပါဘဲ ။

လူတိုင္းဟာ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္ ဦးေဆာင္ခြင့္ ႀကိဳးစားခြင့္ရွိပါတယ္ ။
ျခားနားပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္ ။ ႀကိဳးစားမႈ ရလဒ္ကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္ ။ ကိုးကြယ္ခြင့္ရွိတယ္ ။

တကယ္ရက္ရက္ေရာေရာ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို ဦးေဆာင္ေနတာ
ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္ ။
၁၁ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၁ က တိုက္ခိုက္မႈက ဥေရာပအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ကိုေျပာင္းလိုက္ပါတယ္ ။
အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဥေရာပကို ခရစ္ယာန္ အင္အားစုေတြက
အန္ဂ်ီအို ေတြနဲ ့ထိမ္းေပးျပီး ရပ္တည္ခဲ့ၾကတာပါ ။

၂၀၀၁ ေနာက္ပိုင္း ႏိူင္ငံေရး အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ခရစ္ယာန္အုပ္စုႀကီး ႏိူးထလာပါတယ္ ။

တစ တစ အၾကမ္းဖက္လာတဲ့ တေစာက္ကန္း ဘာသာေရးသမားမ်ားကို ဘယ္ပါတီ တိုင္းျပည္
ကမွ မကာကြယ္ႏိူင္ပါဘူး ။
တေစာက္ကန္း ဘာသာေရးသမားမ်ားက သူတို ့ဘာသာဝင္ကလြဲ ရင္
အားလံုးကို အရွင္မထားပါဘူး ။
သူတို ့ကို ကာကြယ္ႏိူင္ရန္ တခုတည္းေသာအုပ္စုက ခရစ္ယာန္
ဘာသာဝင္မ်ားဘဲျဖစ္ပါတယ္ ။
၂၀၀၁ ေနာက္ပိုင္း ဥေရာပ အစိုးရေတြ အမ်ားစုေနရာမွာ
ခရစ္ယာန္ပါတီဝင္ေတြက ေနရာယူၾကပါဘီ ။ ဒါေၾကာင့္ အန္ဂ်ီအိုေတြဟာ အစိုးရကတဆင့္
သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္တာပါ ။
တခ်ိန္က အန္ဂ်ီအိုေတြ ၂၀၀၁ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ
အႏိုင္ရျပီး အစိုးရျဖစ္ကုန္လို ့ပါ။ ခရစ္ယာန္အစိုးရေတြနဲ ့တြဲျပီး
ဥေရာပဆိုရွယ္လစ္ေတြ ဆက္လုပ္ၾကတယ္။
တခ်ိန္က အိႏိၵယသားေတြေျပာသလို ခရစ္ယာန္ဘာသာက နယ္ခ်ဲ ့ဘာသာတဲ့
သူတို ့ေျပာတာလက္ခံပါတယ္ ။ ကိုယ္ပိုင္ ဘုရားေတြရွိတယ္ ။
အဂ္လိပ္ကလည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ဂ်ဳးလူမ်ိဳးမ်ားကတဆင့္ ရယူတာပါ ။
ဖဆပလလာတဲ့လူေတြ ၁၉၄၅ ဆိုရွယ္လစ္ကလာသူေတြ ကိုျပန္သံုးသပ္ဖို ့လိုလာပါျပီ ။
ဘယ္လို ဆိုရွယ္လစ္လဲ ျပည္တြင္းျဖစ္ ေလွနံ ဒါးထစ္လား
၂၀၁၀ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာနဲ ့တြဲ ႏိူင္ရဲ ့လား
တိတိက်က် ေျပာဖို ့အခ်ိန္ၾကပါဘီ ။
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို ့ကို ျပည္ပမွာ လာရွင္းတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
ကိုယ္ပိုင္ လမ္းစဥ္တခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိူင္ႏိူင္ ေရြးဖို ့လိုပါတယ္ ။
အန္အယ္ဒီ ကို ဘယ္လိုသေဘာထားပါသလဲ ။
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ျပီး ဘာမွလုပ္ မရရင္ ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ ။
ဥေရာပ ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ ့ဆက္သြယ္ျပီးပလား
ဆိုရွယ္လစ္ေတြဆီက ဘာသံမွမၾကားရေသးပါ ။

ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူပီဒီ ကို နားမလည္ႏိူင္ေသးပါ ။

ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ေဘာင္ပိတ္ထားတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္လား

ဘာကိုစိန္ေခၚတာလဲ ဘာတိုက္ပြဲဝင္ဖို ့ျပင္ေနတာလဲ

အန္အယ္ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္စဥ္းစားေနတာကိုလား

နအဖ အာဏာရွင္ကိုလား

ျပည္သု ့ဆႏၵ အမွန္ကိုလား

ဘယ္လိုကူညီရ မလဲဆိုတာ သိပ္ေဝးေနတယ္ ။

အူလယ္လယ္နဲ ့စဥ္းစား ေနတံုးဘဲ

ေခါင္းေတြ ျပန္ကိုက္လာျပီ ။ ေဆးရွာစားမွဘဲ ။

ေဌးတင့္
၃ မတ္လ ၂၀၁၀

------------------၀၀---------------------

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ လူထုရဲ ့ေခါါင္းေဆာင္မဲ့ တိုက္ပြဲေခၚသံ က်ဥ္ဆံ ၅သန္းလိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစု

(ကုိ)ေဌးတင့္၏စာ

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2678-2010-02-25-10-29-38

ကိုသံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္စဥ္းစားရန္

နအဖက ဘာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပန္က်င္းပေပးရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အဓိကက်ပါတယ္။

လမ္းျပေျမပံုက အစျပဳခဲ့တဲ့ ခင္ညြန္ ့ေထာက္လွန္းေရးအုပ္စုကို ျပန္သံုးသပ္ဖို ့လိုပါတယ္။

ဒီပဲရင္းလူသတ္ပံဲြ အျပီး ႏိူင္ငံတကာ ပိတ္ဆီု ့ကို နအဖက ႀကိဳမတြက္တဲ့ အတြက္ စစ္ေကာင္စီကိုတုန္လႈပ္ရာက
အစျပဳတယ္လို ့ဆိုႏိူင္ပါတယ္။ ခင္ညြန္ ့ဦးေဆာင္တဲ့ ေထာက္လွန္းေရးအဖြဲ ့ဝင္ေတြအားလံုး နည္းေပါင္းစံုနဲ ့တင္းက်ပ္လာတဲ့ ႏိူင္ငံတကာ ဖိအားကထြက္ေပါက္ကို ရွာလို ့ရတဲ့ အေျဖျဖစ္ပါတယ္။

အဓိက အနီးကပ္အႀကံေပးခဲ့သူကေတာ့ ျပည္ေျပးထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဴပ္ေဟာင္းတက္ဆင္ျဖစ္ပါတယ္။

အႀကံႀကီးသူ ၂ ဦးေပါင္းျပီး စီးပြားေရးလက္ဝါးႀကီးအုပ္ႏိူင္ဘို ့ ႏိူင္ငံေရးခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။

၂ ဦးစလံုးေမ့သြားတာက ထိုင္းႏိူင္ငံက ဘုရငစနစ္္နဲ ့ေခာတ္မွီ ပညာတတ္အုပ္စုျဖစ္ျပီး ျမန္မာျပည္က
အာဏာရူးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနာက္ကြယ္က စီပြားေရးမိသားစုဝင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ခင္ညြန္ ့ေထာက္လွန္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြကတဆင့္ ပါတီအားလံုးကို ထိမ္းထားျပီး ႏူိင္ငံတခုလံုးကို ယဥ္ယဥ္ကေလး သိမ္းပိုက္ဖို ့ႀကိဳးစားတာပါ။ ေထာက္လွန္းေရးေတြကလဲေတာ္ပါတယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တိုင္းမႈးေတြ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို အေသးစိတ္မွတ္တမ္းယူခဲ့တာေပါက္ၾကားသြားပါတယ္ ။
မၾကာခင္မွဘဲ တရုပ္နယ္စပ္ စီးပြားေရး ျပသာနာက စတင္ျပီး ေထာက္လွန္းေရး မဟာဗ်ဳဟာႀကီး ရိိုက္ခ်ိဳးခံရျပီး ခင္ညြန္ ့နဲ ့တကြ အားလံုးကို ေထာင္ထဲပို ့တာပါ ။
တင္းမာျပီးရက္စက္တဲ့ စစ္တပ္ ထိတ္သီးအုပ္စု ႀကီးကို မေမ့သင့္ပါဘူး
ႏွစ္စဥ္ဆက္တိုက္ အဖိခံလာရတဲ့စစ္အုပ္စုဟာ ဒါတ္ေငြ ့အပါအဝင္။ အျခားျပည္တြင္းထြက္ကုန္ၾကမ္းမ်ားကို ေစ်းေပါေပါေရာင္းရာက သိလာတဲ့ မိတ္ေဆြသစ္မ်ား ကတဆင့္သိလာတာက ႀကီးမားတဲ့စီးပြာေရး လုပ္ငန္းႀကီးေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္မရပါဘူး ။

ဒီဖက္တို အစိုးရဆိုတာကို ႏိူင္ငံေရးသမားေဟာင္းမ်ားအဖြဲ ့က မၾကာခဏ ထုတ္ျပန္ျပီးသတိေပးခဲ့ပါတယ္ ။

ေနာက္ဆံုး တရားဝင္အစီုးရ ျဖစ္လာေအာင္ႀကိဳးစားျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္ ။
ေနျပည္ေတာ္မွာ အခ်ိန္ျပည့္တိုင္ပင္ျပီး တိုင္းမႈးမ်ားမွတဆင့္ လႈပ္ရွားျပီး တည္ေဆာက္ပါတယ္ ။

ေဒသဆိုင္ရာ ဗ်ဳဟာမွဴးအားလံုးဆီက မီးစီမ္းျပေတာ့ ဖြဲ ့စည္းပံုညီလာခံစပါေတာ့တယ္ ။
အားလံုးကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ျပီး သင္တန္းေပးတာပါ ။

အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္လည္း ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရပါတယ္ ။

ဘာမွာတင္ျပပိုင္ခြင့္ ညွိေႏြးခြင့္ ျပင္ဆင္ခြင့္မရလို ့လူမ်ိဳးစုေတြလည္း ဆင့္ဟိုဟာႀကီး ေမွ်ာ္ျပီးပြဲသိမ္းသြားပါတယ္။

ဘာမွန္းမသိရေသးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအသစ္ႀကီးရ ဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲ စပါေတာ့မယ္ ။

စစ္တပ္ ထိတ္သီးအုပ္စု ႀကီးကို က ေသေသခ်ာခ်ာမသိေသးပါဘူး

ႀကီးမားတဲ့ျပႆနာျဖစ္လာမွ ေနျပည္ေတာ္မွာ စစ္ေကာင္စီ အစည္းအေဝးေခၚ
တိုင္မႈးး ဗ်ဳဟာမွဴးေတြတဲ့ တိုင္ပင္ျပီး အမိန္ ့ေတြထုတ္ျပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကတာေလ ။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို ့မႈမရွိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ဖို ့ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္လို ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအရက္ မူးရင္ ဆိုျပီးကၾကမွာပါ ။

အခုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလဲ တသက္စာမက ေျမးျမစ္တီတြတ္ေတြ ေကာင္းမြန္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေရး အတြက္
ေရြးေကာက္ပြဲ တခါးတုႀကီးေဆာက္ျပီး အုပ္စုတဝက္က အဝတ္စိမ္းစိမ္းခ်ြတ္မွာပါ ။

စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးနဲ ့ လူထုကိုယ္စားလွယ္
အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ေပးရမဲ့ အရင္းအႏွီးက သိပ္ႀကီးပါတယ္ ။

အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ စြန္ ့စားဖို ့သိပ္ခက္တဲ့
အေလာင္းအစားတခုလို ့ေျပာရင္ရပါတယ္ ။

ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ေလွနံဒါးထစ္ ႏိူင္ငံေရး ပံုေသနည္းနည္းနဲ ့တြက္လို ့မရေတာ့ပါဘူး ။
ျခားနားတဲ့ လုတန္းစား ျပသာနာ စပါျပီ ။

စတင္ၾကားရပါျပီ ။

၁၉၈၈ တံုးက ေက်ာင္းသားထုနဲ ့ ရဟန္းထုက လူထုကို စနစ္က်ေအာင္ ဦးေဆာင္ႏိူင္ခဲ့ပါတယ္ ။
၂၀၁၀ မွာ ေက်ာင္းသားလဲ ျမိဳ ့ျပင္မွာအကြဲကြဲ ။ လူထုၾကည္ညိုတဲ့ ရဟန္းေတြလဲ ၂၀၀၇ မွာအရွင္းခံရျပီ ။

ရုရွားက ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရးကို ငယ္ငယ္ကဖတ္ဖူးပါတယ္ ။
ေမာက္မာတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဇာဘုရင္နန္းေတာ္ ထဲမွာေသြးေခ်ာင္းစည္းသည္တဲ့
မေသခင္ျမန္မာျပည္မွာ ျမင္ရေတာ့မည္ထင္ပါတယ္။

လူအုပ္ထဲက လူတေယာက္လဲက်တဲ့ အထိက်ည္ဆန္ ၃၀ နဲ ့ ၅၀ လိုပါတယ္ ။
လူ တသန္း အတြက္ က်ည္ သန္း၅၀ လိုပါတယ္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစု သားစဥ္ေျမးဆက္ ေကာင္းစားဖို ့သိသြားတဲ့
လူထုကေရြးေကာက္ပြဲကို ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ
တပ္ေတြက လူဆက္သတ္အံုးမလား ။

နအဖက ဘာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပန္က်င္းပေပးရတာလဲ

ေနာက္ဆံုးအေျဖကို လူထုက ေခါင္းေဆင္မဲ့ေရြးေတာ့မွာပါ

ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို မေၾကာက္မရြံ စြန္ ့စားသူ ဦးသုေ၀ ႏွင့္ ေဒါက္တာ ခင္ေဇာ္၀င္း ကိုေလးစားပါတယ္။

ေဌးတင့္
ေဌးႏိူင္အကို
၂၅ ေဖေဖၚဝါရီ ၂၀၁၀

htay sukmai sukmai82@hotmail.com

ဧ၀ံေမသုတံ-၂၀၀၉။စက္တင္ဘာ ပို႔စ္အေဟာင္း ျပန္ဖတ္ရန္လင့္ခ္္။

--------------

ဆိုက္ဘာဘတ္စ္ပို႔စ္ မွာ ဂူးဂဲလ္ဘတ္စ္ကိုတင္ထားတာေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ တလုတ္အမ်ိဳးသားတေယာက္က ပို႕လာလို႕ ဒီပံုကို ဆက္တင္ေပးပါတယ္။

No comments:

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30^th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30^th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5^th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.

Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!