kabarmakyay: January 2014

1/30/2014

”ထိုင္းအေျခအေနနွင့္ ကုိဗက ၏ အေတြးမ်ား“

လႏွင့္ခ်ီေသာ ထိုင္းအတိုက္ အခံမ်ား၏ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမွဳ သည္ ေလာေလာ ဆယ္ အေျခ အေန တြင္ ဆႏၵျပ ပြဲမွ ေသြးထြက္ သံယို မွဳမ်ား တစတစ ႀကီး ထြား လာေနရာ ထိုင္းၾကည္းတပ္ အႀကီး အကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Prayuth Chan-ocha က လက္ရွိႏိုင္ငံေရး အက်ပ္ အတည္း အေန အထား မ်ိဳး၌ တိုင္းျပည္တြင္ ျပည္ တြင္းစစ္ျဖစ္လာ ႏိုင္ဖြယ္ ရွိသည္ဟု သတိေပး ေျပာၾကား ခဲ့ပါသည္။ (ျပည္ တြင္းစစ္ျဖစ္လာလွ်င္ စစ္တပ္္တြင္ တာ၀န္အမ်ားႀကီးရွိမည္။ ထိုင္းစစ္တပ္သည္ အစဥ္အဆက္က ႏိုင္ငံေရးတြင္ ၾကားဝင္ စြက္ဖက္ ေဆာင္႐ြက္ မွဳမ်ား ရွိခဲ့ဘူး ေသာ္လည္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင့္လတ္ႏွင့္ ဆႏၵျပသူ မ်ား ၾကားယေန႔အထိ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္း မရွိေသးေပ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ စစ္တပ္သည္ လက္ရွိအစိုးရအား အကာအကြယ္ေပးရမည္ တာ၀န္ခံရမည္ နာခံရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆန္႕က်င္ အာဏာသိမ္းျခင္း မျပဳသည္မွအပ ေဘးမွ ငုတ္တုတ္ႀကီး ထိုင္ၾကည့္ေနသည္မွာ သဘာ၀မက်ေပ။)

ၿပီးခဲ့ေသာလက လက္နက္ကိုင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ အပါအ၀င္ အစိုးရ၏ ၀န္ႀကီးဌာနရံုးမ်ားကို ၀င္ေရာက္စီးနင္းျခင္း အမ်ားျပည္သူ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစရန္ လမ္းမ်ားပိတ္ဆို႕ျခင္း ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြါးေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္း အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားကို ဖမ္းထားမည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ဖမ္းဆီးရန္ ႀကိဳးစားျခင္း စသည္ျဖင့္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္ေနသည့္ အတိုက္ အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အင္အားသံုးဖမ္းဆီး ႏိွမ္ႏွင္းမွ ျဖစ္ေတာ့မည့္အေျခအေနတြင္၊ အတိုက္အခံတို႕က ေရွ႕တန္းတြင္သံုးထားေသာ တိုင္းျပည္သူျပည္သားမ်ား ေသေၾက ဒဏ္ရာရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ဟု ေၾကညာကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္းလတ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ထိုင္းအစိုးရသည္ ျပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၉)ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္ ဖ်က္သိမ္းျပီး ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္အညီ အစိုးရအသစ္တခုလက္သို႕ အာဏာလြဲအပ္ဖို႕္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၂) ရက္ေန႔တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ (ထိုစဥ္က ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္ေနေသာ ဆူပူေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေနေသာ အတိုက္ အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မဖမ္းဆီးခဲ့သျဖင့္ ယခုမွဖမ္းရန္ မလြယ္ေတာ့ စစ္ပြဲတခုစာ လူမ်ား ထိခိုက္ေေၾကပီးမွ ဖမ္းႏိုင္ေတာ့မည္။)

သို႕ေသာ္ အတိုက္ အခံပါတီျဖစ္ေသာ ဒီမိုကရက္ တစ္ပါတီက ေရြး ေကာက္ပြဲကို သပိတ္ ေမွာက္ျပီး ဆႏၵျပသူမ်ားက ဆက္လက္ ဆႏၵျပၾကသည္။(ဒီမိုကရက္ တစ္ပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လွ်င္လည္းရံႈးမည္ေသျခာပီး ဆႏၵျပသူမ်ားက ဆက္လက္ ဆႏၵျပၾကသည္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ယင္းလတ္ အစိုးရသည္ လာမည့္ အစိုးရ သစ္ဖြဲ႕ႏိုင္သည္အထိ ရွိေနဦးမည္ကို မလိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။)

ၾကည္းတပ္ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးရံုးဝင္းထဲ ခ်လိန္မ္ (အလုပ္သမား၀န္ႀကီး) ေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ ဖမ္းဖို႔စစ္တပ္ဝင္းထဲအထိ ထိုးေဖါက္ဝင္လာေသာ ဆႏၵျပသူလူစုေဝး...

အတိုက္အခံ မ်ားသည္ လူထု ေကာင္စီ အဖြဲ႔ မ်ိဳး ဖြဲ႕ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ယာယီတာဝန္ယူေစသည့္ နည္းျဖင့္ တိုင္းျပည္ ၏ ႏိုင္ငံေရး ပုံစံ အေျပာင္း အလဲ ကို ေဆာင္ရြက္ေစခ်င္ ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (လူထု ေကာင္စီ အဖြဲ႔ဆိုတာက သူတို႕ (အတိုက္အခံ)က ဖြဲ႕မွာ။ တည့္တည့္ေျပာရရင္ လူအုပ္နဲ႕ ပိတ္ဆို႕အၾကပ္က္ုင္ပီး အာဏာလုတာ)။
အတိုက္အခံ မ်ားသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လွ်င္လည္းရံႈးမည္ဟု တထစ္ခ်သေဘာပိုက္ကာ ၂ဝ၁၄ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂ ရက္ေန ့ေရြးေကာက္ ပြဲ မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေႏွာက္ယွက္ေနမည္ျဖစ္ပီး ထိုင္းေရြး ေကာက္ပြဲ ေကာ္မီရွင္ သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရက္အား အကန္႔ သတ္မဲ့ေရြ႕ ဆိုင္းရန္ ဒုတိယ အႀကိမ္ထပ္မံ ေတာင္း ဆိုထားျပန္ရာ ငါ့ဘုရားကလည္း မယားဖက္ ခပ္ပါပါဟု ဆိုမလိုျဖစ္ေနသည္။

ယခုအေရးအခင္းကို အစိုးရအေနျဖင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ အခက္အခဲရွိေနပီး အေရးအခင္းသည္လည္း ရွည္ေနသမွ် တိုင္းျပည္မွာ နစ္နာသည္ထက္ နစ္နာသြားမည္မလြဲပါ။ (ဤအေရးအခင္းၿပီးရန္ အျမန္လုပ္သင့္သည္မွာ စစ္တပ္မွအာဏာသိမ္းရန္ျဖစ္သည္။ အာဏာသိမ္းပီး စစ္တပ္အေနႏွင္ မလြဲမေသြ လုပ္ရမည့္အလုပ္မွာ ကမၼနမ္-စူထစ္ႏွင့္ တာ၀န္ရွိ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီးအေရးယူရမည္။
ထိုေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲကို စစ္တပ္မွတာ၀န္ခံက်င္းပေပးကာ အႏိုင္ရပါတီအား အာဏာအပ္ရမည္။ လက္ရိွ နိုင္ငံေရး တင္းမာ မွု မ်ား သည္ ဖဲြ့စည္း ပံုအား နည္းခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္ သည့္အ တြက္ ဖဲြ ့ စည္း ပံုျပင္ ေရးကို ေတာင္း ဆို ေန ၾက ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ဖဲြ ့စည္းပံုကို ၂ နွစ္အတြင္း အျပီးျပင္ ဆင္ရန္ စစ္တပ္မွႀကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႕ လိုသည္။

ရာမ(၄) လမ္းမ လံုမဏီ ပန္းျခံနားက ပိတ္ဆို႕ေရးစခန္း

ဟိုးေနာက္ကစင္က တရားေဟာစင္။

စင္ေရွ႕ကလူစည္စည္စုစုကတရားနာပရိတ္သတ္(ေန႕လည္ခင္းဆိုေတာ့ လူကသိပ္မစည္ ညက်ေတာ့ စတိတ္ရွိးနဲ႕

စီးလံုလမ္းထဲမွာ

လမ္းပိတ္ထားတာဆိုေတာ့ လမ္းမေပၚ စပါးတက္လွန္းေနသူ အားးး ေယာင္လို႕ ကားလမ္းမေပၚေစ်းခင္းေရာင္းေနၾကတာ ဘုရားပြဲေတာ္ကေစ်းခင္းေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေသးတယ္ ။

ကခါက က်ေနာ္ ပို႕စ္တခုမွာ ေရးဖူးသလို က်ေနာ္တို႕က လူစုစုျမင္ရင္ စက္ေသနတ္နဲ႕ ပစ္တတ္တဲ့တိုင္းျပည္ကလာတာဆိုေတာ့ သပိတ္စခန္း အလည္ေခါင္တည့္တည့္မွာ ေရာက္ေနတာ ေသနတ္နဲ႕ခ်ိန္ထားတဲ့ စစ္သားလဲမရွိ ဖမ္းပီး အခ်ဳပ္ကားေပၚအတင္ ဘုန္ႀကီးနဖူး နံပါတ္တုတ္နဲ႕ေစာင့္ရိုက္မဲ့ပုလိပ္ ေျခေထာက္နဲ႕ လည္ပင္းနင္းမဲ့ စြမ္းအားရွင္လဲမေတြ႕ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္နဲ႕ ဘ၀င္သိပ္မက်ျခင္။

ေရာင္စံုႀကိဳးနဲ႕ အမွတ္တရ ပစၵည္းေလးေတြ ထိုင္ထိုးေရာင္းေနတာယူမလား

ရင္မခံုရဘဲ ျပန္အထြက္

သူမ်ားတကာကို အနားမသြားနဲ႕ေနာ္ သတိအတန္တန္ ေပးပီး ႏွင့္က်ေတာ့ဘာသြားရြတာလည္း ဆိုေတာ့ မသြားမျဖစ္ သြားရမဲ့ ေနရာက အဲဒီနားမွာ။
အိမ္က ၉နာရီမထိုးေသးဘူး ထြက္တာ ဟိုကပိတ္ ဒီဘက္ေရွာင္ ပါတ္ေမာင္းလိုက္တာ ၁၁နာရီေက်ာ္မွ ၁၇ကီလိုခရီးကိုေရာက္တယ္။ ေရာက္ေပမဲ့ ပိတ္ဆို႕ေရးစခန္း ကို အလ်ားလိုက္ျဖတ္ေလ်ာက္ရေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္..

မာဘြန္ခရာင္းဖက္ အ၀င္။

အခုျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ျမန္မာျပည္ကလာတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႕ စကားေျပာၾကည့္တဲ့အခါ လမ္းမေပၚ ထြက္လာတဲ့ လူအုပ္ႀကီးေၾကာင့္ အစိုးရ အခက္အခဲေတြ႕ေနတာကို ျမန္မာ့အေရးအတြက္ အားက် အတုယူစရာဟု အျမင္ရွိသူေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။

အတိုက္ အခံ ဆႏၵျပ သမားမ်ား က ဇန္နဝါရီ ၁၃ ရက္ နံနက္ပိုင္း မွ စ၍ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ လမ္းမမ်ား ကို ပိတ္ဆို႔ကာ အဓိက အေရးပါ ေသာ လမ္းဆံု လမ္းခြမ်ား ကို သိမ္းယူ ခဲ့ၿပီး အတား အဆီး မ်ား တည္ေဆာက္ ခဲ့ၾကသည္။၄င္း တုိ႔၏ လုိလားခ်က္ မွာ လက္ရွိ အစိုးရ ကို ဖယ္ရွား ၿပီး ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ ခံရန္မလိုသည့္ ့ ျပည္သူ႕ ေကာင္စီ ဟု အမည္ေပးမည့္ ေကာ္မတီတစ္ရပ္ ျဖင့္ အစားထိုး သြားရန္ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္မွာ မလြဲမေသြ လိုက္နာက်င့္သံုးရတဲ့ အေျခခံမူ (Principles) ေတြ ရွိသည္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ဆိုရင္ တန္းတူညီမွ်မႈ ရွိရမည္္။ လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိရမည္္။ ပြင့္လင္းျမင္သာရမည္။ တာဝန္ခံမႈ ရွိူရမည္။

တဆက္တည္းမွာပင္ သေဘာကြဲလြဲမႈကို လက္ခံေဆြးေႏြးရမယ္။ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနရမယ္။ အမ်ားသေဘာကို လိုက္ေလ်ာၿပီး အနည္းစုသေဘာကို အေလးထားရမယ္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းတည့္မတ္မႈ ရွိရမယ္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ ရွိရမယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစား လိုက္နာႏိုင္ရပါမယ္။ ဒါေတြကို ျပည္သူတဦးခ်င္းကပါ က်င့္သံုးရပါ တယ္။ အစိုးရကလည္း က်င့္သံုးရပါတယ္။ ျပည္သူေရာ အစိုးရကပါ တတိုင္းျပည္လံုး က်င့္သံုးရမွာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံရဲ႕ စံံႏံႈးပါဘဲ။ ျပည္သူ႕ဆႏၵနဲ႕ အသိအမွတ္ ျပဳထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒရဲ႕ ေဘာင္ထဲမွာ မဲသာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုသာ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ လိုက္နာ က်င့္သံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ လက္ရိွ ျဖစ္ပြားလ်က္ရိွေသာ ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ တို႕၏ ျပႆနာ၊ တနည္းအားျဖင့္ အစိုးရႏွင့္ ျပည္သူတို႕၏ ျပႆနာ မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားျခင္း ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ မေျဖရွင္းႏိုင္သည္ကို အဓမၼနည္းျဖင့္ အၾကပ္ကိုင္ကာ ညွစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ျပည္သူလုထု၏ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္မႈျဖင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာ၀န္ယူထားေသာ ယင္းလပ္အေနႏွင့္လည္း အကယ္၍ အတိုက္အခံတို႕ေတာင္းဆိုသည္ကို လက္ခံကာ ရာထူးမွ ဆင္းေပးလိုက္ပါက ထိုင္းဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ အရ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၅၇ ျဖင့္ အေရးယူျခင္း ခံရေပမည္။

ထိုင္းတြင္ ယခုျဖစ္ပြားေနေသာ အေရးအခင္းအတြင္း (ယင္းလပ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေသာ ဆႏၵျပသူမ်ား) မွာ ယင္းလပ္၏ အစ္ကို ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ကို ဆန္႔က်င္သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ အတိုက္အခံ ဒီမိုကရက္တို႕၏နယ္ျဖစ္သည့္ ထိုင္း ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေန ပညာတတ္လူတန္းစားႏွင့္ လူလတ္တန္းစားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ စီးပြားေစ်းကြက္အတြင္းတြင္ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးအျဖစ္မွ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္သို႔ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရေသာ သက္ဆင္ ရွင္နာဝပ္ လက္ထက္ထက္တြင္ ထိုင္းစီးပြားေရးထိုး တက္သြားခဲ့ၿပီး၊ လယ္သမားနဲ႕ အလုပ္သမား လက္လုပ္လက္စား အေရးကို အေလးထားေဆာင္ရြက္ေပးသည့္ ေပၚလစီေၾကာင့္ အေျခခံလူထုရဲ့ ေထာက္ခံမႈကုိ အျပည့္အဝ ရရွိခဲ့ပီး ေရြးေကာက္ပြဲဆက္ႏိုင္ခဲ့သည္။။

အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္နည္း သမားရိ္ုးက် ဗ်ဴရိုကရက္ လမ္းေဟာင္းမ်ားမွ ခြဲထြက္ၿပီး လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္မ်ား အိမ္နီးျခင္း ႏိုင္ငံမ်ားမွ စီး၀င္ေနေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ အခြန္ေကာက္ခံျခင္း အစီအစဥ္၊ ၿမိဳ႕ျပ ဆင္ေျခဖုံး ဒုစရိုက္ပေပ်ာက္ေရး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွိမ္ႏွင္းေရး၊ ေက်းလက္ေဒသမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ ေတာင္သူလယ္သမား ထုႀကီးအတြက္ ႏိုင္ငံပိုင္ ေငြျဖင့္ မတည္ေပးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ယခင္လူမ်ား လုပ္မေပးဖူးသျဖင့္ သူ႕နာမည္ေကာင္းရ ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားႏွင့္ အေျခခံ လူတန္းစားတုိ႔၏ ေထာက္ခံ မႈကို ရယူႏိုင္္းခဲ့သည္။

သန္းေပါင္းမ်ားစြာခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး အာဏာရွိလိုေသာ သက္ဆင္သည္ ႏိုင္ငံေရး အာဏာ ရလာသည့္္တိုင္ အတၱႀကီးမႈကို အေတာမသတ္ႏိုင္၊ ဇရာေထာင္းကာ သက္တမ္းေစ့ေနၿပီျဖစ္ေသာ ၾကည္ညိဳ ေလးစား ဖြယ္ရာ တုိင္းျပည္၏ ဥေသွ်ာင္၊ ဘုရင့္ေနရာကို အစားဝင္လုိၿပီး လီကြမ္ယု၊ ဆူဟာတုိ၊ မဟာသီယာ မိုဟာမတ္ တုိ႔ကဲ့သို႔ ကာလၾကာရွည္ အာဏာတည္ၿမဲလိုစိတ္၀င္လာသည္ကို ဘုရင့္အက်ိဳး လိုလားကာကြယ္သူမ်ားက မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကေပ။။

တိုင္းေရးျပည္ရာကို စိတ္၀င္တစား ဖိစီးေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိေသာ၊ တိုင္းသားျပည္သူ ဗိုလ္လူအေပါင္း၏ ယံုၾကည္ကိုးစား ေမတၱာပြါးျခင္းကို ခံယူရရွိေသာ၊ တိုင္းျပည္၏တိုးတက္ေရး သက္သာေျခာင္ခ်ိေရး သဘာ၀ေဘးကာကြယ္ေရးတို႕တြင္

နည္းပညာသစ္မ်ားႏွင့္ သိပၸံပညာ ရပ္မ်ား ျဖည့္စည္းေပးျခင္းတို႕ျဖင့္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ေတြးေခၚ တတ္ေသာ စံျပ ဘုရင္ တစ္ပါးျဖစ္သည့္ ဘုရင္ ဘူမိေဘာ၏ ေခတ္သည္ ယခုဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ျဖစ္လာသည့္ က်မ္းမာေရး အေျခအေနအရ နိဂံုးပိုင္းသို႕ ခ်ည္းကပ္ က်ေရာက္ ေနၿပီျဖစ္ရာ သက္ဆင္ သည္ ဘုရင္ မင္းျမတ္ နတ္ရြာစံသြား ၿပီးေနာက္၊ နန္းေတာ္၏ အာဏာကို လႊဲေျပာင္း လႊမ္းမိုးရန္ ဘုရင့္ပံုရိပ္ကို အရိုက္အရာခံ သိမ္းယူႏုိင္ရန္ အႀကံအစည္ႀကီးထားသည္ဟု ယူဆၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ဒုတိယအႀကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲကို သက္ဆင္ မဲအျပတ္အသက္ အႏုိင္ရခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ နန္းေတာ္က ေထာက္ခံခဲ့သည့္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ သက္ဆင္ကို ျပည္ေျပး ဘ၀ ျဖစ္ေစခဲ့သည္ ။ ျပည္ပေရာက္ေနေသာ သက္ဆင္ကို အာဏာအလြဲသံုးစား လုပ္မႈနဲ႕ တရားစြဲခဲ့ပီး မ်က္ကြယ္မွာ တရား ႐ုံးက ေထာင္ႏွစ္ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခဲ့သည္။ သူ၏ Thai Rak Thai ပါတီကုိလဲ ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္္။

သို႔ေသာ အဲဒီေနာက္ပိုင္း က်င္းပတဲ့ ေရြး ေကာက္ပြဲေတြမွာ Thai Rak Thai ပါတီကုိ အသြင္ေျပာင္းတစ္ျဖစ္လဲ ထားေသာ သက္ဆင္လိုလားသည့္ ပါတီကပင္ အႏိုင္ရခဲ့သည္္။ သို႕ျဖစ္ရာ စစ္တပ္နဲ႕ အေပါင္းပါေတြက အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပၿပီး တက္လာသမွ် သက္ဆင္ဘက္ေတာ္သား ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို ျဖဳတ္ခ်ပစ္ေနရသည္။

သို႕တိုင္ေအာင္ စစ္တပ္သည္၄င္း အင္အားႀကီးအတိုက္အခံ ဒီမိုကရက္ပါတီ(ဖတ္ ပျခာတိပတ္) သည္၄င္း ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားတြင္ ျပည္သူ႕ေထာက္ခံမႈ ရလာဒ္ေျပာင္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ၾကပါ။

ေနာက္ဆံုး ၂၀၁၁ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္ေနာက္ခံႏွင့္ သီးျခား ေထာက္ခံမႈ မည္သို႕ပင္ရွိေသာ္လည္း ထိုင္းျပည္သူ အမ်ားစုသည္ သက္ဆင္၏ ဆႏၵျဖစ္ေသာ (သက္ဆင္၏ ထုိင္းႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လာနိုင္ေရး တိုက္ပြဲ ကာလအတြင္း ညီမ ျဖစ္သူ ယင္းလပ္ ကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေစလုိၾကသျဖင့္) ယင္းလပ္ ရွင္နာဝပ္ ကို မဲေပးၾကသည္။ အမတ္ေနရာ ၅ဝဝ ရွိတဲ့အနက္ ယင္းလပ္တို႕ပါတီ က ၂၆၅ ေနရာနဲ႕ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့သည့္အတြက္ ဒီမိုကရက္ပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကိဳး၀ိုင္းအတြင္း မ၀င္၀ံ့ေတာ့ေပ။

သက္ဆင္မတိုင္မွီ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ ၾ သဇာႀကီးသူမ်က္ႏွာေဟာင္းမ်ားသာ လႊမ္းမိုးထားသည္။ ယိုင္ႏွဲ႕ႏွဲ႕ ပါလီမံႏွင့္ ေငြရင္းစိုက္ကာ အမတ္လုပ္အျမတ္ရွာေသာ ပါတီႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသာ ႀကီးစိုးသည့္ လည္ပါတ္မႈျဖင့္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပံုမွန္ ရိုးအီေနသည္။ သက္ဆင္မတိုင္မွီ စစ္တပ္မွ ဆယ့္ခုႏွစ္ႀကိမ္ အာဏာသိမ္းခဲ့ပီး အေျခခံဥပေဒလည္းဒါဇင္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။

သက္ဆင္လက္ထက္တြင္ အစဥ္အဆက္ ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားေသာ ေက်းလက္ေနတို႔ ႏွစ္သက္မည့္ မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္သည္။ က်မ္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ စရိပ္ အလြန္ႀကီးေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္၊ လူတိုင္း ထိုင္းေငြ ဘတ္၃၀ ျဖင့္ ေဆးရံုတက္ႏိုင္ခြင့္သည္ ထိုင္းအေျခခံလူတန္းစားအဖို႕ အိပ္မက္ပင္မမက္ဖူးခဲ့။ တစ္သက္လံုး အစိုးရ ဘယ္သူ ျဖစ္ျဖစ္္ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရတာဟု သေဘာေပါက္ခဲ့ေသာ ထိုင္း ဆင္းရဲသူတို႔သည္ သက္ဆင္ကို အႀကီးအက်ယ္ ေထာက္ခံေလသည္။ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ထိုင္းပါလီမံစနစ္စတင္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစပီး ထိုင္းႏုိင္ငံ သမိုင္းတြင္ သက္တမ္းျပည့္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရသည့္ ပထမဦးဆုံးေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွာ သက္ဆင္ျဖစ္သည့္အျပင္ ျပည္သူအမ်ားစု၏ ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္လည္း သက္ဆင္ ဒုတိယအႀကိမ္ မဲအျပတ္အသက္ အႏုိင္ရခဲ့ၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျပန္္ ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္္သည္။

ယခု ယင္းလပ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္သူမ်ားက သက္ဆင္ ႏွင့္ မဟာမိတ္ ပါတီမ်ား ၏ လူႀကိဳက္မ်ား ေသာ မူဝါဒ Populist policies မွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို အျပစ္ အနာ အဆာ မ်ား ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီး ထားျခင္း ျဖစ္သည္ ဟု စြပ္စြဲေနၾက ေသာ္လည္း ဒီမိုကရက္ပါတီက ႏုိင္ငံဘတ္ဂ်က္ ျပ႒ာန္းေသာအခါ သက္ဆင္၏ Populist policies မူဝါဒမ်ားထက္ပင္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ ပိုဆန္သည္ဟု အကဲခတ္မ်ားက ေဝဖန္ၾကသည္။

ေရြးေကာက္ခံ ကိုယ္စားျပဳ ဒီမိုကေရစီ အစိုးးရပံုစံတြင္ လူႀကိဳက္မ်ားဖို႕ Popular ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျခင္း မဲဆႏၵရွင္ အားႏွင့္ အာဏာရရန္ ႀကိဳးစားျခင္းမွာ ဓမၼတာ ျဖစ္သည္။

အလားအလာ မေကာင္းသည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ တက္လာသူကို ေလဆိပ္ ပိတ္ဆို႔ ဆႏၵျပျခင္း၊ စီးပြားေရးအတြက္ အဓိကက်သည့္ ေနရာမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ ဆႏၵျပျခင္း၊ နည္းတို႔ျဖင့္ ျဖဳတ္ခ်ၾကသည္မွာ အစဥ္အလာတရပ္ ျဖစ္လာေနပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အနာဂါတ္ ဒီမိုကေရစီေရးကို ႀကီးစြာ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖြဲ႕အာဏာရလိုက္ ေနာက္တစ္ဖြဲ႕က ျဖဳတ္ခ်လိုက္ျဖင့္သာ ဂ်ာေအးသူ႔အေမ႐ိုက္ ဇတ္လမ္းသည္ တြဲလြဲေနပါအံုး မိုးေတာင္က ၿခဳန္းးေစအံုးမည္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ကံမေကာင္အေၾကာင္းမလွစြာျဖင့္ ထိုင္းျပည္သူျပည္သားတို႕၏ ျမတ္ိႏိုးအားထားရာ ဘုရင္ မင္းျမတ္၏ က်မ္းမာေရး ႏိွမ့္က်ေနခိုက္ ျဖစ္ေနျပန္ရာ ယခုအေရးတြင္ ဘုရင္ မင္းျမတ္သည္ စည္းလံုး ညီညြတ္ ၾကရန္ ေၾကညာခ်က္ကို ေလသံၾကားရံုမွ်သာ ဖတ္ျပႏိုင္ခဲ့သည္။

အကယ္ ၍သာ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ က်မ္းမာေရးျပည့္စံုေနမည္ဆိုလ်င္ ျပည္သူမ်ားကို ခ်စ္ခင္သနားေသာ စိတ္ႏွလံုး ျပည့္၀ေသာ မင္းတရားသည္ တိုင္းျပည္၏ တာ၀န္ရွိေသာ ဦးစီးတေယာက္ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ ျဖစ္ေစ တရား၀င္အစိုးရ၏ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေတြ႕ဆံုေျဖရွင္း ျခင္းကို ပိုမုိေထာက္ပံ့ေပးမည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။

ႏုိင္ငံေရးဆက္ႏြယ္သည့္ ရာဇဝတ္မႈျဖင့္ စြဲခ်က္တင္ခံခဲ့ရသည့္ ယခင္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အဘီဆစ္ အပါအဝင္ မည္သည့္ ႏုိင္ငံေရးအရ သေဘာထားကြဲလြဲသူမ်ဳိးကိုမဆုိ ျပစ္မႈမွလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ျပဳေရး ဥပေဒတစ္ရပ္ ျပ႒ာန္းရန္ အဆုိတင္သြင္း ခဲ့သည့္ ရင္လပ္ ၏ သက္ဆင္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရရွိေရး ေဆာင္ရြက္ႀကိဳးပမ္းမႈသည္ အမွန္စင္စစ္ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းအရ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိယ္စားလွယ္ ၅၀၀ ပါ၀င္ေသာ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒ ၾကမ္းကုိ ၁၉ နာရီ ၾကာ အေခ် အတင္ ေဆြးေႏြး ၿပီး ညြန္႔ေပါင္း ပါတီေတြ က ကုိယ္စားလွယ္ ၃၁၀ က ကန္႔ကြက္ မဲ့သူ မရွိ ေထာက္ခံမဲ ေပးခဲ့ ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ယခုအခါ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္းဘဏ္ (၇)ခုပိတ္ထားရျခင္း အပါအ၀င္ အလုပ္အကိုင္ပ်က္မႈ တိုင္းျပည္၏ ဘ႑ာ ဆံုးရံႈးျခင္းႏွင့္ စီးပြားထိခိုက္မႈ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ပစ္ခတ္မႈမ်ား ေပါက္ကြဲမႈမ်ား ထိခိုက္နာက်င္မႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့မႈ ပဋိပကၡျဖစ္ေစေအာင္ မတည္မညိမ္ျဖစ္ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္သျဖင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ တိုးျမႇင့္ ေပၚေပါက္လာ ႏိုင္ျခင္းတို႕အေပၚ ဆႏၵျပသူမ်ားအား လံႈ႕ေဆာ္သူ အတိုက္ အခံ ျပည္သူ႔ ဒီမိုကရက္တစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေကာ္မတီ (People's Democratic Reform committee) (PDRC) ေခါင္းဆာင္ ဆူသက္ေသာင္ ဆူဘန္ ကို အေရးယူရမည္ ျဖစ္သည္။

သက္ဆင္သည္လည္း ၎အာဏာျပန္လည္ရရွိေရးအတြက္ တုိင္းျပည္မၿငိမ္မသက္မႈမ်ားကို ျပည္ပမွ လႈံ႕ေဆာ္ ေပးေနၿပီး ၎ကို ေထာက္ခံသူမ်ားကို ေရွ႕သို႔တြန္းပို႔ၿပီး အေသခံခုိင္းေနခဲ့ပါသည္။ သူ၏ ျပည္ေတာ္ျပန္ေရး အေလာင္းအစားကို ညီမျဖစ္သူအား ေလာင္းေၾကးထား ကစားေနသူျဖစ္သည္။

ႏွစ္ဖက္အားၿပိဳင္ အျပတ္ရွင္းေနသည့္ၾကားတြင္ ျပည္သူလူထုကသာ စေတးခံေနရသည္။ အဆင္မသင့္လွ်င္ အုပ္စုစစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ကာ တိုင္းျပည္ပ်က္သည္အထိ ျဖစ္ပြါးလာဘြယ္ရွိေလသည္။ အနည္းဆံုး ျပည္ပရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား ထြက္ခြါသြားလွ်င္ မ်ားစြာအထိနာေပမည္။ ေဒသတြင္းအေျခအေနသည္ ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္၅၀အတြင္းက အိမ္နီးျခင္း ႏိုင္ငံ အားလံုး အတြင္းမီးေလာင္ပီး ထိုင္းတႏိုင္ငံတည္း ၿပိဳင္ဖက္ကင္း စီးပြါးတက္ေနသည့္ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့။

ထိုင္း၏ ျပည္ပမွရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ဗီယက္နမ္က ရယူသြားႏိုင္သည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက ယူဆၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင့္ ျပည္ပမွရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို လက္ခံႏိုင္ေျခရွိေသာ္လည္း လူမ်ိဳးစရိုက္ဟုဆိုရမည့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လည္း မကြ်မ္းက်င္ တပါးသူအားလည္း ဆရာမတင္လိုသည့္ စိတ္ထားေၾကာင့္ ရာႏံႈးျပည့္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဟု ဆိုၾကသည္။

Subscribe to: Posts (Atom)

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30^th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30^th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5^th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.

Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!