12/26/2009

ၿပည္သူမ်ားကို ေစာင္းငဲ႔ႀကည္႔ၿခင္း လိုတယ္

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (စစ္ေတြ )
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနအထားအရ အခုအခ်ိန္မွာ ဗဟုိုေကာ္မီတီ အေၿပာင္းအလဲ လုပ္ႀကရေတာ႔မယ္ဆိုရင္ အဓိက စဥ္းစားထားရမွာက လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ကာလက ဇြဲ႔စည္းခဲ႔သလိုမ်ိဳး အခုအခ်ိန္မွာ လုပ္လို႔မရေတာ႔ဘူး ၊ နိုင္ငံေရးပါတီတရပ္အေနနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္တံုးက အေၿခအေနေတြဟာ ခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွ မပါတ္သက္ေတာ႔ဘူး၊ အဲဒီအခ်ိန္တံုးက ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ႀကတာေတြဟာ အလုပ္အခုကို ၿဖစ္ေစဖို႔အတြက္ ရင္းႏွီးရာ ခင္မင္ရာ စိတ္တူကိုယ္တူေတြကို ေပါင္းဖက္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔ အေၿခအေန ဘဲၿဖစ္တယ္၊ အႏွစ္ဆယ္ကာလအတြင္း ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြက္ အသက္ေသြးေခ်ြးေပါင္း ေၿမာက္ၿမားစြာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္
၀င္ေတြက သူတို႔ ေပးဆပ္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀နဲ႔တင္ မကာမိေစေလာက္တဲ႔အထိကို ေပးဆပ္ခဲ႔ၿပီးၿပီ၊ အခုအခ်ိန္ထိလဲ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြက ေပးဆပ္ေနရတံုး ၊ တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြ မဟုတ္ဘဲ ၿပည္သူေတြဟာလဲ နဲတာမွ မဟုတ္တာရယ္လို႔ ေၿပာရမွာၿဖစ္တယ္၊ ဒီေတာ႔ကာ တဖက္က စစ္အစိုးရဆီကေနၿပီး အာဏာလွြဲေၿပာင္းေပးေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုေနရခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔ပါတီအတြင္းစည္းေတြမွာကလဲ အာဏာရရွိလို႔ နိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ လူေတြက မရွိေတာ႔ဘူး ၊ ေသဆံုးသြားတဲ႔လူေတြ ။ အသက္အရြယ္ႀကီးၿမင္႔ေနတဲ႔လူေတြနဲ႔ ေနာက္တခါ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က နဳတ္ထြက္သြားတဲ႔ လူငယ္ေတြ ။ ထုတ္ပယ္ပလိုက္တဲ႔ လူႀကီးေတြ စသည္ၿဖင္႔ ေနာက္ၿပန္လွည္႔ႀကည္႔ရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အတိုင္းၿဖစ္ေနတယ္ ၊ အသက္အရြယ္ႀကီးၿမင္႔တဲ႔ လူႀကီးေတြကို အေရးႀကီးတဲ႔ ရာထူးေတြ သြားေပးထားေတာ႔ စိတ္ဓါတ္ရွိရံုကလဲြလို႔ ဘာမွ မလုပ္နိုင္တဲ႔အခါက်ေတာ႔ ဒါဟာ တကယ္႔ႀကီးမားတဲ႔ ၿပသနာၿဖစ္တယ္ ၊ အင္မတန္အေရးႀကီးေနတဲ႔ နိုင္ငံေရးကာလမွာ ဥကၠဌ ငုတ္တုပ္ထိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ အၿမင္က ၿပည္သူေတြဆီမွာ ဂယက္ရိုက္ခပ္ေတာ႔ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမဆို ၿပသနာကေတာ႔ ရွိလာမွာပါဘဲ ၊ ဒါေပမဲ႔ အခုဟာက သာမန္အဖြဲ႔႔အစည္း မဟုတ္ဘူး ။နိုင္ငံေတာ္အာဏာ ရယူမဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္ေနတယ္ ။ ဒီေတာ႔ ပိုဆိုးတာေပါ႔ ။ ၿပည္သူေတြ အရမ္းဘဲ နစ္နာႀကတာေပါ႔ ၊အင္မတန္ေခါင္းေဆာင္မူ ေပးနိုင္တဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တေယာက္ရွိေနတာေတာင္မွ လက္မညီေတာ႔ တက္ေလွာ္ရတာ မလြယ္လွဘူးေပါ႔။ ဒီလိုဆိုရင္ အခု ဗဟိုေကာ္မီတီေတြ အေၿပာင္းအလဲ ေရြးခ်ယ္ႀကမယ္ဆိုရင္ ဗဟုိေကာ္မီတီေတြကို ေအာက္ေၿခကေန ဗဟိုအထိ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင္႔ကို ေပးရမယ္ ၊ အရည္အခ်င္းအလိုက္ ရွိတဲ႔သူေတြကို ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင္႔ ရွိေစရမယ္ ၊ အဖြဲ႔ခ်ုဳပ္၀င္ မဟုတ္တဲ႔ သူေတြကိုလဲ နိုင္ငံအက်ိဳးအတြက္ လုပ္ခ်င္တဲ႔ သူရွိတယ္ဆိုရင္ လုပ္ေနတဲ႔ သူေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္ စည္းရံုးၿပီးေတာ႔ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေစရမွာၿဖစ္တယ္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က နုတ္ထြက္သြားတဲ႔သူေတြကိုေကာ ထုတ္ပယ္ၿခင္းခံသြားရတဲ႔ သူေတြကိုေကာ ၿပန္လည္ေခၚယူမဲဆႏၵ ေပးေစရမွာၿဖစ္တယ္ ၊
တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ အဲဒီဗဟုိေကာ္မီတီေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ အရည္အခ်င္းကို ႀကည္႔ၿပီး ေရြးခ်ယ္ဖို႔လိုပါတယ္၊ အသက္အရြယ္ကို ႀကည္႔ၿပီး ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ တကယ္အလုပ္လုပ္မဲ႔ ဥကၠဌ တေယာက္ကို အခုအခ်ိန္ဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ လိုအပ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ အသင္႔ေတာ္ဆံုးဘဲ ၿဖစ္တယ္၊ အရည္အခ်င္းအရ ေကာ အသက္အရြယ္အရေကာ နိုင္ငံေရးအရေကာ ဒီနိုင္ငံအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္မို႔ ေရြးခ်ယ္ေပးရမွာၿဖစ္တယ္ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္သာ ဥကၠဌ ၿဖစ္သြားရင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ဖမ္းဆီးထားလို႔ မရေတာ႔ဘူး၊ တနည္းနည္းနဲ႔ေတာ႔ တခုခုကို အေၿပာင္းအလဲ ရရွိေစမွာၿဖစ္တယ္ ၊ ေန႔စဥ္ ရံုးတက္နိုင္တယ္ ၊ အလုပ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္နိုင္တယ္ ။ လက္ကလဲ ညီပါလိမ္႔မယ္ ၊ လက္ညီေတာ႔ တက္ေလွာ္ရတာ ဦးတည္ရာကို ေရြ႔လ်ွားသြားေစပါတယ္ ၊နိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းကလဲဘဲ လက္ခုပ္ႀသဘာေပးႀကပါလိမ္႔မယ္၊ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တခုခု ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးေတာ႔ လုပ္ၿပီဆိုရင္ လုပ္တာမႀကာဖို႔ ။ လုပ္တာမမွားဖို႔ လိုတယ္ ။ လုပ္တာႀကာသြားရင္ လုပ္တာမွားသြားၿပီဆိုရင္ ၿပည္သူေတြ နစ္နာတယ္ဆိုတာကိုေတာ႔ နဲနဲေလာက္ သိထားေပးဖို႔လိုတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြေတာင္ မဟုတ္ဘူး ၊ ၿပည္သူေတြကေတာင္ ေ၀ဖန္ေရးေတြ လုပ္လာေနႀကတယ္ ဆိုတာကို သတိထားေပးဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ကာ စီအီးစီ ေရြးခ်ယ္ေရးမွာ တိုးခ်ဲ႔ဖြဲ႔စည္းေရးဆိုတာထက္ ေရြးေကာက္ပြဲအရ လူပါေၿပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ကို ေဆာင္ရြက္သင္႔တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ မို႔ ဒီမိုကေရစီ အခြင္႔အေရးအရ လြပ္လြပ္စြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင္႔ လြပ္လြပ္စြာ မဲဆႏၵေပးပိုင္ခြင္႔ဟာ NLD မွာ လံုး၀ဥသံု ရွိေနရမယ္လို႔ ေၿပာခ်င္တယ္ ၊ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ဒိမိုကေရစီကို အေၿခခံတဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ၿဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ၊ ဒီေတာ႔ အစကေနၿပီး ေၿပာႀကည္႔ႀကရေအာင္ ၊ တကယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္သာ အခုလို႔ ေတြ႔ဆံုမွု မၿပဳလုပ္ခဲ႔ဘူးဆိုရင္ ဒီအတုိင္းဘဲ ဆက္ၿပီး ရွိေနအံုးမွာကို သိသာနိုင္ပါတယ္ ၊ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ဗဟုိေကာ္မီတီေတြ အေၿပာင္းအလဲ လုပ္ႀကရေအာင္လို႔ တိုက္တြန္းတဲ႔ သူေတြေတာင္ ထုတ္ပယ္ခံခဲ႔ရတာေတြ ရွိေနခဲ႔တာေတြကေတာ႔ အရုပ္ဆိုးလြန္းလွပါတယ္၊ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီမူကိုအေၿခခံတဲ႔ နိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းတရပ္ရဲ႔ လကၡဏာေကာင္းတရပ္ေတာ႔ မဟုတ္နိုင္ဘူးလို႔ ေယဘူယ်သံုးသပ္မိပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ တိုက္တြန္းတဲ႔ သူေတြဖက္က အေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ ထုတ္ပယ္ရၿခင္းအေႀကာင္းၿပခ်က္ေတြ
ဟာ အက်ိဳးအေႀကာင္းမ်ား အေနနဲ႔ မကာမိေလာက္ေအာင္ အင္မတန္ကြာၿခားလြန္းလွပါတယ္ ၊ ေနာင္ကို ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မၿဖစ္သင္႔ဘူးလို႔ ထင္ၿမင္ယူဆရပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ကာ အသက္အရြယ္ႀကီးၿမင္႔သူေတြကို အနားယူေပးၿခင္းဟာ အတိုက္အခံနိုင္ငံေရးပါတီတရပ္ရဲ႔ ႔ အင္မတန္ အေရးတႀကီးလိုအပ္တဲ႔ ၿပသနာတခုၿဖစ္တယ္ ဆိုတာ ဒီနိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းက အခုမွ ထလုပ္လိုိက္ၿခင္းဟာ အခ်ိန္ေတြကို္ု အလြန္ေနာက္က်ေစခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပါဘဲ၊ ဒါဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ ႔ ၿပသနာတခုမဟုတ္ဘဲ ၿမန္မာနိုင္ငံတခုလံုးရဲ႔ ၿပသနာ၊ ၿမန္မာနိုင္ငံရဲ႔ နိုင္ငံေရး ကံႀကမၼာတရပ္လံုးကို အလွည္႔အေၿပာင္း ၿဖစ္သြားေစမဲ႔ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို ၀ါးမ်ိဳစားေသာက္ပစ္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္သြားတါပါဘဲ ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႔လို႔ ၿပည္သူေတြရဲ႔ ေၿပာင္းလဲမွုတရပ္ဟာ တံု႔ဆိုင္းမွုမ်ားကို ၿဖစ္သြားခဲ႔ေစပါတယ္၊ အဖြဲ႔အစည္းတခုမွာ တဦးတည္းကသာ လွဳပ္ရွားေနရၿပီး က်န္တဲ႔သူေတြက ပရိတ္သတ္လို ၀ိုင္းၿပီးေတာ႔ ထိုင္ေနခဲ႔ႀကတာမ်ိဳး ၿဖစ္ေနေလေတာ႔ ၿမန္မာနိုင္သူ နိုင္ငံသားေတြအဘို႔ သူတို႔ေမ်ွာ္တဲ႔ ေရြွၿပည္ေတာ္ႀကီး ေ၀းကြာေနမွာပါ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ၿပည္သူေတြက ဘယ္သူ႔ကို အၿပစ္တင္စကားေၿပာဆိုႀကမွာလဲလို႔ စဥ္းစားစရာ ၿဖစ္မေနဘူးလား၊ စစ္အစိုးရကို ေ၀ဖန္တာ ၊ လက္မခံတာ ။ စစ္ခံုရံုးကို တင္ခ်င္တာ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳက္မွဴးႀကီးနဲ႔တကြ အေပါင္းပါေတြကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္ခ်င္တာေတြဟာ ၿပည္သူတိုင္းမွာလိုလို ရွိေနႀကမွာပါ ၊ ဒီမိုက္ေရစီ မရရွိတာဟာလဲ သူတို႔ေႀကာင္႔လို႔ဘဲ နားလည္ႀကသူေတြၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ထားပါေတာ႔ ၊ ဒါၿဖင္႔ရင္ အတိုက္အခံဖက္ကေကာ ၊ ေၿခာက္ၿပစ္ကင္း သဲလဲစင္မ်ားၿဖစ္ေနသလား၊ ခက္ေနတာက တဖက္သတ္ေၿပာဆိုေနတာေတြကၿဖင္႔ ေတာ္သင္႔ေနပါၿပီ၊ အမွန္တရားတခုကို ရွာေဖြၿပီး အေကာင္းဆံုးတခုကို ရင္ဆိုင္သြားႀကဖို႔ အခ်ိန္ေတြက သင္ခဏ္းစာေတြ လွလွပပႀကီး သင္ေပးေနပါၿပီ ၊ ၿပည္သူေတြ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲခ်ဳပ္ကို ေ၀ဖန္ေနႀကတာမွာ ႀကာၿပီၿဖစ္တာကို လက္ခံရပါလိမ္႔မယ္၊ အဖြဲ႔အခ်ဳပ္ကို တည္တန္႔ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းထားတယ္ဆိုေသာ အခ်က္ကို မည္သူမွ်မၿငင္းဆိုႀကပါ၊ သို႔ေသာ္ တည္႔ေနသည္ထက္ ဖိုးသက္ရွည္ ၿဖစ္ေနတာကိုေတာ႔ ညီးညဴေနႀကၿပီဆိုတာ အသံေတြႀကားေနရပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ ဒီကေန႔ ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ ႔ မူေတြ အေၿပာင္းအလဲနဲ႔ လူေတြအေၿပာင္းအလဲဟာ တကယ္လိုအပ္ေနၿပီဆိုတာကို ၿပည္သူေတြက မီးေမာင္းထိုးၿပေနပါတယ္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ တဦးတည္းကိစၥ မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ တနိုိင္ငံလံုးရဲ႔ အေရးအရာ ၿဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က နားလည္ထားဖို႔ အရမ္းေရးႀကီးေနပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ကာ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ အေၿပာင္းအလဲ လုပ္ဖို႔ အတြက္ ဘာေတြလိုအပ္ေနတာလဲဆိုတာကို ဆန္းစစ္ရပါလိမ္႔မယ္၊
ပထမဆံုး ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ တခုကို ဖြဲ႔စည္းၿပီး အမည္စာရင္းတင္သြင္းေစဖို႔ ေက်းလက္ကေန ဗဟိုအထိ ယွဥ္ၿပိဳင္မဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ အမည္ကို လက္ခံေက်ညာေပးရပါလိမ္႔မယ္၊ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေပါက္ကို ဖြင္႔ေပးတာၿဖစ္ၿပီး အရည္အခ်င္းရွိတဲ႔သူေတြက ေလွ်ာက္လာနိုင္ေစဖို႔ အခြင္႔အေရးေကာင္းတခုကို ရရွိေစတာလဲ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ ဗဟိုေကာ္မီတီ တခုမွာ ရွိသင္႔တဲ႔ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြဟာ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ၿပိဳင္လာမွာၿဖစ္သလို႔ မဲဆႏၵေပးမဲ႔ သူေတြကလဲ လြပ္လြပ္စြာ မဲဆႏၵေပးႀကမွာၿဖစ္ပါတယ္၊ ခိုင္မာတဲ႔ ဗဟုိေကာ္မီတရပ္ဟာ ခုအခ်ိန္မွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနပါၿပီ၊ ၿပတ္သားတဲ႔ မူေတြ ၊ ေပၚလီစီေတြကိ္ု ခ်မွတ္ၿပီး ၿမန္မာနိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားရမဲ႔ ဗဟိုေကာ္မီတီေတြဟာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းက ေကာ္မီတီထက္ လက္ေစာင္းထက္ရပါလိမ္႔မယ္၊ ခါးရိုးၿပတ္ေနတဲ႔ နိုင္ငံေရးေႀကာ ၿပင္ကို ဆြဲဆန္႔ဖို႔ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားရပါလိမ္႔မယ္၊ ဒံုရင္း သေဘာမ်ိဳးၿဖစ္သြားလို႔ကေတာ႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးဆံုးသြားတာနဲ႔ ဖ်ာလိပ္သြားေစတာမဟုတ္ဘဲ သမိုင္းမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားနိုင္ေကာင္း သြားေတာ႔မယ္ဆိုတာ သတိထားဖို႔လိုပါတယ္၊ ဘာေႀကာင္႔ဆိုေတာ႔ စစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ေတာ႔မွာပါ၊ အကြက္ခ်ၿပီး စီမံကိန္းေတြ လုပ္ၿပီး သူတို႔အာဏာသက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လုပ္သြားမွာပါ၊ အဲဒီအခါက်ရင္ နိုင္ငံေရးပါတီေတြကလဲ ေပၚေပါက္ေနၿပီးၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ ဒီလို ၂၀၁၀ နိုင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႔ဘ၀မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ႀကားညွပ္ေနမွာကေတာ႔ လံုး၀ၿငင္းမရတဲ႔ အခ်က္ေတြၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒီေတာ႔ ဒီလိုႀကားညွပ္မဲ႔ အဆင္႔မွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး နိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚေပါက္နိုိင္မွာပါလဲ ၊ နဂိုလ္ ကတည္းက ေအးေအးေဆးေဆး လြပ္လြပ္ လပ္လပ္ လွဳပ္ရွားေနတဲ႔ကာလမွာေတာင္ ဘူးကေန ဖရံုမသီးခဲ႔ရတဲ႔ အေၿခအေနမွာ ဆူးႀကားက ဘူးခါးၿဖစ္သြားမွာကေတာ႔ က်ိန္းေသၿဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္ ၊ ဒီေတာ႔ ဒီအႀကပ္အတည္း ကာလေတြကို ေက်ာ္လွြားဖို႔ တခုတည္းေသာ လကၡဏာဟာ ေတာင္႔တင္းခိုင္မာတဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ အေၿပာင္းအလဲေပၚမွာမူတည္ေနပါတယ္၊ သူတို႔ေတြဟာ ေရွြဂံုတိုင္ေက်ညာစာတမ္းကို အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ဖို႔ အတြက္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားၿဖစ္ေႀကာင္း ၿပည္သူေတြေရွ႔မွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ရပါလိမ္႔မယ္၊ လာနိုးငယ္ေမ်ွာ္လို႔ ကုလားအုပ္လည္တံရွည္နဲ႔ ဇတ္တူသားၿဖစ္မဲ႔ သူမ်ား မဟုတ္ေႀကာင္း ထပ္ေလာင္းသက္ေသၿပႀကရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ပခံုးေပၚက အမာရြတ္မ်ားဟာ ခုအခ်ိန္ထိ ရွိေနတံုးပါဘဲ ၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ေပးဖို႔ ဒီကေန႔အထိ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ေနတာ စစ္အစိုးရကို ၿဖဳတ္ခ်ခ်င္လို႔ပါဘဲ ၊
စစ္အစိုးရကို ရြံရွာမုန္းတီးေလ ႏွစ္သက္ႀကာလာေလ ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံအခ်င္းခ်င္း ကြဲၿပဲႀက၊ ခြက္ေစာင္းခုတ္ႀကနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုလဲဘဲ ၿပည္သူေတြက ေ၀ဖန္စၿပဳလာႀကပါၿပီ၊ နာက်င္စၿပဳလာႀကပါၿပီ ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရဒီယိုအသံလွြင္႔ဌါနေတြကိုေတာင္မွ အတိုက္အခံႀကားေတြမွာ နားမေထာင္ခ်င္တဲ႔ အဆင္႔ေတြ ေရာက္လာေနပါၿပီ၊ ဒါေတြကို အထူးသတိခ်ပ္ရပါေတာ႔မယ္၊ အားလံုးေကာင္းပါသည္လို႔ မေၿပာတာကို နားလည္ၿပီး ငါ႔ၿမင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္လို႔ကေတာ႔ ေနာက္မွာလူမပါဘဲ တေယာက္ထဲ ခရီးသြားေနသလိုၿဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ၿပည္သူေတြရဲ႔အသံေတြ ၊ အတိုက္အခံအခ်င္းခ်င္းေတြရဲ႔ အသံေတြကို ဒီအခ်ိန္မွာ ဂရုစိုက္ဖို႔လိုပါတယ္၊ တနိုင္ငံလံုးရဲ႔ ၿပသနာကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကဲ႔ၿပသနာလို႔ သေဘာထားၿပီး မလုပ္မိႀကဖို႔ လိုပါတယ္ ၊ ရွင္းပါသလား ၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ ဗဟိုေကာ္မီတီ အေၿပာင္းအလဲ ေရြးခ်ယ္ေရးဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေပၚလီခ်မွတ္ေရးဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒါဟာ ၿပည္သူတရပ္လံုးရဲ႔ အေရးအရာဘဲ ၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ထားမွသာ တက္ညီလက္ညီ ရွိႀကမွာပါ၊ လက္မညီလို႔ကေတာ႔ တက္လဲေလွာ္လို႔မရသလို ဦးတည္ရာလဲမဲ႔ေစတာပါဘဲ၊ ဘုန္းႀကီးရူးနဲ႔ ေလွလူးတာက ၿပသနာ မၿဖစ္ေပမဲ႔ နိုင္ငံေရးအဖြဲ႔စည္းကေတာ႔ ဦးတည္ရာကိုိ မေရာက္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္ ေရွြၿပည္ေတာ္ကေတာ႔ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းမွာ ၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒီေတာ႔ ဒီမိုကေရစီအခြင္႔အေရးတရပ္ကို က်င္႔သံုးဖို႔လိုအပ္ေနၿပီလို႔ ထင္ေႀကာင္းပါဗ်ာ၊။။။။။။။။။။။။။
ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (စစ္ေတြ )

12/03/2009

OF THE PEOPLE

ဗုဒဓဘာသာဝင္ အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ဗမာျပည္က လူအမ်ားစုမွာ ကံကိုယုံျကည္ျကပါသည္။ က်ေနာ္လဲ ဗမာျပည္သား ဗုဒၾၶြဘာသာဝင္တဦးပီပီ ကံကိုယုံပါသည္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ဆူျကံုနိမ့္ျမင့္ ကြာျခားတာေတြကို ေရွးကံ အက်ဳိးေပးဟု ယူျကတာကိုလဲ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္သားေတြ အ သားတျက ရွိျကပါသည္။
အေတာ္အတန္ကေတာ့ ျပႆနာ ဟုမယူဆျကပါ။
ဒါေပမဲ့ ဒီ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ဗမာျပည္ပုဂၢဳိလ္ျကီးငယ္တို႔ ထူေထာင္ထားေသာ ကုသိုလ္ကံ အယူအဆကေတာ့ လြန္လြန္းသည္။ သူတို႔ရယူေနသမွ် အားလုံးကိုေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ဘုန္းကံေျကာင့္ဟု သတ္မွတ္ယူဆျကသည္။
သူတို႔က လုပ္ေပးရသည့္ ကိစၥဟူသမွ်ကိုေတာ့ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ေစတနာ ဂရုဏာေတာ္ အျဖစ္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ျက သည္။
ႏုိင္ငံေရး အာဏာကို လက္နက္အားကိုးျဖင့္ မတရားလုယူ သိမ္းပိုက္ထားေသာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်ား ႏွင့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ အရာရွိ ျကီးငယ္မ်ားကလဲ တိုင္းျပည္၏ သံယံဇာတ ဘ႑ာ ေတာ္ေတြ ခိုးဝွက္ျခင္း ႏွင့္တကြ လဒ္ စားရယူသမွ်ကို သူတို႔ရဲ့ဖုန္းကံ ပါရမီေျကာင့္ဟု ရုပ္လံုးေဖၚ ခ်င္ျကသည္။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူ ရာထူးအဆင့္တာဝန္ ယူထားသူအေနနဲ႔ လုပ္ျကရမည့္ ဖြံ႔ျဖဳိး ေရးအပါအဝင္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကိုေတာ့ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ေစတနာ မဟာဂရုဏာေတာ္ အျဖစ္ ပံုေဖၚတတ္ျကျပီး သက္ဆိုင္တဲ့ ျပည္သူအမ်ားက ေက်းဇူးတင္ ရွိခိုးဦးခိုက္ျကရဦးမည့္ အျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးခ်င္ျကသည္။ သူတို႔ နအဖေတြဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္ေနတာလဲ၊ တျခားအေျကာင္းေတြလဲ အမ်ားျကီးရွိပါလိမၼည္ က်ေနာ့အေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ကူးပံုရိပ္ကို ဒီခန္႔မွန္းျကည့္ မိသည္၊ “ ဂ်ပန္ေတြက ေမဂ်ီျပဳျပင္ေျပာင္းလြဲေရးေခတ္ တြင္ ဆာမူရုိင္းစစ္ဘုရင္မိသားစုျကီး မ်ားက ကာဝါဆာကီ မစ္ဆူ ဘီခ်ီ ဆူဇူကီ စေသာ စစ္ဓနရွင္အုပ္စုျကီးမ်ား အျဖစ္အသြင္ေျပာင္း ျပီး စီးပြါးေရး ႏိုင္ငံေရး အာဏာကို ဆက္ကိုင္ျပီး အုပ္စိုးသူလူတန္းစားအျဖစ္ ဆက္သယ္ေဆာင္ ရပ္တည္သြားခဲ့ၾကသည္၊ စက္မွဳတည္ေထာင္ ဖြံျဖဳိးမွဳနဲ႔အတူ ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းမဲ့ စက္ရုံလုပ္သား လူတန္းစားရဲ့ ဦးေဆာင္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကေတာ့ ျဖဳိခြဲႏွိပ္ကြပ္ခံလိုက္ရတယ္ “ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကလဲ အဲဒီလိုျဖစ္ခ်င္ျကပံုေပၚတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ဗမာျပည္ကို ၁၈-ရာစုက ဂ်ပန္ ျပည္လို ကိုင္တြယ္လို႔ေတာ့ ရမယ္လို႔ က်ေနာ္မထင္ဘူး။
------

နည္းပညာတိုးတက္မွဳေျကာင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္မွဳနဲ႔ ကုန္လုပ္ဆက္ဆံေရး ပံုစံေျပာင္းသည္ အက်ဳိးစီးပြါး ဓနဥစၥာ ခြဲေဝမွဳပံုစံေျပာင္းသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သက္ဦးဆံပိုင္ ကံေျကြးခ်စံနစ္ေတြနဲ႔ ဘုရား ေက်ာင္းမ်ား အာဏာစုရပ္ ျပဳိကြဲျပီး ႏုိင္ငံေရးစံနစ္မ်ား လူေနမွဳစံနစ္မ်ား ေျပာင္းခဲ့သည္။ ယခုလဲ ကမၻာျကီးက အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေျပာင္းေနသည္၊ သတင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာတိုးတက္မွဳ ေတြေျကာင့္ ျဖစ္ေနေသာ အေျပာင္းအလြဲမ်ားကလဲ လူေတြရဲ့ သိျမင္ပံု နားလည္ပံု စဥ္းစားေတြး ေခၚပံုကစျပီး ေနထိုင္မွဳပံုစံ life style အထိအေျပာင္းအလြဲမ်ား ျဖစ္ေနေစ ပါသည္။ ဗမာေတြ လဲ မက်န္ရစ္ပါ၊ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ေနပါသည္၊ အေျပာင္းအလဲြေတြျဖစ္ပါလိမ္႕ဦးမည္။ လူေတြစီးပြါး ရွာျကပံုနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ျကပံု အားလံုးဟာလဲ ျကီးမားတဲ့ အထုအထည္ အရွိန္ အဟုန္နဲ႔ ျဖစ္ေနျကပါသည္။ ဒါေတြက အနာဂါတ္ ကမၻာျကီးကို သြန္းေလာင္းပံုေဖၚေနသည္။ ဒီေရစီးေျကာင္းျကီးထဲမွာ တက္မပါ ရြက္မပါ ၊အထူးသျဖင့္ ပဲ့မပါဘဲေမ်ာေနတာက က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္ျဖစ္သည္။ ဘယ္ေသာင္ဆိုက္လို႔ ဘယ္ကမ္းေရာက္မည္ မသိေသး။
ေလာေလာဆယ္ ေတာ့ NGO တခုက ထုတ္ျပန္တဲ့ အတည္မျပဳႏိုင္ေသးတဲ့ စာရင္း ကိန္းဂဏန္း တခုကေတာ့ ဗမာျပည္သား ၁ဝ-ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ျဖစ္တဲ့ လူ ၅-သန္းဟာ တိုင္းျပည္ ျပင္ပကို ေရာက္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ဒီလူအမ်ားစုကလဲ အသက္၁၇ ကေန ၄၇ ျကားအသက္ အုပ္စုျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊ တခ်ိန္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ေတြက ပညာတတ္ေတြ ထြက္ခြါတာကို ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈလို႔ ေျပာျကပါတယ္၊ ခုဗမာျပည္ကေတာ့ ဦးေႏွာက္တင္မက ျကြက္သားပါ ယိုစီး ေနတာလို႔ ေျပာႏိုင္သည္။ ခုလို တိုင္းျပည္က ထြက္ခြါေနျကတာ ဗမာျပည္အေရးကိစၥ ေျဖရွင္းဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္မွန္းေတာ့ အားလံုးသိျကပါသည္။
နအဖ စစ္အစိုးရကေတာ့ လမ္းျပေျမပံု အညႊန္းအရ ၂ဝ၁ဝ မွာ ေရးႊေကာက္ပြဲ က်င္းပ ျပီး ျပႆနာကို သူ႔တို႔စိတ္ျကိုက္ အေျဖထုတ္ နိဂုန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ျကိုးစားေနသည္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အားနည္းခ်က္ေျကာင့္ လည္ေကာင္း ဗမာျပည္ရဲ့ သေဘာသဘာဝ အေနအထားေျကာင့္လည္း ေကာင္း သူတို႔ လိုခ်င္သလို ျဖစ္ေျမာက္ ေျပလည္သြားမည္ဟု ေတာ့ မထင္၊ ျပႆနာသစ္ ေတြေတာ့ အမ်ားျကီးထပ္ေပၚလာႏိုင္သည္။ နအဖ မဟုတ္ေသာ က်န္လူ အေပါင္းကလဲ နည္း လမ္းျကံဆ ရွာေဖြျကိုးစားေနျကတံုးျဖစ္ျကသည္။ က်ေနာ္တို႔ အျမင္ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစံနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလြဲေရး အယူအဆဘက္ကျကည့္လွ်င္ နအဖႏွင့္ က်န္ လူေတြ ဘယ္ဘက္ကမွ ျပည္သူလက္ခံႏိုင္ေလာက္သည့္ အစီအစဥ္ကို မေဖၚေဆာင္ႏိုင္ေသးပါ။ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ၊ တိုင္းေရးျပည္ေရး၊ အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာ မ်ားကို သာမန္ျပည္သူေတြနဲ႔ မဆိုင္သလို ထားေန လုပ္ေနျကတံုးျဖစ္သည္။
လက္ရွိဗမာအတြက္ အစိုးရ ႏွစ္ရပ္ရွိပါသည္၊ တခုက SPDC နအဖ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရျဖစ္ျပီး ေနာက္တခုက NCGUB အေဝးေရာက္ ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ ျဖစ္ပါသည္၊၊ ဝီကီ သုတစြယ္စံုျကီးတြင္ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ တခ်က္မွ် ျကည့္မိရာ သမတျကီး လင္ကြန္း၏ အေျကာင္း ႏွင့္ ဂတ္တီစဘတ္ မိန္ခြန္း Gettysburg Address ကိုေတြ႕မိသည့္၊ ကမၻာ ေက်ာ္ သမိုင္းဝင္ စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ေသာ of the people, by the people, for the people, ဆိုတာလဲ ေတြ႔သည္၊ အဓိပၸါယ္ေဖၚျပခ်က္ အေနနဲ႔ made for the people, made by the people, and answerable to the people,……government of the people, by the people ...
ဆိုတာလဲ ေတြ႔မိရပါသည္။ ဒါကိုျကည့္ျပီး က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အျဖစ္ကို စဥ္းစားမိေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသည္။ နအဖ အစိုးရက of the Generals, by the Generals, for the Generals, ျဖစ္ေနျပီး၊ အန္န္စီဂ်ီယူဘီ အစိုးရကေတာ့ of the Elites, by the MPs, for the Elites ျဖစ္ေနသည္။ ဒီႏွစ္မ်ဳိးလံုးကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ အစိုးရ မ်ဳိးမဟုတ္ေသး။ အထက္ပါအစိုးရႏွစ္ရပ္လံုးမွာ က်ေနာ္တို႔ လူထုအတြက္ အစိုးရမ်ား ျဖစ္လာစ ရာ အေျကာင္းမရွိပါက က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္ လူထုကိုယ္တိုင္က လူထုရဲ့အစိုးရကို လူထုအတြက္ လုပ္ျကရပါမည္၊
တေလာကေတာ့ ကိုေအာင္သူျငိမ္းက ဝီကီအစိုးရ၊ ဝီကီလႊတ္ေတာ္ ဆိုျပီး ေရးပါ တယ္၊ ဘာလို႔မ်ား အလုပ္ျဖစ္ေလာက္တဲ့အထိ ဆက္မေရးတာလဲ လို႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္စာသံုးပုဒ္ ေရးအျပီး တခ်ဳိ႔က ဆက္သြယ္ေျပာျကားလာတယ္ ေရးတာေတြက သိပ္ပြင့္လင္းျပီး လုပ္ဟန္ေတြအထိ အေသးစိတ္ ေရးေတာ့ သူမ်ားေတြ (အထူးသျဖင့္ နအဖ ) က ေကာက္စားသြားမည္ ေကာက္လုပ္သြားမည္၊ ကို စိုးရိမ ္ေျကာင္းျဖစ္သည္။ သည္ေတာ့ ကိုေအာင္သူျငိမ္း သေဘာမွ်သာ ေရးတာ ဒါ့ေျကာင့္ျဖစ္တန္ရာ၏ဟု ေတြးမိ သည္။ က်ေနာ့ သ ေဘာကေတာ့ ဘယ္သူကလုပ္လုပ္ ျပႆနာမဟုတ္ ဟုထင္သည္။ ဗမာျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြ အက်ဳိးရွိလွ်င္ ဝမ္းသာသည္။ ျပည္သူအတြက္ တကယ့္ေစတနာနဲ႔လုပ္သလား တျခားရည္ရြယ္ ခ်က္နဲ႔ လုပ္သလား ဆိုတာလဲ သိသာထင္ျခားကြာ ပါလိမၼည္၊ ထိုင္းေရာက္ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား မ်ားကို နအဖက လဲ ပါတ္စ္ပို႔ လုပ္ေပးဖို႔ အစီစဥ္ခ်လာတာ ခုတေလာျကားျကလိမၼည္ ျပည္သူ ေတြ အတြက္ လုပ္တာမဟုတ္ေတာ့ ျပႆနာ တေထြနဲ႔ အီလည္လည္ ျဖစ္ေနတာ ျကား ျကရသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ တကယ္တမ္း အေသးစိတ္လုပ္ငန္း လုပ္ငန္းညွိႏႈိင္းမႈ တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ခုလို စာမ်က္ႏွာေပၚ တင္ေရးေနတာထက္ ပို၍လိုသည္၊ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရး နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စံနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ဆိုတာလဲ ျပည္သူအမ်ား ပါဝင္မွ ျပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္မွာျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္တို႔ ဒီစာေတြကို ေရးေနတင္ေနတာ ပညာရွင္ေတြအေနနဲ႔ အျခားသူမ်ားကို အျကံေပးယုံ မွ်မဟုတ္ပါ၊ က်ေနာ္တို႔၏ သေဘာဆႏၵနဲ႔ ျကံဆခ်က္မ်ားကို တင္ျပေနတာျဖစ္ပါသည္၊ တူတာ ကြဲတာ ေျပာဆိုညွိႏႈိင္း ႏိုင္ပါသည္၊ ေပါင္းစည္းဆက္စပ္ လုပ္ႏိုင္ပါသည္၊ တူတာတြဲလုပ္ မည္ဟု မေျပာပါ၊ တူတာတြဲလုပ္သည့္ တပ္ေပါင္းစုထက္ ပိုလို႔ရည္ရြယ္ပါသည္၊ ခံစားခ်က္နဲ႔ ေစတနာတူ သူခ်င္း လုပ္ငန္းစဥ္ရသည္အထိ ညွိဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါသည္၊ ကန္႔သတ္ခ်က္မထားပါ။ က်ေနာ္တို႔ ျပည့္စံုလံုေလာက္ ျဖစ္ေနျပီဟု မေျပာသလို၊ ဘာမွ် မရွိေသး မဟုတ္ေသး ခုမွစမွာ လို႔လဲ မေျပာပါ၊ ထို႔နည္းတူ အျခားသူေတြရဲ့ အဆင့္ေနရာ အေျခအေနေတြကိုလဲ အသိမွတ္ျပဳပါသည္။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ ရပ္ေစာင့္ ေနဖို႔မလိုပါ၊ အမွီလိုက္ပါ ေက်ာ္တက္ပါ လက္ခံပါသည္။ ညွိႏႈိင္းရင္းလုပ္ျကပါမည္၊ လုပ္ရင္းညွိႏႈိင္းျကပါမည္။
ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားမ်ား စုစုစည္းစည္းရွိလာေနတာ၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသား ေန႔ ေအာင္ျမင္သိုက္ျမဳိက္စည္ကား က်င္းပလာႏိုင္ေနတာ ဝမ္းသာအားရရွိပါသည္၊ ဗန္ကူးဗား မွာ ဘားမိစ္ ကြန္ျမဴနတီ ယိမ္းယိုင္ဆုတ္ယုတ္ေနတာ စိတ္ထိခိုက္ဝမ္းနည္းသည္၊ မေလးရွားမွာ ရခိုင္ေတြရဲ့ ေအအာအာစီ ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြနဲ႔ ေအေအအန္န္စီအက္စ္ရဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို ဝမ္းသာအားျကမိသည္၊ ဒီပီေအ ဆုတ္ယုတ္မႈအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါ။ ဒါက လက္ရွိအ ေျခအေနေတြထဲက တစိတ္တပိုင္းကို အျကမ္းတင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႔ေရာက္သူေတြထံက နည္းနာယူျကရပါမည္၊ ေနာက္က်ေနသူေတြကို ေဖးမလမ္းျပျကရပါမည္။ ေရွ႔ကေနပိတ္ရပ္ေနဖို႔ မဟုတ္သလို ေနာက္ကေန တြဲလြဲခို ေနာက္ျပန္ဆြဲေနဖို႔ လဲမဟုတ္ပါ။ အမွီလိုက္ျကရပါမည္ ေက်ာ္တက္ျကရပါမည္။ ေတာ္လွန္ေရး ခရီးေပါက္ဖို႔ လိုပါသည္။ ဆက္သြယ္ျကပါ၊ ညွိျကပါ။
သဘာဝဝန္းက်င္ ျပႆနာတြင္ တိုင္းျပည္နယ္နမိတ္မရွိပါ၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား တြင္ နယ္နမိတ္ မက်န္သေလာက္ျဖစ္သည္၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈတို႔ အတြက္ ႏိုင္ငံ နယ္နမိတ္မ်ားက အမ်ားျကီး ပါးလွ်ားနိမ့္ျကသြားျပီ၊ လူေတြအတြက္ေတာ့ တိုင္းျပည္နယ္နမိတ္ မ်ားက ထင္ျခားျမင့္မား ေနဆဲျဖစ္သည္၊ ဒါေပမဲ့ ျကီးမားတဲ့ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္ကိုင္သူဦးေရ၊ ေရႊ႔ ေျပာင္း ေနထိုင္သူ ဦးေရေျကာင့္၄င္း၊ သတင္းနဲ႔ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာတိုးတက္မႈ ေျကာင့္၄င္း အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အမ်ဳိးသားေတြရဲ့ အသြင္လကၡဏာေတြ ( Integrity and Identity ) ေတြလဲ ေျပာင္းလာေနသည္၊၊ ႏိုင္ငံ ႏွစ္ႏိုင္ငံသား ခံယူခြင့္ ေပးေသာ တိုင္းျပည္ေတြနဲ႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံသားခံယူေသာ လူေတြလဲ ရွိလာေနသည္။ ဘယ္မွာ ေနတယ္ဆိုတာထက္ ဘာလုပ္ေနလဲ ဘယ္သူ႕အတြက္ လုပ္ေနလဲ ဆိုတာေတြက ပို ေျပာစရာ ျဖစ္လာေနသည္။ အစိုးရေတြရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပံုစံ နဲ႔ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ မ်ားလဲ ေျပာင္းလာေနသည္။
ဒီအေနအထားမွာ ကိုေအာင္သူျငိမ္း ေျပာတဲ့ ဝီကီ အစိုးရ၊ ဝီကီ လြတ္ေတာ္ဆိုတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္စရာရွိပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဖက္ဒရယ္အစိုးရနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ လႊတ္ေတာ္ကို လိုခ်င္ ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ျပင္ပေရာက္ ျပည္သူေတြက အခ်ိန္မွီ မလုပ္ႏိုင္ မကာကြယ္ႏိုင္ ရင္ နအဖ အစိုးရက ေျမာက္ကိုရီးယား အစိုးရလို မာဖီးယား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ယာကူဆာ လႊတ္ေတာ္ ေတြ လုပ္လာလိမၼယ္။ လည္ပင္းမွာ ကြင္းေလွ်ာ ျကိုးကြင္း အစြပ္ ခံရျပီးမွေတာ့ အရုန္းရခက္ပါလိမၼယ္၊ လာစြပ္မဲ့ လက္ကို ျကိုျပီး ျဖတ္ေတာက္ ကာကြယ္ထား ႏိုင္ပါမွ စိတ္ခ် ရပါမယ္။ ကြန္ျမဴနတီေတြကို စုစည္းျကိုင့္ခိုင္ အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ျကရပါမယ္၊ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းအစားထိုးႏိုင္မဲ့ ဖက္ဒရယ္ အစိုးရနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္ ကိုတည္ေဆာက္ျကရ ပါမယ္၊ ျပည္သူေတြကိုယ္၌က ကြန္ျမဴနတီေတြကို အေျခခံျပီး ဖက္ဒရယ္ လႊတ္ေတာ္ကို တည္ေထာင္ ႏိုင္ျကတယ္ဆိုရင္ လူထုကိုတိုင္က လူထုအတြက္ လုပ္တဲ့ လူထုရဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရ ျဖစ္လာပါမယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ေျကာက္ေနျကရတဲ့ အေျကာက္တရားကို က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ရဲ့ လက္ရုံးနဲ႔ ျဖတ္ေတာက္ဖယ္ရွားျကပါစို႔၊ ဒီအတြက္ လူတိုင္းလူတိုင္းကို တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအ တြက္ အသက္နဲ႔ ခႏၾၶြာကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔၊ ဘဝကိုေပးဆပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုစရာမလို ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ့ ဝင္ေငြထဲက တလမွာ အရက္တခြက္ဖိုး ေဆးလိပ္ တဘူးဖိုး မွ်ေဝထည့္ဝင္ရင္၊ ကိုယ့္ အခ်ိန္ေတြ ထဲက တပါတ္မွာ တနာရီ တန္သည္ ၂ ပါတ္မွာ တနာရီ တန္သည္ ခြဲေဝသံုးစြဲေပးႏိုင္ရင္ အမ်ား ျကီး အရာထင္လာ နိုင္ပါတယ္။ ဒီထက္မကတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြကိုလည္း ျငင္းပယ္ဖို႔ မရွိပါဘူး၊ မနာလိုဖို႔ မရွိပါဘူး။ ပံုမွန္ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္ ေတြမွာ အစိုးရေတြကို မဲျပားေတြနဲ႔ လူထုက ထိန္းျကသလို ေတာ္လွန္ေရးကာလ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ဒီထည့္ဝင္မႈေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အစိုးရကို တည္ေဆာက္ထိန္းကြပ္ျကရပါမယ္။ ဒီလို နည္းနဲ႔ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ လူထုဆႏၵကို နာခံတဲ့ အစိုးရမ်ဳိး တည္ေဆာက္ေလ့က်င့္ ယူျကေအာင္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေကာင္းမြန္ေသာ အနာဂါတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္
ဗလ

11/11/2009

ညီညႊတ္ျခင္းသည္ အင္အား

Unite we stand, divide we fail

ဘိုးဘြားအစဥ္ အဆက္ ေျပာလာျကတဲ့ စကားေပမဲ့ မရုိးႏုိုင္တဲ့ တခုပါဘဲ။ ဒီေန႔ အထိလဲ လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္က ညီညႊတ္မွ အားရွိတယ္။ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ျပီးေျမာက္ႏုိင္ တယ္။ ဆိုတာကို ေတြ႔ေန သိေနျကရတာပါဘဲ။ ညီညႊတ္ျခင္းသည္ အင္ အားဆိုတာကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ပံုေဆာင္ျပီး ေျပာခဲ့ျကတာလဲ မ်ားပါျပီ။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ ဘယ္လိုညီညႊတ္ေရး မ်ဳိးကို တည္ေဆာက္မလဲ ဆိုတာ နဲ႔ ညီညႊတ္ေရးကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ တည္ေဆာက္ျကမလဲ ဆိုတာကိုဘဲ ေျပာဆိုျကံဆ ခ်င္တာပါ။

တိုင္းေရးျပည္ေရးမွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းေကာင္း၊ ဘယ္လိုဘဲဉာဏ္ပညာေတြရွိပါေစ၊ ဘာအ ေျခေနေတြဘဲ ေပးေပး၊ ကိုယ့္မွာ အင္အား မရွိရင္ေတာ့ ဘာမွ လုပ္လို႔ မရဘူးဆိုတာ အႏွစ္ ၂ဝ- ခရီးက ဆံုးမသင္ျကားျပီး ပါျပီ။ တကယ့္ကို တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တိုင္းက်ဳိးျပည္က်ဳိးကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ခ်င္ျကတာ ဆိုရင္ေတာ့ အင္အား ရွိေအာင္ လုပ္ဖို႔ လိုျပီဆိုတာ ထူးေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ ကဲ ဒါဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ အင္အားျဖစ္ေစမဲ့

ညီညြတ္ေရးကို ဘာ့ေျကာင့္မ်ား မလုပ္ႏိုင္ျကေသးတာလဲ။

နဂါးျကီး ရဲ႔ အျမီးျဖစ္ရတာထက္၊ ျကက္ကေလးရဲ့ ေခါင္းျဖစ္ရတာက ပိုေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့ တရုတ္ ေတြရဲ့ ကြန္ျဖဴးရွပ္ အေတြးအေခၚ အယူအဆကို ဗမာေတြက ပိုလို႔ ျကိုက္ျကပံုေပၚပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ရာ ႏိုင္ရာ အဖြဲ႔ေသးေလးမွာ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ျပီး ထင္ရာျမင္ရာ လုပ္ေနရတာကို ပိုလို႔ သည္းေျချကိုက္ျကပံုေပၚျပီး၊ စစ္အစိုးရကို ယွဥ္ျပိုင္နိုင္ ေလာက္ ေအာင္ အင္အားရွိတဲ့ အဖြဲ႔ျကီးျဖစ္ဖို႔ စည္းစံနစ္ျကတဲ့ ယႏၱယားျကီး ျဖစ္ဖို႔ အတြက္ စုစည္းေပါင္းစပ္ တည္ေဆာက္ေရးကို ေတာ့ သိပ္သေဘာေတြ႔ျကပံု မေပၚပါဘူး။ အဲဒါေျကာင့္ ဒီေန႔အထိ ေအာင္ျမင္ထိေရာက္တဲ့ တပ္ေပါင္းစုျကီးမ်ိဳး ကို မတည္ ေဆာက္ နိုင္ေသးတာလားလို႔ ယူဆခ်င္စရာ ပါဘဲ။

ေနာက္ျမင္မိတဲ့ ျပႆနာ တခုကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ သိျမင္နားလည္မႈပံုစံ လို႔ထင္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေတြက ေနဝင္းရဲ႔ မဆလ ပံုစံ တပါတီ အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္မွာ ေမြးဖြါးျကီးျပင္းခဲ့ျကျပီး ဒါတခုဘဲျမင္ဘူးျကားဘူး ခဲ့လို႔ ဒါတခုဘဲ နားလည္ ျကပံုေပၚပါတယ္။ အဲဒါေျကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေဟ့ဆိုရင္ နံပါတ္တစ္ ေခါင္းေဆာင္ ကိုဘဲ နားလည္ပါတယ္။ အာဏာ ဆိုလဲ အျပည့္ အာဏာ ကိုဘဲ နားလည္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဖြဲ႔အစည္း ေတြထဲမွာ တာဝန္ခြဲေဝယူတာ အာဏာ ခြဲေဝ က်င့္ သံုးတာ အမ်ားစုေပါင္းဆံုးျဖတ္တာ ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္ထားတာကို ေလးစားလိုက္နာတာ ေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ အားနဲျကျပီးေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ အခြင့္အာဏာ ေတြဟာ လူတဦးတေယာက္ ဆီကေန လာတာ မ်ားပါတယ္။ ဒါဟာလဲ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ လိုအပ္သလို ျကီးထြားမလာနိုင္တဲ့ အေျကာင္းတခု ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီလိုအျခခံျကတဲ့ အခ်က္ေတြ အေသးေလးေတြကို တခ်ိန္တည္းမွာ ျပင္ဆင္ျကရင္း အမ်ားဆံုခ်က္ျကႏိုင္တဲ့ ေပၚလစီကို ရေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆိုေတာ့ အလြန္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ အလွမ္းေဝး တဲ့ကိစၥလို ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ နအဖ နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ယွဥ္ျပိုင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ျကီးထြားမလာနိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာေတြကို တရားမွ်တစြာေျဖရွင္းျပီး ဒီမိုကေရစီစံနစ္တည္ေဆာက္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးအတြက္ နအဖနဲ႔ အမ်ဳိးသားရင္ျကားေစ့ေရး ေျပာခ်င္ေနျကေပမဲ့ အားလံုးကိုျငင္းဆန္ျပီး ျပႆနာ လုပ္ေနတဲ့ နအဖကို ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ေနတဲ့ ညီညြတ္ေရးအတြက္ေတာ့ ကိုယ္အခ်င္းခ်င္း ရင္ျကားေစ့ေရး မလုပ္ႏိုင္ျက ဘူးလား။ မလုပ္ခ်င္ျက ဘူးလား။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။

က်ေနာ္အျမင္မွာေတာ့ အနီးဆံုးလူနဲ႔ အရင္ဆံုးရင္ျကားေစ့ေရး လုပ္သြားျကရင္ သဘာဝပိုျကတယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ပိုအင္အားရွိလာေအာင္ ပိုလို႔ ျကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ စုရုံးမႈေတြျဖစ္ လာေအာင္လုပ္ဖို႔ပါဘဲ။ ကိုယ္နဲ႔ပို ျပီးနီးစပ္တဲ့သူ ပိုတူတဲ့သူေတြနဲ႔ေတာ့ ညီညႊတ္ေရးမလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ရင္ျကားေစ့ေရး မလုပ္ႏိုင္ဘူး အာဏာကိုင္ထားျပီး အားလံုးကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ နအဖနဲ႔ေတာ့ ရင္ျကားေစ့ေရး လုပ္ခ်င္တယ္ ေျပာေနတာဟာ က်ေနာ့ အျမင္ ေတာ့ အဓိပၸါယ္တမ်ဳိးျဖစ္ေနပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔က ကုိယ့္ကုိကုိယ္ႀကီးေအာင္မလုပ္ခဲ့ၾကပါဘူး၊ ေသးေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဆင့္ဆင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ခြဲျခားတဲ့ကြဲျပား တဲ့နည္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး အထီးက်န္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ဆုိ စစ္အစုိးရကို ဆန္႔က်င္သူျခင္း စည္းရုံးပူးေပါင္းၾကရမွာအစား ငါတုိ႔က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ သူတုိ႔က ၇၄- ၆၂ ဆုိၿပီးခဲြခဲ့တဲ့ အျပင္၊ နဲနဲ ေနာက္ က်ၿပီးမွ ထြက္လာသူေတြကုိေတာင္ သူတုိ႔က ၉ဝ ခုႏွစ္သမားေတြလုိ႔ဆိုခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းေန႔တည္း မွာရွိေနတဲ့သူခ်င္း ေတာင္ ငါတုိ႔က ေတာ္လွန္ေရးသမား သူတို႔က ႏုိင္ငံေရးသမားဆုိၿပီးခြဲတယ္။ ကုိယ့္ျပည္သူနဲ႔ တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံး ရမဲ့အစား၊ ေနရမဲ့အစား ငါတုိ႔က ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔လာတာ သူတုိ႔က စီးပြားေရး နဲ႔လာတာ ဆိုၿပီၤးခြဲေသးတယ္။

မတူမညီမႈေတြကုိအသိအမွတ္ျပဳရမွာ မွန္ေပမဲ့ ပုၿိပီးႀကီးထြား အင္အားမ်ားလာဖုိ႔ေတာ့ တူတာရွာၿပီး က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ပူးေပါင္းၾကမွ ကုိယ္က အမ်ားစု ျဖစ္လာမွာ အင္အားမ်ားလာမွာေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ တေလွ်ာက္လံုးမွာ လုပ္ခဲ့တာ ေတြမွာ အမ်ားအားျဖင့္ အင္အားျကီးလာဖို႔ အက်ယ္အျပန္႔ စုရုံးမႈေတြျဖစ္လာဖို႔ မဟုတ္ခဲ့ဘဲ၊ အင္အားေသးသြားေအာင္ က်ဥ္းေျမာင္း ျကံုလွီသြားေအာင္ လုပ္ခဲ့သလိုဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဗမာေတြက သိပ္ပါးနပ္ၾကတယ္- ဥာဏ္ရည္ေကာင္း ၾကတယ္။ ျမင္လြယ္ သိလြယ္တယ္လုိ႔ ထင္ၾကေျပာၾကတယ္ မွန္သင့္ သေလာက္လဲမွန္ေပၚပံုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ - - -

၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးက တကယ္ဘဲႀကီးမား ေျပာင္ေျမာက္တာပါ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ေတာ္လွန္ေရးအခ်ိန္ကလဲ အမ်ားႀကီး ျမင့္မားခဲ့တာပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္ဘဲ ဒီမုိကေရစီ အေရးက မၾကာ မတင္ ဆုိတာလုိ ေျမႀကီး လက္ ခတ္မလြဲ ေအာင္ပြဲ ခံေတာ့ မလုိဘဲ။ ဒီ ၈၈ အရွိန္ အဟုန္ႀကီးနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ အေျခအေနကုိ သစၥာေဖါက္ေတြက ေကာင္းေကာင္း အခြင့္အေရး ယူအသုံးခ်သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ဖို႔ အာရုံစိုက္ ျကိုးပမ္းရမဲ့ အစား ကိုယ့္ရဲ့ အဆင့္ေနရာ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ျပီး ေခါင္းေဆာင္ ( ငါလုပ္ေသာ ေတာ္လွန္ေရး) ျဖစ္ေရးကို လုပ္ခဲ့ျကသည္။ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုျကီး ေအာင္ပြဲ ခံႏိုင္ေရး အားစိုက္ျကရမဲ့အစား ေခတ္ပ်က္မွာ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ ျကိုးစားေနခဲ့ျကသည္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ လူပါးလူနပ္ လုပ္ျခင္းမ်ားက က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အမ်ဳိးသားေရးကို သစၥာေဖါက္ခဲ့ျကသျဖင့္ ခုေတာ့ တမ်ဳိးသားလံုး ဆံုးရႈံးကာ က်ဆံုးအမ်ဳိးသား တိုင္းျပည္ျဖစ္ ေတာ့မည္။ ဒါကိုေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ အမ်ဳိးသားရင္ျကားေစ့ေရး၊ တမ်ဳိးသားလံုးစည္းလံုး ညီညြတ္ေရး လုပ္ႏိုင္မွျဖစ္မည္။

ဒီအမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ျကားေစ့ေရးမွာ အာဏာယစ္မူးလို႔ ဆန္႔က်င္ေဖါက္ျပန္ေနတဲ့ နအဖ ကို ထဲ့တြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး ထားပါေတာ့။ ဒီအမ်ဳိးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ထဲမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ မပါရဘူးလား၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ မပါဘဲနဲ႔ အလုပ္ေကာျဖစ္ပါ့မလား၊ ဒီမုိကေရစီ ဘက္သားေတြ ဆိုသူေတြက၊ အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္ႏုိငံသားေတြ၊ အိႏိၵယ အပါဝင္ ကုိ ဆြဲေဆာင္ဖုိ႔ နည္းလမ္းတခုအေနနဲ႔ တရုတ္ႀကီးထြားလာမႈကုိ အႏၱရာယ္ အျဖစ္ လက္ညုိးထုိးျပေနခဲ့ရင္ ----

ဗကပေတြနဲ႔ လက္ဝဲသမား ေတြကလဲ တရုတ္ရဲ ့ အားေပးေထာက္ခံမႈကုိ ရဖုိ႔အတြက္ အေမရိကန္ရဲ႔ ကမBာပါတ္ လႊမ္းမုိးေရး ရည္မွန္းခ်က္အႏၵရာယ္ ကုိ လက္ညုိးထုိး ေနမယ္ ဆုိရင္- - - ၾကားထဲက အျမတ္ထြက္ေနမွာက န အ ဖ စစ္အုပ္စုဘဲ ျဖစ္ တယ္။ ဒါက ဥပမာ ခပ္ျကီးျကီးကို ေပးတာပါ၊ လူတဦးျခင္းအဆင့္အထိ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ဖို႔ထက္ သူတပါးကို မေကာင္းေျကာင္း ေျပာႏိုင္ဖို႔ အားစိုက္ေနျကရင္ စည္းရုံးေရးလုပ္ဖို႔ ပိုပိုခက္လာေနမွာပါ။ အဲဒါေျကာင့္ တဖြဲ႔ကို တဖြဲ႔၊ တဦးကို တဦး တိုက္ခိုက္ ႏွိပ္ကြပ္တာ၊ ကန္႔သပ္တားဆီးထားဖို႔ ျကိုးစားတာေတြကို ရပ္လိုက္ျကဖို႔ လိုပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ျကီးငယ္မ်ားက နံပါတ္ ၁ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ဖို႔ အိမ္မက္ေတြကို ခနဘဲျဖစ္ျဖစ္ စြန္႔လႊတ္ျပီးေတာ့ ေရာက္ တဲ့ ေနရာက လက္တကမ္းအမွီမွာရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို အက်အန စျပီးဦးေဆာင္မႈ ေပးျကရင္ေတာ့ အေျခခံေတြဟာ စျပီးဖြံျဖဳိး လာ ႏုိင္စရာ ရွိပါတယ္။ နယ္ပါယ္အသစ္ေတြ၊ လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားသစ္ေတြ၊ ဦးေဆာင္မႈအသစ္ေတြကို အသိအမွတ္ ျပဳျကရပါ မယ္။ (ဥပမာ -- - ေကာ္လိုရာဒိုေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအသင္း၊ အခမဲ့က်မၼာေရးစစ္ေဆးမႈ၊ ႏွင့္ ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ျပဳခဲ့သူ ဦးတင္ထြန္း။ ဆစ္ဒနီက ျမန္မာလူမ်ဳိးစုအဖြဲ႔၊ ဗမာစာသင္ေက်ာင္း နဲ႔ ေဒါက္တာသန္းႏိုင္) အမ်ားျကီးရွိမွာပါ။ ဒီဖြံ႔ျဖဳိးတိုးတက္မႈ ကို အလံုအေလာက္ တိုးခ်ဲ႔ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဗမာႏုိင္ငံအေရးလႈပ္ရွားမႈ နဲ႔ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ကို အမ်ားျကီး အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္လာမွာပါ။ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာေအာင္လဲ အမ်ားျကီးေစ့ေဆာ္လာပါလိမၼယ္။

လက္ရွိမွာကို လုပ္ေနကိုင္ေနျကတဲ့ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ရွိျကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျကီးငယ္မ်ားကို၊ ညီညႊတ္ေရးလုပ္ႏိုင္ရင္ ေတာ္လွန္ေရးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္လိမၼယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ႔ ျကိုးစားခဲ့ျကတာလဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အျကိမ္ျကိမ္ ပါဘဲ မေအာင္ ျမင္ေသးပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကြဲရင္ အဖြဲ႔ေတြကြဲတဲ့ အေတြ႔အျကံုကေတာ့ အမ်ားျကီးရွိျပီးပါျပီ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စည္းလံုး သြားျကျပီး အဖြဲ႔ေတြ ေပါင္းစည္းသြားျကတဲ့ အေတြ႔အျကံုလဲ လံုးဝမရွိခဲ့ျကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂဂ - အေရးအခင္းအျပီး လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ထြက္လာျကေတာ့ စခန္းအသီးသီးေရာက္ျပီး ကြဲျပားေနရာက ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ ကို စုရုံးေပါင္းစည္းတည္ေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ျကတာပါဘဲ။ ခုခ်ိန္မွာရွိေနတဲ့ အကြဲမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့ မတူဘူးေပါ့ေလ။ စုစည္းတည္ေဆာက္ခ်င္ တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ယႏၵယားျခင္းလဲ မတူတာေတာ့ ရွိတာေပါ့။

ကမၻာ့ တျခားေနရာေတြက နည္းနာေတြ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေလ့လာျကည့္ေတာ့ ယူေက က ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ မွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ သံုးတဲ့ Shadow Cabine ကို စိတ္ဝင္စားမိပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျကီးငယ္ေတြ၊ လူေတာ္ေတြကို ျဗိတိသွ် ပါလီမန္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မဲ့ ပါတီေတြရဲ့ ရွဲဒိုးကက္ ဘိနက္ ညွိနိဳင္းမႈမ်ဳိးနဲ႔မ်ား စုစည္းျကရင္ နအဖ စစ္အစိုးရရဲ့ ယႏၵယားကို ယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ အစိုးရ ယႏၵယားကို စုရုံးတည္ေဆာက္လို႔ ရမလားလို႔၊ ျကံဆျကည့္မိပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ျကီးငယ္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ငါနဲ႔ ညီညႊတ္ခ်င္ရင္ ငါ့ ေအာက္ကိုဝင္၊ ငါ့ေနာက္က လိုက္ ဆိုတဲ့ အယူအဆ အျပဳအမူမ်ဳိးကို စြန္႔လႊတ္ျပီး၊ အားလံုးရဲ့အနာဂါတ္ အတြက္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို အာရုံစိုက္သင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလွ်င္းသင့္လို႔ ဆရာမ ေဒၚခင္မမမ်ဳိးေရးတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အမ်ဳိးသမီး အခြင့္အလမ္း လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္းေျကာင္း ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲက စာတခ်ဳိ႔ကို ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

(အက္လီဇဘက္ဟာ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္မွာ အန္တိုနီဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတဦးကို စတင္ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ အေတြးအေခၚနဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္တူညီတဲ့အတြက္ တဦးနဲ႕တဦး ကူညီေထာက္ခံတဲ့ ဘ၀တသက္တာ မိတ္ေဆြမ်ားအျဖစ္ ယံုၾကည္မွဳတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အန္တိုနီက ဖြဲ႕စည္းတည္ ေဆာက္ေရးနဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ ေရးဆြဲေရးေတြမွာ အားသာခ်က္ရွိပါတယ္။ အက္လီဇဘက္မွာ လူထုေဟာေျပာမွုနဲ႕ စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ေတြမွာ အားသာခ်က္ရွိပါတယ္။

လွဳပ္ရွားမွုတခုမွာ ဒီစြမ္းရည္ေတြက အေရးၾကီးဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ စင္ေပၚမွာ ကျပရတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ စင္ေနာက္မွာ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆြဲရတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြလို႕ အတိုခ်ံဳး ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ လူ႕စိတ္ဆိုတာကလဲ အေတာ္ရွဳပ္ေထြးပါတယ္။ လူအမ်ားက စင္ေပၚမွာ ကျပရင္း ရလာမယ့္ ေက်ာ္ၾကားမွဳေတြ၊ လက္ခုပ္သံေတြကို လူမသိ၊ သူမသိနဲ႕ စင္ေနာက္မွာေနျပီး ကိုယ့္ဇာတ္ညြန္းေအာင္ျမင္သြားလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ပီတိ အရသာေတြထက္ ပိုျပီး ႏွစ္သက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာတဲ့အခါ မင္းသားၾကီး မလုပ္ရလို႕ ပတ္မထိုးေဖာက္သူေတြ၊ စင္ေပၚ မရမေန ကုတ္ကပ္တက္သူေတြ၊ တစင္ေထာင္သူေတြ မ်ားလာျပီး လွဳပ္ရွားမွဳစင္လဲ ျပိဳလဲေတာ့တာပါပဲ။ စင္ေပၚက အရည္အခ်င္းနဲ႕ စင္ေနာက္က အရည္အခ်င္း ရွိသူေတြ ဟန္ခ်က္ညီ လက္တြဲမိႏိုင္ဖို႕ အလြန္ပဲ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါဟာ လွဳပ္ရွားမွဳတိုင္းရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာပါပဲ။ ) ခင္မမမ်ဳိး

အခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာလိုတာက စင္ေအာက္က ကန္႔လန္႔ကာေနာက္က လုပ္ေပးရင္းနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ၊ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ေျမာက္လာတာ ျကည့္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္ေျကနပ္ ေနတတ္သူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္ျကီးမ်ားက ယံုျကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ စုရုံးမႈေတြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြကို လက္ခံဖို႔ပါ။ ဒါနဲ႔တင္ လုပ္ငန္းေတြက ေတာ္ျကီးျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တဆင့္တိုးသြားနဳိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို က်ေနာ္တို႔ ရိုးရိုးသားသား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အသိမွတ္ျပဳျပီး အားလံုးရဲ့ အနာဂါတ္အတြက္ ေပါင္းစည္းျကပါစို႔။

ေကာင္းမြန္ေသာ အနာဂါတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္

ဗလ

11/08/2009

ဘုရင္တခါၿဖစ္ဖို႔မင္းေလာင္းႏွစ္ခါ လုပ္ရမဲ႔ ရာဇ၀င္

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္(စစ္ေတြ)

အေမရိကန္သမတသက္တမ္း သံုးဆက္ေၿမာက္အထိဥေပကၡာၿပဳထားခံရေသာ စစ္အစိုးရအဖို႔ ခုေတာ႔ နဲနဲ အသက္ရွဳေပါက္ရသည္ဟုထင္ခ်င္ထင္မည္၊ အေႀကာင္းက ေလး ဆက္ေၿမာက္သမတ ၿဖစ္လာသူ ဘားရက္အိုဘားမားကေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးၿဖင္႔ ပဋိပကၡမ်ားကို ေၿဖရင္းနိုင္သည္ဟုယံုႀကည္ထားသူမို႔ ၿမန္မာနိုင္ငံစစ္အစိုးရကို လူလိုသူလိုအဖက္လုပ္ႀကည္႔သည္၊ သူတို႔ခ်ည္းမဟုတ္၊ ေၿမာက္ကိုးရီးယား၊က်ဴးဘား၊စေသာနိုင္ငံေတြကိုလည္း သူတို႔ ေတြ႔ဆံုစကားေၿပာေနသည္၊
ၿမန္မာနိုင္ငံစစ္အစိုးရကိုမူ ေၿပာသည္႔အခါ ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္တြယ္ေၿပာထားသည္။ လက္ေထာက္နိုင္ငံၿခားေရး၀န္ႀကီး ကက္ကမ္ဘဲလ္ ကၿမန္မာနိုင္ငံအေရးကို ႏွံ႔စပ္က်ြမ္းက်င္သူမို႔ တလက္မမွ်အေလွ်ာ႔ေပးသူမဟုတ္၊ စီးပါြးေရးပိတ္ဆို႔ထားမူွကို ဆက္လက္ထားမည္ဟု ေက်ညာထားသူၿဖစ္သည္။ ယခုလာသည္႔အခါ၌လည္း Fact findingအခ်က္အလက္ရွာေဖြရန္ လာသည္ဟုသာေၿပာသည္၊ သည္ေတာ႔ စစ္အစိုးရကအခ်က္အလက္ေပးလိုက္သည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္မည္ဆိုေသာအခ်က္ႏွင္႔စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔ထားမွဳကို ရပ္ဆိုင္းေပးရန္လိုလားေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။
ၿမန္မာ႔နိုင္ငံေရးကို ေႀကညက္စြာ သိထားသူမ်ားကအဖမ္းဆီးခံနိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို လွြတ္ေပးပါက ႏွစ္နိုင္ငံဆက္ဆံေရးတိုးတက္လာေစနိုင္သည္ဟု သံခင္းတမန္ခင္းစကားကို ေၿပာသည္၊ စစ္အစိုးရကလွြတ္မည္႔အရိပ္အေရာင္ကို မၿပသည္႔အၿပင္ ဆက္လက္ဖမ္းဆီးေနေသးသည္၊ထို႔ေႀကာင္႔ က်ြန္ေတာ္႔အေနၿဖင္႔ အေမရိက အထက္လွြတ္ေတာ္အမတ္လက္ေထာက္နိုင္ငံေရး၀န္ႀကီး ကက္ကမ္ဘဲလ္၏ ခရီးစဥ္ကို ႀကိဳဆိုသည္ဆိုေသာစကားထက္ အၿခားေၿပာနိုင္ေသာအေၿခအေန မရွိၿဖစ္ေနသည္၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာအနိုင္ရရွိေသာအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနၿဖင္႔ စစ္အစိုးရႏွင္႔စကားေၿပာနိုင္ရန္ ႀကား၀င္ေစ႔စပ္ေပးသူ Negotiator ရွိလာခဲ႔လွ်င္ေၿပာစရာမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ထက္ အၿခားမည္သို႔မွ် မရွိဟုထင္သည္၊ ယင္းမွာအႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ၿဖစ္သည္၊ ရည္မွန္းခ်က္ကိုေၿပာရေတာ႔ၿပီဆိုလွ်င္ တနည္းနည္းၿဖင္႔အသိအမွတ္ၿပဳေရးမဟုတ္၊ အါဏါလွြဲေၿပာင္းေရး ၿဖစ္သည္။ စင္စစ္အားၿဖင္႔ စစ္အစိုးရအၿမင္ႏွင္႔ သူတို႔၏အလိုေတာ္ရိမ်ားၿဖစ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မည္႔သူမ်ား၏ အၿမင္တို႔မွာဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံသမားတုိ႔၏အၿမင္နွင္႔ မတူ၊ ယခုလည္းႀကည္႔၊အေမရိကန္အစိုးရက စစ္အစိုးရႏွင္႔ စကားလုပ္ၿပီး ဆက္ဆံလိုက္သည္ႏွင္႔သူတို႔ကို ဖိအားေပး၍ မရဟု အၿမင္ေရာက္သြားသည္႔အသံမ်ားထြက္လာသည္၊စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔မွူမ်ားက အလုပ္မၿဖစ္၍သာ ယခုလို ဆက္ဆံေရးလုပ္လာသည္ဟုေၿပာဆိုလာႀကသည္၊ မည္သို႔ေသာ ဥေဏွာက္မ်ိဳးႏွင္႔ ေၿပာဆိုႀကမွန္း မသိ၊မွဳိင္းမိသူမ်ားကေတာ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွိဳင္းမိၿခင္းၿဖစ္ေနသည္၊အရိုးစြဲေနသည္မွာ မလြယ္၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္ရမည္႔အေနအထားက သူတို႔အတြက္အလြန္တရာခက္ခဲေနသည္ဟုထင္သည္၊ မ်က္စိမွိတ္ယံုႀကည္ေနေသာအလိုေတာ္ရိမ်ားေႀကာင္႔ စစ္အစိုးရမ်ားအေနၿဖင္႔ ေန သာေနၿခင္းၿဖစ္သည္၊ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ၿမန္မာနိုင္ငံေရးမွာေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ၿခင္းၿဖင္႔ တိုးတက္ေၿပာင္းလဲမည္႔ လကၡဏာၿဖစ္မည္ေတာ႔မဟုတ္ေခ်၊ ေဒၚေအာင္းဆန္းစုႀကည္ကို လွြတ္ေပးလိုက္ရံုႏွင္႔ လည္းၿပီးေၿမာက္မည္ မထင္၊ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို မလွြတ္မေပးသမွ်ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က လက္ခံသူမဟုတ္၊ နိုင္ငံေအးခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ အဖက္ဖက္ကႀကိဳးစားေနႀကရာ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သန္းေရွြကအေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို လက္ခံေတြ႔ဆံုၿခင္းမၿပဳခဲ႔၊ တခ်ိန္ထဲမွာ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံၿဖစ္လိုလွ်င္ၿပသနာအရင္းခံၿဖစ္ေနေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေတြ႔ဆံုမွသာ ၿဖစ္မည္မို႔ ယခုအခ်ိန္ထိမေတြ႔ဆံုၿခင္းမွာ အေႀကာင္းအရာက ရွင္းေနသည္၊ အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးဆိုသည္မွာေတြ႔ဆံုစကားေၿပာဆိုၿပီးမွ အေၿဖရွာညွိနွိုင္းေဆာင္ရြက္ႀကရန္ အေရးႀကီးသည္၊ခုေတာ႔ သည္လိုမဟုတ္ေခ်၊လြပ္လြပ္ၿပီးတရားမ်ွတေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကိုၿပဳလုပ္ က်င္းပပါဟုသာ ေၿပာေနရေသာ စစ္အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္တို႔မွာစိပ္ပ်က္စရာေကာင္းသည္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ပင္လွ်င္အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးတြင္ ပါ၀င္မည္ဆိုပါက ဆိုေသာ စကားေတြကိုသံုးစြဲလာႀကရာ သူခိုးက လူလူဟစ္ေနႀကၿခင္းၿဖစ္သည္၊ မည္သူကအမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးကို ၿပဳလုပ္ေနသည္ကို ကမၻာႀကီးက သိေနပါလွ်က္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဘိနပ္သိန္းစိန္က ထည္႔ေၿပာသြားသည္ကို ႀကားရသည္၊ဘိနပ္သိန္းစိန္ဟု နာမည္တြင္ၿခင္းမွာ နယူးေယာက္ကို လာစဥ္ ဘိနပ္ေပါက္ၿပီးဆႏၵၿပခဲ႔ႀကၿခင္းေႀကာင္႔ၿဖစ္သည္၊ ဘိနပ္သိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို
ပါ၀င္နိုင္သည္ဟုေၿပာရာ၌ ယင္းကဲ႔သို႔ ေၿပာဆိုသြားၿခင္းၿဖစ္သည္၊ တနည္းအားၿဖင္႔စစ္အစိုးရတို႔ အေနၿဖင္႔ ယခုအခ်ိန္ထိ အေလွ်ာ႔ေပးမည္႔ လကၡဏါ အေႀကာင္းအရာတစံုတရာမၿမင္ရေသး၊၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လြပ္လြပ္ၿပီး တရားမ်ွွတေအာင္ လုပ္ေပးပါဟုေၿပာႀကားသူမ်ားအေပၚ သူတို႔ မည္သို႔ ေကာက္က်စ္စြာ အေၿဖရွာ ၿပဳလုပ္ႀကမည္ကိုေစာင္႔ႀကည္႔ေနရံုဘဲၿဖစ္သည္၊ သူတို႔အေနၿဖင္႔ သူတို႔၏သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္သူတို႔ကိုသူတို႔ က်ားကန္ေပးမည္႔ အေႀကာင္းအရာထက္အၿခားမည္သူ႔ေကာင္းစားေရးကိုမွ် လုပ္ခ်င္သူမ်ား မဟုတ္ေပ၊ တခ်ိန္က ဥေရာပဘံုးေစ်းအဖြဲ႔၀င္နိုင္ငံမ်ားကေဒၚလာသန္းေပါင္းေထာင္ခ်ီကာ ကူညီပါမည္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကိုလွြတ္ေပးၿပီး ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ ဟုတိိုက္တြန္းခဲ႔သည္၊ စစ္အစိုးရက ေယာင္လို႔ေတာင္မွ မစဥ္းခဲ႔၊ အေႀကာင္းမွာေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ နာမည္ႀကားသည္ႏွင္႔ တီတြန္႔သလို တြန္႔သြားခဲ႔၍ၿဖစ္သည္၊ ခုလည္း ဘယ္သူေတြ ဘာဘဲၿပာေၿပာ စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔တာကိုဘဲရပ္ဆိုင္းေစခ်င္ေနသည္၊ နိုင္ငံေရးၿပသနာကို မေၿဖရွင္းခ်င္ဘဲ မည္သူမ််အဖက္လုပ္ႀကမည္႔ ပံုမေပၚသည္ကို ဂရုမစိုက္ႀက၊ သည္ေတာ႔ စစ္အစိုးရက နိုင္ငံေရးၿပသနာကို နိုင္ငံေရးအရအေၿဖမရွာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကမည္သို႔ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေနသည္ကိုစဥ္းစားထားရန္လိုသည္၊စစ္ၿပန္ညီလာခံတြင္ သူတို႔၏ေက်ညာခ်က္ကို ထုတ္ၿပန္ထားၿပီးၿဖစ္သည္။ ၄င္းမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒကို ၿပည္သူတရပ္လံုးက ေထာက္ခံထားသည္၊ ထို႔ေႀကာင္႔အတည္ၿပဳၿပီးၿပီမို႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၿပဳလုပ္သြားမည္၊ေရြးေကာက္ပြဲၿပဳလုပ္ၿပီးေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီကို မေပးေသးဟုအတိအလင္းေၿပာဆိုထားသည္၊
ဆိုရလွ်င္ မည္သည္႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြဘဲ အနိုင္ရရဒီမိုကေရစီအစိုးရလည္း မဖြဲ႔စည္းရ၊ ဒီမိုကေရစီအခြင္႔အေရးလည္း မခံစားရဟုေႀကညာခ်က္ထုတ္ၿပန္ထားသည္မွာ စစ္အာဏါရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရွြၿဖစ္ေနသည္၊ သူ႔အမိန္႔ သူ႔အါဏါသည္တည္ဆဲဥပေဒၿဖစ္ေနသည္၊ သူ႔အမိန္႔ကို မည္သူမွ် လြန္ဆန္၍ မရ၊ စစ္အစိုးရကိုအလိုေတာ္ရိေတြက မည္သို႔ပင္ေထာက္ခံၿပီး ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အၿဖစ္ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၿပီး ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပ်ဳိင္ေတာင္မွဘာမွ်လုပ္ပိုင္ခြင္႔မရွိ၊ ေၿပာပိုင္ခြင္႔မရွိ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရွြဆီမွာ ေကာက္ရိုးပံုကိုေစာင္႔ခဲ႔ေသာေခြးတေကာင္အၿဖစ္ နိုင္ငံတကာမွာ လွည္႔ပါတ္ေနခဲ႔ေသာနိုင္ငံၿခားေရး၀န္ႀကီးလုပ္ခဲ႔သူ ဦး၀င္းေအာင္ခၿမာ အင္းစိန္ေထာင္ထဲအက်ဥ္းသားဘ၀ႏွင္႔ ေသဆံုးခဲ႔သြားသည္မွာ မေန႔တေန႔ကဘဲၿဖစ္သည္၊သခၤမ္းစာယူတတ္လွ်င္ ယူသူအဖို႔ အက်ိဳးရွိမွာ ေသခ်ာသည္။၊ ေၿပာစရာတခုမွာစစ္အစိုးရတြင္ အတြင္းေရးမွဴးသံုးဦးစလံုး၏ ကံႀကမၼာတို႔မွာ တဦးကေလယဥ္ပ်ံပ်က္က်၍ ေသ၊ တဦးက အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္ ၊ တဦးက အထုတ္ခံရႏွင္႔သူတို႔မွာ လွလွပပ စစ္အစိုးရ၏ ဒဏ္ကိုခံရသြားၿပီၿဖစ္သည္၊ သူတို႔အေႀကာင္းကို ေၿပာေနသည္မွာ တကယ္႔ေကာက္ရိုးပံုကိုေစာင္႔ေသာ ေခြးေကာင္းသဘြယ္ ေနခဲ႔သူမ်ားေတာင္မွ ယခုလိုဂ်ြမ္းၿပန္က်ခဲ႔သည္၊ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မည္ဟု တကဲကဲေၿပာေနေသာ သူေတြမွာမူ စဥ္းစားစရာ တခုၿဖစ္သည္၊ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ သူတို႔မွာ သစၥာတရား ရွိသည္ဟု မည္သည္႔က်မ္းစာေပစာတို႔မွာမွ် မေတြ႔ဖူး၊ တနပ္စာကို တသက္စာဟု ထင္သူမ်ားကေတာ႔ဖ်ာခင္းခ်င္လွ်င္ပင္ ဇြတ္ခင္းေနႀကသည္မွာ ရြံ႔စရာၿဖစ္ေနသည္၊ဇြတ္ခင္းလွွ်င္လည္း ဦး၀င္းေအာင္တို႔၏ က်န္ရစ္ေသာ မိသားစုတို႔ႏွင္႔တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ ႀကိဳးစားပါဟုေၿပာခ်င္သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ စစ္အစိုးရ၏နိုင္ငံေရးလွည္႔ကြက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ႀကံဳခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာ သူတို႔မွာအရိပ္သံုးပါး နားလည္ၿပီးသားၿဖစ္သည္။ စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔မွဳမ်ားကိုဖယ္ရွားေပးရန္ ေၿပာဆိုေနၿခင္းမွာ ၿမန္မာၿပည္သူမ်ား အတြက္ မဟုတ္၊သူတို႔၏အက်ိဳးစီးပြါး ခ်မ္းသာႀကြယ္၀လိုေရးၿဖစ္သည္၊ ထို႔ေႀကာင္႔ ယင္းမွာယခုအခ်ိန္တြင္ အဓိက ၿပသနာေတာ႔ လံုး၀မၿဖစ္နိုင္၊ လွည္႔ပါတ္ေကာက္က်စ္မွဳတခု သက္သက္ ၿဖစ္သည္၊ေရနံႏွင္႔ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔မွ ရရွိေသာ တႏွစ္အတြင္း အေမရိကေဒၚလာေငြ မွာ နဲနဲေနာေနာမဟုတ္ေခ်၊ တရုပ္က သူတို႔ႏွင္႔ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း သြယ္တန္းေနရာ တရုပ္၏က်ားကန္ေပးမွဳမွာအားေကာင္းလြန္းမက အားေကာင္းေနသည္၊ သူတို႔အတြက္ မည္သို႔နည္းႏွင္႔မွ်ေငြေရးေႀကးေရး ၿပသနာ မတက္နိုင္မွန္း သိထားၿပီးၿဖစ္သည္၊စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔ထားမွဳကို မမွဳံ၊ ဂရုစိုက္စရာအေႀကာင္းမရွိ၊ သူတို႔၏နိုင္ငံေရးခ်ိန္ခြင္လွ်ာ မည္မွ်အားသာမွဳ ရွိမရွိကိ္ုသာသတိထားေနႀကၿခင္းၿဖစ္သည္၊ လြန္ခဲ႔ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ မထြက္ရွိခင္မွာစစ္အစိုးရ၏ ဘက္ဂ်က္မွာ ဆိုး၀ါးေနသည္႔တိုင္ေအာင္ ရပ္တည္ေနၿပခဲ႔သည္ဟုဆိုလွ်င္ ယခုအခ်ိန္၌ သူတို႔က အေနသာပင္ၿဖစ္သည္၊ သည္ေတာ႔ သူတို႔၏ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲႏွင္႔ ပါတ္သက္၍ ဆင္ေၿခဆင္လက္မ်ားကို ေလ႔လာႀကည္႔ရန္လိုသည္၊အေၿဖမွာ ရွင္းေနသည္။ သူတို႔၏ ေႀကညာခ်က္မွာ ပါရွိသည္႔အတိုင္းေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကို မၿပင္ဆင္ဘဲ ၿပဳလုပ္သြားမည္ၿဖစ္သည္၊နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လွြတ္ေပးမည္မဟုတ္၊ ယုတ္စြအဆံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၊မင္းကိုနိုင္ ႏွင္႔ အၿခားခြန္ထြန္းဦး တို႔ကို မည္သည္႔နည္းႏွင္႔မွ် လွြတ္ေပးမည္မထင္၊ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲကို သူတို႔ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္မည္မို႔ သူတို႔၏ပြဲကိုဖ်က္ေစနိုင္ေသာ သူတို႔အား လံုး၀လွြတ္ေပးမွာမၿမင္၊ သည္ေတာ႔ သူတို႔အေပၚ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကို တနည္းနည္းၿဖင္႔အသိအမွတ္ၿပဳေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနၿခင္းမွာ လံုး၀သဘာ၀ မက်၊ အကယ္၍ေတာင္းဆိုေနလွ်င္ ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ႔ဖူးေသာ ရာဇ၀င္ဒ႑ာရီထဲကရွင္ဘုရင္မၿဖစ္ခဲ႔ရေသာ အိမ္ေရွ႔မင္းသား မင္းေလာင္းအေႀကာင္းကို သတိရမိသည္။အိမ္ေရွ႔မင္းသားဆိုသည္မွာ ခမည္းေတာ္အရွင္မင္းၿမတ္ နတ္ရြာစံလွ်င္ထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္စိုးစံေစမည္႔ မင္းေလာင္းအၿဖစ္ လ်ာထားသူၿဖစ္သည္၊သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွာ အဖနတ္ရြာစံလွ်င္ သားၿဖစ္သူက ထီးနန္းကိုဆက္ခံႀကသည္။အိမ္ေရွ႔မင္းသားမွာ မင္းေလာင္းၿဖစ္ေနေသာ္လည္းရင္ခြင္ပိုက္နို႔စို႔ ခေလးအရြယ္ဆိုလွ်င္ ဖခမည္းေတာ္ နတ္၇ြာစံသည္႔တိုင္ထီးနန္းကို မအုပ္ခ်ဳပ္ရဘဲ ဘုရင္မၿဖစ္ေခ်။ အရြယ္ေရာက္ေအာင္ထိမင္းေလာင္းဘ၀နဲ႔ ေနရရွာသည္။ ကံဇာတာဆိုး၀ါး၍ မင္းေလာင္းေလးခၿမာ လုပ္ႀကံခံရလွ်င္ ဘုရင္မၿဖစ္ခဲ႔ရွာေသာ သူ႔အေႀကာင္းကို အလကၤစာေပဖြဲ႔ႏြဲ႔၍ ေရးမွတ္ထား တတ္ခဲ႔ႀကသည္။ ယခုလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို၀င္ၿဖစ္ၿပီဆိုလ််င္ မင္းေလာင္းႏွစ္ႀကိမ္ၿဖစ္ေနခဲ႔ေသာအိမ္ေရွ႔မင္းသားႏွင္႔ တူေနလိမ္႔မည္ၿဖစ္သည္။ ဘုရင္ တခါၿဖစ္ဖို႔ မင္းေလာင္းႏွစ္ခါ ၿဖစ္ရမည္႔ ရာဇ၀င္ထဲကပံုၿပင္ေတြလို မၿဖစ္ရန္ အေရးႀကီးေနပါသည္၊

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္(စစ္ေတြ)

11/01/2009

အေဖ့ မင္းသမီး

အလုပ္ေတြပိလို႕ နဲနဲညစ္လာတာေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ေလးတကားေလာက္ ၾကည့္မလား စိတ္ကူးပီး Bit Torrent ထဲက ရုပ္ရွင္ပိုစတာေတြ ေလ်ာက္ၾကည့္ရင္း The Purple Plain ဆိုတဲ့အဂၤလိပ္ရုပ္ရွင္ကားကို သြားေတြ႕ရာမွာ ကားနာမယ္ကို အစကမသိေပမဲ့ မင္းသမီးကိုေတာ့ နာမယ္ေရာရုပ္ေရာ မွတ္မိေနပါတယ္။ က်ေနာ့အေဖရဲ႕ သိမ္းဆည္းထားေသာပစၥည္း ပစၥယေတြထဲမွာ အဲဒီမင္းသမီး (ေဒၚ)၀င္းမင္းသန္းရယ္ မင္းသမီး ဘားေဒါ့ရယ္ ရုပ္ရွင္ ေၾကာ္ညာေတြရွိတယ္။ အေဖအသက္သိပ္မႀကီးခင္က တခါတေလစိတ္လိုလက္ရ အဲဒီမင္းသမီး ေတြအေၾကာင္းေျပာတာလည္း ၾကားဖူး တယ္။ ဒါနဲ႕ဘဲအဲဒီကားကိုေဒါင္းလိုက္ျဖစ္တယ္။ ကားအစအဆံုးက ၂.၈ဂ်ီဘီ ပြဲျပခ်ိန္ မိနစ္၉၀ ေတာင္ရွိလို႕ ဘေလာ့မွာေတာ့အျပည့္မတင္ႏိုင္ နမူနာဘဲရွယ္လိုက္ပါတယ္။




Gregory Peck - Forrester
Win Min Than - Anna
Bernard Lee - Dr. Harris
Maurice Denham - Blore
Lyndon Brook - Carrington
Ram Gopal - Mr. Phang
Brenda de Banzie - Miss McNab
Anthony Bushell - Cmdr. Aldridge
Jack McNaughton - Sgt. Brown
Harold Siddons - Navigator Williams
Peter Arne - Flight Lieutenant
Josephine Griffin - Mrs. Forrester
Lane Meddick - Radio Operator
John A. Tinn - Burmese Jeweler
Dorothy Alison - Nurse
Literary Source: Bates, H. E., ‘’The Purple Plain’’, Michael Joseph, publisher, London. England, 1947

မူရင္း၀တၳဳေရးသူ H. E. Bates ဟာစစ္အတြင္းမွာ ၿဗိတိသွ်ေလတပ္က ေလယဥ္အုပ္မႈး squadron leader ျဖစ္တယ္။ ေလေၾကာင္းတိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳေတြကို 'Flying Officer X'. ဆိုပီးေရးတာေတြရွိတယ္။

မင္းသမီး(ေဒၚ)ဝင္းမင္းသန္းကေတာ့ ပဲခူးသူ ။ ရန္ကုန္ စိန္ဂၽြမ္းကြန္ဗင့္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ပီး အိႏိၵယျပည္ ဒါဂ်ီလင္ ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားသည္။ စစ္ႀကီးၿပီးခ်ိန္တြင္ ဘိလပ္သို႔ သြားေရာက္၍ ရြန္ဘာဘယ္ေလ ေက်ာင္းတြင္ တစ္ႏွစ္တာမွ် ၀ါသနာအေလ်ာက္ အကသင္ခဲ့သည္။

The Purple Plain ဇတ္ကားအတြက္ မိန္းမလွေပါင္း အေယာက္၂၀၀ ေလာက္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး အေရြးခံခဲ့ရသူျဖစ္သည္။

မူလ ၀တၳဳရင္း၌ ဇာတ္လိုက္မင္းသမီးလုပ္သူသည္ အ၀တ္အစား မလံု႔တလံု ၀တ္ဆင္၍ ေရခ်ဳိးသည့္ အခန္းမ်ား အေတာ္ပင္ရွိခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ သို႔ရာတြင္ သူမ၏ အိေျႏၵေစာင့္စီးမႈ ႏွင့္ ေခါင္းမာမႈတို႔ေၾကာင့္ ဒါ႐ိုက္တာမ်ားမွာ သူတို႔အလြန္မက္လွေသာ ေရခ်ဳိးသည့္ အခန္းမ်ားကို ႐ိုက္ကူးခြင့္ လံုး၀မရခဲ့ရွာဘဲ ၀မ္း နည္းစြာ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ရသည္ဟု `ဘံုဘိုင္ က႐ိုနီကယ္´သတင္းစာႀကီးကေရးသားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သူမ႐ိုက္ကူးေသာ ဇာတ္ကားအဘို႔ ေၾကာ္ျငာရန္အတြက္ ႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီႀကီးက အတန္တန္ ေတာင္းပန္ရာ အေနာက္တိုင္း ေရကူးအ၀တ္အစားႏွင့္ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာမ်ား ေရခ်ဳိးပံု ဓေလ့ထံုးစံအတိုင္း ထမီကို ရင္လွ်ား၍ ရန္ကုန္တြင္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခြင့္ ေပးခဲ့သည္။

အသက္(၂၁)ႏွစ္ အရြယ္၌ ၁၉၅၇-ခုႏွစ္၊ ဇႏၷ၀ါရီ(၇)ရက္တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္စၾကာ ႏွင့္ လက္ထပ္ ခဲ့သည္။ `အာကာသ´အမည္ျဖင့္ သားတစ္ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ယခုအခါ မိသားစုႏွင့္ အတူ အေမရိကားမွာ ေနထိုင္သည္ဟု သိရသည္။

ဘေလာ့ဂါ Nyilynnseck က “တခ်ိုဳ႕ေတြက ရတနာနတ္မယ္ ဓာတ္ပံုေတြကို မင္းသမီး ဝင္းမင္းသန္း (Win Min Than) လို႕ထင္ၾကတယ္”ဟု ေရးသည္။

ရတနာနတ္မယ္-----ရုပ္ရွင္မင္းသမီး၀င္းမင္းသန္း



ရတနာနတ္မယ္ပံုေတြၾကည့္လိုရင္


http://images.google.com/images?q=burmese+exchange+student&q=source%3Alife

10/30/2009

အနာဂါတ္ဖက္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စု ႏွင္႔ ဒီမိုကေရစီတပ္မေတာ္

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (စစ္ေတြ)


အနာဂါတ္ဖက္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စုအတြက္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒစာအုပ္ေတြကို ထုတ္ေ၀ထားႀကသည္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီထင္သည္၊ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ကို အေၿခခံရမည္ဟုေၿပာႀက ေသာ သူမ်ားသည္လည္း ယင္းစာအုပ္မ်ားကို ထုတ္ေ၀ေသာသူမ်ားၿဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္၊ ၄င္းတို႔အဆိုအရ စစ္အစိုးမွ လက္ညိဳးထိုး ေၿပာၿခင္းမွ လြတ္ကင္းေစေရး အတြက္ ေရးသား ရၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု နားႏွင္႔ဆတ္ဆတ္ ႀကားဖူးခဲ႔သည္။
မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစ မည္သူကမွ် အတည္မၿပဳႀကေသးေသာေႀကာင္႔ ေၿပာစရာအေႀကာင္းမရွိခဲ႔ႀက။



  • လြန္ခဲ႔ေသာ အပါတ္က မိတ္ေဆြတဦးက ၿပည္ေထာင္စုတပ္ႏွင္႔အစိုးရဖြဲ႔စည္းေရး အေႀကာင္းကို စာတမ္းတေစာင္ေပးပို႔ၿပီး ေဆြးေႏြးလာသည္။
    တခ်ိန္တည္းမွာ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာ႔အာေဘာ္မွာလည္း ဖတ္လိုက္ရသည္။
    ထို႔ေႀကာင္႔ က်ြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားေသာ သို႔မဟုတ္ အမွန္တကယ္ၿပဳလုပ္ရန္လိုအပ္ေနေသာ နိုင္ငံေရးစစ္ေၿမၿပင္ တခုမို႔ ေဆာင္းပါးေရးမိသားၿဖစ္သြားသည္။
    အနာဂါတ္ဖက္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ၿပည္ပတြင္လုပ္လို႔မရ၊ၿပည္ပတြင္ လုပ္နိုင္ေသာနည္းလမ္းမွာ ၿပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ သို႔မဟုတ္ ဒီမိိုကေရစီတပ္မေတာ္ ဖြဲ႔စည္းလွ်င္ ရသည္၊ ၄င္းေနာက္ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရဖြဲ႔စည္းလွ်င္ရသည္။
    ပထမအခ်က္အေန ၿဖင္႔ ၿပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ အဓိက ေဆာင္ရြက္ ရန္လိုသည္၊ ယင္းသို႔ဖြဲ႔စည္းေရးမွာလည္း ခက္ခဲမည္ဟုမထင္ၿမင္ေခ်၊ အေႀကာင္းမွာ
    တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွာ နယ္စပ္ေဒသ တနံတလ်ွားမွာ ရွိေနႀကသည္၊ ယခုရွိေနေသာ ငါးပါတီအဖြဲ႔ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ ဆိုသည္မ်ားမၿဖစ္ရေအာင္ က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ဖြဲ႔စည္းရန္လိုသည္၊
    ဥပမာအားၿဖင္႔ အေနာက္ဘက္ေဒသတြင္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦး ( CNF ) ႏွင္႔ ရခိုင္ၿပည္လြတ္ေၿမာက္ေရးပါတီ (ALP) ကရွိသည္၊ ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ားက CNF ကို ေထာက္ခံႀကသလို ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကလည္း ALPကို ေထာက္ခံႀကသည္၊
    သည္ေတာ႔ သူတို႔က ၿပည္ေထာင္စုတပ္တြင္ ၀င္ေရာက္မည္ဆိုသည္႔အေရးမွာ ခက္ခဲမွဳရွိေန လိမ္႔မည္မဟုတ္ဟု သံုးသပ္လို႔ရသည္၊
    တခ်ိန္တည္းမွာ အေရွ႔ဘက္တြင္ရွိေနေသာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္လည္း မဟာမိတ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားပီပီ လ ံုး၀ ခက္ခဲမည္မဟုတ္ဟုထင္သည္၊ ၿပည္တြင္းတြင္ နိုင္ငံလံုးကွြ်တ္ညီလာခံကို ေခၚခိုင္းေနမည္႔အစားၿပည္ပတြင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းလက္နက္ကိုင္မ်ား
    ညီလာခံကို ၿပဳလုပ္ရန္လိုသည္၊ ယင္းကမွ ၿပည္ေထာင္စုတပ္ကို စစ္တိုင္းအလိုက္ ခြဲၿခားသတ္မွတ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးစစ္မ်က္နာကို ဖြင္႔လွစ္ရန္သာရွိသည္၊
    ေကာင္းၿပီ။
    ၿပည္ေထာင္စုတပ္ကို ဖြဲ႔စည္းၿပီးၿပ၊ီ
    ယင္းတပ္ကို စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရ ရွိကိုရွိလာရမည္ၿဖစ္သည္၊ဆိုေတာ႔ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရကို မည္သို႔ဖြဲ႔စည္းမည္နည္း၊
    NCGUB က ယခုၿပည္ပတြင္ ရွိေနေသာ အစိုးရၿဖစ္ေနသည္၊ လူငါးဦးအစိုးရဟု
    လူေ ၿပာမ်ားေသာအဖြဲ႔ၿဖစ္သလို ၿပည္ပမွာ ရွိေနေသာ အတိုက္အခံ အခ်င္းခ်င္းႀကားမွာ ေရပန္းစားမွဳမရွိ၊ သူတို႔ရွိေနလွ်င္လည္း အေႀကာင္းမဟုတ္၊ သူတို႔ပါ၀င္ၿခင္း၊မပါ၀င္ၿခင္းမွာ သူတို႔ၿပသနာၿဖစ္သည္၊
    ၿပည္ေထာင္စုတပ္၏ ဒီမိုကေရစီအစိုးရက ရွိေနေရးသည္သာ အေရးႀကီးသည္၊
    ၿပည္ပတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ထုႏွင္႔ထယ္ႏွင္႔ အခိုင္အခန္႔ ရွိေနႏွင္႔ၿပီးၿဖစ္သည္၊ ယင္းတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔သည္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အစိုးရတရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းရမည္ၿဖစ္သည္။
    လူမ်ိဳးတမ်ိဳးစီ၏ ဆိုင္ရာအစိုးရတရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းေရးမွာ ခက္ခဲလြန္းမည္ဟုမထင္၊ အဘယ္႔ေႀကာင္႔ဆိုေသာ္
    လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးပါတီတိုင္းတြင္ ခိုင္မာေသာပါတီ ရွိေနၿ႔ပီးၿဖစ္ရာ စနစ္တက်ေရြးခ်ယ္ ဆံုးၿဖတ္ႀကရန္သာလိုသည္၊ ယင္းသို႔ အစိုးရတရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ၿပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမွဳမ်ားႏွင္႔အတူ ဖြဲ႔စည္းနိုင္ႀကၿပီဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီတပ္မေတာ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေသာအစိုးရဟု
    ၿပည္သူအမ်ားက ထင္ၿမင္ယံုႀကည္ေထာက္ခံလာႀကမည္ၿဖစ္သည္။
    ထိုနည္းတူ အစိုးရ၏ ဂုဏ္အဂၤါႏွင္႔အတူ ယင္းအစိုးရတိုင္းတြင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒ ရွိေနရန္အေရးႀကီးသည္။
    ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံလြပ္လြပ္ေရးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ပင္လံုညီလာခံစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔ႀကသည္။ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ကို အေၿခခံရန္ ေၿပာဆိုႀကသည္မွာ ၿပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားပင္ ၿဖစ္သည္။
    ထို႔ေႀကာင္႔ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ကို အေၿခခံေသာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္္ပံုအေၿခခံ ဥပေဒမ်ိဳးၿဖစ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။၁၉၄၇ ခုႏွစ္ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒမွာ တန္းတူေရးႏွင္႔ ခြဲထြက္ေရးတို႔ကို အတိအလင္း ေဖၚၿပထားသည္၊
    ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏အေၿမာ္အၿမင္ႀကီးမားေသာ နိုင္ငံေရးစိတ္ဆႏၵေႀကာင္႔ တန္းတူေရးႏွင္႔ ခြဲထြက္ေရး ကို ဥပေဒတရပ္အၿဖစ္ ထည္႔သြင္းေရးဆြဲထားခဲ႔ေသာေႀကာင္႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔ လက္ခံသေဘာတူခ႔ဲႀကသည္၊ ၄င္းမွာ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ၿဖစ္သည္၊
    ဆိုရလွ်င္ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ကို ယခုအခ်ိန္တြင္ အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ႀကရန္ အေရးႀကီးသည္၊ ဖက္ဒရယ္ကိုမႀကိဳက္ေသာ သူမ်ားထက္ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ကို အေကာင္အထည္မေဖၚေဆာင္၀႔ံေသာ သူမ်ားမၿဖစ္မိရန္ အေရးႀကီးသည္။
    ယင္းစိတ္ဓါတ္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္မွသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ႏွင္႔ ဗမာလူမ်ိဳးတို႔၏ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္ ခရီးရွည္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေအာင္ၿမင္မွဳမ်ား ရရွိႀကမည္ၿဖစ္သည္။
    သို႔ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႔ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရတြင္ ဇြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒ မရွိမၿဖစ္အေရးႀကီးသည္၊
    ၿပည္ေထာင္စုအစိုးႏွင္႔ ၿပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ ရွိလာခဲ႔ၿ႔ပီဆိုလွ်င္ ၿမန္မာ႔နိုင္ငံေရး အေၿခအေနကို တမ်ိဳးတဖံု ေၿပာင္းလဲသြားနိုင္လိမ္႔မည္ထင္သည္။
    အဘယ္႔ေႀကာင္႔ဆိုေသာ္ ၿမန္မာနိုင္ငံလြပ္လြပ္ေရး ရရွိၿပီးသည္႔ အခ်ိန္မွစၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္လာခဲ႔ႀကသည္မွာ
    ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါးရွိလာခဲ႔ၿပီးၿဖစ္သည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူဖက္ကေကာ
    ေတာ္လွန္သူဖက္ကေကာ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြေကာ နိုင္ငံေရးသမားေတြေကာ
    ေသႀက ေႀကႀက အသက္ေပါင္းမ်ားစြာဆံုးရွုံးခဲ႔ႀကၿပီးၿဖစ္သည္။
    ခုအခ်ိန္ထိ တိုက္တံုးခိုက္တံုး ေသတံုးေႀကတံုး၊ နိုင္ငံေရးသမားေတြ ေထာင္ထဲမွာ ႏွိပ္စက္ခံေနဆဲ၊ ေက်ာငိးသားေတြ ဖမ္းဆီးခံေနဆဲ ၊ေသေႀကေနႀကဆဲ၊ ယင္းၿပသနာမ်ား အဆံုးသတ္ေရးမွာ စုစည္းညီညြတ္စြာႏွင္႔ တခုတည္းေသာ တပ္မေတာ္ ေပၚေပါက္ေရး ၿဖစ္သည္။ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရေပၚေပါက္ေရးၿဖစ္သည္၊
    အကြဲကြဲအၿပားၿပား ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက တိုက္ေနခိုက္ေနေသးသမွ် မည္သည္႔အခါမ်် နအဖ စစ္အစိုးရကို ၿဖိဳခြဲနိုင္မည္မဟုတ္၊
    မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ ခုအခ်ိန္မွာ အားလံုးတစုတည္းတိုက္ရေတာ႔မည္၊တစုတည္း ရပ္ ၿပရေတာ႔မည္၊ တစုတည္း လဲလဲေသေသ ရွိေနႀကရမည္၊ အင္အားခိုင္မာေတာင္႔တင္းေနေသာစစ္အစိုးရ၏ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အားသာမွဳကို ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက သိရွိလွ်င္
    ပိုၿပီးစုစည္းႀကရန္လိုပါသည္၊
    ခ်ဳပ္ၿပီးေၿပာရလွ်င္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ရာသက္ပန္ အုတ္ျမစ္ခ်မည့္ကို ရာသက္ပန္ အုတ္ျမစ္ခ်မည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေကာင္းဆံုး ဖ်က္ဆီးနိုင္သည္႔ နိုင္ငံေရးနည္းလမ္းတခုကို ယင္းကဲ႔သို႔ က်င္႔သံုးရန္လိုေနၿပီဟုသာေၿပာခ်င္ပါသည္ ။။။။။။။။။။။။။။။



    ၿမန္မာနိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြကိ္ု ကယ္ထုတ္ခ်င္သည္႔ ဆႏၵရွိသူမ်ား
    ကြဲၿပားေနေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို စုစည္းေပးရန္လိုသည္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို႔ တည္ေဆာက္ခ်င္သည္ဆိုပါက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အစိုးရရွိေနၿပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ရွိေနရန္လိုသည္။


ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ရွိေနက ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ ရွိေနရန္လိုပါသည္၊၊



ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (စစ္ေတြ)

10/29/2009

အမွန္အတိုင္းျမင္ႏိုင္မွ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို


ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေထာင္ထဲထည့္ပစ္တာ၊ သစၥာေဖာက္ေတြ ေမြးထုတ္တာ၊ ခြဲထုတ္တာ၊ ကိုယ့္အတြင္းက ကြဲၿပဲတာ၊ တေယာက္တေပါက္ ေျပာေနတာေတြဟာ နအဖအဖို႔ အက်ဳိးရွိသေလာက္ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံရမွာပါ။ နအဖအဖို႔ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ မဟုတ္ ေတာင္မွ သူတို႔လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ႏိုင္ေနပါတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ဖက္က အားမရွိလို႔ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး။
ဒီလို အင္အားခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို ေျပာင္းလဲမပစ္ႏိုင္သေရြ႕ ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ သတိျပဳရပါမယ္။ ကိုယ့္ဖက္က သိသိသာသာႀကီး အားနည္းေနရင္ လူထုကိုလည္း လႈပ္ႏိႈးႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ထိေရာက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈႀကီးေတြလည္း ဆင္ႏႊဲႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုလိုအေနအထားမွာ နအဖကို အျပတ္အလဲ ထိုးႏိုင္မယ့္ တိုက္ပြဲႀကီး သူ႔အလိုလို ေပၚလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရပါဘူး။ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးအခင္းဟာ မထင္တဲ့ေနရာက မထင္ဘဲ ေပၚထြက္လာတာဆိုေတာ့ နအဖေရာ အတိုက္အခံေတြပါ ျပင္ဆင္မႈမရွိ၊ အလစ္အငိုက္ ခံလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ အတိုက္အခံေတြအဖို႔ တိုက္ပြဲကို တျခားနယ္ပယ္ေတြထဲ မတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့ဘူးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြဟာ အထီးက်န္ တိုက္ပြဲဝင္ရသလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ တန္ဘိုးမေသးတဲ့ သင္ခန္းစာပါ။

(ရဲေဘာ္ ဖိုးသံေခ်ာင္း၏ စာစုတခုမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ )

  • ၁၉၉၉-ခုေလာက္က The Asian age သတင္းစာက သိပၸံ နဲ႔ နည္းပညာ အခန္းမွာ စာတိုေလး တခု ဖတ္မိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဆိုလိုခ်က္ကေတာ့ တကမၻာလံုးက တိုင္းျပည္ေတြ အေမရိကန္လူေနမႈ အဆင့္ အတန္း မ်ဳိး ရဖို႔ဆိုရင္ ဒီ ကမာၻျကီးဟာ ေလးဆေလာက္ ပိုျကီးဖို႔လိုတယ္ ဆိုတဲ့ အေျကာင္းပါဘဲ။
    ဒီေန႔တိုင္းျပည္ေတြ အားလံုးကလဲ တိုးတက္ဖြံ႔ျဖဳိးေရး ခ်မ္းသာျကြယ္ဝေရး အတြက္ အသဲအသန္ ျပဳိင္ ဆိုင္ျကိုးစား ေနျကတာလဲ အားလံုးအသိပါဘဲ။ အထက္ပါ သတင္းအရဆိုရင္ နည္းပညာ၊ အရင္းအႏွီး၊ အျပင္ သဘာဝသယံဇာတ အတြက္ကိုလဲ အလုအယက္ ျပဳိင္ဆိုင္ေနျကရအံုးမယ္လို႔ နားလည္လို႔ ရ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကသာ အားနည္းခ်က္ ရွိေနရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ သယံဇာတေတြကို တျခားသူေတြက ယူငင္သံုးဖြဲဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုမ်ားမ်ားရ ျကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
    က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ မွာ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ေနတာ၊ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး နဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ စစ္အာဏာပိုင္ မ်ားနဲ႔ က်န္ျပည္သူလူထု စိတ္ဝမ္းကြဲျပီး ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုမႈ တိုက္ ပြဲျဖစ္ေနတာ၊ ဒါေတြေျကာင့္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းျပီး စုစည္းညီညြတ္တဲ့ အားျပည့္မန္ျပည့္ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံ အျဖစ္မရပ္တည္ႏိုင္ေသး တာဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ ပဲ က်ေနာ္ တို႔ရဲ႔ သယံဇာတေတြကို ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ေစ်းရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ ထုိက္ထိုက္ တန္တန္ အက်ဳိးရွိေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ ပဲျဖစ္ေနျကပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္တို႔ တိုင္းသူ ျပည္သား မ်ား ရဲ႔ လုပ္အားေတြေတာင္မွ သူမ်ား နည္းတူ တန္ေျကးမရွိ အက်ဳိးမရွိျဖစ္ ေန ျကရပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ အိမ္နားနီးျခင္းမ်ား အပါအဝင္အ ျခား တိုင္းျပည္ေတြ က အက်ဳိးရွိေနျကပါတယ္။
    က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ ျပႆနာ ကို ေျဖရွင္းဖို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖံုဖံု ျကိုးစားလာခဲ့ျကတာ ႏွစ္ ၂ဝ-ရွိလာ ပါျပီ၊ ဒါေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး။ အခုက်ေနာ္ တင္ျပမဲ့ ျကံဆခ်က္ ကလဲ ဒီ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ ျကိုးစားခ်က္တခု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ျကိုျကိုတင္တင္ ဝန္ခံပါတယ္။
    အမ်ိဳးသားရင္ျကားေစ့ေရး နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးကို က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနျကတာက အားလုံးရဲ႔ အက်ိဳးစီးပြါး အတြက္ျဖစ္တယ္၊ ေရရွည္ အေမွ်ာ္အျမင္ ေျကာင့္ျဖစ္တယ္။ ယွဥ္ျပဳိင္မႈေတြ သဲသန္ျပင္းထန္တဲ့ ဒီကေန႔ ကမာၻျကီးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ အားမန္ျပည့္တဲ့ ယွဥ္ျပဳိင္ႏုိင္ စြမ္းျကီးတဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံ ျဖစ္လာေစဖို႔ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ က် ေနာ္တို႔ရဲ့ သယံဇာတေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုရဲ႔ အက်ဳိးစီးပြါးေတြကို က်ေနာ္တို႔ ကာကြယ္ႏိုင္ မွာျဖစ္တယ္။
    ဗမာတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြျကား ႏုိင္ငံေရးျခားနားမႈ ျပႆနာေတြကုိ အနာဂတ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ရည္မွန္းခ်က္တူညီေစျခင္း ျဖင့္ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမ်ာ္ လင့္ပါတယ္။ လက္ဝဲ လက္ယာ အုပ္စု ျပႆနာ နဲ ့ စစ္အုပ္စု နဲ႔ က်န္အင္အားစုမ်ားရဲ႔ ျပႆနာ က ေတာ့ တေယာက္ ကုိ တေယာက္ အသိအမွတ္ ျပဳေရးနဲ႔ ေနရာေပးေရးနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္ လုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။
    တတုိင္းျပည္လုံး ျပည္သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ ျပႆနာေတြ (ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာေတြ) ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ကေတာ့ ဘယ္လုိအနာဂါတ္မ်ဳိး တည္ေဆာက္မလဲ ဆုိတဲ့ အေပၚ သေဘာတူၾက ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိျပည္ေထာင္စုမ်ဳိး ဘယ္လုိအနာဂါတ္မ်ဳိး တည္ေဆာက္ မယ္ဆုိ တာကုိ အက် အန အေက်အလည္ သေဘာတူႏုိင္ၾကရင္ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲ ဖို႔ အတြက္ စလုပ္လုိ႔ ရမယ္လို႔ ယံုျကည္ပါတယ္။
    တျပည္လုံးမွာရွိ တ့ဲ ျပည္သူေတြ ၊အင္အားစုေတြ ဆုိေပမ့ဲ၊စစ္အုပ္စုန့ဲ က်န္အင္အားစုေတြန့ဲ ကြာျခားပါတယ္၊ စစ္ အုပ္စုက ႏုိင္ငံေရးအာဏာ ရယူၿပီး တုိင္းျပည္ကုိ လက္ေတြ ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့လက္နက္ကုိင္ အင္အားစု ႀကီးျဖစ္တယ္။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ အပါအဝင္ က်န္အုပ္စု ေတြကေတာ့ လက္နက္အင္အား ၊လူ၊ေငြေၾကး ၊အစစ (ခ်ဳိ႔တဲ့) အကန့္အသတ္ ရွိတဲ့ အာဏာ လက္မဲ့ အတိုက္အခံ မ်ားျဖစ္ျကပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ တတုိင္းျပည္လုံး ၊ ျပည္သူ တရပ္ လုံး ရဲ့ အက်ဳိးစီးပြား နဲ႔ သေဘာဆႏၵေတြကုိ ဆန့္က်င္ တာ၊ မ်က္ ကြယ္ျပဳတာ၊ အသိအမွတ္ မျပဳ တာ ေၾကာင့္ က်ေနာ္ တုိ႔ အေနနဲ႔ စစ္အုပ္စု ကုိ ဆန့္က်င္ တုိက္ခုိက္ ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
    က်ေနာ္တုိ႔က စစ္အုပ္စုကုိ ၊ အားလုံးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ အတြက္ ညွိႏႈိင္း ခ်င္ တယ္။ အားလုံးအတြက္ ေနေပ်ာ္မဲ့ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကုိ အတူတကြ သေဘာတူ ဝုိင္းလုပ္ ေစ ခ်င္တယ္။ အားလုံးအတြက္ တရားမွ်တၿပီး အာမခံခ်က္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္မ်ဳိးမွာ ေနေစ့ ခ်င္တယ္။ ၂၁ ရာစု မွာ ဗမာျပည္ရဲ႔ အဆင့္ေနရာ ေကာင္းမြန္တုိးတတ္ ေရး အတြက္ ညီညြတ္စြာ ဝုိင္းလုပ္ေစ ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့--
    စစ္အုပ္စုဟာ အဏာလက္ရွိ ျဖစ္ေနတယ္ အႀကီးမားဆုံးလက္နက္ကုိင္ အင္အားစုျဖစ္တယ္။ တုိင္းျပည္ကုိ လက္ေတြ ့အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သူရဲ ့ အေနအထားေပၚမွာ မာနႀကီးစြာနဲ့ က်န္တဲ့ အင္အား စုေတြ လူပုဂၢဳိလ္ ေတြ ကုိ မေထ မွဲ႔ျမင္လုပ္ေနတယ္။ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး ဆန့္က်င္တယ္ အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စု အေရးကုိလဲ သူ႔အေနအထား ေကာင္းေရးနဲ႔ က်န္အင္အားစုမ်ားကုိ ေနရာ မေပးေရး ဆက္လက္ခ်ဳိးႏွိမ္ထားေရး သေဘာထားနဲ႔ ဘဲလုပ္ေနတယ္။ ဒါ့ေျကာင့္ က်ေနာ္တို႔က စစ္ အုပ္စုကို တိုက္ေနရတာ ျဖစ္တယ္။
    စစ္အင္အားအေပၚမွာ မာနတက္လွတဲ့ စစ္အုပ္စုကို က်ေနာ္တို႔ စစ္ေရးဖိအား မေပးႏိုင္လို႔ မျဖစ္ဘူး၊ သူ႔ရဲ့ စစ္အင္အား မာနကို ရိုက္ခ်ိဳးႏုိင္မွသာ သူ႔ကို အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရးလမ္းေျကာင္း ေပၚ ျပန္ဆြဲ ေခၚႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုကိုစစ္ေရးဖိအားေပးႏိုင္တဲ့ ေပးေနတဲ့ ေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တို႕ေတာ္လွန္ေရး အစု အဖြဲ႕ေတြ စုဖြဲ႕မိဖို႕ လက္တြဲခ်ိတ္ဆက္ဖို႕သာ လိုပါတယ္။ အေျခအေနနဲ႕အခ်ိန္အခါကလဲ လက္တြဲ ခ်ိတ္ဆက္ဖို႕ေတာင္းဆိုေနပါတယ္)

ဒီ ျပည္ေထာင္စုတပ္ ( Federal Army) က က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပႆနာေတြကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းေပး မွာလည္း ဆိုတာကို ဒီလို စဥ္းစားျကည့္မိ ပါတယ္။

  • ပထမဆံုး ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ စစ္ေရးကိစၥ မွာ ဆိုရင္ တျပည္လံုးကိုျဖန္႔ခြဲခ်ထားတဲ့ သူ႔တပ္ေတြကို သူတို႔ရဲ့ စစ္ရုံးခ်ဳပ္ကေန လိုအပ္ သလို တျပည္လံုးမွာ စစ္ဆင္ကစားႏုိင္တယ္။ တျပည္လံုးမွာ ျပန္႔ျကဲတည္ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ လွန္ေရးတပ္ေတြက ေတာ့ ကိုယ္နယ္ေျမရဲ့ အျပင္ကို ထြက္ျပီးစစ္မကစား ႏိုင္သလို တျပည္လံုးရဲ့ စစ္ ေရး လိုအပ္ ခ်က္ အတြက္ကိုလည္း ကိုယ့္နယ္ေျမထဲကေန စစ္မကစားေပးနိုင္ျကဘူး။ တျပည္လံုး အ တြက္ ကိုယ္စားျပဳမဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကေတာ့ တျပည္လံုးစစ္ေရးလိုအပ္ခ်က္ အတြက္ က်ေနာ္ တို႔ရဲ့ စစ္ရုံးခ်ဳပ္က လိုသလို စစ္ကစား ေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။
  • စစ္အာဏာရွင္ ေအာက္က ျပည္သူ႔ဘက္ကို ေျပာင္းခ်င္ ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သည္ မ်ားအတြက္ ေျပာင္း လာစရာ ေနရာရွိလာမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ သူ႔အတြင္းမွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ေျပး တပ္ေျပး ကိစၥကို ပိုပို ဆိုးလာေစျပီး သူ႔ကို တဘက္လွည့္နဲ႔ စစ္ေရးဖိအား ေပးလာနိုင္မွာျဖစ္ တယ္။
  • ျပည္ေထာင္စုတပ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ျကားေတြထဲမွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာမ်ားအတြက္ ျကားခံေပးထားမဲ့ အရာတခုျဖစ္လာ နိုင္သလို ျပႆနာ ေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ ဆုံခ်က္တခု အျဖစ္လည္း အသံုးျကနိုင္သလို စည္လံုးညီညြတ္ေရးရ ဖို႔အတြက္ နားလည္မႈနဲ႔ ယံုျကည္မႈ တည္ေဆာက္ ေရးအတြက္ ေပါင္းကူး အျဖစ္လည္း အသံုးျက ႏိုင္ပါတယ္။

    ဒီ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ ယူျကမလဲ။
    စစ္ေရးလိုအပ္ခ်က္အတြက္ မဟာမိတ္ေတြ တပ္ေပါင္းစုေတြေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးဖြဲ႔ဘူးျကတဲ့ အေတြ႔အျကံု ရွိျကပါတယ္၊ တကယ့္ လိုအပ္ခ်က္ကို ျမင့္ျမင့္မားမား မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီ အရင္နည္း ေတြနဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုတာ နားလည္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းနိုင္ဖို႔ ဆိုရင္ အခ်ိဳးျက စစ္သားထည့္ဝင္ျကတဲ့ နည္း တံဆိပ္ေျပာင္းကပ္တဲ့ နည္း ေတြ မဟုတ္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုတပ္ အတြက္ သီးသန္႔ သင္တန္းေခၚယူတာျဖစ္ေစ တပ္သားသစ္ေခၚယူတာ ျဖစ္ေစ လုပ္ တာကေနစျကရပါမယ္။ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ျပည္ေထာင္စုတပ္ရဲ့ ဒီဇိုင္း နဲ႔ အေျခခံသေဘာကို
    ျကိုျပီးသေဘာတူ ထားျကရပါမယ္။ အဲဒီ သေဘာတူညီမႈကို တာဝန္ခံႏိုင္ျကဖို႔အတြက္ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္မႈအေပၚမွာ ျကိုျပီးသေဘာတူျကရပါမယ္။ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု ပံုစံ ကေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဘဲ ျဖစ္ပါလိမၼယ္။ ဒါေတြကို က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ တခုျပီးမွ တခု လုပ္ဖို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ အားလံုးပါေအာင္ ညိွျပီး ညီျပီးမွ လုပ္ဖို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ရတဲ့ေနရာက စညွိျပီး ညီ သေလာက္က စလုပ္ျကဖို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာမွန္တယ္ လုပ္တာမွန္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ေသးေသး ကစလဲ ျကီးလာမွာဘဲ နဲနဲကစလဲ မ်ားလာမွာဘဲ က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အင္အားျကီး လာမွာ။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ညီတဲ့သူေတြ မ်ားလာမွာကို မေျကာက္ဖို႔ဘဲ လိုပါတယ္။
    ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ့ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္ငင္းေျဖရွင္း ဖို႔ လိုတယ္လို ့ ယူဆပါ တယ္၊ ဘယ္ကိုဦးတည္ ျပီးေျဖရွင္းျကရမလဲ ဆိုေတာ့၊ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု ဗမာ ႏိုင္ငံတည္ ေဆာက္ ေရးကို ဦးတည္ျပီး လုပ္ျကရပါ မယ္။ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ တိက် ရွင္းလင္းတဲ့ ေပၚလစီ ရွိရပါမယ္၊ ဘံုအေျခခံနဲ႔ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ ရွိရပါမယ္၊ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ ရွိရ ပါမယ္။ ဒါက အမ်ားေျပာေနျက အတိုင္း က်ေနာ္ေျပာျကည့္တာပါ၊ တကယ္ေျပာခ်င္တာက ဘာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျက မလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္ျကမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ သေဘာတူခ်က္ေတြ ရွိထား ျကဘို႔ပါဘဲ။ လက္လွမ္းမွီ တဲ့ အနီးဆံုး အေသးဆုံး ေတြကေန စလုပ္ျကရပါမယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ အနာဂါတ္ တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ အမ်ဳိးသားရင္ျကားေစ့ေရးကို ကိုယ့္ေဘးနားမွာ ရွိတဲ့လူနဲ႔ စလုပ္ျကဖို႔ ပါဘဲ။
    က်ေနာ္တို႔ရဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရုံးကို ဖြဲ႔စည္းဖို႔က ရိုးရိုးရွင္းရွင္း နဲ ့ မရႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ျကားခံ စစ္ ေကာ္မရွင္ လိုဟာမ်ဳိး တခု လိုအပ္ ႏိုင္ပါတယ္။ စစ္ေကာ္မရွင္ကို မူလ ကတည္းက ရိွခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးစု ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ ့ေတြထဲက စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ထဲက သင့္ေတာ္တဲ့ အေရအတြက္ကိုသတ္ မွတ္ သေဘာတူ ျပီး စလုပ္ျကရပါမယ္။ အဲဒီေအာက္မွာမွ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ကို ေရြးခ်ယ္ ခန္႔ထားျကရ လိမၼယ္ထင္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကို အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္မႈက ကႊပ္ကဲ ရမယ္ ဆိုတာ အတြက္ နဲ ့ အမွန္ တကယ္ ေစာင့္ ျကည့္ အကဲျဖတ္ ႏိုင္ ေရးအတြက္ ေထာက္လွန္းေရး သတင္း ေတြကို စစ္ေကာ္မရွင္ ကို တက္ခိုင္းျပီး တပ္မွူး အဆင့္ဆင့္ အစီ ရင္ခံစာ ကို ေတာ့ စစ္ဦးခ်ဳပ္ဆီ တက္ခိုင္းရပါမယ္၊ ျပီးေတာ့ သံုးသပ္အကဲျဖတ္ျခင္း၊ စစ္ဆင္ေရးစီမံခ်က္ ေရးဆြဲ ျခင္း၊ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ေပးျခင္း၊ စတာေတြကို စစ္ ေကာ္ မ ရွင္နဲ႔ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ တို႔က အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျကရပါမယ္။


    ဒီေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ပါဝင္ ပါတ္သက္ ျကမဲ့ စစ္ေရးသမားေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြ အသီးသီး ကို ထိုက္သင့္တဲ့ ေလးစားမႈနဲ႔ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ယံုျကည္စိတ္ခ်မႈ ေပးႏိုင္ေလာက္မယ္ ထင္ပါ တယ္။ မလံုေလာက္ေသးရင္လဲ တကယ္လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ ညွိျကတယ္ ဆိုရင္ အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဒီဇိုင္း နဲ႔ နည္းလမ္းက ရလာမွာပါ။
    ေရွ႔တန္းက စစ္သားတေယာက္ရဲ့ ေသနပ္က က်ည္ဆံထြက္ေနဖို႔ ေနာက္တန္းက လူ ခုႏွစ္ ေယာက္ ေလာက္က ဝိုင္းလုပ္ေပးေနဖို႔ လိုတယ္ လို႔ျကားဖူးပါတယ္။ အခုလဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပည္ေထာင္ စု တပ္မေတာ္အတြက္ ရိကၡာ၊ ယူနီေဖါင္း၊ ေဆးဝါး၊ လက္နက္၊ သတင္း၊ စတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို ဘယ္လို လုပ္ျကမလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ရွိလာပါျပီ။ ဒီလိုအပ္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပည္သူေတြ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔ အစည္းေတြ ျကားမွာ အဆက္အစပ္ ျပဳဖို႔ ( စီမန္ခန္႔ခြဲေရး ယႏၱယား တခု ) ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယား တခု လိုအပ္ လာပါတယ္။
    ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယား တည္ေဆာက္ေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ေန ျကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊အဝန္းအဝိုင္း အတြင္းမွာ ရိွေနတဲ့ ျပႆနာ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ေျဖရွင္းျပီး က်ေနာ္တို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ေနာက္တဆင့္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အေျခအေန ေပး လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ျဗဴရိုကရက္ ယႏၱယား တည္ေဆာက္ေရး ကို ေအာင္ ျမင္ ေအာင္ လုပ္နိဳင္တယ္ ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ရဲ့ အစိုးရ ယႏၱယား ကို ဒီမိုကေရစီ စံနစ္ရဲ့ အစိုး ရယႏၱယား နဲ႔ အစားထိုးပစ္ ႏိုင္မယ္။ ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အျကပ္အတည္း ေပၚကေန အျမတ္အစြန္း ထုတ္ယူေနခ်င္လို႔ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားလိုက္ရင္ အာဏာ ဟာကြက္ ျဖစ္သြားျပီး ေဒသတည္ျငိမ္ေရး ပ်က္သြားေတာ့ မေယာင္ ေျပာေန ျကတဲ့ သူေတြရဲ႔ စကားကိုလဲ ရိုက္ခ်ဳိးႏိုင္ျပီး သားသြား ျဖစ္မယ္။
    က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုနဲ႕ ဆက္စပ္ျပီး ဒီမိုကေရစီ စတင္က်င့္သံုး ေလ့က်င့္ဖို႔၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္ခ်င္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဖက္ဒရယ္ စံနစ္ စတင္ က်င့္သံုးေလ့က်င့္ဖို႔ အတြက္ေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း ေတြရယ္။ ျပီးေတာ့ ျပည္သူလူထု၊ ျဗဴရိုကေရစီယႏၱယားနဲ႕၊ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ကို ဘယ္လို ဆက္စပ္ တည္ေဆာက္လည္ပါတ္ျကမလဲ ဆိုတာက ေန အေျဖေတြ အမ်ားျကီးကို ေပးလိမၼယ္လို႔ ယံုျကည္ပါတယ္။
    တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ စိတ္ရိွျပီး တက္ျကြတဲ့ ျဗဴရို ကရက္ ေတြကို ျဗဴရို ကရက္ ေကာင္း လို ့ ေခၚပါမယ္။ သူတို ့က ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ ေတြကို ထိမ္းသိမ္းျပီး ယႏၱယား ကို ပံုမွန္ လည္ပတ္ ေစရ ပါမယ္။ အေပၚ ကလာရင္ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္၊ ေအာက္က လာရင္ အေပၚတင္ ေပးလိုက္ ဆိုတာေလာက္ ဘဲ လုပ္ခ်င္ တဲ့၊ ဘာကိုမွ မဆံုးျဖတ္တဲ့ ၊ဘာကိုမွ တက္တက္ ျကြျကြ တာ၀န္ယူမွဳမရိွ တဲ့၊ ျဗဴရုိကရက္ မ်ဳိး က်ေနာ္တို ့ ခုခ်ိန္မွာ၊ မလိုေသး ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ ့ က်ြမ္းက်င္ မႈ၊ နဲ ့ အေရးပါမႈ ကို ေရွ႔ တန္းတင္ မာနတက္ ျပီးေတာ့ အေပၚက ဖိအားေပး တာ လဲ မျကိုက္ဘူး၊ ေအာက္က ဖိအားေပး တာလဲ မျကိုက္ဘူး၊ ဆိုတဲ့ ျဗဴရုိကရက္ မ်ဳိး လဲ အလုပ္ မျဖစ္ေသး ပါဘူး။ ထစ္ကနဲ ့ ရိွရင္ ပညာ ျပလိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ ရင့္က်က္မႈ နည္းသူေတြ နဲ ့လည္း အလုပ္ မျဖစ္ႏိုင္ေသး ပါဘူး။( အဲဒီလိုစဥ္းစား လိုက္ရင္ လူေကာင္းရဖို ့ ဘယ္ေလာက္ ခက္သလဲ၊ ဆိုတာကိုက က်ေနာ္တို ့ လူမ်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ငယ္ေသး သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲ ေသးသလဲ ဆိုတာကို ျပတာ ဘဲေပါ့ဗ်ာ။)

    တခုခု ျပဳလုပ္ဖန္တီးေတာ့မယ္ ဆိုရင္ စိတ္ကူးအျမင္က အေရးျကီးပါတယ္။ စိတ္ကူးအျမင္ အား နည္းရင္ ဖန္တည္းျပဳလုပ္တဲ့ အရာကလဲ မျပီမျပင္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ပုံတူကူးခ်တာ၊ လုပ္ေနျကမို႔ အကုန္ အလြတ္ရေနတာမ်ဳိးသာ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ စိတ္ကူးအျမင္လြဲရင္ လြဲသေလာက္ အကုန္လြဲ ေတာ့တာပါဘဲ။ ျကီးမားက်ယ္ျပန္႔ျပီး ရွုပ္ေထြးတဲ့ ကိစၥမွာေတာ့ ပိုလိုအပ္တာေပါ့။ အခုက်ေနာ္တို႔ရဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ျကမယ္။ (အခု လက္ရွိဗမာျပည္ဟာ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ အဆင္ မေျပလို႔ ေနေပ်ာ္ထိုင္ေပ်ာ္ မျဖစ္လို႔ အားလံုးအတြက္ အဆင္ေျပမဲ့ ေနေပ်ာ္ထိုင္ေပ်ာ္ ျဖစ္ျပီး အားလံုးအတြက္ လံုျခဳံေအးခ်မ္းျပီး တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖဳိးမႈကို ေပးႏုိင္မဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္ခ်င္လို႕။) ဒီမိုကရက္ တစ္ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျကမယ္။ အဲဒီလို စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ခုက်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပႆနာကို က်ေနာ္ကေတာ့ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ျပႆနာ လို႔ ျကည့္ျမင္မိပါတယ္။
    အဲဒီ စိတ္ကူးပံုရိပ္ေပၚကေန ျကည့္လိုက္တဲ့ အခါျကေတာ့ ခုေတြ႔ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ေျဖရွင္းေက်ာ္လႊားဖို႔ စိတ္ကူးက တမ်ဳိးျဖစ္လာရပါတယ္။

    ခုအခ်ိန္မွာ စစ္အာဏာရွင္ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး၊ လူ႔အခြင့္ေရးရရွိေရး၊ တိုင္းရင္းသား အခြင့္ေရး ရရွိေရး၊ ဆိုျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျကြးေျကာ္ေနျကပါတယ္။ အဲဒီ စိတ္ကူးအျမင္ ေတြနဲ႔ စဥ္းစားျကံဆပံု အမ်ဳိးမ်ဳိးက က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အေရးေတာ္ပံုကို အားရေျကနပ္ ေလာက္တဲ့ တိုးတက္မႈ မေပးေသးပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ ေတြကိုႏိုင္ဖို႔ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ညီညႊတ္ျကဖို႔ လိုတယ္၊ လို ့ေျပာျကပါတယ္။ အဲဒီ ညီ ညႊတ္ေရးကို လဲ အလုပ္ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မရေသးပါဘူး။ က်န္တိုင္းရင္းသားမ်ား မွာလဲ သူတို ့အေရး ကိစၥ ေတြ (ျပႆနာ လို႔ က်ေနာ္မသံုးမပါဘူး) ရွိျကပါတယ္၊၊ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ မွာလဲ သူတို ့ရဲ ့ အေရး ေတြ န႔ဲ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ေတြရွိ ျကပါတယ္၊၊ ျမန္မာေတြနဲ႔ က်န္တိုင္းရင္းေတြ တဘက္ကို တဘက္ မယံုသင္ကာ တာနဲ႔ အသာစီး ယူထားခ်င္တာေတြ လဲရွိျကပါတယ္။ ျမန္မာေတြက စစ္အစိုးရ ဖယ္ရွားေရး ဒီမိုကေရး ကို အဓိကနဲ႕ ပထမ လုပ္ခ်င္တယ္။က်န္ကိစၥေတြကို ေနာက္မွ ေျပာျကလုပ္ျက တာေပါ့ဆိုတာမ်ဳိး ထားခ်င္တယ္။ က်န္တိုင္းရင္းသား မ်ားကေတာ့ ခြဲထြက္ခြင့္ အပါအဝင္ နယ္ေျမျပႆနာ အပါအဝင္ လူမ်ဴိးစု ျပႆနာ ေတြကို အရင္ေျပာဆိုျပီး ခိုင္မာတဲ့ ဂတိစကား ရထားခ်င္တယ္။ တခ်ိန္တည္း မွာဘဲ တဘက္ကိုတဘက္ မယံုသင္ကာ လည္းရိွေနျကတယ္။ အဲဒါေျကာင့္ ဗမာတျပည္လုံး ရဲ့ ျပႆနာ ဘံုရန္သူကို ရင္ဆိုင္ေရး တိုက္ဖ်က္ေရး ျပႆနာ ေတြမွာ တကယ့္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ ကို မရႏိုင္ျကဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။
    ဒါေတြကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ဗမာတျပည္လံုး မွာရိွတဲ့ ျပည္သူေတြ ျကီးမားတဲ့ စည္းလံုးညီညႊတ္မႈ ရိွမွသာ က်ေနာ္တို ့ေအာင္ျမင္မႈ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ျပႆနာ လို႔ ျကည့္ျမင္ျပီး စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္ငင္းေျဖရွင္းဖို႔ လိုတယ္လိ႔ု ယူဆမိပါ တယ္၊ ဘယ္ကိုဦးတည္ ျပီးရွင္းရမလဲ ဆိုေတာ့၊ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု ဗမာႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ ေရး ကို ဦးတည္ျပီး လုပ္ျကရပါမယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ျဖစ္ေနဖို႕ လိုပါတယ္။ ရိုးရိုးသားသား လဲ ျဖစ္ေနျကရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။

    ပဌမဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ကိုယ္ဘယ္လိုဗမာျပည္မ်ဳိးမွာ ေနခ်င္သလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားျကည့္ရ ပါမယ္။ ျပီးေတာ့ကိုယ္နဲ႔ အနီးဆံုးလူေတြနဲ႔ စျပီး ညွိျကည့္တာေပါ့။ အတိတ္က ျပႆနာေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်န္ထားခဲ့ျပီး အနာဂါတ္ကို မ်ားမ်ားအာရုံစိုက္ျပီး ေျပာျက ညွိျကရမွာေပါ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ခုစစ္ဗိုလ္ေတြ ျကိုးစားေနသလို ကိုယ့္အတြက္အေကာင္းဆံုး ေတြနဲ႔ ကိုယ္ျကိုက္ေတြခ်ည့္ဘဲ ဆိုတဲ့ ဒီဇိုင္းကိုေတာ့ အမ်ားက ျကိုက္မွာမဟုတ္ဘူး လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာပါဘဲ။ တကယ္လိုလိုခ်င္ခ်င္ နဲ႔သာ ေျပာဆိုညွိႏိႈင္းျကမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူျကိုက္ကိုယ္ျကိုက္ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ျပီး အလုပ္ျဖစ္ေလာက္တဲ့ ဒီဇိုင္းကရလာမွာပါ။
    အလုပ္ လုပ္ ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ သိပ္ေယဘူယ် ဆန္တဲ့သေဘာတူညီမႈမ်ဳိးေတြ ေလာက္နဲ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ အလုပ္ျဖစ္ေလာက္တဲ့ သေဘာတူညီမႈ ရေအာင္ညွိျကဖို႔ဆိုရင္လဲ သိပ္အေသးစိတ္ ဂဂ်ီဂေဂ်ာင္ ျကေနလို႔လဲ မျဖစ္ပါဘူး။ ျပႆနာ ေတြ မရွိသေယာင္ ဟန္ေဆာင္ျကဖို႔ မလိုပါဘူး။ လက္ေတြ႔ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကေတာ့ ေျဖရွင္းျကရပါမယ္။ ျပႆနာေတြ အကုန္ရွင္းျပီးမွ စလုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးလဲ မျဖစ္ထိုက္ပါဘူး။ အဲဒီလိုနည္းနဲ႔ တန္းညွိျကည့္လိုက္ရင္ ဘယ္သူေတြကေတာ့ မညီခ်င္လို႔ကို မညီေနတာဘဲ၊ အလုပ္မလုပ္ခ်င္လို႔ကို အလုပ္မျဖစ္ခ်င္လို႔ကို မလုပ္ဘဲ ေနတာဘဲ ဆိုတာလဲ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။
    က်ေနာ္တို႔ျကားထဲမွာ နယ္ေျမျပႆနာေတြ ရွိပါတယ္၊ အခြင့္အေရးျပႆနာေတြ ရွိပါတယ္၊ စီးပြါးေရး ျပႆနာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကို အတက္ႏိုင္ဆံုး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်ျပျကျပီး ညွိႏႈိင္းေျဖရွင္း ျကဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲ ဒါေတြ ေျပလည္လာသေလာက္ အျခင္းျခင္းျကားက ညီညႊတ္ေရးကလည္း ပိုျပီးအားေကာင္း လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေရးျကီးတာကေတာ့ အျခင္းျခင္းျကားထဲမွာ ကိုယ္ကအသာစီး ရယူထားခ်င္တာကို အဓိက မထားဘဲ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ေအာင္ ညီညႊတ္ေရးရဖို႔ကို အဓိကထားျပီး လုပ္ျကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရကိုရ မွာပါ။ ညွိလို႔ရသေလာက္မွာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ လုပ္ငန္းတာဝန္ခြဲေဝျပီး ဆက္လုပ္ ျကတာေပါ့။ တဦးျခင္းကိုက ျကီးငယ္မေရႊး တာဝန္ကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ယူျကရပါမယ္။
    ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းလို႔ ရလာတာေတြက က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအတြက္ အေျခခံေတြနဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္ နည္းေတြ အတြက္ အေျခခံေတြ ျဖစ္လာရပါမယ္။ အဲဒီကေန အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု အေျခခံဖြဲ႔စည္းအုပ္ ခ်ဳပ္ပံု အထိ ေမွ်ာ္မွန္းျပီး လုပ္ျကရပါမယ္။ ဒီလိုနည္း နဲ ့ က်ေနာ္တို ့ မွာ တိက် ရွင္းလင္းတဲ့ ဘံုအေျခခံ နဲ ့ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ အျဖစ္ ဖဲြ ့စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ နဲ ့ အနာဂတ္ ျပည္ေထာင္စု ကိုရလာႏိုင္ပါတယ္၊၊ ဘာအတြက္ က်ေနာ္တို ့ စစ္တိုက္ျကမလဲ ဒါအတြက္ တိုက္ျကမယ္၊ ဘယ္အေပၚမွာ အေျခခံျပီး ညီညႊတ္ျကမလဲ ဒီအေပၚမွာ အေျခခံျပီး ညီညႊတ္ျကမယ္။ မွန္တယ္မွားတယ္ တိုင္းဖို ့ စံ(ေပတံ)ရလာပါမယ္။

    ရ လာမည့္ ဖြဲ ့စည္းပံု ကို လိုက္နာ က်င့္သံုးမဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ ပါလီမန္၊ အစိုးရအဖြဲ႔၊ စတာေတြ တည္ ေထာင္ ရပါမယ္။ အဲဒီ ဖြဲ ့စည္းပံု နဲ ့အစိုးရ ကို သစၥာခံျပီး၊ လိုက္နာေဆာင္ရြက္ မည့္ တပ္မေတာ္တရပ္န႔ဲ ယႏၱယား ( ျဗဴရိုိကရက္ ယႏၱယား ) တရပ္ကိုလဲ တည္ေဆာက္ယူ ရပါမယ္။ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြ႔ဲစည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒ၊နဲ ့ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ကို သစၥာခံတဲ့ ၊ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ တရပ္ဟာ၊က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး သဘာဝ ဝန္းက်င္ အေနအထား (Political Environment ) အေျပာင္းအလႊဲ အတြက္ အမ်ားျကီး အလုပ္လုပ္ လာပါလိမၼယ္။ အေရးျကီးတာက ညွိလို႔ရသေလာက္က စလုပ္။ လုပ္လို႔ရသေလာက္ေပၚ အေျခခံျပီး ထပ္ညွိ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ျကဖို႔ပါဘဲ။
    အႏၵရယ္ေတြကေတာ့ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ လုပ္သြားျကရမဲ့ အျပာင္းအလႊဲေတြအတြင္းမွာ ကြဲမဲ့လူေတြရဲ့ တံုးခုမဲ့ ကိစၥနဲ႔ ေပါက္မဲ့လူေတြရဲ့ ကိုယ့္ျမင္းကိုယ္စိုင္း ကိုယ္လိုရာ ဆြဲေျပးျကမဲ့ ကိစၥေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။
    ေနာက္စဥ္းစားခ်က္ တခုက ဒီလိုပါ တတိယ ႏိုင္ငံေရာက္၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ေတြ အေနနဲ႔ အေရးေတာ္ပံု ကို သံေယာဇဥ္ မကုန္ျကပါဘူး။ တနည္းနည္း နဲ ့ ပါတ္သက္ခ်င္ ျကပါတယ္၊ ပတ္သက္ေျကာင္း ျပခ်င္ျကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ တခ်ဳိ ့ဟာ အေျကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျကာင့္ ဟိုလူကိုေတာ့ မေထာက္ခံ ႏိုင္ဘူး၊ ဒီအဖြဲ ့စည္းနဲ႔ေတာ့အဆင္မေျပ ဘူး၊ ဆိုတာေတြ ရိွေန ျကပါတယ္၊ ဒီဗမာေတြဟာ လံုေလာက္တဲ့ အက်ဳိး အေျကာင္းရိွ ရင္ေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အားေပးေထာက္ခံျကမွာပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာက ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲ ့ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ အေနနဲ ့ ရံပံုေငြ ေကာက္လို ့ ရႏိုင္ပါတယ္။
    လူသိပ္ မ်ားမ်ား ကို မဟုတ္ေပမဲ့၊ (၁၉၉၉)ေလာက္က ရံပံုေငြ မေကာက္ခံခ်င္ဘူးလို ့ သေဘာထားရွိ တဲ့ လူေတြကို ေမးျကည့္ မိထားတာ ရိွပါတယ္။ ၁၊ ၊ လိုက္ေကာက္ရမွာ ေအာက္က်တယ္။ ၂၊ ၊လူေတြက ထည့္မယ္လို ့ မထင္ဘူး။ ၃၊ ၊ နာမည္ခံေလးဘဲ ရမယ္၊ လံုေလာက္ေအာင္ ရမယ္လို ့မထင္ဘူး။ ၄၊ ၊ ေငြ ေလး နည္းနည္းပါးပါး ထည့္ျပီး ျမိဳ ့ေပၚေနတဲ့ လူေတြက ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနတဲ့ သူေတြကို ဆရာ လာလုပ္ တာ၊ ေဝဖန္တာ မခံ ႏိုင္ဘူး။ ၅၊ ၊ ေငြထည့္တဲ့ သူေတြကို စါရင္း ျပန္ရွင္း ျပမေနႏိုင္ဘူး။ ၆၊ ၊ တာဝန္ခံ ျပီးေကာက္ေပး မဲ့လူမရွိဘူး - -အစရိွ တဲ့ အေျကာင္းျပခ်က္ေတြ ရပါတယ္၊ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ေတာ့ အဲဒါေတြ အကုန္လံုးဟာ ေျဖရွင္းလို ့ ရတဲ့ ကိစၥေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းစံနစ္ ျပည့္စံုမွန္ကန္ဖို ့ေတာ့ လိုမွာေပါ့ ။ အခု ေတာ့လဲ အဖြဲ႔ အစည္းတခ်ဳိ႔အေနနဲ႔ ေငြလိုက္အလွဴခံရ ေကာက္ရတဲ့ အေတြ႔အျကံုေတြ အေတာ္ရေနပါျပီ။
    ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္က လူေတြအေနနဲ႔ ကြန္ျမဴနတီ စုရုံးမႈမွာ အေတာ္အားနဲ ပါေသးတယ္ နိုင္ငံတကာမွာ တရုတ္၊ ကုလား၊ တိဘက္၊ ဗီယက္နန္ စသည္ျဖင့္ (Community center) ေတြ အေတာ္ေကာင္း တာေတြ႔ရပါတယ္။ ခု ဗမာက စၿပီး လုိက္လာပါ ျပီ။ ဒီကိစၥမွာ ခ်င္းလူမ်ဳိးေတြက အမ်ားျကီး ေရွ႔ေရာက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ community အစုအစည္း ေပၚလာေတာ့ ဦးေဆာင္မႈ ေဖၚယူလာရပါ တယ္၊ ေပၚလာရပါတယ္။ တခ်ဳိ ့ ေနရာေတြမွာ ပုံမေပၚေသးပါဘူး။ အင္နဲ ့အားနဲ ့ ေပၚလာေအာင္ စနစ္တက် ျဖစ္လာေအာင္ အားေပးၾကရပါမယ္။ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စုကို ယံုျကည္တဲ့ က်ေနာ္တို႔က (Community Leader ) ေတြကို ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအစုိးရရဲ ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ ၊ေကာင္ဆယ္လာေတြ၊ သံအမတ္ ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ၾကရပါမယ္။ ေဒသခံအစုိးရေတြ၊ အဏာပုိင္ေတြက၊ တရားဝင္ အသိအမွတ္ ျပဳရင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရကလဲ တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳ ခန္႔ထားရပါမယ္။ ေဒသခံ အာဏာပုိင္ေတြက တရားဝင္ အသိအမွတ္ မျပဳေသးရင္လဲ ကုိယ့္ဗမာလူမ်ဳိးေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ဆက္ဆံလာဖုိ ့ အနိမ့္ဆုံးထား ႀကဳိးစား ရပါမယ္ အဲဒါနည္းလမ္းမ်ားစြာ ရွိပါလိမၼယ္။
    ဒီလိုနည္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရး အလုပ္ေတြ အမ်ားျကီး ေပၚလာပါမယ္။ အဲဒီ ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယား တည္ေဆာက္ေရးဟာ က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ေနတဲ့ အဝန္းအဝိုင္း အတြင္းမွာ ရိွေနတဲ့ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားကို ေျဖရွင္းျပီး က်ေနာ္တို႔ ကို က်ေနာ္တို႔ ေနာက္တဆင့္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အေျခအေနေပးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေတြလဲလို႔ ေရတြက္ ျကည့္မယ္ဆိုရင္ ---
    - အလုပ္မ်ားတဲ့ သူေတြ မွာ မႏိုင္မနင္းေတြျဖစ္ျပီး ေထာင့္မေစ့ႏိုင္လို႔ လစ္ဟာေႏွာင့္ေႏွး မႈေတြျဖစ္ေနရတာ။
    - အလုပ္မရွိတဲ့သူေတြ ေဘးထိုင္ဘိုင္က် ဘုေျပာျဖစ္ေနရတာ။
    - တီထြင္ ဖန္တီး ဦးေဆာင္မႈ ေပးရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အလုပ္ နဲ႔ ပံုမွန္လွည္ပတ္ ေနေအာင္ ထိမ္းသိမ္း ရတဲ့ စီမံခန္႔ခြဲသူရဲ့ အလုပ္လို သဘာဝမတူတဲ့ အလုပ္ေတြကို လူတဦးထဲက လုပ္ေနရတာ ေတြ။
    - ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္မွာ ေရွ႔ကလုပ္ေနတဲ့သူေတြကို အားမလို အားမရနဲ႔ ေစာင့္ျကည့္ေနရတာက လြဲလို႔ လုပ္စရာမရွိျဖစ္ေနတာ စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။
    ေနာက္ျမင္မိတာ တခုကေတာ့ ဒီေန ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ျပည္ပကို အေျကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ ့ ေရာက္ေန တဲ့ ဗမာေတြ ၂သန္းခြဲ ေက်ာ္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းပါတယ္၊ သူတို႔ေတြက ဗမာျပည္ဟာ သူတို႔ျပည္လို႔ သေဘာထား ေနေသးရင္ ဗမာျပည္ အစိုးရ ကလဲ သူ တို႔ကို ကိုယ့္ျပည္သား ေတြလို႔ သေဘာထား ရပါလိမၼယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ ျပည္သူ သားေတြ ကံအေတာ္ဆိုး ပါတယ္၊ ေရာက္ရာ ေနရာမွာလဲ မ်က္ႏွာငယ္ျက ပါတယ္။ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္အစိုးရကလဲ အခြန္ေကာက္ဖို႔နဲ႔ သူတို႔အေပၚက အျမတ္ထုတ္ ဖို႔ ေလာက္ဘဲ စိတ္ဝင္စား ပါတယ္။ သဘာဝေဘး စစ္ေဘး ဒါမွမဟုတ္ ျပႆနာ တခုခု ျဖစ္ခဲ့ရင္ တျခားတိုင္းျပည္ အစိုးရ ေတြက သူတို႔ ျပည္သူေတြဘက္က ရပ္ခံတယ္၊ ကာကြယ္ဖို႔၊ ကယ္တင္ဖို႔၊ လုပ္ျကတယ္ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္သား ေတြမွာ ေတာ့ ခိုကိုး ရာမဲ့ ျဖစ္ျကပါတယ္၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အစိုးရကို တိုင္ျကား အကူအညီ ေတာင္းခံဖို႔ထက္ ဒီအစိုးရ သိမသြားေအာင္ ဖံုးကြယ္ပံုးေအာင္း ေနဖို႔ ျကိုးစား ျကရပါတယ္။
    က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ က ဒီကိစၥ ေတြကို ဘယ္လို သေဘာထား ျကမလဲ။ ဒါဟာ အေရး ျကီး ပါတယ္၊ ၁-၁၊ ဘယ္ေလာက္ လူစဥ္မွီတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္လာမလဲ၊ ၂-၂၊ ဘယ္ေလာက္ အင္အားရွိတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္လာမလဲ၊ ၃-၃၊ ဘယ္ ေလာက္ အထိ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တဲ့ အစိုးရ ျဖစ္လာမလဲ။ ဆိုတာ ေတြကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္လာ ႏိုင္ ပါတယ္။
    ၁-၁၊ အစိုးရ တာဝန္ ဝတၱရား မ်ား ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္စြမ္း ၊ အစိုးရ ဟု အသိမွတ္ျပဳ ဆက္ဆံ ခံရမႈ၊ တံု ့ျပန္ အေရးယူ ႏိုင္ သည့္ အတိုင္းအတာ၊- -စသည္ မ်ား ကို ဆိုလို ပါသည္။
    ၂-၂၊ ျပည္သူ ေထာက္ခံမႈ အတိုင္းအတာ၊ ေငြေျကးအင္အား၊ လူအင္အား၊ အဆက္အသြယ္ မ်ား၏ အမ်ဳိးအစားနဲ ့ အတိုင္းအတာ၊ စစ္အင္အား၊ - -စသည္မ်ားကို ဆိုလိုပါသည္။
    ၃-၃၊ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ဗမာမ်ား ကို ဘယ္ေလာက္ ျသဇာ လႊမ္းမိုးသလဲ၊ ျပည္သူ အစိတ္အပိုင္း ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ားနဲ ့ နယ္ေျမဧရိယာ ဘယ္ေလာက္အထိမွာ ဆႏၵမဲ ေကာက္ယူ ႏိုင္စြမ္း ရိွသလဲ၊- - စသည္မ်ားကို ဆိုလိုပါသည္။ ဒါေတြအတြက္လဲဘဲ ျပည္ေထာင္စုတပ္က အဓိက ေမာင္းႏွင္အား ျဖစ္လာ ပါလိမၼယ္။
    အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စစ္အုပ္စုက အမ်ဳိးသားရင္ျကားေစ့ေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး စစ္အာဏာ ခိုင္မာေရးကို အတည့္ အလင္း လုပ္လိုက္ျပီဆိုေတာ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ ့မ်ား (အပစ္ခတ္ရပ္စဲ၊ မရပ္စဲ) အားလုံးကုိ နအဖက ဖ်က္သိမ္းေရး လုပ္ပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီ နည္းျက လူမ်ဳိးစု အခြင့္အေရးမ်ား ေမွ်ာ္လင့္စရာ မရွိပါဘူး။ အဖ်က္သိမ္းမခံခ်င္လွ်င္ ခုခံကာကြယ္ေရးလုပ္ျကရပါမည္။ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ဖြဲ႔ ခ်င္း ခုခံကာကြယ္ေရးလုပ္ရန္ အခက္ခဲအမ်ားႀကီး ရွိပါသည္။ စုေပါင္း၍ လုပ္လွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ပုိရွိပါသည္။ စုေပါင္း အစီအစဥ္ အေနအျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုတပ္သည္ နည္းလမ္း တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါ သည္။ က်ေနာ္တို႔ အေနျဖင့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုကို လက္ေတြ႔ျကျက လက္ခံက်င့္သံုးျကဖို႔ဘဲ လိုပါသည္။
    က်ေနာ္တုိ႔က ျပည္ေထာင္စုတပ္ ေဖၚသည့္ လုပ္ငန္းျဖင့္ ဦးေဆာင္၍ ျဖစ္ေစ၊ န အ ဖ က စစ္ေရး ႏုိင္ငံေရးအရ ေခ်မွဳန္း၍ ျဖစ္ေစ၊ ကမာၻ႕အင္အားႀကီးမ်ား၏ ကမာၻ႕စံစနစ္သစ္ New world order ) တြက္လြန္ဆြဲပြဲ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ အေျခအေနမ်ားေျပာင္းေတာ့မည္။ ေျပာင္းေနပါသည္။ ဒါကိုက်ေနာ္တို႔ ဒီမိုက ေရစီ အင္အား စုမ်ားလဲ ေရွာင္လႊဲ၍ ရမည္ မဟုတ္ပါ။ ယခု ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ထဲမွာေတာ့ အေျခအေနေတြကို အား လံုးဘဲ ေတြ႔ျမင္ ထိသိ ခံစား ေနျကရျပီး ျဖစ္ပါသည္။ အေျပာင္းအလြဲေတြက ျမန္ပါသည္၊ က်ေနာ္တို႔ အမွီလုပ္ ျကရ ပါမည္။ ကိုယ္ကိုတိုင္က ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာက စလုပ္ျကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အနာဂါတ္ ကို က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ယူျကပါစို႔။


ေကာင္းမြန္ေသာအနာဂါတ္ကို ေမွ်ာ္မွန္းလွ်က္
ဗလ

ျပည္ေထာင္စုတပ္ ရွိမွ ျဖစ္မယ္ (စာေခါင္းစဥ္)

10/03/2009

တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႏွစ္ ၆၀ ျပည့္အခန္းအနား ၂၀၀၉ခု ေအာက္တိုဘာလ ၁ရက္

ေအာက္တိုဘာလ(၁)ရက္ေန.ဟာ တရုပ္ႏိုင္ငံရဲ. တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခဲ့တာ ႏွစ္(၆၀) ကိုေရာက္ရွိခဲ့ပါျပီ။ အဲဒီ ႏွစ္(၆၀)ကို အႀကမ္းအား ျဖင့္ ေမာ္စီတုန္းလမ္းစဥ္ (၁၈၉၃-၁၉၇၆) “ပထမပိုင္းႏွစ္(၃၀) ” နဲ. တိန္.ေရွာင္ဖိန္ (၁၉၀၄-၁၉၉၇)ရဲ. ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးနဲ. တံခါးဖြင့္၀ါဒ Policy of reform and of opening doors ရဲ.“ေနာက္ပိုင္းကာလ အႏွစ္(၃၀)” ဆိုျပီး ခဲြႀကည့္ ႏိုင္္ပါတယ္။
၁၉၇၈ခုႏွစ္ တိန္.ေရွာင္ဖိန္ရဲ. ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးနဲ. တံခါးဖြင့္၀ါဒ ကေန တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ ေစ်းကြက္စီးပါြးေရးနဲ. ပုဂၢလိကပုိင္ကုန္ထုတ္လုပ္မွဳ နဲ. ကမၻာ့စီးပြါးကြက္ထဲကို ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲနဲ႕ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ တိုး၀င္လာခဲ့ရာမွာ စက္မွဳက႑၊ လယ္ယာက႑ေတြမွာ လြတ္လပ္စြာပိုင္ဆိုင္ထုတ္လုပ္ခြင့္ ေၾကာင့္အျမတ္ေပၚေအာင္စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္လာႀကပါတယ္။
စီးပြါးေရးက႑အသီးသီးရဲ. အဓိကမ႑ိဳင္အားလံုးဟာ အျမတ္အစြန္းကို ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္လာႀကတဲ. အတြက္ တရုတ္ႏိုင္ငံစီးပါြးတက္မွဳ အရွိန္အဟုန္ကေတာ့ သိသိသာသာေျပာင္းလဲလာပါတယ္။

ႏွစ္၆၀ခရီးရဲ႕ ဒီမွာဖက္အခန္းအနားေလးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ႏွစ္၆၀ခရီးရဲ႕အစပိုင္းကာလေလးလဲၾကည့္ႏိုင္ေအာင္

10/02/2009

“ၾကယ္ေျခြတဲ့လက္”

တပိုင္းတစ မွ်ေ၀ပါရေစ (ၾကယ္ေတြေျကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္ )
ၾကယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္ အလင္းေရာင္ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ေနရာဟာ ျမင့္မားတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးပဲ။ ရာသီဥတု ၾကည္လင္တဲ့ ညေတြဆိုရင္ အေရာင္လက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေတြဟာစိန္ေတြလိုပဲ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လက္ေနတယ္ ဆိုတာ လူတိုင္း သိၾကသလို၊ ျမင္လည္း ျမင္ဖူးၾကပါတယ္။
စစ္အာဏာသိမ္းခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က ေသနတ္မွန္ထားေသာေက်ာင္းသူေလးကို သယ္ယူေျပးလႊားေနသည့္ ေဒါက္တာ ေစာလြင္ႏွင့္ ေဒါက္တာ မင္းသိန္းက်မတို႔တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့လူငယ္မ်ားစြာဟာလည္း ၾကယ္ေတြလို ပါပဲ။ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္း အထင္အရွားရွိၾကတယ္။
ဉာဏ္ပညာ ထက္ျမက္တယ္။စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းတာက အဲ့ဒီၾကယ္ ေတြဟာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ေၾကြေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မက ၾကယ္ေတြ ေၾကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္လို႔နာမည္ေပးထားတယ္။
၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ ေန႔က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေျပာလိုက္တာနဲ႔လူတိုင္းျမင္ဖူးျပီးသား ျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ပံု တပံု အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီ ဓာတ္ပုံက ေသနတ္မွန္ျပီး ဒဏ္ရာရေနတဲ့ အက်ႌအျဖဴ လံုခ်ည္အစိမ္းနဲ႔ေက်ာင္းသူေလးကို ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴ၀တ္ ထားတဲ့ ဆရာ၀န္ႏွစ္ဦးက ဆြဲေျပးေနတဲ့ပံုပါ။ဒီဓာတ္ပံုကိုမျမင္ဘူးတဲ့လူမရွိပါဘူး။ ျမင္တဲ့လူတိုင္း ခံျပင္းေဒါသ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပံုထဲက ဆရာ၀န္ႏွစ္ဦး ဘယ္ကိုေရာက္သြားတယ္ ဆိုတာ သိတဲ့လူနည္းမယ္လို႔လည္း က်မထင္ပါ တယ္။
ေရွ႕ကေနေက်ာင္းသူေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို ဆြဲမထားတဲ့ဆရာ၀န္ရဲ႕ နာမည္ကေဒါက္တာေစာလြင္၊ ေခါင္းကိုမထား တဲ့ ဆရာ၀န္က ေဒါက္တာမင္းသိန္းျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးဟာ ပညာခြ်န္သူေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေဒါက္တာေစာလြင္ဟာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေအာင္တုန္းက သဃၤန္ကြ်န္းတျမိဳ႕နယ္လံုးမွာ ပထမရခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အစ္မ ကလည္း ဆရာ၀န္ပါပဲ။
ေဒါက္တာမင္းသိန္းကလည္း ေဆးေက်ာင္းမွာ ထိပ္တန္းကေက်ာင္းသားပါ၊ သူ႔ညီကုိဝင္းသိန္းလည္း ဆရာ၀န္ တေယာက္ ပါပဲ၊ သူတို႔ရဲ႕ဖခင္ကလည္းဌာနတခုကညႊန္ၾကားေရးမွဴး အဆင့္ရွိတဲ့သူပါ။
ေဒါက္တာမင္းသိန္းဟာ စစ္အာဏာသိမ္းျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတာခိုသြားခဲ့ပါတယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား မ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး(ABSDF)မွာေဆးမွဴးတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီး တာ၀န္နဲ႔ ျပည္တြင္းကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါ တယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ခင္ညြန္႔က ေတာတြင္းက ျပန္ေရာက္လာသူေတြအေနနဲ႔န၀တ ကို သတင္းပို႔ဖို႔ လိုေၾကာင္း၊ သတင္းပို႔လာခဲ့လ်ွင္ အေရးမယူပါေၾကာင္းသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲကေန ေျပာတာေၾကာင့္စိုးရိမ္တတ္တဲ့ ေဒါက္တာမင္းသိန္းရဲ႕ အေဖကသူကိုယ္တိုင္စစ္ေဒသကို အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေဆးဖို႔ မေခၚခင္မွာ ေဒါက္တာမင္းသိန္း က ေဒါက္တာ ေစာလြင္ကို သူတာ၀န္နဲ႔ ျပန္လာေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ေနာက္တေန႔မွာ ေဒါက္တာမင္းသိန္းကိုေမးျမန္း စရာရွိတယ္ဆိုျပီး ေခၚသြားပါေတာ့တယ္။
တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဒါက္တာမင္းသိန္းကို ေထာက္လွမ္းေရးစခန္းကေနျပန္လာပို႔ေပးပါတယ္၊ မိဘေတြဆီ ေသခ်ာအပ္ႏွံသြားခဲ့ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ေဒါက္တာမင္းသိန္းတေယာက္ ေျခလက္ေတြေဖာေယာင္ျပီး ဆီးမသြား ႏုိင္ေတာ့ပါ၊ ဒါေၾကာင့္ကို၀င္းသိန္း (ေဒါက္တာ မင္းသိန္းရဲ့ညီ)က ေဒါက္တာ ေစာလြင္တို႔ ေမာင္ႏွမကိုအေၾကာင္း ၾကားခဲ့ပါတယ္၊ ေဒါက္တာ ေစာလြင္ေရာက္လာေတာ့ ေဒါက္တာ မင္းသိန္းကေျပာျပပါတယ္။ သူ႔ကို ေထာက္လွမ္းေရး က ေဆးတလံုး ထိုးေပးလိုက္တယ္တဲ့၊ဘာေဆးလဲဆိုတာေတာ့ မေျပာဘူးတဲ့၊ သူအခုျဖစ္ေနတာေတြက အဲဒီ ေဆးေၾကာင့္ျဖစ္မယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အခုသူ ဗိုက္ၾကီးတင္းေနျပီး အသက္႐ႈရတာ ၾကပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ေဒါက္တာေစာလြင္နဲ႔ ကို၀င္းသိန္းကေဆးရုံတင္ဖို႔ စီစဥ္ေနစဥ္မွာပဲ ေထာက္လွမ္းေရးကေဆရုံတင္မယ္ဆိုရင္ စစ္ေဆးရုံကိုပဲ တင္ခြင့္ရွိေၾကာင္း၊ စစ္ေဆးရုံမွာကုသဖို႔စီစဥ္ထားေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္။ ေဒါက္တာ မင္းသိန္းက စစ္ေဆးရုံမွာဆိုရင္ေဆးကုမခံႏုိင္ဘူးလို႔ဆိုျပီး အိမ္မွာပဲေနမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္၊ အဲဒါနဲ႔ ေဒါက္တာေစာလြင္နဲ႔ ကို၀င္းသိန္းတို႔ကပဲ ကုသေပးခဲ့ပါတယ္။ ေဒါက္တာ မင္းသိန္းဟာဘယ္ေဆး႐ုံကိုမွ တက္ေရာက္ကုသျခင္း မရွိခဲ့ဘဲေနာက္တေန႔မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။
ေဒါက္တာ မင္းသိန္းဆံုးလွ်င္ဆံုးျခင္း ေဒါက္တာ ေစာလြင္နဲ႔ ကို၀င္းသိန္းတို႔ကသူတို႔ရဲ႕ ဆရာ ဆရာဝန္ႀကီး တဦးကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး အဲဒီ ဆရာႀကီးနဲ႔အတူရင္ခြဲစစ္ေဆးခဲ့ၾကပါတယ္၊ အေျဖကေတာ့ ေက်ာက္ကပ္ အရမ္းႀကံဳ႕သြား တာတဲ့။ ေဒါက္တာေစာလြင္တို႔က မ်က္ျမင္သက္ေသ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါကို သိသြားတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးကရင္ခြဲ စစ္ေဆးတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးကိုမေပါက္ ၾကားေစရပါဘူးဆိုျပီးလက္မွတ္ထိုးခိုင္းခဲ့လို႔ ထိုးခဲ့ရျပီး ေဒါက္တာ ေစာလြင္က ေတာ့ထြက္ေျပးခဲ့ရပါတယ္။
ေဒါက္တာ ေစာလြင္ထြက္ေျပးရတဲ့အတြက္ သူ႔ကို အားထားေနရတဲ့ ဆင္းရဲသားလူနာေတြဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရတာ က်မမ်က္ျမင္ပါ၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေဒါက္တာေစာလြင္ေဆးခန္းမွာက်မကူလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္၊ ဆင္းရဲတဲ့လူနာေတြကို ပိုက္ဆံမယူတဲ့အျပင္သူ႔ရဲ႕ေဆးဝါးေတြကိုပါ ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ ကင္ဆာ ေ၀ဒနာရွင္ တဦးကိုလည္းေဆးဖိုး၀ါးခ အကုန္ခံျပီး ေဆးကုသ ေပးခဲ့တာက်မေရွ႕တင္ပါ။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္ထဲမွာ ေဒါက္တာ ေစာလြင္ေၾကာင့္ ပင္စင္ေပးခံခဲ့ရတဲ့သူ႔ရဲ႕အေဖႏွလုံးေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ တိမ္းေရွာင္ေနတဲ့ေဒါက္တာေစာလြင္ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္၊ ဘာမွထူးျခားမႈမရွိတဲ့အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရးေမ့ေနေလာက္ျပီဆိုျပီး အစိုးရေဆးရုံမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဧရာ၀တီတိုင္းဘိုကေလးျမိဳ႕နယ္ အတြင္းက တိုက္နယ္ေဆးရုံတ႐ုံမွာ တာ၀န္က်ခဲ့ပါတယ္၊ အစပိုင္းမွာဘာမွမျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး က မၾကာခဏ စစ္ေဆး ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ထဲမွာ စစ္ေမးတာ ပိုစိပ္လာျပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္လည္းပိုျဖစ္လာပါတယ္၊ မခံႏုိင္တဲ့အဆံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခတၱ လြတ္ေျမာက္စဥ္မွာေတြ႔ရေအာင္ ခြင့္ယူျပီးရန္ကုန္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အန္တီနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုကေလးကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘိုကေလးကုိေရာက္ေရာက္ခ်င္း မ၀တ အတြင္း ေရးမွဴးက ေခၚလို႔သြားတဲ့အခါမွာ မ၀တ ရုံးခန္းတြင္းစစ္ေထာက္လွမ္းေရး ၃ ေယာက္နဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေဒါက္တာ ေစာလြင္တေယာက္ ညွဳိးညႇဳိး ငယ္ငယ္နဲ႔အိမ္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
အတူေနသူေတြရဲ့ ေျပာျပခ်က္အရ ေဒါက္တာ ေစာလြင္ဟာ စိတ္ဒုကၡေရာက္စရာရွိေနပံုရပါတယ္၊ သိသိသာသာ စကားနည္းသြားတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ေမးရင္လည္းစကားလႊဲသြားျပီး ဘာမွေသခ်ာမေျပာခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို မေျပာတာကလဲဘယ္သူ႔ကိုမွသူလိုမျဖစ္ေစခ်င္လို႔ မေျပာတာလို႔ ယူဆရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ခြင့္ဆက္ယူျပီး ပစၥည္းေတြသိမ္းဆည္းေနပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္၂ရက္အၾကာမွာ ဆရာ ေဒါက္တာ ေစာလြင္ အခန္းက တိတ္ဆိတ္ေနျပီး လႈပ္ရွားသံမၾကားရလို႔အတူေနသူေတြက စိုးရိမ္ျပီး တခါးဖ်က္၀င္ခဲ့ရာ သ႔ူကိုယ္သူ (ၾကိဳးဆြဲခ်)သတ္ေသေနခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ ေသဆံုးရျခင္း အတြက္ က်မတကယ္ ႏွေျမာ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ဆရာဟာလူေတာ္လူေကာင္းတဦးပါ။
က်မတို႔ (ျမန္မာ)ျပည္မွာၾကယ္ေတြေၾကြေနပါတယ္၊ ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိပါသလဲ၊ အဖိုးတန္သားေတြဆံုးရႈံးရတဲ့ မိဘ ေတြရဲ႕ခံစားခ်က္က ဘယ္ေလာက္မ်ားနာက်င္ေနမလဲ၊က်မတို႔ရဲ႕အဖိုးတန္ လူငယ္ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိမ်ား ဆံုး႐ႈံးေနရဦးမွာလဲ……။
ဒီေဆာင္းပါးနဲ႔ အညၾတ သူရဲေကာင္းမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။
ခင္ျငိမ္းသစ္
*ခင္ျငိမ္းသစ္သည္ မၾကာေသးခင္က ထိုင္း -ျမန္မာနယ္စပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း တဦးျဖစ္သည္။*

9/29/2009

ဘိုးဘြားအေမြ က်ေနာ္တို႔ ႏွင့္ အနာဂါတ္ ဗမာျပည္

တို႔ျပည္အေရးမို႔

Environment Change

(၁) ဘာလုပ္ျကမလဲ
ဆႏၵ ခံ ယူပြဲ က်င္းပ ျပီးေနာက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အသစ္ျကီးနဲ႔ ေရႊးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ္ လို႔ေျကျငာထားတဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ တိုင္းျပည္ အေျခအေနဟာ အလြန္ဆိုးဝါး ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့သူအားလံုး သေဘာတူျကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့က်ေနာ္တိ႔ု ဘာလုပ္ျကမလဲ ။
-သဘာဝ ဝန္းက်င္ နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ ေဆြးေႏြးေျပာဆို ျကတဲ့ အခါ –တကမၻာလံုး အတိုင္း အတာနဲ ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ျပီး ေဒသအလိုက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ ျကဖို ့ လိုတယ္---ဆိုတာကို ေျပာဆို ျကေလ့ ရွိ ပါတယ္၊၊ ခုက်ေနာ္ တို ့ ဗမာျပည္ ဒီမိုက ေရစီ ေရးလွဳပ္ရွားသူေတြအေနနဲ ့လည္း ဒီသေဘာမ်ိဳးစဥ္းစား ျကံဆ လုပ္ကိုင္ျကဖို ့ လို မယ္လို ့ယူဆမိပါတယ္၊၊

-ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ေရးလွဳပ္ရွားမွဳဟာ အႏွစ္ ၂ဝ၊ နီးလာခဲ့ပါျပီ၊ အမ်ဳိးသား တိုင္း ျပည္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ေရး ကိုလည္း စစ္အစိုးရနဲ ့ အတိုက္အခံတို ့ ႏွစ္ ဘက္စလံုး ဘယ္ဘက္ကမွ သိသိသာသာ ထိုးထြက္ဦးေဆာင္ျပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာ မေတြ ့ရေသးပါဘူး၊၊ အမ်ဳိးသားတိုင္းျပည္ နဲ ့ ျပည္သူလူထုကေတာ့ အခ်ိန္နဲ ့ အမွ် ဒုကၡ ဆင္းရဲ ေတြနဲ ့ ျပႆနာ ေပါင္းစံုျကားမွာ နစ္မႊန္း ျမဳပ္ဆင္း သြားေနပါတယ္၊၊ ဒီအမ်ဳိးသားေရး အျကပ္တည္းကို က်ေနာ္တို ့ အခ်ိန္မွီ အခါမွီ မေျဖရွင္း ႏိုင္ျကဘူး ဆိုရင္ ကမၻာျကီးရဲ ့ ဒီတခ်ီ အလွည့္ အေျပာင္းမွာလည္း က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ဗမာျပည္ဟာ က်ဆံုး အမ်ဳိးသားစာရင္း ဝင္သြားေတာ့ မွာပါ၊၊ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ဘာလုပ္ျကမလဲ၊၊

ဘာလုပ္ျကမလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေရာက္လာတဲ့ အခါတိုင္း က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အေျဖ ေပ်ာက္ သြားတတ္သလို မေရမရာလဲျဖစ္ သြားတတ္ပါတယ္။

-ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ျကတဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံ မ်ား၊ တိုင္းျပည္မ်ားရဲ့ သမိုင္းနဲ ့ ေအာင္ျမင္ ေနျကတဲ့ အမ်ဳိးသားတိုင္းျပည္ ေတြကို ေလ့လာျပီး၊ သင္ခန္းစာ ယူျကဖို ့ ေဆြးေႏြးတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို ့ေတြဟာ၊----အဲဒီတိုင္းျပည္၊အဲဒီလူမ်ဴိးေတြမွာေတာ့၊ ေကာင္းမြန္ တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ အရည္အခ်င္းေတြ နဲ ့ ျပည့္စံုတယ္ အခြင့္အခါေကာင္း ေတြနဲ ့ ျကံုရတယ္၊၊ ဒို ့မွာေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မရွိဘူး၊ အခြင့္ေကာင္း အခါေကာင္းေတြ မျကံုရဘူး အဲဒါေျကာင့္ ငါတို ့ကေတာ့ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ဘူး-လို ့၊အဆိုးျမင္စိတ္ အရႈံးေပးစိတ္ နဲ ့ ဘဲစဥ္းစားျကပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဘို ့အတြက္ လိုအပ္ေနေသးတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ အလက္ ေတြအရည္အခ်င္းေတြ ျပည့္စံုလာေအာင္ ဘာလုပ္ျကမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ျက မလဲ လို ့ ျကံဆတဲ့ ဆီကို မေရာက္လာပါဘူး၊ အျခားသူေတြနဲ ့ တျခားေနရာမွာ ရိွတဲ့ ခ်ဳိ ့ယြင္းအားနဲခ်က္ေတြ ကိုဘဲလက္ညိဳးထိုး အျပစ္တင္စကား ေျပာတာကလြဲ လို ့၊ ဘယ္လိုျပဳျပင္ ျကမလဲ ဆိုတဲ့ဆီေရာက္မလာ ျကပါလာျကပါဘူး၊၊
-ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာ၊ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံ တခုျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေရး ဆိုတာ၊ အမ်ဳိးသားအျကပ္အတည္းျကီး တခုကို ေျဖရွင္းဖို ့ဆိုတာ၊ တဦးေကာင္း တေယာက္ ေကာင္း၊ တဖြဲ ့ေကာင္းတစုေကာင္း ေလာက္နဲ ့ မရႏိုင္ပါဘူး၊ လူအမ်ားျကီးနဲ ့ သက္ဆိုင္ တဲ့ ကိစၥပါ၊၊ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားဆင္ျကဥ္ရမွာက အဲဒီလူအမ်ားျကီး ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္လဲ တေယာက္အပါအဝင္ ျဖစ္ျပီး၊ ကိုယ့္ရဲ ့အဖြဲ ့၊ ကိုယ့္ရဲ ့ အစုအစည္း၊ ဟာလဲ အစိတ္အပိုင္း တခုျဖစ္တယ္၊ ဆိုတာပါဘဲ၊၊
ဒီေတာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ဖို ့ကိစၥ၊ စြန္ ့လႊတ္စြန္ ့စား ဖို ့ကိစၥ၊ အနစ္နာခံဖို ့ကိစၥ၊ ေတြကို တျခားလူေတြကို ဘဲ ေတာင္းဆိုေနလို ့၊ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး၊၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ စစ္ေဆးေမးျမန္းျပီး၊ ေတာင္းဆိုရပါလိမၼယ္၊၊ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ စျပီးေျပာခ်င္တာက သဘာဝဝန္းက်င္ သမားေတြေျပာတဲ့ (think gobally act locally) ဆိုတာလိုဘဲ၊ က်ေနာ္တို ့အေနနဲ ့ တစံုလံုး အတိုင္းတာအထိ စဥ္းစား ျကံ ဆ၊ေျပာဆို ေဆြးေႏြးျကျပီး၊ ကိုယ္တိုင္ကစလုပ္ဖို ့၊ လက္လွမ္းမွီတဲ့ ေနရာကစလုပ္ဖို ့၊ ဆို တာပါဘဲ၊၊ တစံုလံုးအတြက္စဥ္းစား ကိုယ္တိုင္ကစလုပ္ လို ့ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္၊၊

-ေနာက္တခု က်ေနာ္ေဆြးေႏြးခ်င္တာက စဥ္းစားျကံဆခ်က္ နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ပါ၊ က်ေနာ္တို ့ေတြ အားလံုးဘဲ၊ အနည္းနဲ ့အမ်ားေတာ့ စဥ္းစားျကံဆ ျကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အျကံဥာဏ္ ေတြ၊ ျကံဆခ်က္ ေတြရဲ ့အမ်ားစုက –ေျကာင္ကိုခ်ဴဆြဲဖို ့ ျကံဆခ်က္ -ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊

ဒီေနရာမွာ ဇါတ္လမ္းအက်ဥ္းေလး ျပန္ေရးျပရပါလိမၼယ္၊၊ ဟိုးတခါ တံုးက ေပါ့ေလ၊ ျကြက္ဖမ္းတာ အလြန္ေတာ္တဲ့ ၊ ျကြက္လဲ အလြန္ျကိုက္တဲ့ ေျကာင္ျကီး တေကာင္ ရွိသတဲ့၊၊ ဒီေတာ့ အဲဒီေနရာမွာရိွတဲ့ ျကြက္ေတြခမ်ာ အလြန္ဒုကၡေရာက္ ေန ျကတာေပါ့ ၊ေျကာက္လဲ ေျကာက္ေနျကရ တာေပါ့ ၊ ဒါနဲ ့တေန ့မွာေတာ့ ၊ျကြက္ေတြ ျကားထဲ အေတာ္တြင္က်ယ္တဲ့NGO ျကြက္တေကာင္က အစည္းေဝးေခၚျပီး၊ ဒီ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္း ျက မလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖရဖို ့၊ workshop meeting ၊ တခု လုပ္တာေပါ့၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ျကြက္ေတြထဲက ခပ္ေထာင္ေထာင္ တေကာင္က ဒီလို ေဆြးေႏြးတယ္တဲ့၊ - ဒီေျကာင္ျကီးဟာ ေျခသံအလြန္ လံုျပီး၊ ပိရိ သပ္ရပ္လြန္းလို ့၊ ေျကာင္ျကီး လာေနတာကို မသိလိုက္ရလို ့၊ ဖမ္းစားတာခံျကရတာျဖစ္တယ္၊ တကယ္လို ့ေျကာင္ျကီးလာေနတာ ကိုသာသိျကရရင္ လြတ္ေအာင္ေျပးႏိုင္ ျကမွာဘဲ၊ ဒီေတာ့ ေျကာင္ျကီးလာေနတာကို သိရေအာင္ ဒီေျကာင္ျကီးရဲ ့ လည္ပင္းမွာ ခ်ဴတလံုး ဆြဲေပးထားလိုက္ ရင္ေကာင္းမယ္- ဆိုတာဘဲ၊၊ က်န္တဲ့ ျကြက္ေတြကလဲ –ဟာ သိပ္ ေကာင္း တဲ့ အျကံ ဘဲ ဆိုျပီး၊ အားလံုး ဝိုင္းသေဘာတူ ျကတာေပါ့ ဒီေတာ့ ေျကာင္ျကီး ရဲ ့လည္မွာ ခ်ဴတလုံး ဆြဲထားေပးဖို ့ ၊ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ျကပါေလေရာ၊၊ ဒီေတာ့ ေျကာင္ ျကီး ရဲ ့လည္မွာ ခ်ဴသြားဆြဲ မယ့္ ျကြက္တေကာင္ ကို ေရႊးဖို ့လိုအပ္လာတာေပါ့၊ ဒီမွာတင္ ျကြက္ေတြလဲ တေကာင္ျပီးတေကာင္ အလွ်ဳိလွ်ဳိ ထြက္သြားလိုက္ တာ အစည္းေဝးခန္း ထဲမွာ တေကာင္ တျမီးမွ မက်န္တာနဲ ့ အစည္းေဝးလဲ ျပီးျပီးပ်က္ပ်က္၊ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေလ၊၊


- ဒီလိုပါဘဲ စိတ္ကူးျကံဆခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ လက္ေတြ ့ျဖစ္မလာ ႏုိင္တာေတြ ရယ္၊ ကိုယ္တိုင္တာဝန္ယူမွဳ မရွိတာေတြရယ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊ တစံုလံုးအတြက္ စိတ္ကူးခ်က္ေတြဟာ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို ့ ဘာတခုမွ မပါဘဲ သူမ်ားကိုတိုက္တြန္းဖို ့ ေတြ ျဖစ္ ေန ျပီး၊ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို ့စိတ္ကူးေတြျကေတာ့ တစံုလံုးအက်ဳိးရွိေရးမပါဘဲ တဦး ေကာင္း တဖြဲ ့ေကာင္း၊ အက်ဳိးရိွေရး ျဖစ္ေနတတ္တာအျပင္ တခါတေလ တစံုလံုးအက်ဳိး ကိုထိခိုက္ေစႏိုင္တာ မ်ဳိးေတာင္ ပါေနတတ္ပါေသးတယ္၊၊ က်ေနာ္တို႔လိုေနတဲ့ ျကံဆ ခ်က္ မ်ဳိးက တစံုလံုးအတြက္ျဖစ္ရမယ္၊ ကိုယ္တိုင္ အပါအဝင္ ေနရာတိုင္းက လူတိုင္းက ပါဝင္ ပါတ္သက္ တာဝန္ယူနိုင္၊ အေကာင္အထည္ေဖၚ ႏိုင္တာမ်ဳိး ျဖစ္ရပါလိမၼယ္၊၊
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးျမန္းေတာင္းဆိုျကည့္ ျကရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ ကိုယ္ဘာ လုပ္ႏိုင္မလဲ ။
(တျခားလူေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွ ေမးျကတာေပါ့။)

(၂)ဘယ္ေလာက္လုပ္ျကမလဲ။
လူေတြကို သူတို႔မတတ္ႏိုင္တာမ်ဳိး အတြက္ ေတာင္းဆိုတာ မ်ဳိး၊ သူတို႔မတတ္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ အလြန္အက်ြံ ေတာင္းဆိုတာမ်ဳိး၊ မ ျဖစ္သင့္ပါ ဘူး၊၊ ဘယ္သူကျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္၊ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ သူတို႔တတ္ႏိုင္သမွ်နဲ႔ တတ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ပါဝင္တာ၊ ကူညီတာ၊ ေပးအပ္တာ၊ ေပးဆပ္တာ၊ မွန္သမွ်ကို အသိအမွတ္ ျပဳ လက္ခံျကိုဆို ရပါလိမၼယ္၊၊ ဒီလိုနဲ႔ လူတိုင္းပါဝင္လာေအာင္လဲ လုပ္ရမယ္၊၊ ဒါမွသာ လူထုရဲ့ ဒီမိုကေရစီစံနစ္၊ လူထုရဲ႔အစိုးရ၊ လူထုအတြက္အစိုးရ၊ လူထုကလုပ္တဲ့အစိုးရ၊ ျဖစ္လာမယ္၊၊ လူထုကလုပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ပြဲ ျဖစ္လာမယ္၊၊
ဒီလိုမလုပ္ ႏိုင္ျကဘူး၊ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ လူထုမွာလဲကယ္တင္ရွင္ ေမ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အရႈံးေပး အညံ့ခံတဲ့ သိမ္ငယ္တဲ့စိတ္ ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး၊၊ အရာရာကို အဆိုးျမင္တဲ့၊ အရြဲ ့တိုက္တဲ့ ၊အ ဖ်က္စိတ္ေတြ လဲ ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး၊၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဂဂ-က စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈျကီးဟာလဲ လူတစုလက္ထဲက အာဏာကို ေနာက္လူတစု လက္ထဲ လႊဲေျပာင္းယူဖို႔၊ ျကိုးစားတဲ့ အဓိပါၸယ္ထက္၊ ပိုမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ တိုင္းျပည္ကို စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကား ေအာင္ လုပ္ဖို႔၊ စုစၫ္းညီၫႊတ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔၊ ေအးခ်မ္းတၫ္ျငိမ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔နဲ႔ ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ေနရာရေအာင္၊ ျမွင့္တင္ဖို႔ ဆိုတာလဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါ့ေျကာင့္ လူတိုင္းရဲ့လႈပ္ရွားမႈ၊ လူတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျကရလိမၼယ္။ လူ တိုင္း ပါဝင္ႏိုင္မယ့္ နၫ္းလမ္းေတြကို ျကံဆတီထြင္ ျကရလိမၼယ္၊၊
က်ေနာ္တို႔ဟာ ဘာမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ သူေတြမဟုတ္သလို ၊ အတိုင္းအဆမရွိ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ျကတဲ့သူေတြလဲ မဟုတ္ျကပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ ေတာ့ ကိုယ္ လုပ္ျကတာေပါ့ ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ဖို႔ ဘဲလိုပါတယ္။

(၃)ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ၊
--၈၈ – လူထုတိုက္ပြဲ ျကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္၊ ဦးဝင္းတင္၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုျကီး စသည့္ ေခါင္းေဆာင္ျကီး ငယ္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္ ပါသည္။ NLD- ABSDF- စသည့္ အဖြဲ ့အစည္းျကီးငယ္ အမ်ိဳးမ်ဳိးကိုလဲ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ၈၈-လူထုအံုျကြမႈျကီးကို စစ္အစိုးရက ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ ႏိွမ္နင္းခဲ့ လို ့ လူထုတိုက္ပြဲ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့ ရေပမဲ့ က်ေနာ္တို ့ေနနဲ႔ အလံုးစံု ဆံုးရႈံးခဲ့ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ တိုက္ပြဲရဲ႔ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံ ေတြအျဖစ္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေတြန႔ဲ အစု အစည္း ေတြ ယႏၱယားေတြ ရထားလိုက္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ျပီး အဆံုးစြန္ ေအာင္ပြဲ အထိ တိုးခ်ဲ ့ ျကရပါမယ္။ အရည္အခ်င္း ေရာ အရည္အတြက္ပါ တိုးတက္ ေအာင္လုပ္ျကရပါမယ္။
--ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ကို တျပည္လံုးက ယံုျကည္အားထား ျကတယ္၊ ႏိုင္ငံတကာ လဲ အသိအမွတ္ျပဳျကတယ္ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ပြဲကိုေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျမန္ျမန္ ရဖို႔ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ေသးပါဘူး။


ဘာျဖစ္လို႔လဲ---------ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာ္ေတာ္ အရာရာကို ျပီးေျမာက္ေစႏိုင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္ ေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး၊ သူတဦးတေယာက္ တည္းအစြမ္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တာ အားလံုးကို ျဖည့္စြမ္း ေပးလိမၼယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရပါဘူး။ သူဘယ္ေလာက္ ဉာဏ္ပညာ အေမွ်ာ္အျမင္နဲ႔ ျပည့္စံုတယ္၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအကြက္ ျမင္တယ္၊ ေျပာျကရင္လဲ၊ သူဦး ေဆာင္ေမာင္းႏွင္ရမဲ့၊ အစုအစည္း အသင္းအဖြဲ႔ေတြက၊ အရည္အတြက္၊ အရည္အေသြး နဲ႔ နည္းစနစ္ ေတြ၊ နိမ့္က်ညံဖ်င္း ေနတယ္ဆိုရင္၊ သူ႔အရည္ အခ်င္းကို၊ ျပခြင့္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလဲဘဲ မသန္မစြမ္း ေခါင္းေဆာင္ဘဝကို ပဲ ေရာက္သြားပါလိမၼယ္။ ထို႔နည္းတူ တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြလဲ ဘယ္လိုေပၚလစီ ၊ ဘယ္လိုစတိုင္ နဲ႔ဘဲ လာလာ အစြမ္းျပခြင့္ မရ၊ အစြမ္းမျပႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြသာ ျဖစ္သြားပါလိမၼယ္။

--ဒီလို ဘာေျကာင့္ ျဖစ္ေနသလဲ ဆိုေတာ့---လြယ္လြယ္နဲ႔ တိုတို ေျပာရရင္၊ က်ေနာ္ တို႔တေတြရဲ႔၊ ကယ္တင္ရွင္ ေမွ်ာ္တဲ့ အယူအဆ ေျကာင့္ ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီလိုေျပာလိုက္ ေတာ့ နက္နက္ ရႈိင္းရႈိင္း ၊ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားဘဲ၊ လူတိုင္းက ကိုယ္နဲ႔ သိပ္မဆိုင္ သလို ေနလိုက္ျက ပါလိမၼယ္။ ကယ္တင္ရွင္ ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာ အေခ်ာင္သမား စိတ္ဓါတ္၊ အေခ်ာင္ခိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒါေျကာင့္ ၊ ဂဂ- တိုက္ပြဲျကီးက ရလိုက္တဲ့ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံေတြ ျဖစ္တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေတြနဲ႔ လူထုရဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း ယႏၱယား ေတြဟာ ျကံုလွီ သိမ္ဖ်င္း သလို၊ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ထြားျကိုင္း ေအာင္ျမင္၊ ခန္႔ျငားတဲ့ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံ ေတြရခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ က ျပင္ဆင္ဖို႔ ျကိုးစားဖို႔ လိုပါတယ္။ ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ျဖစ္ဖို႔ အတြက္၊ က်ေနာ့ ရဲ့ အျမင္ ကို ပိုျပီးအေသးစိတ္ ေျပာရပါလိမၼယ္။

--က်ေနာ္တို႔ က ရံပံုေငြ တျပားမွ မထဲ့ခ်င္တဲ့ ပါးစပ္နဲ႔သာ ေထာက္ခံအားေပး သူေတြ ဆိုရင္ ၊ က်ေနာ္တို႔ရမဲ့ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ေငြေျကးအရ ျပင္ပကိုအား ကိုးေနရတဲ့ ၊ သူမ်ားျသဇာမကင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဖြဲ႔ အစည္းေတြဘဲျဖစ္မွာေပါ့။ သူတို႔ကခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ ေပၚလစီေတြ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ဆိုတာလဲ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ထက္မ်က္ ျပတ္သား ႏိုင္ေတာ့မလဲ။ ကိုယ့္စိတ္ျက္ိုက္ ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ။

--တခ်ဳိ႔ေတြဆိုရင္ ဒီကေနတဆင့္ တက္လို႔ ၊ေထာက္ခံရင္ အစည္းေဝးတက္ရင္၊ သင္တန္း တက္ရင္၊ အဖြဲ႔ဝင္ရင္၊ ေန႔တြက္ ဘယ္ေလာက္ရမလဲ၊ ဘာအခြင့္ေရးရမလဲ၊ လစာဘယ္ေလာက္ရမလဲ၊ လို႔ေတာင္ ေတာင္းဆိုတာမ်ဳိး ျကားရေတြ႔ရတာ၊ ေတြရိွပါ တယ္ ၊ ဒီေတာ့လဲ ဒီလူမ်ဳိးေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ၊ ျပည္သူကို ေသနပ္နဲ႔ ေထာက္၊ တိုင္းျပည္ ဘဏၱာကို ေမာင္ပိုင္စီးျပီး အုပ္စုလိုက္ အခြင့္အေရးရွာတက္တဲ့ ဓါးျပသာသာ အစိုးရမ်ဳိး ၊ ရတာမဆန္းလွဘူးထင္ပါရဲ႔။

--က်ေနာ္တို႔ ေတြက အပင္ပမ္း ခံစရာ မလိုရင္ ေနာက္ကလိုက္မယ္၊ အခြင့္အေရး ရ ရင္ ေနာက္ကလိုက္မယ္ ဆိုတဲ့၊ ေနာက္လိုက္ေတြ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ရမဲ့ ဦးေဆာင္သူ ေတြ ဟာလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ကို ရရာေနရာ ကေန လိမ္ညာခိုးဝွက္ ေျကြးေနရတဲ့ သူေတြဘဲ ျဖစ္မွာေပါ့ ၊ တည့္တည့္မတ္မတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဦးေဆာင္မႈ ေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္ ဟုတ္ေတာ့မလဲ။

--တခ်ဳိ႔ေတြဆိုရင္ ဒီကေန တဆင့္တက္လို႔ ဒီေနရာမွာ အေနျကပ္လာရင္ ဟိုေနရာကို ေျပး ၊ ဟိုးဘက္မွာ အခြင့္အေရးသာရင္ ဟိုးဘက္ထပ္ေျပာင္း ၊ လဲ လုပ္ျကပါေသးတယ္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မွားေနရင္ ျပင္ဖို႔၊ ဦးေဆာင္မႈ ပံုစံ မွားေနရင္ ျပင္ဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္ ေဖါက္ျပန္္ရင္ အစားထိုး လဲလွယ္တင္ေျမာက္ဖို႔ ၊စတာေတြ အဖြဲ႔တြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းျကျကိုးစား တာထက္ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ လုပ္ျပျပီး အဖြဲ႔ကထြက္ သြားျကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ နဲ႔ ယႏၱယားေတြဟာ တိုးတက္ ျကီးထြားမ လာ ဘဲ၊ ဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းလာတာ လဲ မဆန္းပါဘူး။ ေရႊ႔ျက ေျပာင္းျကသမွ် ကလဲ၊ ပိုျပီးအပင္ ပမ္း ခံရမဲ့ ေနရာ၊ စည္းစံနစ္ ျကီးမဲ့ေနရာ၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရမဲ့ေနရာ၊ ကို သြားျကတာမရွိ ဘဲ၊ ပိုသက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္မဲ့ေနရာ၊ ပိုေဘးကင္းလံုျခဳံရာ၊ ပိုလို႔ အခြင့္အလမ္း မ်ားတဲ့ ေနရာ ကိုသာသြားျကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုလူမ်ဳိး တမ်ဳိးလံုး လိုလို ကလဲ က်င့္သံုးလိုက္ေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္ဟာ လာမဲ့ ကမBာ႔အလွည့္ အေျပာင္းမွာ၊ က်ဆံုးအမ်ဳိးသား တိုင္းျပည္ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာ သိပ္မ်ားသြားတာေပါ့။ ဒီလိုအမ်ဳိးသား ေတြကိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ က ျဖစ္ေစ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးျကီး သန္းေရႊကျဖစ္ေစ၊ ဦးေဆာင္ ကယ္တင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ တမ်ဳိးသားလံုး လိုလို လူအမ်ားစုက အေခ်ာင္ခိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ ေမြးျပီဆိုရင္ ရလာမဲ့ ရလဒ္ပါဘဲ။

--က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ ဘာမွအနစ္နာခံစရာ မလိုဘူး၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားစရာမလိုဘူး၊ ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္မယ္၊ တက္ျကြ တယ္ ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ လႈပ္ရွားသူေတြ၊ ျဖစ္ျပီး၊ တခုခုေတာ့ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား ရမယ္၊ အနာခံရမယ္၊ ဆိုရင္ေတာ့ တြန္႔ဆုတ္ျငင္းပါယ္ ျက တယ္၊ မသိျကိုးက်င္ လုပ္ေနျကတယ္ ဆိုရင္ေတာ့။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အစုအစည္း ေတြ ယႏၱယားေတြ ကို ဦးေဆာင္ရမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ လဲ ဘာတိုက္ပြဲကိုမွ ျဖစ္ျဖစ္ ေျမာက္ေျမာက္ မတိုက္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဘဲ ျဖစ္လာမွာေပါ့။

--တခ်ဳိ႔ေတြကေတာ့ ၊ အခြင့္အေရးရဖို႔ဆိုရင္ လုပ္မယ္၊ ေအာင္ျမင္ေျကာ္ျကားဖို႔ ဆိုရင္ လုပ္မယ္၊ ေဘးကင္းလံုျခဳံတယ္ ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းတယ္ ဆိုရင္ လုပ္မယ္ဆိုတာ အထိ ျဖစ္လာေတာ့ ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အစုအစည္း ယႏၱယားဆိုတာေတြဟာ၊ အုပ္စုဖဲြ႔ထား တာေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာလဲ အုပ္စုဗိုလ္ေတြ ဘဲ ျဖစ္လာ ေတာ့မွာေပါ့။ မွန္တယ္ မွားတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မတိုင္းတာဘဲ၊ ကိုယ့္ကို ဘယ္ ေလာက္ အလိုလိုက္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းျပီး ၊ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ ရွိသမွ် အတြက္သာ လုပ္ျက ကိုင္ျကတာ ဆိုရင္။ ျပီးေတာ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ျကိုက္လို႔၊ ေပၚလစီကို ျကိုက္လို႔၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႔ စံျပအမူအက်င့္ ကိုျကိုက္လို႔၊ ထက္မ်က္မႈ နဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ျကိုက္လို႔၊ ဝန္းရံလာျကတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ အဝန္းရံခံရတာ မ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ ရလာမဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အုပ္စုရဲ႔ ေနာက္ျမီးဆြဲ၊ အႏွစ္မရွိတဲ့ ေတာက ျကက္ဆူပင္လို အုပ္စုဗိုလ္ေတြ ဘဲ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့ ။

---ဒီေတာ့က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ထက္မ်က္ေတာက္ေျပာင္တဲ့ ျကိုင့္ခိုင္အားေကာင္း တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစုအစည္းေတြ ယႏၱယားေတြ ရခ်င္တယ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္ ၌ က ျပင္ဆင္ျကိုးစားျကရ ပါလိမၼယ္။ ဒီအထိ ေျပာလိုက္လို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အေျခအေနက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္ေနျပီ လို႔ေတာ့မထင္ ပါနဲ႔။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားျကီး ရိွေနေသးလို႔ ေျပာေနေရးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

-- ဦးေဆာင္မႈ ေနရာ မွာ ေရာက္ေနတဲ့ သူမ်ားကလည္း ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ အယူအဆ ကို စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ လိုပါတယ္။ က်န္တဲ့ သူေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ ဖို႔ လိုပါတယ္။ဒီ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ အယူအဆက ဘာဆိုးက်ဳိးေတြ ေပး သလဲဆိုေတာ့၊ အဖြဲ႔အစည္း ေတြ အတြင္းမွာ စည္းလံုးမႈ နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ေတြ ပ်က္ျပား ေစလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ထိခိုက္ေစတာက စိတ္ဓါတ္ပိုင္း နဲ႔ အေတြးအေခၚ ပိုင္းကိုျဖစ္ပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္အျကီးအငယ္ နဲ႔ ျကြယ္ဝမႈ အခြင့္အလမ္း အနည္းအမ်ားေပၚမူတည္ျပီး ေရာဂါအႏု အရင့္ ကြဲျကေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္က လူေတြထဲမွာ အေတာ္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ရိွေနတဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။

-- အာဏာလည္း လက္ထဲမွာ ရိွေနျပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ဘ႑ာေပၚ လဲ ခြ ထိုင္ ထား တဲ့ စစ္ဗိုလ္မ်ားမွာေတာ့ အဆိုးဝါး ဆံုးနဲ႔ ထင္ထင္ ရွားရွား ရွိေနတာေပါ့ ၊ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ေတြမွာလဲ မကင္းပါဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီ ဘုန္းရွင္ကံရွင္ အယူ အဆကုိ စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ ေျပာရတာလည္း ဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး မေပး ဘဲ ဆိုးက်ဳိးေတြေပးေန လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

-- ဒီ ဘုန္းရွင္ကံရွင္ အယူအဆ ရွိသူေတြဟာ အခြင့္အေရး ေတြကိုေတာ့ ကိုယ့္ ဘိုး ဘြား ပိုင္လို သေဘာထားျကျပီး၊ တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို လုပ္ေနျကေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ညိွႏိႈင္းအလုပ္လုပ္ ဖို႔ က မျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ၊ အဲဒီလိုလူ ေတြနဲ႔က ဘယ္လိုလူေတြဘဲ အတူေနလို႔ ၊အတူ အလုပ္လုပ္ လို႔ ျဖစ္မလဲဆိုေတာ့ ေရႊးစရာလမ္း မရိွလို႔ ေျကနပ္သည္ ျဖစ္ေစ မေျကနပ္သည္ ျဖစ္ေစ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေပး တာယူ၊ အပိုးက်ိဳးက်ိဳးေန ဆိုတဲ့ သူေတြဘဲ ရိွေတာ့တာေပါ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ေတာ့ အင္အားေတြ တိုးခ်ဲ႔ ဖို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈေတြ တိုးခ်ဲဖို႔ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ။ ရသမွ် ရိွသမွ် ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ကလဲ စိတ္ေစတနာ အျပည့္နဲ႔ ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ၊ အေကာင္းဆံုး ဆိုတာမ်ိဳး ဘယ္ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရမလဲ။ ဒီေတာ့လဲ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ နိမ့္ျကလာရတာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

-- စင္ကာပူဝန္ျကီးခ်ဳပ္ ေဟာင္းေရးတဲ့ ( အာရွသားေတြ စဥ္းစားတတ္ပါစ ) ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ-
- - ေအာင္ျမင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြ ရိွပါ တယ္၊ အဲဒီ အခြင့္ထူးခံေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ လူ႔ေဘာင္ေတြဆီက ရယူဖို႔ထက္ အဲဒီ လူ႔ေဘာင္ေတြကို ေပးဆပ္ဖို႔ ပိုထက္သန္ ျကသူေတြပါ။ မေအာင္ျမင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္ေတြ မွာေတာ့ အက်င့္ပ်က္ ျခစားေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြသာ ရိွပါတယ္၊ -အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ ဟာ အေထာက္အထားနဲ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသထူဖို႔ အင္မတန္ခက္လွတာမို႔ မသိမသာေလးနဲ႔ အင္မတန္ပ်က္စီး သြားေစတဲ့ သေဘာမ်ဳိးကို ေဆာင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့လဲ လူထုလူတန္းစား တိုင္းကို အဆင့္တိုင္းမွာ ပ်က္စီးသြားေစတာမ်ဳိးပါ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အက်င့္ပ်က္ျခစား မႈေျကာင့္ စီးပြါးေရးသက္သက္ ကိုသာ ထိခိုက္ေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမႈ ေရးေရာ အသိစိတ္ဓါတ္ ပိုင္းကိုပါ ထိခိုက္ပ်က္စီး ေစတာပါ။ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈကေန အဆိုးျမင္ ဝါဒနဲ႔ အထင္မျကီးတဲ့ စိတ္ကို ပြါးမ်ား လာေစပါတယ္။ ---စသည္ျဖင့္ ေရးထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ အေကာက္အယူ အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြရဲ႔ လူ႔ေဘာင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အက်င့္ပ်က္ ျခစား ေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြ အေတာ္မ်ားေနတဲ့ လကၡဏာပါဘဲ။ ဒီအထိ ေျပာလိုက္လို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အေျခအေန က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္ေနျပီ လို႔ေတာ့ မထင္ ပါနဲ႔။ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ေတြ အမ်ားျကီး ရိွေနေသးလို႔ ေျပာေနေရးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၄)ဘယ္လိုလုပ္ျကမလဲ။
---ဒီေတာ့က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ထက္မ်က္ေတာက္ေျပာင္တဲ့ ျကိုင့္ခိုင္အားေကာင္း တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစုအစည္းေတြ ယႏၱယားေတြ ရခ်င္တယ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္ ၌ က ျပင္ဆင္ျကိုးစားျကရ ပါလိမၼယ္။

-- အဲဒါေတြေျကာင့္ က်ေနာ္တို႔ေတြအေနနဲ့ လက္ရိွအေျခအေနေတြကို မေျကနပ္ ႏိႈင္ ျကဘူး ပိုေကာင္းတဲ့ ပိုတိုးတက္တဲ့ အားရေျကနပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေတာ့ အေပၚ ေအာက္ အလယ္ ရိွသမွ် ေနရာတိုင္းက လူတိုင္းဟာ ကိုယ္တိုင္မွာလဲ တာဝန္ရိွတယ္ လို ခံယူျကျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလြဲ ျကရပါလိမၼယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အနာဂါတ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ရဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ဖန္တီးမႈေတြ အေပၚမွာ သာ တည္ပါတယ္။
ေကာင္း မြန္ေသာ အနာဂါတ္ ဝန္းက်င္ ကိုေမွ်ာ္လင့္လွ်က္

ဗလ

တီးမယ္

PALI ZI. CHAU’ CHE’ PALI OU: GYI PALI ZI. NJAN: HSIN

PALI ZI. CHAU’ CHE’  PALI OU: GYI  PALI ZI. NJAN: HSIN
[Stuff and nonsense – lies] [Wheeler, one who deceives in an endearing way] [Using deceits as scaffolding]

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.



OUR COUNTRY -----

Burmese society is unique. With extended family system Burmese are laid back, or rather happy go lucky.
Sayar-Dagar relationship, or, the bond between the Sanghas and laymen is deep rooted and has been part of the culture from the time immemorial.

Elderly people spend time at pagodas or the monasteries sharing merits or family gossip, or whatever, and, that is how, unlike the Western society, members of the Burmese society do not need much of psychiatrists’ assistance.

Quiet time, alone, communicating with the Lord Buddha is part and parcel of our heritage we all enjoy tremendously. Visiting pagodas had never needed permission from the authorities.

see all

http://uk.geocities.com/kabarmakyay/Our_Country.pdf

Are these happening in Burma!

As long as one enriches him/her-self in the decadences the sky is the limit, as the junta would not bother them, that’s the saying goes in present context of Burma.
Thinzar Win, a Model, could do pretty well on Catwalk and other walks such as Burmanization of Bikini, for example. Just kicked off the blouse and the jeans and leave only bra and the underwear, that becomes Bikini, as simple as that. Look!



Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

These girls really have come out of Burmese cocoon – hi ri. u’ ta’ pa. [Shame and fear of sinning] for sure.

Mind you dear reader – the decaying culture of the people is unfathomable, especially the urbanites, the sponsors of such decadences, and, contemplate what reforms would be needed for our beloved country. Mind you, the tiger would never change into vegetarian out of pity for animals!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!


bX-31gb9w