“ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို ေၾကညာတဲ့ေန႔က စၿပီးေတာ့ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ လူငယ္ေတြေရာ လူႀကီးေတြ ေရာ လာလာၿပီးေတာ့ ေမးၾကတယ္။ ေမးၾကတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ္ ထင္သလား။ ပါတီမွတ္ပံုမတင္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း မ၀င္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းကိုပဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ရပ္တည္သြားမလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို တေယာက္ၿပီး တေယာက္ေမးၾကတယ္။ ေမးၾကတဲ့သူတိုင္း ကိုလည္း တခုတည္းေသာ အေျဖကိုပဲ က်ေနာ္ေပးခဲ့တယ္။
အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ပါတီလည္း မွတ္ပံုတင္မွာပဲ၊ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ၀င္မွာပဲဆိုတဲ့ အေျဖ ပဲ။ ဘာေၾကာင့္ဒီလို တပ္အပ္ေျဖလိုက္သလဲဆိုေတာ့ ႏွစ္ (၂၀) ကာလအတြင္း အန္အယ္လ္ဒီ ဌာနခ်ဳပ္ ေခါင္း ေဆာင္ေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ဟာ ထင္ရွားေနတယ္။ သူတို႔ရပ္တည္ခ်က္ကဘာလဲဆိုရင္ အစိုးရ မႀကိဳက္တာ မွန္သမွ် ဘာမွမလုပ္ဘူး၊ အစိုးရခိုင္းတာပဲ လုပ္မယ္။ ဒါသူတို႔ရဲ႕ အႏွစ္ (၂၀) လံုး ရပ္တည္ခ်က္ပဲ။ အဲဒီအႏွစ္ (၂၀) အတြင္းမွာ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခါတိုင္းမွာလည္း အန္အယ္လ္ ဒီဟာ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳေနခဲ့တာပဲ။
ျပည္သူျပည္သားအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ရပ္တည္ေနရင္ အဲဒီပါ တီဟာ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိမွာလဲ။ “ပါတီတခုရဲ႕ တန္ဖိုးဆိုတာ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို ဘယ္ေလာက္ သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္သလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရတယ္။ ဒီေန႔ အန္အယ္လ္ဒီဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို ၾကည့္ရင္ တစညတို႔ ၾကံ႕ဖြံ႔တို႔နဲ႔ ဘာမွမထူးေတာ့ဘူး …”
အစိုးရခိုင္းတာပဲ လုပ္မယ္။ အစိုးရမႀကိဳက္တာ မလုပ္ဘူး။ ဒါ ဆိုရင္ေတာ့ တစညနဲ႔လည္း တူတူပဲ၊ ၾကံ႕ဖြံ႔နဲ႔လည္း အတူတူပဲ။
တခါတုန္းက ဆရာေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဟာ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ေတြ ၉၀ ေက်ာ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ ၾကၿပီ မ်က္ေစ့မျမင္တဲ့သူလည္း မျမင္ေတာ့ဘူး။ နားမၾကားတဲ့သူလည္း မၾကားေတာ့ဘူး။ အစည္းအေ၀း လုပ္ ရင္းနဲ႔ ထုိင္ရင္းနဲ႔ ငုတ္တုတ္ႀကီး ေမ့ေနတဲ့သူလည္း ေမ့ေနၾကၿပီ။ အသက္အရြယ္ေတြ အိုမင္းေနၾကၿပီ။ လူငယ္ ေတြနဲ႔ အစားထိုးသင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ စကားလံုးတလံုး သံုးလိုက္တယ္။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခု၊ ဌာနခ်ဳပ္တခုနဲ႔ မတူဘူး။“ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဆိုတာ အျမဲတမ္း ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း လူမႈေရးအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုေနၾကတယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံေရးပါတီမဆို။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီမွာေတာ့ အကုန္လံုးဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဆြံ႕အနားမၾကားေက်ာင္းနဲ႔ တူတယ္လို႔ …”
အဲဒီတုန္းက ေျပာခဲ့တယ္။ ေျပာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုပဲ သူတို႔ တီကို ဆားနဲ႔ တို႔လိုက္သလို ျဖစ္ၿပီး မခံခ်ိမခံသာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီး မိုက္ မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း တံု႔ျပန္တာေတြလည္း ၾကားရတယ္။
အဲဒီလိုေျပာၿပီးေတာ့ ဒုတိယတေခါက္ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေျပာဖို႔ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီ ေျပာမယ့္ဟာကေတာ့ ဌာနခ်ဳပ္ ကိုအေျမာက္နဲ႔ ပစ္ၾက၊ အဲဒါကို ဒုတိယအႀကိမ္ေျပာဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတာ။ အဲဒီအေျခအေနမွာ အန္အယ္လ္ဒီပါ တီအေပၚမွာ တဘက္က ပရက္ရွာ(ဖိအား)ေတြလည္း သိပ္မ်ားလာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ခဏေလးေတာ့ ေစာင့္ ေနလိုက္ဦးမယ္ ဆိုၿပီးေစာင့္ေနလိုက္တာ။ေစာင့္ေနလိုက္တဲ့အတြက္ “ဌာနခ်ဳပ္ကို အေျမာက္နဲ႔ထုၾကဆိုတာကို မေျပာလိုက္ရဘူး အဲဒီတုန္းက ေျပာလိုက္ရရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး အခုေနာင္တရမိတယ္ …”
ဘာေၾကာင့္ ဌာနခ်ဳပ္ကို အေျမာက္နဲ႔ထုခိုင္းတာလဲ ဆိုေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီဌာနခ်ဳပ္ဟာ အႏွစ္ (၂၀) အတြင္းမွာ ဘာတခုမွ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပည္သူလူထုအ တြက္လုပ္တာမရွိခဲ့ဘူး။ ပါတီဌာနခ်ဳပ္ဟာလည္း ဒီမိုကေရစီပါတီတခုနဲ႔ မတူဘူး။ မဆလပါတီနဲ႔ ဘာမွ မထူး ေတာ့ဘူး။ တေယာက္ထဲကေနၿပီးေတာ့ အကုန္လံုးကို စီမံခန္႔ခြဲၿပီး အမိန္႔ေပးေနတာ။ အဲဒီအမိန္႔ေပးေနတာကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျပာလား ဆိုလား ျငင္းလား ခုံလားလည္း ဘာမွမရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီဌာနခ်ဳပ္ဟာ တ တိုင္းျပည္လံုးမွာရွိတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီ ေအာက္ေျခပါတီ၀င္ေတြနဲ႔ လံုး၀ကင္းကြာၿပီးေတာ့ တျခားစီျဖစ္ေနၿပီ။
အဲဒီေတာ့ သာမန္အားျဖင့္ အျပင္မွာ ေနာက္ရင္းေျပာင္ရင္း လူငယ္ေတြကို ေျပာေလ့ရွိတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ (၈၀) ေက်ာ္ (၉၀)ေက်ာ္ စီအီးစီေတြအစား တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ရဲရဲေတာက္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ အစားထိုးလိုက္ရင္ေတာင္မွ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ဒီ့ထက္ အဆတရာေလာက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းသြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
“အန္အယ္လ္ဒီမွာ အင္မတန္ေတာ္ၿပီး အင္မတန္ သတၱိရွိၾကတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္ ပီသတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ တျပည္လံုး အမ်ားႀကီးရွိၾကတယ္ …”
လူေတြကို မသိေပမယ့္လို႔ နာမည္ေတြကို ၾကားဖူးေနၿပီး ေခါင္းထဲမွာစြဲေနတဲ့ နာမည္ေတြ မႏၱေလးက ေဒၚ၀င္း ျမျမတို႔၊ မိတၳီလာက ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးတို႔၊ ရန္ကုန္က ေနာ္အုန္းလွတို႔၊ ဘားအံက နန္းခင္ေထြးျမင့္တို႔၊ မေကြးက ေဒၚခင္ေစာေဌးတို႔၊ ေဒၚအုန္းျမတို႔၊ ခင္စႏၵာ၀င္းတို႔ဆိုတဲ့ နာမည္ေတြ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ တကယ္တမ္း ျပည္သူလူထုအတြက္ တက္တက္ႂကြႂကြ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဘယ္ျပႆနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၿငိမ္မေနၾကဘူး သူတို႔ ၀င္ပါၾကတယ္။ ကေလးစစ္သားကိစၥလည္း ၀င္ပါၾကတာပဲ။ လယ္ယာေျမ အသိမ္းခံရတဲ့ကိစၥလည္း ၀င္ပါၾက တာပဲ။ နာဂစ္ကိစၥဆိုလည္း တက္တက္ႂကြႂကြ ၀င္လုပ္ၾကတာပဲ။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ အစားထိုးလိုက္ရင္ ေတာင္မွ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ပိုေကာင္းသြားမယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ေျပာင္ၿပီး အျပင္မွာ ေျပာေလ့ရွိတယ္။
အဲလိုေျပာရေလာက္ေအာင္ပဲ လက္ရွိ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ စီအီးစီေတြဟာ ဘာမွကိုပဲ သံုးမရ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ထြက္လာတဲ့အခါ ေသခ်ာေပါက္ အစိုးရအ ႀကိဳက္ လုိက္လုပ္မွာပဲလို႔ ဆရာက ယူဆၿပီး မွတ္ပံုလည္းတင္မွာပဲ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ၀င္မွာပဲလို႔ ေျပာလိုက္ တယ္။ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္တာ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး၊ မွတ္ပံုတင္တာ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးလို႔ ဆရာက ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါက မည္သူမဆို ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆံုးျဖတ္ ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ကိစၥ၊ ဆရာ့အေနနဲ႔ အေကာင္းအဆိုး ဘာမွ ေ၀ဖန္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ့္ သူေတြကိုလည္း ဆရာ ဘာမွေျပာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအေနနဲ႔ကေတာ့ မူမရွိတဲ့အျဖစ္ကို ေထာက္ျပတာ ပါ။
“သူတို႔ဟာ မူမရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီတခု၊ အဲေတာ့ မူမရွိတဲ့ ပါတီတခုဟာ ရာသီဥတုေျပာင္းတုိင္း အေရာင္ ေျပာင္းတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳလို အျမဲတမ္း သူဟာ အေရာင္ေျပာင္းၿပီး ေခါင္းညိတ္ေနမွာပဲ …”
ဘယ္လိုမူမရွိလဲဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံကေနၿပီး သပိတ္ေမွာက္ၿပီး ဦးေအာင္ေရႊ ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ထြက္ လာခဲ့တာ။ အခုတကယ္ဆိုရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသားညီလာခံက ထြက္လာတာ က်ေနာ္ တို႔မွားပါတယ္ဆိုၿပီး တိုင္းျပည္ကို ၀န္ခံတဲ့ေၾကညာခ်က္ သူတို႔ထုတ္သင့္တယ္။ ေနာက္တခါ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာ စာတမ္း၊ ဒါလည္းပဲ အခုသူတို႔ ထည့္မစဥ္းစားေတာ့ဘူး ။ အဲဒီေတာ့ ပါးစပ္ကပဲ ေၾကညာခ်က္ေတြ ပါးစပ္ကပဲ ေျပာေနတယ္။ ဒီအႏွစ္ (၂၀) အတြင္းမွာ ေၾကညာခ်က္ေတြပဲ ပလူပ်ံေအာင္ ထုတ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ ေၾကညာခ်က္ေတြကိုေတာင္ ကုိယ္က အခိုင္အမာရပ္တည္ဖို႔ သူတို႔မွာ စိတ္ဓာတ္မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ဟာ မူ မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခု၊ အဲေတာ့ မူမရွိတဲ့ ပါတီတခုဟာ ရာသီဥတုေျပာင္းတုိင္း အေရာင္ေျပာင္းတဲ့ ပုတ္သင္ ညိဳလို အျမဲတမ္း သူဟာ အေရာင္ေျပာင္းၿပီး ေခါင္းညိတ္ေနမွာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာက အန္အယ္လ္ဒီဟာ ေရြး ေကာက္ပြဲလည္း ၀င္မွာပဲ ပါတီလည္း မွတ္ပံုတင္မွာပဲလို႔ ေျပာလိုက္တာ။
သူတို႔ပါတီကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မပါဘဲ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ သူတို႔ပဲ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးၿပီးေတာ့ အရွက္ကြဲၾကမွာ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက တစညက (၇) ေနရာ အႏိုင္ရ တယ္။ ဒီတႀကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အန္အယ္လ္ဒီဟာ (၇) ေနရာမေျပာနဲ႔ (၃) ေနရာ (၄) ေနရာေတာင္ အႏိုင္ရ မယ္လို႔ ဆရာေတာ့ မထင္ဘူး။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ “အန္အယ္လ္ဒီပါတီဟာ လူထုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပါတီလို႔ နားလည္ထားတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မပါတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီဟာ အသက္၀ိညာဥ္မရွိတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္းပဲ ျဖစ္မယ္ …”
သူတို႔ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္တာ ရံႈးတာထား၊ ေရြးေကာက္ ပြဲ ၀င္တာမ၀င္တာလည္း သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကို ေကာင္းတယ္ မ ေကာင္းဘူးလည္း မေျပာဘူး၊ မွတ္ပံုတင္သင့္ မတင္သင့္လည္း ဆရာမေျပာဘူး။ အန္အယ္လ္ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မလား၊ မ၀င္ဘူးလားလို႔ လာလာေမးၾကတဲ့သူေတြကို အဲလိုေျဖလို္က္တာ။ အဲလိုေျဖရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို ဆရာ ရွင္းျပတာ။
ဒါက တေလွ်ာက္လံုးေပါ့ေလ ေမာင္စူးစမ္းတို႔ေျပာခဲ့တဲ့ စကားရွိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွတပါး အျခားနည္းလမ္း မရိွၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာဟာ ထြက္ရပ္လမ္းမဟုတ္ဘူး။ အျခားနည္းလမ္းေတြနဲ႔လည္း အက်ပ္အတည္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္လို႔ရတာ ရွိႏိုင္တယ္၊ ရွိေအာင္လည္း ရွာရမယ္။ ဒါႏိုင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ တယ္။ ၈၈ တုန္းက အန္အယ္လ္ဒီ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ၈၈ ေၾကာင့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဆိုတာ ေပၚေပါက္လာတာ။ အခု အန္အယ္လ္ဒီမွာ စီအီးစီ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ၈၈ တုန္းက ဒီလူေတြ ဘယ္မွာရွိသလဲ။ ၈၈ ေၾကာင့္မို႔ သူတို႔ ဟာ စင္ေပၚေရာက္လာတဲ့သူေတြပါ။ “အန္အယ္လ္ဒီ မရွိလည္း ၈၈လို တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့ အံုႂကြမႈႀကီးတခုဟာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပဲ …”
အခုလည္း ၈၈ လိုပဲ အန္အယ္လ္ဒီမရွိလဲဘဲ တိုင္းျပည္က ဘာမွမျဖစ္ ပါဘူး။ အန္အယ္လ္ဒီရွိေနလည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။လြန္ခဲ့တဲ့ (၂) ႏွစ္ (၃) ႏွစ္က အင္တာေနရွင္နယ္ ဟယ္ရယ္ထရီႁဗြန္းမွာ ဆရာေဆာင္းပါးေရးခဲ့တယ္။ အေျခအ ေနဟာ ဒီအတိုင္းသာသြားလို႔ရွိရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ လူေတြဟာ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး သည္းမခံႏို္င္တဲ့အဆံုး အံုႂကြမႈ ေတြ ေပၚလာနို္င္တယ္။ အဲဒီလို “ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈေတြ မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေရာ အစိုးရေရာ လူႀကီးလူေကာင္းေတြ စကားေျပာၾကပါ။ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းၿပီး အေျဖရွာၾကပါလို႔ ဆရာ ေရးခဲ့ဖူးတယ္ …”
ဒါေတြကို ဆရာတို႔က ႀကိဳၿပီးေတာ့ျမင္ေနလို႔ပဲ။
၇၄ ခုႏွစ္တုန္းကလည္းပဲ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ မရွိတာနဲ႔စာရင္ ရွိတာက ေကာင္းတာေပါ့လို႔ဆိုၿပီး ေတာ့တခဲနက္ေထာက္ခံခဲ့ၾကတာပဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြြ တခုၿပီး တခုလုပ္ခဲ့တာပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒါေတြ ဟာ ေကာင္းတဲ့ရလဒ္ ရခဲ့သလား။ မရခဲ့ဘူး။ မရခဲ့လို႔ပဲ ၈၈ နဲ႔ အဆံုးသတ္သြားခဲ့တာပဲ။ အခုလည္းပဲ ဒီေရြး ေကာက္ပြဲေၾကာင့္ ရလဒ္ေကာင္းေတြ ထြက္လာမယ္လို႔ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရဘူး။ လက္ေတြ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေျခခံစား၀တ္ေနေရး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရွိေသးဘူး။ မရွိရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ လူေတြဟာ ငတ္လာ ရင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ၿငိမ္ေနၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီလို ၈၈ တုန္းကလို ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈေတြ ျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ တယ္။ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ အဲဒါေၾကာင့္လည္း စကားေျပာၾကပါ။ ေဆြးေႏြးၾကပါလို႔ ေျပာ ေနရျခင္းျဖစ္တယ္။
“ဒါမလုပ္ရင္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ တုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ တာ၀န္မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ေနသူေတြရဲ႕ သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ျဖစ္တယ္။ ဒီတာ၀န္ကို သူတို႔ဟာ ေက်ႁပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ဟာ ဒီနည္းလမ္းေတြကို ရွာရမွာပဲ …”
(လူထုစိန္၀င္း)
No comments:
Post a Comment