kabarmakyay: April 2009

4/29/2009

ဘာျဖစ္ၾကတာလဲလို႕........

ဟိုမိုကေရစီပို႕စ္ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး စာဖတ္ပရိတ္သတ္တဦးက အီးေမးလ္
ျဖင့္ေမးျမန္းေတာင္းဆိုလာသည့္အျဖစ္အပ်က္တခုကို ယၡဳပို႕စ္ျဖင့္ ျပန္
လည္တင္ျပလိုက္ပါသည္။
စာဖတ္မိတ္ေဆြေမးလာတာက ဧၿပီလ ၁၃-၁၄ ထိုင္းရွပ္နီ အေရးအခင္း
ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့ရဲ႕ ဟိုမိုကေရစီ ပို႕စ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာဘေလာ့
မ်ား သတင္းဌာနမ်ား ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ား သတင္းနက္၀ပ္မ်ား ကိုဖတ္ရႈရာ
မွာ သတင္းနက္၀ပ္ဆိုက္ဒ္တခုက “ရုပ္သံျမင္ကြင္း သတင္းတပုဒ္မွာ
အစိမ္းပုတ္ေရာင္တီရွပ္၀တ္ထားသူတဦးက ဆနၵျပသူ အမ်ိဳးသမီးတဦးကို
ဆံပင္ကေန တရြတ္တိုက္ဆြဲၿပီး စစ္သားေတြဖက္ဆီ ဆြဲသြားတာျမင္လိုက္ ရပါတယ္။ အဲဒီအမ်ိုးသမီးကိုျပန္လည္ဆြဲေခၚသူ အမ်ိဳးသမီးဟာ အေပၚ
အက်ၤ ီကြ်တ္ေနၿပီး အတြင္းခံအကၤ် ီကိုသာ၀တ္ဆင္ထားတာကို ေတြ႕ရ
ပါတယ္။” လို႕ဖတ္လိုက္ရတာေၾကာင့္ သတင္းအျဖစ္အပ်က္ကို သိလို
တဲ့အတြက္ ထပ္မံရွာေဖြရာမွာ ဓါတ္ပံုကုိေတြ႕ ေသာ္လည္း ျဖစ္ပြါးပံုကို ေတာ့မသိရဘဲျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ သတင္းျဖစ္ပ်က္ပံုသိလွ်င္ျပန္ၾကားေပးပါလို႕ ပါရွိ ပါတယ္။
ယၡဳရက္ပိုင္းအတြင္းထိုင္းမွာလဲ ဒီအေၾကာင္းနဲ႕ပါတ္သက္လို႕ လြတ္ေတာ္အတြင္း အတိုက္အခံအမတ္မ်ားရဲ႕
စြဲခ်က္မ်ားေမးခြန္းမ်ား အာဏာရအစိုးရရဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားကို အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္
အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြေႏြးေနတာေၾကာင့္ သတင္းျဖစ္စဥ္အျပင္ ေနာက္ဆက္တြဲ သတင္းမ်ားကိုပါ ဆက္စပ္
ရွာေဖြတင္ျပလိုက္ပါသည္။

သတင္းျဖစ္စဥ္မွာ ဧၿပီလ(၁၃)ရက္ေန႕က အႏူက္ဆာ၀ါလီ အ၀ိုင္းအနီးမွာ စုရံုးဆႏၵျပေနတဲ့ အနီ၀တ္အုပ္စုမွ အမ်ိဳးသမီး၂ဦးႏွင့္ သတင္းေထာက္တဦး အေျခအတင္ ေျပာဆို စကားမ်ားရာမွ

ရုန္းရင္းဆန္ခပ္ျဖစ္ကာ ပြဲၾကမ္းၿပီး ဆြဲလားရမ္းလား ၀ရံုးသုန္းပါး ျဖစ္ကုန္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။(ပံုမ်ားကိုကလစ္လုပ္ကာ ႀကီး ၾကည့္ ႏိုင္ပါသည္)ပံုတြဲ(၁) စကားအေျခအတင္ေျပာရာမွ နင္ဘဲငါဆဲ အဆင့္ အရွိန္ျမင့္လာကာ-

ပံုတြဲ(၂) အမ်ိုးသမီးတဦးက သူ၀တ္တားေသာ အက်ၤ ီကို သူ႕ဖါသာဆြဲခ်ြတ္လိုက္စဥ္ က်န္အမ်ိဳးသမီးက သတင္း ေထာက္အား၀င္ေရာက္ဆြဲလြဲလံုးေထြးသည္။

ပံုတြဲ(၃)ပံု၁သည္ ပံုတြဲ(၂)ပံု၂ႏွင့္တဆက္တည္းျဖစ္သည္။အမ်ိုးသမီးက၀င္ လံုးၿပီးအနီအုပ္အတြင္း ဆြဲေခၚရာမပါ သြားရန္ သတင္းေထာက္ကျပန္လွန္ရုန္းကန္ကာ ဆံပင္ဆြဲရင္းအေစာင့္မ်ားရွိရာဖက္သို႕ထြက္ရျခင္းျဖစ္သည္။
(အျဖစ္အပ်က္ကိုဗြီဒီယို မွတ္တမ္းျဖင့္ၾကည့္ရန္ထည့္သြင္းေပးထားပါသည္)

ထိုအခင္းျဖစ္မႈႏွင့္ပါတ္သက္ပီး ထိုင္းလြတ္ေတာ္အတြင္း အတိုက္အခံဖက္မွ စြဲခ်က္၂ခုတင္ပါသည္။
ပဌမ စြဲခ်က္မွာ ထိုအမ်ိဳးသမီးအား ဆံပင္ဆြဲ၍ တရြတ္တိုက္ေခၚသူသည္ ထိုင္းတပ္မေတာ္အရာရွိ တဦးျဖစ္သူ အမွတ္(၁၂) တပ္ေတာ္မွ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ကရင္စ နန္ထ ေဖၚထိဒစ္ ျဖစ္ေၾကာင္း -

ဒုတိယစြဲခ်က္မွာ အမ်ိဳးသမီးအားအၾကမ္းဖက္ေနမႈႏွင့္က်န္အမ်ိဳးသမီးတဦးက ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္း
ေနသည္ကို အနီးရွိစစ္သားမ်ားက တစံုတရာအကူအညီ ေပးျခင္းမရွိပါဟု စြတ္စြဲျခင္းျဖစ္သည္။

အစိုးရဖက္မွျပန္လည္ေျဖရွင္းသည္မွာ အကယ္၍ အမ်ိဳးသမီးအားအၾကမ္းဖက္ဆံပင္ဆြဲကာ တရြတ္တိုက္ေခၚသူသည္ အမွတ္(၁၂)ဘုရင့္တပ္မေတာ္မွ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ကရင္စ နန္ထ ေဖၚထိဒစ္ ဟုဆိုလွ်င္ ေအာက္ပါဓါတ္ပံုပါပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ကရင္စ နန္ထ ေဖၚထိဒစ္ ၏ ပံုျဖစ္ပါသည္။ အျခင္းျဖစ္သူႏွင့္ တဦးတည္းမဟုတ္ တေယာက္စီျဖစ္ပါသည္။

ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ကရင္စ နန္ထ ေဖၚထိ ဒစ္ သည္ အျခင္းျဖစ္ကာလအတြင္းထိုအနီး၀န္း က်င္တြင္တာ၀န္

ထမ္းေဆာင္ေနရၿပီး ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္ လီဗိြဳက္စ္ တီရွပ္ကိုလည္း ၀တ္ဆင္မထားပါ။

အိမ္ျပန္အ၀တ္လဲၿပီး ဂုဏ္သေရရွိအမ်ိဳးသမီး၂ဦးကို လာေရာက္ ရန္ျဖစ္ရန္လည္း အခ်ိန္မရွိပါဟုေျဖရွင္းကာ-

အျခင္းျဖစ္စဥ္က ထို၀န္းက်င္တြင္ သာမာန္အရပ္သား မ်ားသာ ၀ိုင္အံုၾကည့္ရႈေနသည္ကို ဓါတ္ပံုမ်ားအရ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ စစ္သားမ်ားအေနႏွင့္ စည္းျခားသတ္မွတ္ေနရာယူထားရာသို႕ တြန္းထိုး ေရာက္ရွိ လာခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအား အၾကမ္းဖက္ျခင္းမျပဳရန္ ဟန္႕တားျဖန္ေျဖခဲ့ပါေၾကာင္း-ေဖၚျပထားေသာ ဓါတ္ပံုကိုသက္ေသထူ၍ဒုတိယစြဲခ်က္ကိုေျဖရွင္းခဲ့သည္ဟု သိရွိရပါသည္။

4/14/2009

ဟုိမိုကေရစီ

ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္ဆင္ရွီနာ၀တ္ ရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္တမ္းက စတင္ၿပီး မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္လာ တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးဟာ ဆန္႔က်င္ဖက္အုပ္စုမ်ား ဘတျပန္ က်ားတျပန္ မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္သံသရာလည္ေနရင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ (၂၀၀၉ ဧၿပီလ ၁၂ရက္ ) မွာေတာ့အေျခအေနဟာ ထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ၿပီး ၁၇ႏွစ္ အတြင္း အဆိုး၀ါးဆံုးအဆင့္ကို ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။
ဧၿပီလ ၈ ရက္ေလာက္ကစၿပီး ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူစုလူေ၀းအားေကာင္း အရွိန္ျမင့္လာတဲ့ United Front for Democracy against Dictatorship (UDD)လိုု႔အမည္ခံယူထားေသာ တပ္စင္ လိုလားသူမ်ား ရွပ္နီအဖြဲ႕ဟာ ပတၱယားမွာ က်င္းပတဲ့ အာဆီယံထိပ္သီးစည္းေ၀းပဲြကုိ ထုိးႏွက္ရာမွာ ရွပ္နီဆႏၵျပသမားေတြကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ UDD ေခါင္းေဆာင္ အရစ္စ္မန္း ကုိ တေန႔မနက္က ဘန္ေကာက္မွာ ဖမ္းလုိက္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာထပ္ဆင္ရဲ႕ ဗီဒီယုိစကားေျပာေခြေတြနဲ႔ ဖုန္းေျပာတာေတြကုိ ထုတ္လႊင္ေပးတဲ့ D ၿဂိဳလ္တုရုပ္သံလႊင့္ဌာန ကုိလည္း ပိတ္လုိက္ပါတယ္။ တုန္႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ရွပ္နီဆႏၵျပသမားေတြက အဓိကလမ္းမႀကီးေတြ၊ ရထားလမ္းေတြနဲ႔ တံတားေတြကုိ ပိတ္ဆုိ႔လုိက္ၿပီး ျပည္နယ္အခ်ဳိ႕က ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေတြကုိ ၀ုိင္းထားလုိက္ၾကပါတယ္။
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၀င္းအတြင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ကားကို ရွပ္နီလူအုပ္က ၀ိုင္းပိတ္ အၾကမ္းဖက္ ရိုက္နက္ တိုက္ခိုက္ရာမွာ အသက္ အႏၱရာယ္ရွိေလာက္တဲ့အေျခအေနကေန ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ကေတာ့ သီသီေလး လြတ္ေျမာက္သြားေပမဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လံုၿခံဳေရး တာ၀န္က်တေယာက္ ဒဏ္ရာရၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကားေမာင္းသူကို ရွပ္နီလူအုပ္က ဖမ္ဆီးထားပါတယ္။
ဆႏၵျပရွပ္နီလူအုပ္က ဘတ္စ္ကားတခ်ိဳ႕ကုိ အပုိင္စီးၿပီးလမ္းမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ျခင္း ေမာ္ေတာ္ကား တာယာ မ်ားကိုမီးရႈိ႕ျခင္း ဓါတ္တိုင္အခ်ိဳ႕ကိုခ်ိဳးျပစ္ျခင္း သူတို႔တားသည္ကိုရပ္မေပးသည့္ တက္စီ ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္မွန္ကားအခ်ိဳ႕ကို ခဲႏွင့္ပစ္ေပါက္ျခင္း ရိုက္နက္ဖ်က္ဆီးျခင္းေတြ လုပ္လာတဲ့အျပင္ ဂက္စ္တင္ကာကား(ဓါတ္ေငြ႕ပို႔သည့္ကား)တစီးကိုအပိုင္စီးကာ လမ္းပိတ္ဆို႕ သည္ကို ရပ္ကြက္လူထုက သူတို႔ အတြက္ အႏၱရာယ္ႀကီးက်ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ကန္႕ကြက္ေျပာဆိုသည့္အတြက္ ရပ္ကြက္လူထုအား ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္သည္အထိ ဥပေဒမဲ့လုပ္လာတဲ့အတြက္ ေန႕လည္ ပိုင္းမွာ အေရးေပၚဥပေဒအမိန္႕ထုတ္ကာ စစ္ေသနာ ပတိခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆြန္ကစ္တီ ဂ်က္ကာဘတ္ကုိ အေရးေပၚအေျခအေနဥပေဒကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ ေဆာင္ ရြက္ဖုိ႔အတြက္ ဘန္ေကာက္ေဒသ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးထိန္းသိမ္းေရးညြန္ၾကား ေရးမွဴး အျဖစ္ ခန္႔အပ္လုိက္ပါတယ္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က သက္ဆိုင္ရာတာ၀န္ရွိအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ လမ္း ပိတ္ဆို႕ဖ်က္ဆီးမႈတို႔ကို အေရးယူတားဆီးဖို႔ညြန္ၾကားလိုက္ၿပီး အစုိးရအေနနဲ႔ တုိင္းျပည္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဥပေဒ ေဘာင္ထဲကေန လုပ္သင့္တာမွန္သမွ် လုပ္ရပါမယ္ ျပည္သူ ေတြအေနနဲ႔ အစုိး ရအေပၚ နားလည္ယုံ ၾကည္ၾကဖုိ႔နဲ႔ံ သံသယျဖစ္ဖြယ္လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ် အာဏာ ပုိင္ေတြဆီကုိ သတင္းပုိ႔ဖုိ႔ ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။

တခ်ိန္ထည္းမွာဘဲ ျပည္နယ္အသီးသီးက ရွပ္နီအဖဲြ႔သားေတြက ေဒါသတႀကီး တုန္႔ျပန္မႈေတြျပဳလုပ္ပါတယ္။အဓိကလမ္းမႀကီးေတြ၊ ရထားလမ္းေတြနဲ႔ တံတားေတြကုိ ပိတ္ဆုိ႔လုိက္ၿပီး ျပည္နယ္အခ်ဳိ႕က ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေတြကုိ ၀ုိင္းထား လုိက္ၾကပါတယ္။

ခ်င္းမုိင္မွာ ခ်င္းမုိင္ နံပတ္ ၅၁ အုပ္စုက ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ရွပ္နီအဖဲြ႔သား ၃၀၀၀ ေလာက္က ခ်င္းမုိင္နဲ႔လမ္ဖုန္းကုိ ဆက္သြယ္ထားတဲ့ အဓိကလမ္းမႀကီးကုိ ပိတ္ဆုိ႔ခဲ့ပါတယ္။ ခ်င္းရုိင္းခရုိင္မွာ လူ ၅၀၀ေလာက္က မယ့္ခုန္းလမ္းဆုံမွာ ခ်င္းရုိင္းအ၀င္အ ထြက္က ကားေတြကုိ တားဆီးၿပီး ယာဥ္ေၾကာကုိ ပိတ္ဆုိ႔ခဲ့ပါတယ္။ လမ္ပန္းမွာ ဆႏၵျပသူ ၂၀၀ေလာက္က လမ္ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ေရွ႕က လမ္ပန္း-ဖရဲလမ္းမကုိ ပိတ္ဆုိ႔ၿပီး ယာဥ္အသြားအလာေတြ ရပ္တန္႔သြားေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ပစ္ဆန္ႏူလြတ္မွာ ဆႏၵျပသူုေတြ က ျပည္နယ္ခန္းမကုိ ၀ုိင္းထား ၾကပါတယ္။ ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ ကြမ္ဖရုိင္ဖနားရဲ႕ အမာခံေဒသတခုျဖစ္တဲ့ ေျမာက္ပုိင္းဥေဒါင္ထာနီ ျပည္နယ္မွာ လူ ၂၅၀၀ ေလာက္ဟာ ျပည္နယ္ခန္း မေရွ႕မွာ စုရုံးခဲ့ၾကပါတယ္။

လမ္ဖုန္းမွာ ရာခ်ီတဲ့ရွပ္နီဆႏၵျပသမားေတြက ရထားလမ္းကုိ ပိတ္ဆုိ႔လုိက္တာေၾကာင့္ ေျမာက္ပုိင္းနယ္ေတြ ကုိ ျဖတ္သြားတဲ့ ရထားခရီးစဥ္ေတြကုိ ဖ်က္သိမ္းလုိက္ရပါတယ္။
ဥဘြန္ရတ္ ခ်ာထနီမွာ ဆႏၵျပသူေတြက ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီး ဘန္ေကာက္ဘက္သြားတဲ့အျခား အဓိကလမ္းမေတြ ပိတ္သလုိပဲ ျပည္နယ္ရဲ႕အဓိကလမ္းမျဖစ္တဲ့ ခ်ာရာခြန္းလမ္းမႀကီးကုိ ပိတ္ဆုိ႔လုိက္ ပါတယ္။
နခုံရတ္ခ်ာစီမားမွာ ဘန္ေကာက္ကေနေျမာက္ပုိင္းျပည္နယ္ကုိ သြားတဲ့ အဓိက အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့ မီထရာဖတ္ အေ၀ေျပးလမ္းမႀကီးကုိလည္း ပိတ္ဆုိ႔ထားပါတယ္။
ေနာင္ခုိင္မွာ ထုိင္း-လာအုိ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားဆီသြားတဲ့လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ ယာဥ္ေတြကုိ လူ ၃၀၀ ေလာက္က ပိတ္ဆုိ႔ထားပါတယ္။ ယာဥ္ေၾကာအတြက္ေတာ့ တလမ္းဖြင့္ထားေပးပါတယ္။
ထုိင္း-လာအုိ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ကေန မီတာ ၅၀ေလာက္အကြာမွာ ပုလိပ္နဲ႔လုပ္ အားေပး ၂၀၀ေလာက္က ဆႏၵျပသမားေတြကုိ တားထားပါတယ္။ ထုိ္င္း-လာအုိ ဒုတိယ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားရွိတဲ့ မုဒါဟန္မွာ ဆႏၵျပသူ ၂၀၀ေလာက္က တံတားကုိ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ပိတ္ဆုိ႔ထား ပါတယ္။ တာ၀န္ရွိသူေတြက ကမၻာလွည့္ခရီသည္ေတြအတြက္ အခက္အခဲမျဖစ္ေစဖုိ႔ ဆႏၵျပသူေတြကုိ ေတာင္းပန္ၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေနာက္ပိုင္းမွာ မုဒါဟန္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမဆီကုိေရႊ႕ေျပာင္းစုေ၀းၾကဖုိ႔ သ ေဘာတူညီမႈ ရသြားပါတယ္။

အေရွ႕ပုိင္းျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့ ခ်န္ထဘူရီမွာ ရွပ္နီ ဆႏၵျပသမား ၄၀၀ ေလာက္ဟာ ခ်န္ထဘူရီနဲ႔ံ ဖုန္နမ့္႐ြန္ခရုိင္မွာရွိတဲ့ ဆေခးအုိ ကုိ ဆက္သြယ္ထားတဲ့ အမွတ္ ၃၁၇ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးကုိ ပိတ္ဆုိ႔ထားခဲ့ပါတယ္။
ရွပ္နီလူအုပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အစုိးရကုိ ဆက္လက္ ဆန္႔က်င္ၾကဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့တာေၾကာင့္ ဆႏၵျပသမားအမ်ား စုက အစုိးရအိမ္ေတာ္ေရွ႕နဲ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဆက္လက္ ရွိေနၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနတြက တကယ့္ကုိ ျပင္းထန္ေနၿပီး အၾကမ္း ဖက္မႈေတြ ျဖစ္ဖုိ႔ အဆုိးဆုံးအေနနဲ႔ အဓိက႐ုန္းေတြ ျဖစ္လာဖို႔တာစူသြားပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီဟာ ႏိုင္ငံေရးမူ၀ါဒတရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေဆာင္ရြက္ေစာင့္ထိမ္းရမယ့္ က်င့္စဥ္တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႕ေခတ္ကာလမွာ ကမၻာ့ျပည္သူအမ်ားစုဟာ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးလိုက္နာတဲ့ အစိုးရကို လိုလား ေတာင္းဆိုလာၾကပါတယ္။
တိုက္ပြဲ၀င္မႈေတြလည္း ကမၻာအႏွံ႔ေပၚထြန္းလာေနပါတယ္။
ဒီေနရာမွာအလြန္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကို ေစာင့္ထိမ္းလိုက္နာဖို႔ နကန္းတလံုးမွ ေခါင္းထဲမရွိတဲ့ ဗမာျပည္က စစ္ဒျမ (ဓါးျပ) အစိုးရကို ဒီမိုကေရစီစည္းေဘာင္အတြင္းက တိုက္ရံုႏွင့္ မၿဖံဳေလာက္လို႕ သူခ် ကိုယ္ခ် ကိုယ္ကပို ခ်ျပရမွာ ျဖစ္ေပမဲ႔ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးလိုက္နာတဲ့ အစိုးရကို ဒီမိုကေရစီေဘာင္စည္းအတြင္းက အတိုက္အခံလုပ္တဲ့အခါ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကို ေစာင့္ထိမ္းလိုက္နာဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဟိုမိုကေရစီျဖစ္သြားၿပီး အာဏာနဲ႕မွရွင္သန္လို႔ရတဲ့ စစ္တပ္လက္ထဲ ၀ကြက္အပ္ရာ ေရာက္သြားပါမယ္။
စစ္တပ္ဆိုတာ တိုက္ခိုက္ေျခမႈန္းဖို႔ ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ထားတဲ့အစုအဖြဲ႕တခုျဖစ္ တယ္ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႕။

တိုင္းျပည္တျပည္ကို အုပ္စိုးေနတဲ့ အစိုးရတိုင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးဆိုတဲ့

အာဏာ(၃)ရပ္ ကိုပိုင္စိုး ရၿပီး ဒီအာဏာ ၃ရပ္ကိုေဖၚေဆာင္ဖို႔ စစ္တပ္၊ ရဲနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ေတြ၊
လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ လက္၀ယ္ရွိပါတယ္။
ဒါေတြဟာ တိုင္းျပည္သာယာ၀ေျပာၿပီး တိုင္းသူျပည္သားအေပါင္း ခ်မ္းေျမ့ ရႊင္လန္းဖို႔ အပ္ႏွင္းမႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြကိုအလြဲသံုးစားျပဳၿပီး ထင္ရာစိုင္းရင္ေတာ့ မူလက ဒီမိုကေရစီစည္းေဘာင္အတြင္းမွာ ျပည္သူ႕ဆႏၵနဲ႔ တက္လာတဲ႕ အစိုးရျဖစ္ေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳ အာဏာရႈးအစိုးရျဖစ္သြားၿပီး သက္တန္းရွည္တာနဲ႕အမွ် တိုင္းျပည္ လံုးပါးပါးၿပီး ျပည္သူလူထုဒုကၡေရာက္မွာမလြဲပါ။

ဒီအေတာအတြင္း မနက္ ၁နာရီေလာက္က အေျခခံဥပေဒတရားရုံးအေဆာက္အဦးထဲကုိ M79 ေလာင္ခ်ာ ၃ လုံးနဲ႔ ပစ္ ခတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အပ်က္အစီး အခ်ဳိ႕ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထိခုိ္က္ဒဏ္ရာရတာေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ပတၱယားေဒသမွာ ခ်ိန္ကုိက္ ဗုံးတလုံးကြဲပါတယ္။ မုိဘုိင္းဖုန္းနဲ႔ ခဲြခဲ့ပုံပါ။ ေရပုိက္တခု ပ်က္စီးသြားတယ္၊ တျခား ခ်ိန္ကုိက္ဗုံး ၃လုံး လည္း ဒီေနရာမွာ ေတြ႔ပါတယ္။

ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ေန႔ မနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ စစ္သားေတြက ရွပ္နီ ဆႏၵျပသမားေတြကုိ စတင္လူစုခဲြပါတယ္။

စစ္တပ္ တပ္ခဲြ ၆ ခြဲနဲ႔အဓိက႐ုန္းႏွိမ္ႏွင္းေရး ရဲတပ္ခဲြတခဲြ

ေသနတ္ေတြကုိ ေလထဲေထာင္ပစ္ၿပီး မ်က္ရည္ယုိဗုံးေတြနဲ႔ပစ္ခတ္ေနတဲ့ စစ္သားေတြက အႏႈတ္ဆ၀ရီ ေက်ာက္တုိင္အနီးေနရာက ရွပ္နီအဖဲြ႔ တခုကုိ ရွင္းထုတ္လုိက္ပါတယ္။ ျပည္သူ ဆယ္ဂဏန္းေလာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ စစ္သားဆိုတာကို ပတ္သက္လာေအာင္လုပ္လို႕ပါလာရင္ ဒီျမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြမုခ်မလြဲ ျမင္ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွေနၿပီးသူ႕အားေထာက္ခံသူမ်ားကို D ၿဂိဳလ္တုရုပ္သံလႊင့္ဌာန မွတဆင့္ထိုင္းႏိုင္ငံ

တိုးတက္ေျပာင္းလဲေအာင္သူသာလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာေနသူ သက္ဆင္။

သူ ၀န္ႀကီးခ်ဴပ္ျဖစ္လို႔ သူ႔မိသားစုပိုင္ ရွင္းေကာ္ပေရးရွင္းဟာ စီးပြားေရးမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြပိုမို ရရွိခဲ့တယ္။
သူ႔ရဲ႕ ဒုတိယ သက္တမ္းကာလမွာ သူ႔မိသားစုပိုင္ ရွင္းကုမဏၰီရဲ႕ ေငြေၾကးႂကြယ္၀မွဳဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာလာျခင္း။ ပါလီမန္ကို အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားႏိုင္မွဳ၊ သူ႔မိသားစုပိုင္ ကုမဏၰီေတြရဲ႕ အဆမတန္ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာလာမွဳ၊ သူ႔ကို ေ၀ဖန္တဲ့ မီဒီယာႏွင့္ သတင္းစာေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္လာမွဳ၊ ဘန္ေကာက္ေန လူလတ္တန္းစားေတြရဲ႕ သက္ဆင္ဆန္႔က်င္ေသာလွဳပ္ရွားမွဳ၊ People's Alliance for Democracy:PAD လွဳပ္ရွားမွဳ ေတြဟာ ၁၉ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းမွဳကိုျဖစ္ေပၚေစခဲ့ေပမဲ့ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ကာလမွာ သူေပးခဲ့တဲ့ ကတိ က၀တ္ေတြကို သူပါတီ အႏိုင္ရၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ အျပည့္အ၀ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ ေပးတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံရဲ႔ သာမန္ေအာက္ေျခ ဆင္းရဲသား လူတန္းစားေတြ ဘန္ေကာက္က ကား၊ ဆိုင္ကယ္၊ သံုးဘီး တကၠစီသမားေတြဟာ တက္ဆင္ကို ေထာက္ခံ ေနၾကတုန္းပါပဲ။

ရွပ္နီ လူအုပ္ကိုလာေရာက္ ေထာက္ပံ့ေနသည့္သက္စင္၏ညီမ၂ဦး

ရွပ္နီ လူအုပ္၏ရာႏံႈးအခ်ိဳ႕မွာ ဆႏၵျပပြဲသို႔ေန႔တြက္ ၁၀၀မွ ၅၀၀ဘတ္အခေၾကးေငြယူကာပါ၀င္သူမ်ားျဖစ္သည္။
ေငြယူထားသူမ်ားလက္ခံစာရင္းတရြက္ (အမည္ လိပ္စာ ဖုန္းနံပါတ္ ေန႔တြက္ေငြႏွင့္ လူသစ္ျဖစ္ပါက အကၤ် ီနီ
ရေၾကာင္း)လိပ္စာ ဖုန္းနံပါတ္ လူမႈေရးအရ ကာျဖတ္ေပးထားပါသည္။

ဆႏၵျပသူတို႔ႏွင့္ထိပ္တိုက္ဆိုင္ထားေသာ စစ္သားမ်ားအၾကား အိေျႏၵမပ်က္လမ္းျဖတ္ကူးသြားသည့္

ဘန္ေကာက္သူ။

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားမျဖစ္မွီက ဆႏၵျပသူတို႔ႏွင့္ရဲမ်ား စစ္သားမ်ားအၾကားအေျခအေန။

ျပည္သူေတြအေနနဲ႔အစုိးရအေပၚ နားလည္ယုံ ၾကည္ၾကဖုိ႔ ဆႏၵျပသူတို႔ေအးခ်မ္းစြာအိမ္ျပန္ဖို႔
ေမတၱာရပ္ေနသည့္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္

4/01/2009

သံပျခဳပ္

ကမၻာမေၾက “မဲဆြယ္ျခင္း” သို႔မဟုတ္ ျမန္မာျပည္ေတာင္ဖက္စြန္းက အလြမ္းကဗ်ာ ပို႕စ္ကိုအရင္ဖတ္ၿပီးမွ ဒါကိုဖတ္ပါရန္။

ၿမိတ္ကြ်န္းစုႏွင့္ပါတ္သက္လို႔ ဆလံုလူမ်ိဳးအေၾကာင္း ေရးရာမွာပါခဲ့တဲ့ “သံပခ်ဳပ္”ဟုေခၚေသာ ေရေအာက္က်မ္းျပင္မွ သက္ရွိသတၱ၀ါတမ်ိဳးအေၾကာင္း ပါသည္ကို စာဖတ္သူအခ်ိဳ႕က စိတ္၀င္စား ၿပီး
ေမးျမန္းသည္မ်ားရွိပါသည္။

မူလေရးသားစဥ္ကပင္ ဓါတ္ပံုထည့္ေပးရန္ ရည္ရြယ္
ေသာ္လည္း ထိုေန႕က ပို႔စ္တင္ရာတြင္ အျပင္မွာ
ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ၿပီး ယူလာတာမဟုတ္ဘဲ ပို႕စတင္း
ထဲမွာတထိုင္တည္းေရး စက္ထဲမွာသင့္ရာပံု တခါ
တည္းေရြးႏွင့္ စိတ္လိုလက္ရ လုပ္မိေသာေၾကာင့္
ေနာက္ပိုင္း ပံုေတြကလဲမ်ား ထည့္လိုက္ ျပန္ထုတ္
လိုက္ ျပင္ထည့္လိုက္ႏွင့္ လုပ္သမွ်ဒဏ္ ဆာဗာကကလန္ၿပီး အျပင္အျဖည့္မခံေတာ့။
နဲနဲထပ္လုပ္လိုက္လွ်င္ အစပိုင္းကလုပ္ထားသမွ် ခြဲထုတ္ ခ်ဲထုတ္ ကေမာက္ကမ လုပ္ျပစ္ပါေတာ့တယ္။ စာလံုးေတြ ကပ္ပစ္ကန္ပစ္ ဒင္းညစ္ေနသည္ႏွင့္ မထည့္လိုက္ရဘဲျဖစ္သြားပါသည္။

ယခုေမးလာသည္မ်ားကိုေျဖၾကားလက္စ ႏွင့္ သူ႕အေၾကာင္း မွတ္စုမ်ားျပန္ရွာထုတ္ကာ ပို႕စ္တခုအျဖစ္သီးျခား
ထပ္တင္ ေပးအပ္ပါသည္။

ဆလံုလူမ်ိဳးတို႕သည္ သူတို႔ရွာေဖြစုေဆာင္းထားေသာ
ပင္လယ္ထြက္ကုန္မ်ားကို ထိုင္း၊ မေလးရွား၊အင္ဒိုနီးရွား
အိႏၵယ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္ေရာင္းခ်သည္လည္း ရွိသည္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံ ပို႕တ္ဘလဲတြင္သြားေရာင္းသည္ ့အခါ
ဘဂၤလားပင္လယ္ကို ျဖတ္ပီး အဲဒီေလွေလး ေတြ နဲ႕ဘဲအဲဒီကေလးေတြ ေခြးေတြ ၾကက္ေတြပါ အကုန္ သြားတာ။
စုထားတဲ႕ ငွက္သိုက္ ငါးႀကီးအံဖတ္ ငါးစီေပါင္း ခရု
ပုလဲ သံပျခဳပ္ စသည္တို႕သြားေရာင္းသည္။

(သံပျခဳပ္သည္ ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္ရွိ ၾကက္ေမာက္သီး ႏွင္ပံုစံေရာအရြယ္ပါတူသည့္ သက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္သည္။ ဆူးမ်ားမွာေဆြးေနေသာသံကဲ့သို႕ရွိၿပီးအလြန္ခြ်န္ထက္သည္။ စူးမိလွ်င္ဆူးေၾကြသြားၿပီး အသားထဲျမဳပ္က်န္ ခဲ့သည္။စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္း အဆိပ္တက္ကာ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္နာသည္။ အျပင္းအထန္ ေယာင္ကိုင္းလာသည္။ရက္အနည္းငယ္အတြင္ေယာင္ေသာေနရာပုတ္သြားသည္)အတြင္းသားမွာမူအလြန္ႏူးညံ့ၿပီးခြန္အားကိုတိုးေစသည္ဟု ဆိုသည္။

ေရေအာက္က်မ္းခင္းမွာ ခရု ဂံုး ခရင္း ကမာ ေရေအာက္သတၱ၀ါမ်ားစြာႏွင့္အတူေတြ႔ႏိုင္ေသာ သံပျခဳပ္ (ျဖဴ)

သံပျခဳပ္(နီ)

သံပျခဳပ္ကို Sea Urchins ဟုေခၚသည္။
(The name urchin is an Old English name for the round spiny hedgehogs sea urchins resemble.)

အရြယ္အစားမွာ ၃စင္တီမီတာမွ ၁၀စင္တီမီတာ ရွိသည္။

ဆူး spines မ်ားမွာ၁ စင္တီမီတာမွ၃စင္တီမီတာရွည္ၿပီး ၁မီလီီမီတာမွ ၂မီလီမီတာ လံုးပတ္ရွိသည္။

Caribbean ႏြယ္၀င္ Diadema antillarum မ်ိဳးမွာ ၁၀စင္တီမီတာမွ ၂၀စင္တီမီတာရွည္သည္။

အခြံခြဲထားပံု

မဆလေခတ္က ပါတီဥကၠဌႀကီးဦးေန၀င္းသည္ ပုလဲကြ်န္းရွိ သူ၏အပန္းေျဖအိမ္ႀကီးတြင္ လာေရာက္အနားယူတိုင္း စားသံုးေလ့ရွိ

ေၾကာင္းၾကားဖူးသည္။

Maung Thar Kyaw

The Statement, dated October 30^th, and with the Place mentioned as: Sane Lai Kan Thar, the name of the State Guest House: ‘from 13:00 to 13:55 Daw Aung San Su Kyi [ASSK] came to see Union Minister U Aung Kyi, as she was invited by the Government of the Republic of Myanmar’ was issued.

At the Meeting the discussion dwelled on the situation where ‘the State is providing necessary assistances [meaning Constitution Amendments, for example, I guess]; and, in order to have economic development views on the importance of freedom of trade, and free circulation of currencies were also discussed’. And also, ‘the progress of the State’s undertakings to obtain perpetual peace initiatives with ethnic armed groups and the people that should be included in the amnesty were discussed’. Meetings in the future shall convene is agreed.

Details of the entire Meeting were not disclosed, as usual. This is the fourth time such Meeting had taken place.

After the Third Meeting between the two factions the Statement mentioned that the President was considering Amnesty, to join hands in controlling the flow of the Irrawaddy River, to bring in into legal folds of the people who are undergoing armed rebellion; and peace and rule of law were discussed.

After meeting with Aung Kyi twice ASSK met the President Thein Sein in August in Naypyidor. Soon afterward, over 200 so-called political prisoners were released under Amnesty Order. So-called political prisoner because the Governing clique consistently mentioned there is no political prisoners in Myanmar though there are plenty. There is some truth in the government’s claim that there is no political prisoner because no one was arrested under political issues but rather on criminal charges - for example: currency law, or disturbing public tranquility, etc.

ASSK met with Aung Kyi nine times under the previous military government but there was no substantive result whatsoever came out.

The Government came into existence on January 31, 2011 under the caption of the Government of the Republic of Myanmar with its President elected by the Union Parliament, a former military officer General Thein Sein. Many opinionated this General is a Dove – a soft liner, and his Deputy President Thiha Thura Tin Aung Myint Oo [Shit Loane], another ex-General is a Hawk – a hard liner; all baloney; they all are one liner, i.e. for the prosperity and welfare of the Armed Forces, meaning the top and upper echelon of the Army, under the guise of democracy.

New Guise needs, of course, new format and that new format is what the new government is formatting or formatted by the military junta before the State Power was transferred and implementing it as planned. Whether former SG Than Shwe is pulling the string from behind or is he still involved in day to day affairs are all irrelevant, though his State managed private office near Oatparta Thati Pagoda in Naypyidor is hooked with Online TV honing in onto the proceedings of the Union Parliament. He knows or he is privy to know who is behaving or misbehaving in the Union Parliament but whether he is watching the TV is something yet to be known or playing his favorite games.

The Executive, Judiciary, and Legislature were formed and on March 30^th the State Power was transferred; the military junta SPDC was dissolved. The Ministry of Interior had given warnings to NLD Chairman Aung Shwe and Secretary ASSK in the last week of June to stop all its political activities as NLD is no political party according to the Party Registration Law of the Union Election Commission. The Ministry warning emphatically mentioned that NLD’s actions were intentionally motivated against the Law.

On top of that Union Election Commission had warned with a letter dated April 5^th to all 37 Registered Political Parties not to communicate with illegal political entities. Presumably, political circles as well as diplomatic community considered the warning was directed towards NDL.

Though the new government’s changing color is visible it is still noticeably unruly. The disregards of public opinions as well as international barrages remain as the hallmark of the Thein Sein’s Administration.

Disregarding its own Ministry’s Order Thein Sein allowed Minister Aung Kyi to parley with ASSK and even invited her to Naypyidor and received her exclusively where all political leaders from the Registered Political Parties are treated shabbily at the same occasion.

The Constitution was amended proposed by the Union Election Commission regarding the Membership where criminals cannot be party members or a political entity cannot register if its members are serving criminals. That phrase has now been erased for the sake of NLD. That amendment had made eased NLD to avoid the issue of abandoning its own jailed members when and if they apply for Party Registration.

The antagonistic political ogres of Burma are, on the visual body politics, in cordial relationship. One is, up to recent past, enjoyed full support of China and now trying its best to veer off to get into the western orbit. The other ogre has, from the very beginning to present, receives consistent and absolute no-matter-what support from the western camp. It has four Radio stations providing overwhelming support in high volume of propaganda just for one person, viz. Radio Free Asia and Voice of America [two US outfits], BBC [British outfit], and Democratic Voice of Burma [EU outfit] beaming into Burma where people are socket in with one line to support, day in and day out, every day. This ogre is the western group’s horse of Burma and Thein Sein Administration wants to ride along with that horse to the winning post. Is consistent propping up necessitate a leader to become an icon? Yes, it is, at least in Burma, it has been proven!

Within a couple of days NLD will decide whether to register and the outcome is quite predictable: ‘if ASSK is promised to contest in the upcoming By-election then NLD will allow to Register by ASSK regardless of party or public opinion’. Does it mean: ‘if she is not allowed to contest in the upcoming By-election’ then NLD will not be permitted to register by ASSK? Quite likely so, as all the past behaviors indicated that: ‘person is superior to policy’, and the ‘party is dispensable’.

So far, there is no knowledge that the outcome of the Aung Kyi-Su Kyi Meeting had agreed whether ASSK will be allowed to contest in the election. If that is the case the amendment of the constitution will be a major issue. At the end of the day, one faction will sure to swallow the other like python. No on

e knows, which one will come out as the python and which one is Mai Dwe Lay.

Maung Thar Kyaw

Taiwan, November 3, 2011.

Here she is, Thinzar Win, on the right.

Could you still think you are looking at Burmese girls who are posting for this photo in Rangoon? If you think the junta is to be blamed for all decadent aspects, then, your thinking may be inconclusive.

Shwedarling.com, a website for dating and mating prevails in today’s Burma. In 1988 no one could dream that Burma would be at this stage today but it has advanced so fast and so vast.

Infested with nouveau riche in the ngathalau’ economy decadences are abound; instead of tea break at usual hour at or around 4:00 PM now the nouveau riche have new past time at 3:30 PM or so – “Time to squeeze Pau’ Si” at Karaoke bars that are mushrooming through out Burma!

Junta’s policies may have pushed urbanites to that corner but it is just a plain excuse. Getting along by going along is a sin, by all means.

Here is another exhibit to think of!

Moe Hay Ko, another Model, good at Catwalk as well as other walks – bed walk [?] smooching somewhere in the quiet corner!

Salamani Kantchalar!

Burma was under absolute monarchy from 1044 AD until 1885 AD and was under different dynasties. The Monarchs yearned to possess White Elephant; i.e. to claim as the Owner of the White Elephant or Sin Phyu Shin, or, if they have more than one White Elephant, then, Sin Phyu Myarr Shin!

One White Elephant-crazy king even commanded to retrieve a dead elephant floated down the river that had resemblances of White Elephant and kept in his palace and claimed he was the Sin Phuy Shin.

White Elephant is considered to represent the power and glory of the Owner and the White Elephant would appear, according to the myth, only if the Ruler of the country has strong Power and Glory.

Burma has dictators since 1962: viz. Ne Win, Saw Maung, Than Shwe; and, all of them seem to believe that they were the royalty somehow or other. The last dynasty, Koane Baung, ended with His Majesty King Thibaw. The prophecy had it that there would be 13 Koane Baung kings to reign Burma. Thibaw was the 11th and two more kings are yet to reign. Ne Win presumed he was the 12th Koane Baung King! Saw Maung seemed to have believed that he was the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and, Than Shwe believes he was the reincarnation of King Thar Lun.

During Thar Lun Than Shwe’s reign, a White Elephant was sited in the jungle of Rakhine State. With pomp and pageantry the White Elephant was brought to Rangoon, the then Nay Pyi Daw and kept in the highly decorated pavilion that befits only to the royalty with special elephant guards, etc., so on and so forth. All the necessary arrangements were carried out by MI and its Chief Lt. Gen. Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty, though he never got to the top most spot of the junta’s ivory tower. The propaganda mill was fanning at high speed that the current rulers of Burma have highly auspicious power and glory so much so that the White Elephant was presented by the Nats [Resplendent being worthy of veneration].

Within a few months after the White Elephant had settled in at the newly built pavilion a Bangladeshi, or, to be more exact, a Chittagonian, or better known in Burma as Khortaw Kalar showed up at the Bangladeshi Embassy in Rangoon, claiming that the elephant at the Pavilion was his elephant that was herded away by the Burmese while grazing in the jungle and requested the Bangladeshi Ambassador to reclaim the elephant from the Burmese junta on his behalf. To cut the story short the Ambassador along with the Officials from the Ministry of Foreign Affairs and MI officers went to the Pavilion with the Khortaw Kalar and demanded to prove his claim.

There, Khortaw Kalar stepped out and bellowed: Salamani Kantchalar!

At the very instant the ‘Command’ was heard the White Elephant lifted up his trunk and trumpeted a very loud noise. The ‘Command’ was given for the second time and the White Elephant responded in the same manner again. Then, Khortaw Kalar commanded in more Khortaw words: the White Elephant was under complete spell of commands – sitting, kneeling, etc. Now, the claim was proven to be true and the negotiation was but started. MI ended up paying US $ 100,000.00 from the State coffer as demanded by the Khortaw Kalar for the White Elephant that was supposed to have been presented by the Nats due to the power and glory of the rulers of Burma.

Khortaw did not stop then and there. He added there are four more such elephants in his possession and they were up for sale if the price is right. MI arranged a delegation to accompany the Khortaw to his native village in the no-man’s land between Bangladesh and Burma to inspect the so called White Elephants. There, the delegation found two more White Elephants out of the four and agreed to pay US$ 200,000 a piece.

Burmese delegation could not just take the two elephants away they bought; they need the Khortaw to release the two in the Rakhine jungle for them to herd them back to Burma later as though it was naturally sited. Thus, the usurper royalties of Burma got three White Elephants at a price of US $ 500,000.

Some one got excited regarding the Salamani Kantchalar and traced back how it came into existence! In the anal of Burma there was a time when a Shan Prince by the name of Sao Han Pha, better known as Tho Han Bwa reigned Burma. He was a tyrant by all means; conceited and insolent, and very much anti-Buddhist religion. During his rein many Monks were tortured, killed and extradited to far away places and forced them from learning Buddhist scripture. Tho Han Bwa was the Daman daye [impediment endangering the teachings of Buddha] of his time. Under Tho Han Bwa, some aspects of Buddhist incantations had changed; for example: Buddhan Tharanan Gitsarmi, Dhaman Tharanan Gitsarmi but Sanghan Tharanan was turned into Gunsarmi, and Buddhan Puzaymi, Dhaman Puzaymi, and Sangan had turned into Pu-Jail-mi, just like recent events under Daman daye Thar Lun Than Shwe.

Many Burmese fled to far away places, including Burma-Bangladesh border to fight back Tho Han Bwa and/or other tyrants. There, they deployed Khortaws to attend their elephants. Khortaws were taught to learn ‘Commands’ in Burmese but it was very difficult for the Khortaws to learn the necessary commands for the elephants. By virtue of wits a Burmese gave a ‘battle command or a battle cry’ for the elephants: “Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee”, in rhyme with the actual command. That, Khortaw could learn with not much difficulty. As the time woes on the command Sarr Lho. Ma Nyee Kanazoe Thee had resonance into Salamani Kantchalar!

Ne Win who presumed to be the 12th Koane Baung, Saw Maung who presumed to be the reincarnation of King Kyan Sit Tharr of the Pagan Dynasty, and the cagey sly fox Khin Nyunt who believes he was the reincarnation of Bayint Naung of Taungngoo Dynasty had all but ended badly. Now we have to see how Than Shwe who believes he was the reincarnation of King Thar Lun ended? Is it to believe that those who sit on such chairs excrete such excreta?

As a matter of fact, the real Owner of the White Elephants or the Sin Phyu Myarr Shin actually was the Khortaw Kalar of Bangladesh!

By the way,
All the Usurpers,
Ne Win, Saw Maung, Than Shwe are mere “Suu Yauts”!